สวัสดีค่ะ...ชาวโซเชียลทุกคน ต้องบอกก่อนเลยนะค่ะเรื่องราวที่จะเขียนต่อไปนี้เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริงและเกิดขึ้นกับตัวเองเมื่อ 3 เดือนที่แล้ว ก็คิดอยู่นานว่าจะเขียนหรือไม่เขียนดี อีกอย่างก็ชอบเข้ามาอ่านพันทิพแล้วก็เป็น FC ติดตามกระทู้ "เมื่อชะนีไทยลุยเดี่ยวไปตามหารักที่แดนน้ำหอม" เพราะเรื่องราวที่เกิดขึ้นมันเกิดขึ้นก่อนที่จะมาอ่านเจอกระทู้ของป้าแก เลยมีความรู้สึกว่าเห้ยมันคล้ายๆเรื่องของเราเลยนะ..ต่างก็ตรงป้าแกจบด้วย Happy แต่ของเรา sad..... เลยอยากแชร์เรื่องราวที่เกิดขึ้นให้เพื่อนชาวโซเชียลได้อ่านกัน.. เล่าเลยละกันเกิ่นมาเยอะละ !! ขอเรียกแทนตัวเองว่าเจ๊ นะค่ะ (ปล.มันเป็นฉายยาที่รุ่นน้องตั้งให้ อายุก็ไม่เท่าไหร่แต่มันเรียกเจ๊) ขอเล่าประวัตส่วนตัวคร่าวๆ เจ๊ทำงานบริษัทแห่งหนึ่ง หน้าที่ติดต่อประสานงาน เวลาว่างในการทำงานมีมากกกก..มากกว่าเวลาทำงานต่อวันซะอีก เจ๊ก็เลยคิดว่าไอ้เวลาที่ว่างเยอะๆจะทำไรแก้เซง ?? ไอเดียผุดขึ้นมาในสมองฝึกภาษาอังกฤษสิ !! คือเจ๊พูดภาษาอังกฤษได้นิดหน่อย งูๆปลาๆ สื่อสารได้พอเอาตัวรอด แต่ถ้าคุยเป็นเรื่องเป็นราวตายสนิด ก็เลยหาใน Google นี่แหละ เวปได้ดีไว้คุยกับฝรั่ง เรียนภาษา บลาๆ ก็เจอมาหลายแอป แต่ที่ดีสุดที่ยังใช้อยู่คือ แอปที่มีสัญลักษณ์รูปแมวสีส้ม แอปนี้คลายๆ Facebook กับ IG รวมกัน โพสภาพได้ คอมเม้น ,Like ,Followed แล้วมันจะขึ้นจำนวนว่าใคร Followed เราบ้าง ประมาณนี้ เจ๊เองก็มีคน Followed ประมาณ 1800 หน่อยๆ 95% เป็นยุโรป เจ๊ก็ไม่ได้สวยอะไรมากมายแต่มันเข้าตาฝรั่งมั้ง 555 แอปนี้มันดีตรงที่ว่ารวมคนทั่วโลกไว้ในนี้ เลือกได้อยากคุยโซนไหน ประเทศอะไร คือดี๊ดี อ่ะๆเล่าต่อนอกเรื่องตลอด ก็มีอยู่วันนึงมีข้อความจากหนุ่มผมทองเด้งขึ้นมาจากแอปนี้ เจ๊ก็กดเข้าไปเช็คโปรไฟล์ทั่วไปว่าเป็นใครอยู่ที่ไหน เห้ยยย Englishman working in thailand(แอบขำกรุบกริบคริๆหล่อเหมือนกันนะเนี่ย) เหมือนฟ้าจะรู้ว่าเจ๊ต้องการคนสอบภาษาอังกฤษ เจ๊ก็รีบเลยคร้าตอบข้อความนางอย่างไวไม่ให้รอนาน.. นางเริ่มต้นด้วยประโยคทักทายทั่วไป สวัสดี,สบายดีไหม,คุณมาจากที่ไหน เจ๊ก็ตอบไปตามมารยาท สบายดี,ฉันคนไทย และคุณละ นางเป็นคนอังกฤษพักและทำงานเป็นครูสอนภาษาอังกษฤที่โรงเรียนแห่งหนึ่งในกรุงเทพ (แว๊บแรกที่นางตอบ..