เพิ่งสมัคร อยากบอกเล่าปัญหาที่เจอให้คัยหลายๆคนรู้คะ ว่าแต่ก่อนจขกทไม่คิดว่าการห่างกันจะมีผลมากแต่การห่างกันมันมีผลจิงๆคะ
** พิมผิดพลาดตรงไหนขออภัยนะคะ
** ขอบคุณที่เข้ามาอ่านกันคะ
เริ่มกันเลยย...
ตลอดเวลาที่คบกันมา1 ปี เราอยู่ด้วยกันตลอด ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด เราต่างรู้ว่าเรารักกันมากแค่ไหน และนั้นมันทำให้เราเชื่อใจเค้ามากว่าจะไม่มีคัยมาแทนที่เราได้ ก่อนที่เราต้องห่าง เราคิดเสมอเรากลัวตัวเค้าเองที่จะไปหาคัยมาแทนที่เค้า แต่จิงๆเราไม่เป็นแบบนั้นอะ เราไม่สามารถให้คัยมาแทนที่เค้า ต่อให้เราเหงา เราก้ไม่ได้คิดมันเลย
พอถึงวันที่เราอยู่ห่างกัน แฟนเราเค้าไปwat คะ ที่ฟอริด้า หาดปานามา เราคิดว่าแค่คุยกับเค้าทุกวัน มันจะสามารถปิดช่องว่างได้บางส่วนที่เราไม่ได้อยู่ด้วยกัน อย่างน้อยเค้าจะได้ไม่เหงา วันไหนเหนื่อย เราจะคอยให้กำลังใจ แต่สุดท้าย การที่เราทำแบบนี้มันไม่เพียงพอต่อความรู้สึกของเค้าคะ จึงทำให้ช่องว่างมันขยายขึ้นเรื่อยๆ เรื่อยๆ โดยที่เค้าไม่เคยรู้ ในขณะที่เราทำอะไรไม่ได้เลย ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นเลย ในขณะที่แฟนจขกทเค้าพบสิ่งใหม่ๆเข้ามามันทำให้ตัวสนุกตื่นเต้นกับมัน และ...รู้สึกดีกับคัยอีกคน พอรู้ตัวอีกทีเรากลายเป็นคนที่ไม่จำเป็นสำหรับตัวเค้าไปแล้ว ในเวลาที่คุยกัน เราก้มีทะเลาะกันบ้างส่วนใหญ่ตัวหายไป ไม่ติดต่อกลับมา พอตัวมาก้ให้เหตุผลเดิมๆ'เหนื่อย ทำงานทั้งวัน นอน' เค้าก้รู้นะว่าตัวทำงาน เหนื่อยมาก แต่มันจะไม่มีเวลาติดต่อเค้าเลยหรอ ? สุดท้ายเราก้ยังบอก คิดถึง รักมาก รอนะ กันอยู่ดี ( โทสับแฟนจขกทพังคะ ไอโฟนจอหลุด แล้วเค้ายังไม่มีตังซื้อใหม่ อาศัยรอเค้ากลับบ้านแล้วเล่นคอม ) กว่าจะได้คุยกันนานคะ เวลาเราต่างกัน12ชม บางวันเค้าก้ออน บางวันจขกทรอจนตี2-3ก้หลับคะ แล้วเวลาก้ผ่านมาเนินนาน เราเริ่มเห็นอะไรที่มันชัดเจนขึ้น เราทำไรไม่ถูกทำได้แค่ร้องไห้จะเป็นจะตายกับเพื่อนกลัวสิ่งที่คิดมันจิง พอได้คุยกัน เราทำได้แต่โวยวายเป็นบ้าเลยทีเดียว ในขณะที่ตัวเค้าเงียบ คุยไปสักพักเริ่มหาเหตุผลว่าทำไม อะไร ยังไง พอคุยเสดเราก้ยอมคะ คืนดีกัน ทัเงที่เราก้ไม่สบายใจมากไม่เคียร์เลยที่ตัวเค้าพูดมา