สวัสดีค่ะ วันนี้เราอยากมาระบายเรื่องของแม่เรานะคะ
คือเราเริ่มเกลียดแม่ตัวเองค่ะ เริ่มไม่อยากคุย ไม่อยากพูดจา เบื่อที่จะคุย มันเหมือนเอือมระอากับหลายๆ อย่าง แม่เราตืดการพนันค่ะ ติดมากจนเอาที่ดินบ้านไปจำนอง กู้เงินดอก ยืมทุกคนที่ยืมได้จนชาวบ้านเค้าเอือมระอาหมดแล้ว
เราต้องคอยหาเงินมาใช้หนี้ให้ ตอนไปยืมพ่อเราก็ไม่รู้เรื่อง พอเจ้าหนี้มาทวงค่อยรู้เรื่อง พอพ่อเราว่าแม่ แม่ก็จะชอบเสียงดังโวยวายลั่นบ้าน ไม่ฟังใคร ด่ากราดไปทั่ว
เราสงสารพ่อมาก แม่หาเรื่องมาให้ตลอด ลำพังพ่อเราหาเช้ากินค่ำไม่พอใช้หนี้ คนที่รับผิดชอบก็คือเรา จะไม่รับผิดชอบก็ไม่ได้เพราะเวลาเจ้าหนี้มาทวง เขามาทวงกับพ่อ
บอกเลยว่าเวลาแม่เล่นเสียกลับมาจะมาโวยวายที่บ้าน พาลทุกคน อารมณ์เสียใส่ทุกคน เราเหนื่อยใจมาก ไม่รู้จะแก้ปัญหายังไง แม่ไม่ทำงาน ขี้เกียจมาก พอเวลามีเงินก็มีแต่จะไปเล่นไพ่ เราเหนื่อยกับทุกสิ่งทุกอย่างที่แม่ทำ เราท้อมาก ทำงานหนักเท่าไหร่ก็ไม่พอ ปัญหานี้หมดก็มีปัญหาใหม่ตามมา
แม่ไม่เคยสงสารใครเลย เอาแต่ตัวเองเป็นใหญ่ เราถามแม่ว่าถ้าบ้านโดนยึดจะทำไง แม่บอกยึดก็ยึดไม่ใช่บ้านกุ เราหมดคำจะพูด ห
มันน้อยใจในโชคชะตาบอกไม่ถูก เวลาไม่มีเงินพ่อกับแม่ก็ทะเลาะกัน ตะโกนโวยวายเสียงดัง สงสารน้องชายที่อยู่ด้วย น้องเคยเป็นเด็กร่าเริง ตอนนี้ไม่เหมือนเดิมแล้ว เราแค่อยากให้แม่เลิกเล่นการพนัน เคยขอร้องไม่รู้ต่อกี่ครั้ง คำตอบคือใครๆ ก็เล่นกัน อย่ามาห้ามกุ พอเราเถียงเราว่าก็ยกมือขึ้นสาธุเหมือนจะแช่งเรา
บอกเลยเราเหนื่อยใจมาก
ไม่รู้ว่าจะทำยังไงมืดแปดด้าน คิดมากจนปวดหัว T_T
แม่ใครเป็นแบบแม่เราบ้าง
คือเราเริ่มเกลียดแม่ตัวเองค่ะ เริ่มไม่อยากคุย ไม่อยากพูดจา เบื่อที่จะคุย มันเหมือนเอือมระอากับหลายๆ อย่าง แม่เราตืดการพนันค่ะ ติดมากจนเอาที่ดินบ้านไปจำนอง กู้เงินดอก ยืมทุกคนที่ยืมได้จนชาวบ้านเค้าเอือมระอาหมดแล้ว
เราต้องคอยหาเงินมาใช้หนี้ให้ ตอนไปยืมพ่อเราก็ไม่รู้เรื่อง พอเจ้าหนี้มาทวงค่อยรู้เรื่อง พอพ่อเราว่าแม่ แม่ก็จะชอบเสียงดังโวยวายลั่นบ้าน ไม่ฟังใคร ด่ากราดไปทั่ว
เราสงสารพ่อมาก แม่หาเรื่องมาให้ตลอด ลำพังพ่อเราหาเช้ากินค่ำไม่พอใช้หนี้ คนที่รับผิดชอบก็คือเรา จะไม่รับผิดชอบก็ไม่ได้เพราะเวลาเจ้าหนี้มาทวง เขามาทวงกับพ่อ
บอกเลยว่าเวลาแม่เล่นเสียกลับมาจะมาโวยวายที่บ้าน พาลทุกคน อารมณ์เสียใส่ทุกคน เราเหนื่อยใจมาก ไม่รู้จะแก้ปัญหายังไง แม่ไม่ทำงาน ขี้เกียจมาก พอเวลามีเงินก็มีแต่จะไปเล่นไพ่ เราเหนื่อยกับทุกสิ่งทุกอย่างที่แม่ทำ เราท้อมาก ทำงานหนักเท่าไหร่ก็ไม่พอ ปัญหานี้หมดก็มีปัญหาใหม่ตามมา
แม่ไม่เคยสงสารใครเลย เอาแต่ตัวเองเป็นใหญ่ เราถามแม่ว่าถ้าบ้านโดนยึดจะทำไง แม่บอกยึดก็ยึดไม่ใช่บ้านกุ เราหมดคำจะพูด ห
มันน้อยใจในโชคชะตาบอกไม่ถูก เวลาไม่มีเงินพ่อกับแม่ก็ทะเลาะกัน ตะโกนโวยวายเสียงดัง สงสารน้องชายที่อยู่ด้วย น้องเคยเป็นเด็กร่าเริง ตอนนี้ไม่เหมือนเดิมแล้ว เราแค่อยากให้แม่เลิกเล่นการพนัน เคยขอร้องไม่รู้ต่อกี่ครั้ง คำตอบคือใครๆ ก็เล่นกัน อย่ามาห้ามกุ พอเราเถียงเราว่าก็ยกมือขึ้นสาธุเหมือนจะแช่งเรา
บอกเลยเราเหนื่อยใจมาก
ไม่รู้ว่าจะทำยังไงมืดแปดด้าน คิดมากจนปวดหัว T_T