เห้ยยใกล้ๆกันนี่เอง) นางก็ถามต่อว่าเจ๊พักที่ไหนอยู่กับใครทำงานอะไร นางอยู่พักห้วยขวานะแต่เจ๊อยู่บางซื่อ นางก็ชวนคุยต่อว่างานอดิเรกทำอะไร บลาๆ แล้วนางก็บอกว่านางพูดไทยได้นิดหน่อยแต่เขียนไม่ได้ แล้วก็ชมเจ๊ว่าพูดภาษาอังกฤษได้ดีทีเลยนะ (เจ๊ละแอบขำรู้จักเจ๊น้อยไปหึๆอันไหนไม่เข้าใจก็ Google translate สิยะ 555+) เราก็คุยอะไรไปเรื่อยเปื่อยกิจวัตรประจําวันทำอะไร นางบอกตอนเย็นจะไปเล่นฟุตบอลกับเพื่อนฝรั่งแล้วก็ถามกลับว่าเจ๊มีโปรแกรมทำอะไรตอนเย็น เจ๊ก็บอกไปว่าถ้าไม่ใช่วันหยุดเสาร์อาทิตย์ก็จะไม่ได้มีโปรแกรมทำอะไร ชีวิตหลังเลิกงานคือไปวิ่ง เข้ายิม ก็ทำอยู่แค่นี้ จากนั้นเราก็คุยเรื่องฟุตบอลกันต่อนางถามว่าเจ๊ชอบฟุตบอลมั้ย..เจ๊บอกเลยคร้าฉันเนี้ยแฟนบอลตัวยงเลยแหละแต่เจ๊เชียร์จริงจังแต่ทีมไทยนะคือมันอยู่ในสายเลือด ส่วนทีมอื่นก็ดูผ่านๆ นางก็ดูจะแฮปปี้มากเพราะนางก็ชอบทีมไทยเหมือนกันและก็ไปดูการแข่งฟุตบอลที่สนามตอนไทยแข่งกับมาเลเซีย พอจบบทสนทนาเรื่องฟุตบอลนางเข้าประเด็นเลยจ๊ะ...you not have boyfriend ?,you are very beautiful lady ! เอิ่มมมเจ๊นี่เงียบไปตั้งสติแป๊บ(คือต้องบอกก่อนว่าเจ๊มีแฟนนะ..คบมานานแล้วด้วย 4-5 ปีแล้วก็ยังคบอยู่ เจ๊กับแฟนเราเป็นคนจังหวัดเดียวกัน เราคบกันได้เกือบปีแล้วเจ๊ก็มาเรียนที่กทม.จนจบแล้วก็ทำงานที่ กทม.ต่อเลย ส่วนแฟนเจ๊เขาก็ทำงานอยู่ตจว. จังหวัดที่บ้านเจ๊อยู่นั้นแหละ เราไม่ค่อยได้เจอกันประมาณ 1-2 เดือนเจอกันครั้งหรือถ้าเจ๊กลับบ้านแฟนเจ๊ก็จะมาเที่ยวหาประมาณนั้น แต่เราก็โทรหากันตลอดมีอะไรก็จะเล่าให้ฟัง เป็นแบบนี้มา 3-4 ปี จนปัจจุบันนี้ก็เป็นแบบนั้น เจ๊จะไปไหนคนเดียว เที่ยว ช๊อป หาหมอ แม้กระทั้งขับรถไกลๆก็ไปคนเดียว เพื่อนถ้าไม่สนิดจริงจะคิดว่าเจ๊ไม่มีแฟน) ..เล่าต่อๆเจ๊ก็คิดอยู่นานว่าจะตอบอะไรดี ไม่หรือมี ?? สุดท้ายเอาว๊ะฝรั่งชอบคนตรง เจ๊ก็ตอบไป yes,i have แล้วทิ้งท้ายไว้ว่า but he live and work far... (เจ๊ไม่ใช่คนไม่ดีนะ..แค่บอกเฉยๆ) สักพักนางตอบกลับมา He is very lucky man ! คือเจ๊ต้องรู้สึกดีใจใช่มะแต่ในทางกลับกันแอบสงสารนิดๆ แล้วนางก็ถามต่อ you looking for someone to give fun short time ? เจ๊ก็ตอบแบบบริสุทธิใจเลยว่า i can is good friend for you, if you want ? นางตอบกลับมาอย่างเร็ว yes i can good friend for you also. จากนั้นนางก็ถามต่อว่าเจ๊ชอบปาร์ตี้มั๊ยดื่มแอลกอฮอรึป่าว เจ๊ก็บอกว่าก็ดื่มบ้างเล็กน้อย(แอฟนิสนึงตือเจ๊จบวิศวะมีแต่เพื่อนผู้ชาย รุ่นพี่รุ่นน้องผู้ชายหมดหาผู้หญิงนี่ยาก เรื่องแอลกอฮอหรอทำอะไรเจ๊ไม่ได้หรอก 5555++) นางเลยถามว่า how about coffee ? เจ๊บอกเลยว่ากาแฟหรอชอบมากเรียกว่าคอกาแฟเลยดีกว่า นางเลยถามเจ๊ว่าบางทีเราสามาถพบกันที่ร้านกาแฟได้มั้ย ? เอิ่มมมเจ๊ก็ยังไม่ได้ตอบตกลงนะว่าจะไปเจอนางมั๊ย..