ช่วงนี้หลายคนน่าจะอ่านกระทู้ผีเยอะ อยากจะถามอย่างหนึ่ง

ตอนแรกก็ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ เห็นช่วงนี้มีกระทู้เรื่องผีมากจริงๆ เราก็อ่านตามความชอบนั้นแหละค่ะ ไปๆมาๆกลายเป็นว่าเราเริ่มฝักใฝ่ บอกก่อนว่าตัวเองตั้งแต่เกิดมาก็ไม่เคยเห็นผีหรอกค่ะ แต่ชอบดูดวง ตามนิสัยผู้หญิง ซึ่งเราก็เก็บมาฟังแต่เรื่องที่ดี เรื่องที่ไม่ดีก็เทค่ะ แต่มีเรื่องหนึ่ง ที่ดูดวงทีไรค่อนข้างจะโดนทัก คือเรื่องเจ้ากรรมนายเวร บวกกับช่วงนี้อ่านทู้ผีบ่อยก็เจอเรื่องเจ้ากรรมนายเวรส่วนใหญ่ มันก็เลยแอบทึกทักเอาเองว่า ที่ฉันป่วยมาตลอดทั้งชีวิตด้วยโรคที่หมอบอกว่าเป็นลมพิษค่ะ เป็นไขข้ออักเสบค่ะ เราก็คิดมาตลอดแหละว่าร่างกายเราไม่แข็งแรง
อธิบายนิดนึงว่าเวลาเราเป็นลมพิษใครเป็นก็น่าจะรู้แหละ แต่ไม่รู้ว่าคนที่เป็นเขาเป็นแบบเรามั้ย คือตอนมันจะขึ้นเราก็รู้ตัวละมันจะคันๆ ยิบๆ ซักพักก็เป็นจุดเล็กๆขึ้นติดๆกัน ตามร่างกาย ผ่านไปอีกจุดเล็กๆนั้นมันเหมือนมารวมตัวกันค่อยๆกลายเป็นจุดใหญ่ๆ แล้วคือเราขึ้นทั้งตัวตั้งแต่หัวจนถึงเท้า ยกเว้นฝ่ามือกับฝ่าเท้า แต่ตรงนี้ฝ่ามือเราจะคันๆแทน ตอนที่มันขึ้นเราจะทำอะไรไม่ได้เพราะมันคันมาก ตอนเด็กๆเราก็จะร้องไห้ ถ้าเป็นที่โรงเรียนก็จะขอครูกลับบ้าน เราต้องนอนอยู่เฉยๆค่ะ ถ้าเราเดินไปไหนมาไหนเราจะหน้ามืด (เคยลองแล้ว) ทีนี้พอมันค่อยๆหาย เราจะปวดท้องค่ะ ปวดหนักมาก เหมือนมีอะไรไปรวมตัวกันประท้วงอยู่ในท้องเรา (ความคิดเราคือลมพิษมันลงไปที่ท้อง ซึ่งเราไม่รู้หรอกว่าจริงๆคืออะไร) หลังจากนั้นเราก็จะค่อยๆหาย เป็นทีก็ใช้เวลาไปเกือบ 4-5 ชั่วโมงโดยประมาณ ทุกครั้งที่เราเป็นเราก็เป็นแบบนี้ตลอด
และสาเหตุการเป็นของเราก็มีเยอะมาก แล้วแต่ว่าวันนั้นมีอะไรน่าให้เป็นบ้าง (คือเรารู้สึกเหมือนตัวเองโดนแกล้งอยู่อะค่ะ) บางครั้งมันจะมาตามอากาศ ตามอารมณ์ ของเรานี้เหมือนแค่เจออะไรสะกิดนิดหน่อยก็เป็นแล้ว แบบไปเดินบนคันนาแล้วโดนหญ้าแทงก็ขึ้นผื่นละ เดินๆไปเจอฝนตกอากาศชื้นๆก็เป็นละ วันไหนร้อนเหงื่อออกมากก็เป็น วันไหนอากาศหนาวมากก็เป็น วันไหนคึกอยากออกกำลังกายพอออกหนักแล้วเหงื่อออกก็เป็น บางทีนั่งเรียนแอร์เย็นมากก็เป็น ไม่ก็ปั่นจักรยานใช้แรงเยอะหน่อยก็เป็น วันไหนเรานอนไม่พอเราก็เป็น จนบางทีเราก็เอาตัวเองเป็นกรมอุตุนิยมแบบขำๆ คือมันเป็นบ่อยจนชิน ตั้งแต่จำความได้ ไปหาหมอหมอก็ให้กินแต่ยาแก้แพ้ ซึ่งมันทำให้เราง่วงแล้วทำอะไรลำบาก เคยเป็นช่วงหนึ่งหนักๆ อาทิตย์หนึ่งเป็น 1-2 ครั้งติดๆกันสองสามอาทิตย์ บางครั้งเราก็ต้องปล่อยให้ตัวเองอยู่เฉยๆนอนหลับ เพราะตื่นมาก็หาย เคยเป็นหนักสุด คือ ขึ้นลมพิษแล้วอ้วกจนเพื่อนพาไปโรงพยาบาล หมอบอกว่าเป็นลมพิษเป็นพิษ เราก็เห้ย เยอะไปแล้วนะ แต่ช่วงนี้เราก็ไม่รู้เพราะอะไรนะ เราเป็นลมพิษเหมือนเดิมแต่คือพอหายคันก็จะไม่ปวดท้องแล้ว และก็หายเร็วขึ้นด้วย มีบางวันเราเป็นตอนเช้า แล้วตอนบ่ายเราสอบ วันนั้นเราก็เลยไม่ยอมกินยาแก้แพ้เพราะกลัวง่วงในห้องสอบ สุดท้ายก็ต้องนั่งเฉยๆอยู่กับตัวเองประมาณ 2 ชั่วโมง แต่ดีที่หายทันก่อนสอบ
