คนที่เรารักคือคนที่คอยสร้างความสุขให้เรากับคนที่รักเราคือคนที่อยู่เคียงข้างเวลาที่เรามีความทุกข์เราควรจะเลือกใคร
***ขออนุญาติบอกก่อนนะคะ เนื่องจากเรื่องราวนี้ ฉันตั้งใจจะโพสมาซะพักแล้ว แต่ด้วยอะไรๆหลายๆอย่าง เช่น ไม่มีบัญชีผู้ใช้ ไม่มีเวลา ทำไม่เป็น เลยทำให้เก็บไว้มานาน ตอนนี้พร้อมแล้วค่ะ และฉันก็ได้ตัดสินใจไปแล้วบางอย่าง ฉันขอยุติความสัมพันธ์กับคนที่ฉันรัก และเลือกเก็บเขาไว้ในความทรงจำตลอดไป ส่วนหลังจากนั้นฉันได้เลือกคนที่รักฉัน ที่คอยดูแลฉันมาตลอดและจะมีเขาคนเดียวตลอดไป แต่ที่นำมาโพส เพราะยังอยากรู้ว่าคนอื่นๆจะคิดยังไงกับเรื่องนี้
***
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
สำหรับเรื่องราวของฉันนี่คือกระทู้แรกฉันก็ไม่รู้จะเริ่มต้นยังไงดี มีเรื่องราวมากมายในชีวิตให้เราต้องตัดสินใจฉันควรทำยังไงเมื่อถึงเวลาที่จะต้องเลือกระหว่างคนที่ฉันรักกับคนที่รักฉัน ตอนนี้ฉันสับสนไปหมด เรื่องนี้ฉันอาจจะเลว แต่ก็ยังพอมี ค.รู้สึกละอายใจอยู่บ้าง กระทู้นี้ก็ไม่รู้จะเขียนขึ้นมาเพื่ออะไร ฉันแค่รู้อยากระบายมันออกมาบ้าง เพราะไม่สามารถพูดคุยหรือปรึกษาใครได้ ตอนนี้ฉันรู้สึกแย่มากๆ
คนที่ฉันรัก(ขอให้นามสมมติว่า A) 10 กว่าปีที่แล้ว เราไม่เคยเปนเพื่อนกัน เรารู้สึกดีต่อกันและสนิทกันมากในระยะเวลาหนึ่ง แต่ฉันไม่เคยบอกรักเขา เพราะกลัวว่าจะเสียเขาไป ทำให้เขาทิ้งฉันไปคบกับผญ.คนอื่นโดยที่เราไม่ได้มีการพูดคุย ปรับความเข้าใจ ปล่อยให้ทุกอย่างมันผ่านไป
และเมื่อ 8 ปีที่แล้วเขาได้ติดต่อกลับมาอีกครั้งด้วย ค.บังเอิญเราได้พูดคุยถึงเรื่องราวที่ผ่านมา สิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างเรา เราต่างได้สารภาพ ค.รู้สึกของกันและกัน ทำให้รู้ว่าเรายังรักกันอยู่ (แต่เขาและฉันต่างมีคนอื่นแล้ว) เรากลับมาเปนเพื่อนกัน แต่นานจะได้คุยกันผ่าน MSN ต่างคนก็ต่างใช้ชีวิตของตัวเอง
และเมื่อ 2-3 ปีที่ผ่านมา ในขณะที่ฉันเองไม่มีใครแล้ว เราได้กลับมาเจอกันอีกครั้ง มีโอกาสได้ไปเที่ยวด้วยกัน เหมือนว่าเราจะได้คบกัน ช่วงนั้นฉันใช้ชีวิตคนเดียว เขาเข้ามาคอยดูแล มาหา ตลอดแม้จะค่ำมืดดึกดื่น เป็นช่วงเวลาที่มีความสุขที่สุด แต่ฉันก็คบอย่างชั่งใจ ระวังใจ ไม่กล้าให้ความรู้สึกเต็มร้อย เพราะเขายังไม่ได้เลิกกับแฟน เราไปๆมาๆหากันประมาณ 3 เดือน