เอาจริงๆ นะ มีหลายอาชีพเลยแหละ
คือทำไรผิดมา นิดๆ หน่อยๆ โดนชาว social media ถล่มเละตลอดอย่างกับเป็นมหาโจร เป็นผู้ก่อการร้ายฆ่าคนตายเป็นร้อยศพ ( และทั้งที่บางทีไม่ได้ผิดที่ตัวเราโดยตรง แต่เป็นเพราะข้อจำกัดขององค์กรต้นสังกัด หรือปัจจัยอื่นๆ )
และหลายครั้งถึงจะชี้แจงอะไรไปก็เปล่าประโยชน์ เพราะเสียงสะท้อนกลับคือหาว่าแถอยู่ดี
ว่ากันง่ายๆ ก็คือ
"พูดก็หาว่าแก้ตัว เงียบก็หาว่าหนี" นั่นแหละครับ
เผอิญโดยส่วนตัวได้คุยกับคนทำงานอาชีพที่เข้าข่ายพวกนี้อยู่บ้าง เขาบอกสั้นๆ ว่า
"ช่างแ-ง" อ่าน comment ผ่านๆ พอ ( หรือฟังคนนินทาผ่านๆ พอ ) เสร็จแล้วไปหาเหล้ากิน ไปนอน ไปดูหนัง ฯลฯ บลาๆๆ ไปตามเรื่อง
---------------------------------
จะบอกว่าผมทำแบบนั้นไม่ได้หรอกครับ อย่างที่ท่านเห็น ผมนี่ติดนิสัยเสียตั้งแต่เด็ก คือใครว่าอะไรไม่ได้ ต้องเถียงต้องแย้งตลอด ยิ่งยุค social media เชื่อว่าคงคุ้นกันดี ผมนี่เคยถึงขนาดหลับๆ ตื่นๆ เพื่อมาดูว่ามีใคร comment ด่าผมแขวะผมหรือเปล่า ( หมายถึงยุค webboard เมื่อหลายปีก่อนนะครับ ไม่ใช่ยุค facebook ตอนนี้ ) ถ้ามีนี่ตอบสวนทันควันเลย
อะไรหลายๆ อย่างที่ควรทำก็ไม่ได้ทำหรอกครับ ( โดยเฉพาะการออกกำลังกาย หรือแม้แต่พักผ่อนให้เพียงพอ ) เช้ามืดตื่นมาเช็ครอบนึง กลับบ้านมาเย็นๆ เช็คอีกรอบนึง ดึกๆ มาอีกรอบนึง
แม้กระทั่งบาง comment ที่ดูแล้วเกรียนๆ หาสาระอะไรไม่ได้ ก็ยังไม่วายขอสักหน่อย ขอสวนขอตอบโต้บ้าง
ผมอยู่แบบนี้มาเป็นสิบปีครับ ทุกวันนี้ต้องขอบคุณที่งานเยอะขึ้นด้วยซ้ำ เวลาเลยไปอยู่กับงานมากขึ้น แต่ก็นั่นแหละ พองานเสร็จเรียบร้อย ผมก็กลับมาควานหาการทะเลาะเบาะแว้งบน social media ตามเคย
สารภาพเลยปล่อยวางไม่เป็น แถมเวลามีใครมาเทศน์เรื่องอภัยทานหรือละวางจากโทสะ ดันรู้สึกร้อนรุ่มอย่างกับภูติผีปีศาจโดนคาถาพุทธคุณอีกต่างหาก ( เรื่องคนบางคนเข้าวัดฟังธรรมไม่ได้เพราะร้อนนี่ไม่ใช่ Joke ละครับ ผมละเป็นคนนึงที่มีอาการแบบนั้น )
บางครั้งเป็นถึงขนาดเก็บเอาคำที่คนว่าคนด่าไปฝันร้าย หลอนกันเลยทีเดียว ( เคยเจ็บหน้าอกจะอาเจียน เวลามีคนมาเล่าว่าคนนั้นคนนี้แอบนินทาจิกกัดด้วยนะครับ )
----------------------------------
เลยสงสัยว่า คนที่เขานิ่งๆ เงียบๆ เวลาถูกด่าถูกป่วน แล้วเลือกที่จะก้มหน้าก้มตาทำงานต่อไปนี่เขาอยู่กันได้ไงครับ? ไม่อึดอัดบ้างหรอครับ?