เพราะเหตุผลมันไม่ตรงกับที่เหน ผญมันเซ้นแรงคะ แล้วเค้าก้ขอโทดเราที่หายไปแบบนั้นเเล้วเค้าบอกจะแก้ไขจะพยายามมีเวลาให้เรามากกว่านี้ พอวันต่อมาตัวก้หายอีก เราก้ออนเฟสเค้าคะเจอผญคนนึงทักมา คำพูดที่ผญพิมมันไม่น่าใล่คนเปนเพื่อนพิมคะ แต่แฟนเราไม่ได้ตอบคะ เราก้เริ่มสืบๆ มันก้เริ่มระแคะระคาย ตอนนั้นทั้งคิดมากทั้งเจ็บทั้งร้องไห้จะเปนจะตาย แบบไม่เคยเป็น เมื่อได้คุยกะแฟน เราก้จี้ทุกอย่างจนเร้าสารภาพออกมา ว่า เค้าได้รู้สึกดีกับคนคนนึง ตั้งแต่มาได้ 2 อาทิตย์แล้ว ( คือ เพิ่งห่างจากเราแค่14วัน มันแทน 365วันที่ผ่านกันมาได้ด้วยหรอ ?) แล้วที่หายไปบ้าง มาคุยบ้าง เพราะคนนี้ส่วนนึง ( เห้ยจุกกก ) คือที่ผ่านมาเราคนเดียวหรอที่พยายามคอยจับมือเค้า หรือ เราจับมือตัวไม่แน่นพอ เค้าถึงต้องเอื้อมไปจับมือคัยอีกคน' ทำทั้งปวดใจ ปวดหัว ทำไรไม่ได้นอกจากร้องไห้หนักมากแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เจ็บหนักโน้ะ เราได้เแต่โทดตัวเองที่พลาดแค่จุดๆเดียวมันทำให้เค้าเปลี่ยนไป จุดที่เรียกว่า'ห่าง' หลังจากที่เราเคียร์กัน อยู่ดีดีแฟนจขกทก้บอกว่า 'เค้ากลับมาแล้ว เค้าเลือกตัว เค้าไม่อยากเสียตัวไป เค้ารักตัวมากนะ' คือคิดนะว่าที่ผ่านมามันลังเลอะไร ? ทำไมปล่อยมันผ่านมานานแบบนี้ นานจนทำร้ายเราไม่มีชิ้นดีเลย เทอทำไมร้ายกาจแบบนี้วะ ตัวเปลี่ยนไปมาก สถานะเราตอนนี้คิดหนักมาก ว่าจะทนอยู่หรือไป เราาเพิ่งเคยเจอความเจ้บแบบนี้ ในเมื่อเค้าขอโอกาสเราก้มอบโอกาสให้คะ เราหวังว่าเค้าจะรักษามันดีดีนะ เราไม่รู้ว่าตัวจะเหมือนเดิมกับเรามั้ย รึ จะยังรุสึกกับคนนั้นยุมั้ย ตอนนี้เราไม่มีความเชื่อใจตัวเลย เค้าขอโทด ที่เค้าโดนมามันช้ำมาก แต่เค้ายังรักตัวรักตัวมาก รักมากเหมือนเดิม ถึงแม้เค้าไม่อยากเสียตัวไป แต่ถ้ามันถึงเวลาจิงๆเค้าก้คงต้องปล่อย..
คัยหลายคนว่าเราโง่ที่เชื่อเค้า ว่าเราหลงแฟนมากเกินไป บ้างก้มีให้โอกาสแฟน เรารู้ที่เราทำเราอาจจะยังไม่พร้อมเสียเค้าไป เราเคยเชื่อมั่นในตัวเค้า ว่าเค้ารักเรามากที่ผ่านมาเค้าว่าเราคิดงี้ 'เค้าบอกว่าเค้าสัญญาเคเาจะดูแลเรา จะทำไม่แบบนั้นอีก' เราจะลองเปิดใจนะ เราจะรอดูตัวนะ อย่าทำให้เค้าผิดหวังนะ.. อีก2 เดือนคะ แฟนจขกทถึงจะกลับ จขกทก้ทำได้แค่รอ กับ ดูพฤติกรรมคะ..
