อ้างอิงจากกระทู้
http://pantip.com/topic/31939178
ในฐานะที่เราจบจากมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งเช่นกัน เรากลับมองว่า คนที่จบปริญญาตรีทุกท่าน คือบัณฑิต
และที่มหาวิทยาลัยของเราได้สอนไว้ว่า บัณฑิตย่อมฝึกฝนตนเอง
ต่อให้คุณจบจากที่ไหนมาก็ตามในโลกใบนี้ จะถือว่าตัวเองเหนือกว่าที่ตัวเองจบ ม ดัง หรือ มาดราม่าน้อยเนื้อต่ำใจ
ว่าเทียบไม่ได้กับ ม ดัง ถึงแม้ว่าคุณจบจากสถาบันต่างประเทศ
คำถามที่ควรถามตัวเองคือ คุณเป็นบัณฑิตหรือไม่ และการฝึกฝนตนเพื่อพัฒนาชีวิตนี้ คุณได้ทำแล้วหรือยัง
บางเรื่องของชีวิต จำเป็นที่จะต้องใช้การเรียนรู้และฝึกฝนตนเองไปตลอดทั้งชีวิต
เรามาเจอระบบการทำงานที่แตกต่างจากสมัยเรียนราวพลิกฝ่ามือ เราก็ยังต้องปรับตัวและฝึกตัวเอง
พอดีเราเองก็เพิ่งมีโอกาสได้สอบสัมภาษณ์คนเข้ามาทำงาน ซึ่งวัดกันที่ผลสอบโดยไม่ได้ดูเลยว่าจบจากไหนมา
สิ่งนี้กลับเปิดโลกให้เรามาก เราพบว่าคนเราแต่ละคน มีข้อดี ข้อเด่น ข้อด้อย ลักษณะเฉพาะตัว แตกต่างกันไปหมด มันอยู่ที่ว่า
สถานที่ที่เค้าจะรับเข้าทำงาน กำลัง "มองหา" บุคคลแบบไหนต่างหาก
บางคนพูดจาฉะฉาน เก่ง เรียนรู้เร็ว แต่ก็มั่นใจในตัวเองสูงจนน่าจะมีทัศนะคติในแง่ลบต่อระบบงานอาวุโส
บางคนหัวอ่อนเรียบร้อย เป็นคนย้ำคิดย้ำทำ ดูท่าทางเนิบนาบทำงานช้า แต่ก็ละเอียดรอบคอบ
บางคน ขี้อาย ตอบเสียงเบามาก ไม่สบตา แต่ดันต้องทำงานเกี่ยวข้องกับการประสานงาน และการเกี่ยวข้องกับผู้คน
เราว่าสิ่งเหล่านี้คือเรื่องที่ต้องเรียนรู้ คนเราดูได้จากวิธีที่ถูกฝึกมา
อย่างตัวเราเอง อาจารย์จะสอน นศ ปี 4 อย่างเคร่งครัดในเรื่องพวกนี้ ตั้งแต่ก่อนเข้าทำงาน
และอยู่ที่การปรับตัวของตัวเราเอง โดยอาจมีการจัดอบรม หรือการเพิ่มวิชาปลีกย่อยเพื่อเตรียมพร้อมนักศึกษา
ก่อนจะไปพบกับโลกภายนอกรั้วมหาลัย
ไม่ใช่มัวโอดโอย โอดครวญว่า ม ราชภัฏ หรือ ม รัฐ ดังๆ ใครมันมันเก่งกว่า ดีกว่า หรืออะไรมันทำงานได้ดีกว่ากัน
มันไม่ใช่คำถามที่จะได้คำตอบสักเท่าไร เพราะคนเราแตกต่างกันไปในแต่ละตัวบุคคล
แม้กระทั่งกลุ่มเพื่อนแค่ไม่กี่คน คุณอาจตั้งใจในหมู่เพื่อนที่เกเร หรือคุณอาจเป็นเด็กเกเรในกลุ่มของเด็กเรียน
ตัวคุณเองล่ะทัศนะคติแบบไหนกัน สังคมถึงนำมาเปรียบเทียบทั้งๆที่มันเทียบกันไม่ได้
ไม่ได้ในที่นี้ไม่ใช่ว่า ไม่ได้เพราะ "อะไร" ดีกว่า "อะไร" แต่ไม่ได้เพราะแต่ละวิชา อาจารย์ที่สอน หรือ การวัดและประเมินผล
มันไม่ได้เหมือนกันเลย อาจารย์ผู้สอนคนละคน วิธีการสอนคนละวิธี แม้กระทั่ง ม. รัฐด้วยกันเอง อ ที่สอนวิชาเดียวกันในแต่ละ ม.