เริ่มมีผู้ชายอีกคนเข้ามาจีบ (ขอเรียกนามสมมติว่า B) แต่ตอนนั้นยังไม่ได้คิดอะไรกับ B และ B ก็ได้รับรู้เรื่องของฉันกับ A มาตลอด ในระยะต่อมาแฟนของ A เริ่มระแคะระคายว่า A กลับมาคบฉัน (แฟน A รู้มาตลอดว่า A เคยรักฉันมาก่อน) ฉันรู้ว่า ฉันกับ A กำลังจะมีปัญหาเลยนัด A มาคุยกันว่าจะทำอย่างไรต่อไป ฉันถามเขาว่าเขาคิดจะเลิกกับ ผญ. คนนั้นมาคบกับฉันเพียงคนเดียวมั้ย แต่เขาตอบว่าไม่เคยคิดจะเลิกกับ ผญ. อีกคนเลย ฉันเลยตัดสินใจขอเลิกติดต่อกับ A และเปิดโอกาสให้คนอื่นเข้ามา
คนที่รักฉัน (ขอเรียกนามสมมติว่า B) หลังจากเลิกกับ A ฉันเปิดโอกาสให้ B เข้ามา B ขอโอกาสคบกับฉัน ซึ่ง B ได้รับรู้เรื่อง A มาตลอด (ตั้งแต่ฉันยังคบ A ) หลังจากเปิดโอกาสให้ B เข้ามาทำความรู้จัก ผ่านไป 1 ปี (ไม่ได้ติดต่อกับ A อีกเลย) ฉันตกลงเป็นแฟนกับ B เขาดูแลฉันดีมาก แต่ฉันก็ยังไม่เคยลืม A ฉันเลือกเก็บ A ไว้ในใจ และไม่ทำให้ B รู้สึกไม่สบายใจ ผ่าน 2 ปี ฉันกับ B เราไม่เคยทะเลาะกัน ไม่เคยมีปัญหากันเลย เรามีความสุขดี เวลาที่ฉันมีปัญหา เหนื่อย เครียด ไม่ว่าเรื่องอะไร B จะอยู่ข้างๆ ปลอบ ดูแลมาตลอด เขาถือได้ว่าเปนคนดีมากคนนึงทีเดียว
แต่เมื่อปลายปีที่ผ่านมา เรามี ค.จำเป็นที่ต้องกลับมาเจอ A และ A ติดต่อกลับมาอีกครั้ง เราได้มาเจอกัน (เราทั้งคู่มีแฟนอยู่แล้ว แฟนของ A ก็ยังเป็นคนเดิม) เรากลับมาคุยกัน ไปไหนมาไหนด้วยกัน จนตอนนี้ 5-6 เดือนแล้ว ฉันแย่มากที่ไม่ห้ามใจตัวเอง ปล่อยตัวเองให้กลับไปหา A โดยที่ไม่เผื่อใจไว้เลย ทั้งที่รู้ว่าเขาก็จะไม่มีวันทิ้งอีกคนมาคบฉันคนเดียว สถานะตอนนี้มันแย่มากขึ้นทุกวัน เพราะความหึง หวง ต้องการเป็นเจ้าของ จนบางครั้งฉันโกรธ จนแทบจะเกลียดเขาไปแล้ว แต่ A ยังบอกเสมอว่ารักฉันและจะไม่มีวันทิ้งฉัน ฉันจะทำอย่างไรดี ฉันยังรัก A อยู่ จะควรหยุด ฉันพยายามแล้ว แต่ทุกครั้งที่หายไป A จะไม่ยอมให้ฉันหายไป ฉันจะใจอ่อน ให้อภัยเขาทุกครั้ง และ 5-6 ที่ผ่านมานี้ (แฟนฉัน แฟนA ไม่มีใครรู้) ทำให้ฉันให้ ค.สำคัญกับ B น้อยลง ฉันสงสาร B นะ ฉันเสียใจที่ต้องเปนแบบนี้ ฉันจะทำไงกับตัวเองดี
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เรื่องราวของฉันมีประมาณนี้ ขอบคุณที่สละเวลาอ่านจนจบ และขอน้อมรับที่ความคิดเห็นจากทุกท่าน เพื่อเป็นบทเรื่องหนึ่งของชีวิต..