** ขอบคุณที่เข้ามาอ่านกันนะคะ
รักห่างไกลที่ต้องเจอ..
** พิมผิดพลาดตรงไหนขออภัยนะคะ
** ขอบคุณที่เข้ามาอ่านกันคะ
เริ่มกันเลยย...
ตลอดเวลาที่คบกันมา1 ปี เราอยู่ด้วยกันตลอด ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด เราต่างรู้ว่าเรารักกันมากแค่ไหน และนั้นมันทำให้เราเชื่อใจเค้ามากว่าจะไม่มีคัยมาแทนที่เราได้ ก่อนที่เราต้องห่าง เราคิดเสมอเรากลัวตัวเค้าเองที่จะไปหาคัยมาแทนที่เค้า แต่จิงๆเราไม่เป็นแบบนั้นอะ เราไม่สามารถให้คัยมาแทนที่เค้า ต่อให้เราเหงา เราก้ไม่ได้คิดมันเลย
พอถึงวันที่เราอยู่ห่างกัน แฟนเราเค้าไปwat คะ ที่ฟอริด้า หาดปานามา เราคิดว่าแค่คุยกับเค้าทุกวัน มันจะสามารถปิดช่องว่างได้บางส่วนที่เราไม่ได้อยู่ด้วยกัน อย่างน้อยเค้าจะได้ไม่เหงา วันไหนเหนื่อย เราจะคอยให้กำลังใจ แต่สุดท้าย การที่เราทำแบบนี้มันไม่เพียงพอต่อความรู้สึกของเค้าคะ จึงทำให้ช่องว่างมันขยายขึ้นเรื่อยๆ เรื่อยๆ โดยที่เค้าไม่เคยรู้ ในขณะที่เราทำอะไรไม่ได้เลย ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นเลย ในขณะที่แฟนจขกทเค้าพบสิ่งใหม่ๆเข้ามามันทำให้ตัวสนุกตื่นเต้นกับมัน และ...รู้สึกดีกับคัยอีกคน พอรู้ตัวอีกทีเรากลายเป็นคนที่ไม่จำเป็นสำหรับตัวเค้าไปแล้ว ในเวลาที่คุยกัน เราก้มีทะเลาะกันบ้างส่วนใหญ่ตัวหายไป ไม่ติดต่อกลับมา พอตัวมาก้ให้เหตุผลเดิมๆ'เหนื่อย ทำงานทั้งวัน นอน' เค้าก้รู้นะว่าตัวทำงาน เหนื่อยมาก แต่มันจะไม่มีเวลาติดต่อเค้าเลยหรอ ? สุดท้ายเราก้ยังบอก คิดถึง รักมาก รอนะ กันอยู่ดี ( โทสับแฟนจขกทพังคะ ไอโฟนจอหลุด แล้วเค้ายังไม่มีตังซื้อใหม่ อาศัยรอเค้ากลับบ้านแล้วเล่นคอม ) กว่าจะได้คุยกันนานคะ เวลาเราต่างกัน12ชม บางวันเค้าก้ออน บางวันจขกทรอจนตี2-3ก้หลับคะ แล้วเวลาก้ผ่านมาเนินนาน เราเริ่มเห็นอะไรที่มันชัดเจนขึ้น เราทำไรไม่ถูกทำได้แค่ร้องไห้จะเป็นจะตายกับเพื่อนกลัวสิ่งที่คิดมันจิง พอได้คุยกัน เราทำได้แต่โวยวายเป็นบ้าเลยทีเดียว ในขณะที่ตัวเค้าเงียบ คุยไปสักพักเริ่มหาเหตุผลว่าทำไม อะไร ยังไง พอคุยเสดเราก้ยอมคะ คืนดีกัน ทัเงที่เราก้ไม่สบายใจมากไม่เคียร์เลยที่ตัวเค้าพูดมา เพราะเหตุผลมันไม่ตรงกับที่เหน ผญมันเซ้นแรงคะ แล้วเค้าก้ขอโทดเราที่หายไปแบบนั้นเเล้วเค้าบอกจะแก้ไขจะพยายามมีเวลาให้เรามากกว่านี้ พอวันต่อมาตัวก้หายอีก เราก้ออนเฟสเค้าคะเจอผญคนนึงทักมา คำพูดที่ผญพิมมันไม่น่าใล่คนเปนเพื่อนพิมคะ แต่แฟนเราไม่ได้ตอบคะ เราก้เริ่มสืบๆ มันก้เริ่มระแคะระคาย ตอนนั้นทั้งคิดมากทั้งเจ็บทั้งร้องไห้จะเปนจะตาย แบบไม่เคยเป็น เมื่อได้คุยกะแฟน เราก้จี้ทุกอย่างจนเร้าสารภาพออกมา ว่า เค้าได้รู้สึกดีกับคนคนนึง ตั้งแต่มาได้ 2 อาทิตย์แล้ว ( คือ เพิ่งห่างจากเราแค่14วัน มันแทน 365วันที่ผ่านกันมาได้ด้วยหรอ ?) แล้วที่หายไปบ้าง มาคุยบ้าง เพราะคนนี้ส่วนนึง ( เห้ยจุกกก ) คือที่ผ่านมาเราคนเดียวหรอที่พยายามคอยจับมือเค้า หรือ เราจับมือตัวไม่แน่นพอ เค้าถึงต้องเอื้อมไปจับมือคัยอีกคน' ทำทั้งปวดใจ ปวดหัว ทำไรไม่ได้นอกจากร้องไห้หนักมากแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เจ็บหนักโน้ะ เราได้เแต่โทดตัวเองที่พลาดแค่จุดๆเดียวมันทำให้เค้าเปลี่ยนไป จุดที่เรียกว่า'ห่าง' หลังจากที่เราเคียร์กัน อยู่ดีดีแฟนจขกทก้บอกว่า 'เค้ากลับมาแล้ว เค้าเลือกตัว เค้าไม่อยากเสียตัวไป เค้ารักตัวมากนะ' คือคิดนะว่าที่ผ่านมามันลังเลอะไร ? ทำไมปล่อยมันผ่านมานานแบบนี้ นานจนทำร้ายเราไม่มีชิ้นดีเลย เทอทำไมร้ายกาจแบบนี้วะ ตัวเปลี่ยนไปมาก สถานะเราตอนนี้คิดหนักมาก ว่าจะทนอยู่หรือไป เราาเพิ่งเคยเจอความเจ้บแบบนี้ ในเมื่อเค้าขอโอกาสเราก้มอบโอกาสให้คะ เราหวังว่าเค้าจะรักษามันดีดีนะ เราไม่รู้ว่าตัวจะเหมือนเดิมกับเรามั้ย รึ จะยังรุสึกกับคนนั้นยุมั้ย ตอนนี้เราไม่มีความเชื่อใจตัวเลย เค้าขอโทด ที่เค้าโดนมามันช้ำมาก แต่เค้ายังรักตัวรักตัวมาก รักมากเหมือนเดิม ถึงแม้เค้าไม่อยากเสียตัวไป แต่ถ้ามันถึงเวลาจิงๆเค้าก้คงต้องปล่อย..
คัยหลายคนว่าเราโง่ที่เชื่อเค้า ว่าเราหลงแฟนมากเกินไป บ้างก้มีให้โอกาสแฟน เรารู้ที่เราทำเราอาจจะยังไม่พร้อมเสียเค้าไป เราเคยเชื่อมั่นในตัวเค้า ว่าเค้ารักเรามากที่ผ่านมาเค้าว่าเราคิดงี้ 'เค้าบอกว่าเค้าสัญญาเคเาจะดูแลเรา จะทำไม่แบบนั้นอีก' เราจะลองเปิดใจนะ เราจะรอดูตัวนะ อย่าทำให้เค้าผิดหวังนะ.. อีก2 เดือนคะ แฟนจขกทถึงจะกลับ จขกทก้ทำได้แค่รอ กับ ดูพฤติกรรมคะ..
** ขอบคุณที่เข้ามาอ่านกันนะคะ