ก็ไม่ได้มีวิธีถ่ายทอดความรู้ให้ลูกศิษย์ / นิสิต / นักศึกษา ได้เท่ากัน หรือแม้กระทั่ง คลาสเดียวกัน คนที่รับความรู้และนำไปประยุกต์ใช้ได้
ทั้งในหน้าที่การงาน หรือการใช้ชีวิต ก็ไม่ได้เท่ากันอีก เลยสงสัยขึ้นมาว่า ทำไมมักนำมาเปรียบเทียบกันจัง เห็นหลายกระทู้แล้ว
ม.รัฐ / ม.รัฐดังๆ vs ม. ราชภัฏ
http://pantip.com/topic/31939178
ในฐานะที่เราจบจากมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งเช่นกัน เรากลับมองว่า คนที่จบปริญญาตรีทุกท่าน คือบัณฑิต
และที่มหาวิทยาลัยของเราได้สอนไว้ว่า บัณฑิตย่อมฝึกฝนตนเอง
ต่อให้คุณจบจากที่ไหนมาก็ตามในโลกใบนี้ จะถือว่าตัวเองเหนือกว่าที่ตัวเองจบ ม ดัง หรือ มาดราม่าน้อยเนื้อต่ำใจ
ว่าเทียบไม่ได้กับ ม ดัง ถึงแม้ว่าคุณจบจากสถาบันต่างประเทศ
คำถามที่ควรถามตัวเองคือ คุณเป็นบัณฑิตหรือไม่ และการฝึกฝนตนเพื่อพัฒนาชีวิตนี้ คุณได้ทำแล้วหรือยัง
บางเรื่องของชีวิต จำเป็นที่จะต้องใช้การเรียนรู้และฝึกฝนตนเองไปตลอดทั้งชีวิต
เรามาเจอระบบการทำงานที่แตกต่างจากสมัยเรียนราวพลิกฝ่ามือ เราก็ยังต้องปรับตัวและฝึกตัวเอง
พอดีเราเองก็เพิ่งมีโอกาสได้สอบสัมภาษณ์คนเข้ามาทำงาน ซึ่งวัดกันที่ผลสอบโดยไม่ได้ดูเลยว่าจบจากไหนมา
สิ่งนี้กลับเปิดโลกให้เรามาก เราพบว่าคนเราแต่ละคน มีข้อดี ข้อเด่น ข้อด้อย ลักษณะเฉพาะตัว แตกต่างกันไปหมด มันอยู่ที่ว่า
สถานที่ที่เค้าจะรับเข้าทำงาน กำลัง "มองหา" บุคคลแบบไหนต่างหาก
บางคนพูดจาฉะฉาน เก่ง เรียนรู้เร็ว แต่ก็มั่นใจในตัวเองสูงจนน่าจะมีทัศนะคติในแง่ลบต่อระบบงานอาวุโส
บางคนหัวอ่อนเรียบร้อย เป็นคนย้ำคิดย้ำทำ ดูท่าทางเนิบนาบทำงานช้า แต่ก็ละเอียดรอบคอบ
บางคน ขี้อาย ตอบเสียงเบามาก ไม่สบตา แต่ดันต้องทำงานเกี่ยวข้องกับการประสานงาน และการเกี่ยวข้องกับผู้คน
เราว่าสิ่งเหล่านี้คือเรื่องที่ต้องเรียนรู้ คนเราดูได้จากวิธีที่ถูกฝึกมา
อย่างตัวเราเอง อาจารย์จะสอน นศ ปี 4 อย่างเคร่งครัดในเรื่องพวกนี้ ตั้งแต่ก่อนเข้าทำงาน
และอยู่ที่การปรับตัวของตัวเราเอง โดยอาจมีการจัดอบรม หรือการเพิ่มวิชาปลีกย่อยเพื่อเตรียมพร้อมนักศึกษา
ก่อนจะไปพบกับโลกภายนอกรั้วมหาลัย
ไม่ใช่มัวโอดโอย โอดครวญว่า ม ราชภัฏ หรือ ม รัฐ ดังๆ ใครมันมันเก่งกว่า ดีกว่า หรืออะไรมันทำงานได้ดีกว่ากัน
มันไม่ใช่คำถามที่จะได้คำตอบสักเท่าไร เพราะคนเราแตกต่างกันไปในแต่ละตัวบุคคล
แม้กระทั่งกลุ่มเพื่อนแค่ไม่กี่คน คุณอาจตั้งใจในหมู่เพื่อนที่เกเร หรือคุณอาจเป็นเด็กเกเรในกลุ่มของเด็กเรียน
ตัวคุณเองล่ะทัศนะคติแบบไหนกัน สังคมถึงนำมาเปรียบเทียบทั้งๆที่มันเทียบกันไม่ได้
ไม่ได้ในที่นี้ไม่ใช่ว่า ไม่ได้เพราะ "อะไร" ดีกว่า "อะไร" แต่ไม่ได้เพราะแต่ละวิชา อาจารย์ที่สอน หรือ การวัดและประเมินผล
มันไม่ได้เหมือนกันเลย อาจารย์ผู้สอนคนละคน วิธีการสอนคนละวิธี แม้กระทั่ง ม. รัฐด้วยกันเอง อ ที่สอนวิชาเดียวกันในแต่ละ ม.
ก็ไม่ได้มีวิธีถ่ายทอดความรู้ให้ลูกศิษย์ / นิสิต / นักศึกษา ได้เท่ากัน หรือแม้กระทั่ง คลาสเดียวกัน คนที่รับความรู้และนำไปประยุกต์ใช้ได้
ทั้งในหน้าที่การงาน หรือการใช้ชีวิต ก็ไม่ได้เท่ากันอีก เลยสงสัยขึ้นมาว่า ทำไมมักนำมาเปรียบเทียบกันจัง เห็นหลายกระทู้แล้ว