คนที่ทำงานประเภทที่ถูกวิพากษ์วิจารณ์ ถูกด่าถูกกวนมากๆ ไม่ว่าจะทำหรือไม่ทำอะไรก็ตาม นี่เขามีชีวิตอยู่กันได้ยังไงครับ?
คือทำไรผิดมา นิดๆ หน่อยๆ โดนชาว social media ถล่มเละตลอดอย่างกับเป็นมหาโจร เป็นผู้ก่อการร้ายฆ่าคนตายเป็นร้อยศพ ( และทั้งที่บางทีไม่ได้ผิดที่ตัวเราโดยตรง แต่เป็นเพราะข้อจำกัดขององค์กรต้นสังกัด หรือปัจจัยอื่นๆ )
และหลายครั้งถึงจะชี้แจงอะไรไปก็เปล่าประโยชน์ เพราะเสียงสะท้อนกลับคือหาว่าแถอยู่ดี
ว่ากันง่ายๆ ก็คือ "พูดก็หาว่าแก้ตัว เงียบก็หาว่าหนี" นั่นแหละครับ
เผอิญโดยส่วนตัวได้คุยกับคนทำงานอาชีพที่เข้าข่ายพวกนี้อยู่บ้าง เขาบอกสั้นๆ ว่า "ช่างแ-ง" อ่าน comment ผ่านๆ พอ ( หรือฟังคนนินทาผ่านๆ พอ ) เสร็จแล้วไปหาเหล้ากิน ไปนอน ไปดูหนัง ฯลฯ บลาๆๆ ไปตามเรื่อง
---------------------------------
จะบอกว่าผมทำแบบนั้นไม่ได้หรอกครับ อย่างที่ท่านเห็น ผมนี่ติดนิสัยเสียตั้งแต่เด็ก คือใครว่าอะไรไม่ได้ ต้องเถียงต้องแย้งตลอด ยิ่งยุค social media เชื่อว่าคงคุ้นกันดี ผมนี่เคยถึงขนาดหลับๆ ตื่นๆ เพื่อมาดูว่ามีใคร comment ด่าผมแขวะผมหรือเปล่า ( หมายถึงยุค webboard เมื่อหลายปีก่อนนะครับ ไม่ใช่ยุค facebook ตอนนี้ ) ถ้ามีนี่ตอบสวนทันควันเลย
อะไรหลายๆ อย่างที่ควรทำก็ไม่ได้ทำหรอกครับ ( โดยเฉพาะการออกกำลังกาย หรือแม้แต่พักผ่อนให้เพียงพอ ) เช้ามืดตื่นมาเช็ครอบนึง กลับบ้านมาเย็นๆ เช็คอีกรอบนึง ดึกๆ มาอีกรอบนึง
แม้กระทั่งบาง comment ที่ดูแล้วเกรียนๆ หาสาระอะไรไม่ได้ ก็ยังไม่วายขอสักหน่อย ขอสวนขอตอบโต้บ้าง
ผมอยู่แบบนี้มาเป็นสิบปีครับ ทุกวันนี้ต้องขอบคุณที่งานเยอะขึ้นด้วยซ้ำ เวลาเลยไปอยู่กับงานมากขึ้น แต่ก็นั่นแหละ พองานเสร็จเรียบร้อย ผมก็กลับมาควานหาการทะเลาะเบาะแว้งบน social media ตามเคย
สารภาพเลยปล่อยวางไม่เป็น แถมเวลามีใครมาเทศน์เรื่องอภัยทานหรือละวางจากโทสะ ดันรู้สึกร้อนรุ่มอย่างกับภูติผีปีศาจโดนคาถาพุทธคุณอีกต่างหาก ( เรื่องคนบางคนเข้าวัดฟังธรรมไม่ได้เพราะร้อนนี่ไม่ใช่ Joke ละครับ ผมละเป็นคนนึงที่มีอาการแบบนั้น )
บางครั้งเป็นถึงขนาดเก็บเอาคำที่คนว่าคนด่าไปฝันร้าย หลอนกันเลยทีเดียว ( เคยเจ็บหน้าอกจะอาเจียน เวลามีคนมาเล่าว่าคนนั้นคนนี้แอบนินทาจิกกัดด้วยนะครับ )
----------------------------------
เลยสงสัยว่า คนที่เขานิ่งๆ เงียบๆ เวลาถูกด่าถูกป่วน แล้วเลือกที่จะก้มหน้าก้มตาทำงานต่อไปนี่เขาอยู่กันได้ไงครับ? ไม่อึดอัดบ้างหรอครับ?