~จะมีไหมคนไกลๆ...แต่ไม่ห่างใจกัน~

ก่อนอื่นขอแนะนำตัวเองคร่าวๆก่อนครับ
- เป็นลูกคนเดียว บ้านอยู่ที่เชียงใหม่ แต่เพิ่งจบมาทำงานอยู่ที่ชลบุรี เงินเดือน 18,000+
ฐานะปานกลาง ไม่มีหนี้ มีรถกระบะ D-max ขับ มีบ้านที่เชียงใหม่ แต่ที่ชลบุรีจะเป็นบ้านพัก
- หน้าตาก็ธรรมดาๆ  สูง 170 cm น้ำหนัก 62 kg
- นิสัย เป็นคนเงียบๆ กับคนที่ไม่รู้จัก หรือคนที่รู้จักแต่ไม่อยากคุยด้วย แต่จะเป็นคนเฮฮากับคนที่รู้จัก หรือคนที่อยากคุยด้วย เหมือนผู้ชายทั่วไป
เป็นคนตรงๆ รักเดียวในเดียว เวลาคุยกับใครจะแบ่งระดับการคุยอย่างชัดเจน เป็นคนชอบออกกำลังกาย ชอบเล่นกีฬา เหล้าดื่มบ้าง แต่ไม่สูบบุหรี่

ขอเข้าเรื่องเลยนะครับ ผมเป็นคนหนึ่งที่เวลาคุยกับใครมักจะคุยได้มากสุดไม่เกิน 3 เดือน เป็นคนที่โดนเงียบหายไปตลอด จนเริ่มเหนื่อยที่อยากจะเริ่มต้นใหม่เพราะกว่าจะได้คุยกับใครสักคนสำหรับผมว่ายากแล้ว แต่จะรักษาไว้นี่ยากกว่า เป็นคนชอบคนสวยหรือน่ารัก แต่ก็ไม่ต้องถึงกับเวอร์เกินไป แค่ให้มันดูแตกต่างจากคนส่วนใหญ่บ้าง และที่สำคัญผมมีตัวเลือกไม่มาก ต้องเป็นคนเชียงใหม่ หรือ กรุงเทพฯ สืบเนื่องมาจากผมเป็นลูกคนเดียว เมื่อมีโอกาสได้กลับบ้านไปหาพ่อแม่ ก็จะได้กลับไปเจอกันด้วย หรือถ้าเป็นคน กทม. ก็พอได้เพราะเดินทางได้สะดวก และเป็นทางผ่านก่อนที่จะกลับเชียงใหม่ แต่ถามว่าทำงานอยู่ชลบุรีทำไมไม่หาแฟนอยู่แถวนี้ เพราะว่าในอนาคตของผม จะมีการโยกย้ายตำแหน่งที่ทำงาน ซึ่งมีอยู่ในกรุงเทพ มีตัวเลือกแค่นี้จริงๆครับ เพราะมันลำบากในการเดินทาง และการจัดสรรเวลา งานก็ต้องทำ ครอบครัวก็ต้องดูแล

ขอถามสาวๆตรงๆ เลยละกันครับ ไม่จำเป็นต้องเป็นสาว เชียงใหม่ - กทม. ก็ได้ครับว่าจะมีใครไหมครับ ผญ. ที่สามารถทนอยู่คนเดียวได้โดยไม่ต้องใกล้ชิดกัน กินข้าวคนเดียว เดินคนเดียว และรอเวลาจนกว่าเราจะมาเจอกัน โดยทำได้มากสุดแค่คุยกันทางโชเชียล ตั้งแต่แรกที่เราเริ่มคุยกัน (ไม่ได้หมายถึงต้องตัวคนเดียวตลอด ถ้ามีเพื่อนก็ไปกับเพื่อนบ้าง แต่ไม่ปันใจกับชายอื่น นอกจากเพื่อน)  

ป.ล. กระทู้นี้เป็นกระทู้แรก และอาจเป็นกระทู้เดียว ถ้ามีอะไรผิดพลาดประการใด ต้องขออภัยมา ณ ทีนี้ครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่