****(ขอให้แสดงความคิดเห็นด้วยความสุภาพ)****
ขออภัยหากแท็กผิดห้อง เพราะใช้ครั้งแรก ยังไม่ค่อยเข้าใจ
คนที่เรารักคือคนที่คอยสร้างความสุขให้เรากับคนที่รักเราคือคนที่อยู่เคียงข้างเวลาที่เรามีความทุกข์เราควรจะเลือกใคร
***ขออนุญาติบอกก่อนนะคะ เนื่องจากเรื่องราวนี้ ฉันตั้งใจจะโพสมาซะพักแล้ว แต่ด้วยอะไรๆหลายๆอย่าง เช่น ไม่มีบัญชีผู้ใช้ ไม่มีเวลา ทำไม่เป็น เลยทำให้เก็บไว้มานาน ตอนนี้พร้อมแล้วค่ะ และฉันก็ได้ตัดสินใจไปแล้วบางอย่าง ฉันขอยุติความสัมพันธ์กับคนที่ฉันรัก และเลือกเก็บเขาไว้ในความทรงจำตลอดไป ส่วนหลังจากนั้นฉันได้เลือกคนที่รักฉัน ที่คอยดูแลฉันมาตลอดและจะมีเขาคนเดียวตลอดไป แต่ที่นำมาโพส เพราะยังอยากรู้ว่าคนอื่นๆจะคิดยังไงกับเรื่องนี้
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
สำหรับเรื่องราวของฉันนี่คือกระทู้แรกฉันก็ไม่รู้จะเริ่มต้นยังไงดี มีเรื่องราวมากมายในชีวิตให้เราต้องตัดสินใจฉันควรทำยังไงเมื่อถึงเวลาที่จะต้องเลือกระหว่างคนที่ฉันรักกับคนที่รักฉัน ตอนนี้ฉันสับสนไปหมด เรื่องนี้ฉันอาจจะเลว แต่ก็ยังพอมี ค.รู้สึกละอายใจอยู่บ้าง กระทู้นี้ก็ไม่รู้จะเขียนขึ้นมาเพื่ออะไร ฉันแค่รู้อยากระบายมันออกมาบ้าง เพราะไม่สามารถพูดคุยหรือปรึกษาใครได้ ตอนนี้ฉันรู้สึกแย่มากๆ
คนที่ฉันรัก(ขอให้นามสมมติว่า A) 10 กว่าปีที่แล้ว เราไม่เคยเปนเพื่อนกัน เรารู้สึกดีต่อกันและสนิทกันมากในระยะเวลาหนึ่ง แต่ฉันไม่เคยบอกรักเขา เพราะกลัวว่าจะเสียเขาไป ทำให้เขาทิ้งฉันไปคบกับผญ.คนอื่นโดยที่เราไม่ได้มีการพูดคุย ปรับความเข้าใจ ปล่อยให้ทุกอย่างมันผ่านไป
และเมื่อ 8 ปีที่แล้วเขาได้ติดต่อกลับมาอีกครั้งด้วย ค.บังเอิญเราได้พูดคุยถึงเรื่องราวที่ผ่านมา สิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างเรา เราต่างได้สารภาพ ค.รู้สึกของกันและกัน ทำให้รู้ว่าเรายังรักกันอยู่ (แต่เขาและฉันต่างมีคนอื่นแล้ว) เรากลับมาเปนเพื่อนกัน แต่นานจะได้คุยกันผ่าน MSN ต่างคนก็ต่างใช้ชีวิตของตัวเอง
และเมื่อ 2-3 ปีที่ผ่านมา ในขณะที่ฉันเองไม่มีใครแล้ว เราได้กลับมาเจอกันอีกครั้ง มีโอกาสได้ไปเที่ยวด้วยกัน เหมือนว่าเราจะได้คบกัน ช่วงนั้นฉันใช้ชีวิตคนเดียว เขาเข้ามาคอยดูแล มาหา ตลอดแม้จะค่ำมืดดึกดื่น เป็นช่วงเวลาที่มีความสุขที่สุด แต่ฉันก็คบอย่างชั่งใจ ระวังใจ ไม่กล้าให้ความรู้สึกเต็มร้อย เพราะเขายังไม่ได้เลิกกับแฟน เราไปๆมาๆหากันประมาณ 3 เดือน