ประสบการณ์ช่วยเหลือแบคแพคเกอร์สุดฟิน

สวัสดีค่ะเพื่อนๆที่ผ่านเข้าผ่านมาอ่านทุกๆท่านเจ้าของกระทู้ยังเป็นสาววัยขบเผาะ ฮะฮะฮ่า
เป็นคนที่ชอบชาวต่างชาติ เพราะด้วยความที่เป็นเด็กบ้านนอก การจะได้เจอกับเพื่อนต่างชาตินี่ยากมากเลย
เมื่อตัวเองมีโอกาสได้ศึกษาต่อในมหาวิทยาลัยเลยมีโอกาสพบปะกับชาวต่างชาติเยอะ เพราะระยะเวลา
ในการเดินทางไปมหาวิทยาลัยนั้นไกลยิ่งนัก ประสบการณ์ฟินๆก็เกิดในระหว่างการเดินทางนี่แหละค่ะ
อันนี้เป็นกระทู้แรกนะคะผิดพลาดตรงไหนด็ขอขมาด้วยเด้อออ
เริ่ม  เฮ้!!!
วันนี้เป็นวันที่จะได้กลับบ้านแล้วค่ะเนื่องด้วยมหาลัยปิดเทอมใหญ่. อ้อบอกก่อนค่ะว่าเรียนอยู่ที่ปัตตานีนะคะ
เราไปต่อรถที่จะกลับบ้านที่ บขส หาดใหญ่ เป็นเวลาช่วง08.00ค่ะ รถออกเวลา09.50ก็ไปก่อนเวลาปกตินี่แหละค่ะ
ตอนซื้อตั๋วและมานั่งรอรถนี่รู้สึกเดียวดายมากเพราะว่านั่งอยู่คนเดียว ซักพักก็มีคนเข้ามาขายขนมทองม้วนเราก็ซื้อๆไว้
เผื่อไว้ทานบนรถ เมื่อซื้อขนมเสร็จเราก็นั่งคนเดียวหยิบเอาหูฟังขึ้นมาเสียบเพื่อคลายความเหงา ฟังเพลงสากลไปเรื่อยๆ
เสมือนว่าอยู่เมืองนอกเลยทีเดียว ซักพักค่ะ เรามีเรดาร์พิเศษ5555 หันไปดูรถปุ้ป Oh my God นั่นมันหนุ่มๆสาวๆชาวอเมริกันนี่หว่า
พอเค้ามองมาปุ้ปเราก็หลบตาทำว่าโทรศัพท์มีอินเทอร์เน็ตขึ้นมาทันใด กดมั่วๆมือไม้สั่น ลนลาน
และตอนนั้นเองค่ะ เราปิดเพลงในขณะที่ยังมีหูฟังคาอยู่อยู่ว่าเค้าพูดอะไรกันบ้าง จนแล้วจนรอดฟังรู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้างก็ว่าไป
เรากันกลับไปมองพวกเค้าที่คุยกันทำใจหาญกล้าเงยหน้าไปสบตาเค้าแล้วยิ้มหวานเท่าที่จะทำได้ เมื่อเจอยิ้มสยามเข้าไปมีหรือเค้าจะไม่ยิ้มตอบ
ยิ้มนี่แหละค่ะที่เป็นตัวเปิดบทสนทนาในวันนั้น
พักก่อนนะคะ เดี๋ยวมาต่อใหม่
จะมีคนมาอ่านมั้ยเน้ออออ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่