คิดมากไปขนระแวง

คบกับแฟนมา 10 ปีนี้ค่ะ ส่วนตัวเป็นคนไม่จุกจิก ไม่คิดมาก ไม่เช็คโทรศัพท์หรือเซ้าซี่เขาใดใดทั้งสิ้น เพราะด้วยความเชื่อใจ และก็ด้วยว่าเป็นคนชอบทำงาน อยู่เฉยๆไม่ได้ เพราะชอบหาเงินจนเมื่อกลางปีที่แล้ว ทำงานไม่มีเวลาเลยค่ะ แฟนก็เริ่มเปลี่ยนไป มีกิ๊ก แอบคบกันจนได้4-5 เดือน พอเราจับได้ กลับไม่ยอมเลิก แค่พูดว่าจะอยู่กับคนที่อยู่ด้วย พอฟังเช่นนั้นรู้สึกเสียใจมาก เลยตัดสินใจเลิกลากับแฟน ทั้งๆที่รักเขามาก พอผ่ายไปได้ 1 เดือนแฟนคิดว่าเราเลิกจริงๆ เลยพยายามติดต่อกับเพื่อนมให้ช่วยติดต่อเราเพื่อจะกลับมาขอคืนดี เขาก็พยายามอยู่ เป็นเดือน จนเราใจอ่อนยอมกลับมา คืนดีกัน พอเจอหน้าเขาความรู้ของหัวใจมันตื่นเต้นดีใจอย่างบอกไม่ถูก หลังจากกลับมาหาเราผ่านไปได้สองวัน เขาก็บอกว่ายังไม่เลิกกับเขาคนนั้น เขาบอกว่าขอเวลา 3 เดือน จะพยามเลิกกับคนนั้นให้ได้ เพราะคำว่าสงสารผู้หญิงคนนั้น แต่กับเราบอกว่ารัก รักมาก แต่เือกไม่ได้ ในระยะเวลาสามเดือนเขาก็พยายามห่างๆ กับคนนั้นจนถึงวันปีวันใหม่ เขาเลิกกับคนนั้นโดยเด็ด ก็ถือว่าเขาทำตามคำพูดที่รักษากับเราไว้ แต่ไม่อยากบอกว่าในช่วงสามเดือนนี้ทั้งเจ็บแลัทรมาร พูดได้เลยว่าไม่มีน้ำตา ร้องไห้ทุกวัน บางวันกินข้าวทั้งน้ำตา เพราะเขาใส่ใจผู้หญิงคนนั้นมากกว่าเรา แต่ก็อดทน เพราะคำว่ารัก คำเดียว หลังจากที่วันปีใหม่ที่ผ่านมาเขากลับมาหาเราอย่างเต็มตัวโดยไม่ปิดบังใคร ถามว่าดีใจไหมดีใจมาก จนตอนนี้นิสัยของเราสองคนสลับกัน แฟนกลายเป็นคนที่มีนิสัยเหมินเราเมื่อก่อน ไม่จุกจิก ไม่ขี้งอล ไม่งี้เง้า ไม่เช็ค ไม่อะไรทั้งนั้น แต่บอกรักเราทุกวัน แต่เรากลับเป็นคนนิสัยสลับกับแฟนเลย ขี้งอล ขี้น้อยใจ ช่าวถามจากที่ไม่ค่อยพูด ระแวงตลอดเวลา ผู้หญิงคนไหนเข้าใกล้แฟน เราจะระแวงตลอด แม้กระทั่งเจอผู้หญิงคนนั้น เพราะเขาทำงานที่เดียวกัน แต่แฟนก็แสดงให้ผู้หญิงคนนั้นเห็นตลอดว่ารักเรา ให้ไปหาทุกวัน รถก็ให้เราใช้ ให้ไปรับส่งตลอด แต่เราก็อดระแวงไม่ได้อยู่ดี เพราะคนเคยเจ็บกับคำว่าไว้ใจ  อยากบอกแฟนว่ารักเขามาก ห่วงมาก หวงมาก เลยระแวงมากไป จุกจิกทุกเรื่อง ตั้งแต่ปีใหม่มาเขาเสมอต้น เสมอปลายตลอด แต่เราเองระแวงมากจนเขารู้สึกอึดอัด จนเขาบอกเมื่อเช้าว่าขออยู่คนเดียวสักพัก  จะทำยังไงดีกับนิสัยแบบนี้ เพราะรักถึงไดัสนใจขนาดนี้ มันผิดมากหรือเปล่าคะ