เริ่มมีผู้ชายอีกคนเข้ามาจีบ (ขอเรียกนามสมมติว่า B) แต่ตอนนั้นยังไม่ได้คิดอะไรกับ B และ B ก็ได้รับรู้เรื่องของฉันกับ A มาตลอด ในระยะต่อมาแฟนของ A เริ่มระแคะระคายว่า A กลับมาคบฉัน (แฟน A รู้มาตลอดว่า A เคยรักฉันมาก่อน) ฉันรู้ว่า ฉันกับ A กำลังจะมีปัญหาเลยนัด A มาคุยกันว่าจะทำอย่างไรต่อไป ฉันถามเขาว่าเขาคิดจะเลิกกับ ผญ. คนนั้นมาคบกับฉันเพียงคนเดียวมั้ย แต่เขาตอบว่าไม่เคยคิดจะเลิกกับ ผญ. อีกคนเลย ฉันเลยตัดสินใจขอเลิกติดต่อกับ A และเปิดโอกาสให้คนอื่นเข้ามา
คนที่รักฉัน (ขอเรียกนามสมมติว่า B) หลังจากเลิกกับ A ฉันเปิดโอกาสให้ B เข้ามา B ขอโอกาสคบกับฉัน ซึ่ง B ได้รับรู้เรื่อง A มาตลอด (ตั้งแต่ฉันยังคบ A ) หลังจากเปิดโอกาสให้ B เข้ามาทำความรู้จัก ผ่านไป 1 ปี (ไม่ได้ติดต่อกับ A อีกเลย) ฉันตกลงเป็นแฟนกับ B เขาดูแลฉันดีมาก แต่ฉันก็ยังไม่เคยลืม A ฉันเลือกเก็บ A ไว้ในใจ และไม่ทำให้ B รู้สึกไม่สบายใจ ผ่าน 2 ปี ฉันกับ B เราไม่เคยทะเลาะกัน ไม่เคยมีปัญหากันเลย เรามีความสุขดี เวลาที่ฉันมีปัญหา เหนื่อย เครียด ไม่ว่าเรื่องอะไร B จะอยู่ข้างๆ ปลอบ ดูแลมาตลอด เขาถือได้ว่าเปนคนดีมากคนนึงทีเดียว
แต่เมื่อปลายปีที่ผ่านมา เรามี ค.จำเป็นที่ต้องกลับมาเจอ A และ A ติดต่อกลับมาอีกครั้ง เราได้มาเจอกัน (เราทั้งคู่มีแฟนอยู่แล้ว แฟนของ A ก็ยังเป็นคนเดิม) เรากลับมาคุยกัน ไปไหนมาไหนด้วยกัน จนตอนนี้ 5-6 เดือนแล้ว ฉันแย่มากที่ไม่ห้ามใจตัวเอง ปล่อยตัวเองให้กลับไปหา A โดยที่ไม่เผื่อใจไว้เลย ทั้งที่รู้ว่าเขาก็จะไม่มีวันทิ้งอีกคนมาคบฉันคนเดียว สถานะตอนนี้มันแย่มากขึ้นทุกวัน เพราะความหึง หวง ต้องการเป็นเจ้าของ จนบางครั้งฉันโกรธ จนแทบจะเกลียดเขาไปแล้ว แต่ A ยังบอกเสมอว่ารักฉันและจะไม่มีวันทิ้งฉัน ฉันจะทำอย่างไรดี ฉันยังรัก A อยู่ จะควรหยุด ฉันพยายามแล้ว แต่ทุกครั้งที่หายไป A จะไม่ยอมให้ฉันหายไป ฉันจะใจอ่อน ให้อภัยเขาทุกครั้ง และ 5-6 ที่ผ่านมานี้ (แฟนฉัน แฟนA ไม่มีใครรู้) ทำให้ฉันให้ ค.สำคัญกับ B น้อยลง ฉันสงสาร B นะ ฉันเสียใจที่ต้องเปนแบบนี้ ฉันจะทำไงกับตัวเองดี
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เรื่องราวของฉันมีประมาณนี้ ขอบคุณที่สละเวลาอ่านจนจบ และขอน้อมรับที่ความคิดเห็นจากทุกท่าน เพื่อเป็นบทเรื่องหนึ่งของชีวิต..
****(ขอให้แสดงความคิดเห็นด้วยความสุภาพ)****
ขออภัยหากแท็กผิดห้อง เพราะใช้ครั้งแรก ยังไม่ค่อยเข้าใจ