อีกโรคคือโรคเจ็บตามกระดูกอะค่ะ เวลาเป็นก็เหมือนมีคนเอาอะไรมาแทงกระดูก อธิบายได้ไม่ค่อยดีค่ะ คือมันจะเจ็บๆ ไม่มีแรง จี้ดๆเป็นบางที่ ทั้งแขนทั้งขา อันนี้เราก็เป็นมาพร้อมๆกับลมพิษแหละค่ะ ตั้งแต่จำความได้เลย เราแก้ปัญหาด้วยการ นอนเอาขาก่ายกำแพง (ลักษณะคือเรานอนไปชิดกำแพงแล้วยกขา 2 ข้าง ไปพิงกำแพง ยิ่งเอาตัวเข้าไปใกล้กำแพงมากขาเราก็จะยกสูงมากขึ้น) เราทำจนติดเป็นนิสัย พอมาอยู่หอ เวลาปวดขาเราก็นอนท่านี้จนเมทแซวว่าทำไมนอนท่าแปลกจัง
คือโรค 2 โรคนี้ทุกวันมันก็ยังอยู่ค่ะ แต่เหมือนเราชินกับความเจ็บนี้แล้วมากกว่า เรามองว่ามันเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตไปแล้ว จนช่วงนี้ที่เราอ่านเจอเรื่องเจ้ากรรมนายเวร กับเรื่องไปดูดวงแล้วโดนทักว่าสุขภาพเราที่เจ็บป่วยเกิดจากเจ้ากรรมนายเวร มันทำให้เราสงสัยว่า เจ้ากรรมนายเวรของเราน่าจะเป็นประเภทไหน เป็นคนหรือสัตว์ คือเราไม่รู้เลยไงว่าใครเป็นเจ้ากรรมนายเวรเรา เวลาทำบุญทุกครั้งเราก็อุทิศให้ตลอดว่าให้เจ้ากรรมนายเวรด้วย หลังๆเราเพิ่มว่า ทั้งที่รู้ตัวว่าเคยทำผิดต่อและไม่รู้ตัวว่าเคยทำผิดต่อท่าน ในชีวิตเราไม่ใช่คนรักสัตว์ก็จะไม่มีสัตว์เลี้ยงของตัวเองมีแต่ของน้องพวกสุนัขแมว แต่เราก็ไม่ค่อยเล่นด้วย อาจจะเคยเตะมันบ้างเวลาที่ชอบมาขึ้นโต๊ะอาหาร หรือไม่ก็เข้ามานอนบนที่นอนเรา อย่างอื่นเท่าที่จำความได้ชาตินี้ก็เคยฆ่าแต่มด ที่ไต่มาถุงขนม ตามห้อง ตามโน๊ตบุ๊ค แล้วก็เคยเจอไก่โดนรถชนต่อหน้าเรา(เราไม่ได้เป็นคนชนนะ) ก็ไปอธิษฐานว่าหากไก่ตายแล้วเราจะทำบุญอุทิศไปให้
ถ้าบอกว่าโรคเราเกี่ยวกับสิ่งที่มองไม่เห็น เราก็คิดว่าเป็นเจ้ากรรมนายเวร แต่อยากรู้ว่าเพื่อนๆ คิดกันว่าเป็นประเภทไหนได้บ้าง ของชาตินี้ ชาติที่แล้ว เราอาจจะเคยไปทำร้ายใครประมาณไหนไว้รึป่าว (เราคิดจนแอบอยากรู้เรื่องอดีตชาติด้วยว่าจริงๆแล้วเราอาจจะเคยไปทำร้ายใครมาก่อนแน่เลย)
ส่วนถ้าจะพูดเรื่องทางวิทยาศาสตร์ เราคิดว่าคงเป็นเรื่องของสุขภาพเราเอง เราอาจจะเป็นคนที่ไม่ค่อยแข็งแรงอยู่แล้ว ตั้งแต่เกิด ตอนเด็กๆเราก็เข้าออกแต่โรงพยาบาล เคยออกกำลังกายช่วงหนึ่งก็ดีขึ้น แต่ก็อย่างว่าแหละค่ะ เราไม่มีวินัยพอ หลังๆไปออกก็กลัวจะเป็นลมพิษด้วยค่ะ ไม่อยากเป็น
ปล. เราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมคนชอบตั้งกระทู้ แต่พอได้พิมอะไรยาวๆไปเหมือนเราได้ระบายและมีคนช่วยคิด เผื่อเพื่อนๆคนไหนมีคอมเม้นดีๆ ถูกจริตเราก็ขอบคุณไว้ตรงนี้ก่อนเลยนะคะ อันนี้กระทู้แรกของเราด้วย พิมพ์ซะเหมือนบักทึกเลย แล้วเราก็ไม่รู้ต้องแท็กห้องไหน ถ้าแท็กผิดห้องต้องขอโทษด้วยนะคะ