สักพักนางทวงถามคำตอบ (เจ๊ก็คิดนะมันจะดีหรอ ภาษาอังกฤษก็แย่จะคุยกันรู้เรื่องมั้ยแอบกลัวๆ เอาไงดีไปไม่ไปๆๆๆ จนสุดท้ายเอาว๊ะ !!ร้านกาแฟเองไม่เป็นไรมั้ง อย่างน้อยเจ๊ก็จะมีเพื่อนฝรั่งคนแรกอีกคน) เจ๊เลยตอบตกลงว่าจะไปพบกับนางที่ร้านกาแฟแต่ยังไม่ได้ตกลงว่าจะพบวันไหน จากที่คุยในแอปแมวก็เปลี่ยนย้ายไปคุยในไลย์ เราก็คุยกันเรื่อยๆ ประมาณว่าทำอะไร กินข้านรึยัง สารทุกสุขดิบทั่วไปในแต่ละวัน จนใกล้ถึงวันหยุดของอาทิตย์นั้น นางถามเจ๊ว่าว่างมั้ยนางอยากเจอเจ๊มากกกกก แต่เจ๊ก็ปฎิเสธไปเพราะมันไวมากพึ่งรู้จักกันแค่ 5-6 วันเอง เลยบอกนางว่าพอดีมีงานไม่สะดวกเจอในอาทิตย์นี้ แต่นางก็ยังไม่หมดความพยายามนะก็ถามเจ๊ตลอกว่าตอนเย็นทำอะไร ว่างรึป่าวไปกินข้าวด้วยกันมั๊ย เจ๊นี่ก็ปฏิเสธทุกวิถีทาง จนเข้าอาทิตย์ที่2 ที่เราคุยกัน..นางก็ยังส่งข้อความหาเจ๊เมื่อนางว่าง ส่งรูปเด็กๆในชั้นเรียนตอนนางสอนมาให้ดู รูปภาพนางเล่นกีต้าช่วงว่างกับเด็กๆและอาจารย์ใน class เดียวกัน เจ๊รู้สึกได้เลยว่าฝรั่งคนนี้ใจดีนะ รักเด็ก ดูเป็นมิตร อีกอย่างเรามีอะไรหลายๆอย่างที่ชอบเหมือนกันและนางพูดเก่งชวนคุยตลอด ซึ่งเจ๊พูดภาษาอังกกฤษไม่คล่องเลยไม่รู้จะชวนคุยอะไรมาก พอถึงช่วงวันหยุดของอาทิตย์ที่2 นางก็ถามคำถามเดิมว่าว่างมั้ย นางจะมีโอกาศได้เจอเจ๊รึป่าว ? เจ๊ก็ยังรังเลนะว่าจะไปเจอดีมั๊ย แต่แล้วก็แพ้ความพยายามนาง เจ๊เลยตอบตกลงว่าบ่ายวันเสาร์เจ๊ว่าง ดูนางจะดีใจมากกกก ส่งข้อความ thank you พร้อมกลับสติกเกอร์ ขอบคุณมาเยอะเชียว เจ๊ถามต่อว่าเจ๊พูดภาษาอังกฤษได้นิดหน่อยนะและรู้สึกกัวกลในการพบกัน กลัวจะสื่อสารไม่เข้าใจ นางก็ตอบกลับไม่ต้องกลัวแล้วก็อย่ากังวล ผมเป็นคนดี !! (เจ๊นี่ก็ขำนะเอิ่มมคือไม่ได้ช่วยอะไรเลย) และแล้วเวลานัดมันก็เข้ามาใกล้ถึงทุกที เจ๊นัดนางบ่าย 3 ที่ร้านกาแฟในห้างแห่งหนึ่งซึ่งไม่ไกลจากที่พักเจ๊มากพัก ยิ่งใกล้เวลานัดเจ๊มีความรู้สึกประหม่า กลัว วิตก อยากจะยกเลิกนัดแต่ก็กลัวเสียคำพูด !! เจ๊มาถึงห้างนั้นก่อนเวลานัดเกือบครึ่งชั่วโมงเพราะจะไปซื้อของใช้ส่วนตัวด้วย เลยส่งข้อความไปบอกนางว่าเจ๊มาถึงแล้วนะกำลังซื้อของใช้ บลาๆๆ นางส่งข้อความกลับมาว่าต้อนนี้นางอยู่กรมการกงสุลมาทำเกี่ยวกับ Passport ถ้าไม่ทำวันนี้ต้องเสียเงินอีกเยอะ daddy นางโทรมาเตือนว่ากลัวนางจะลืมแต่นางก็ลืมจริงๆ นางกลัวว่าจะไปพบเจ๊ไม่ทันตามนัด เจ๊เลยบอกว่าไว้วันอื่นก็ได้(แอบดีใจและโล่งใจนิดๆ) แต่นางก็ขอเลื่อนเวลาเป็น 5 โมงเย็นนะ เจ๊เลยบอกว่าแล้วแต่นางละกัน จากนั้นเจ๊ก็ช๊อปต่อแล้วก็กลับที่พัก..จนเวลาใกล้ 5 โมงเย็นนางมาถึงที่ห้างนั้นก่อนเจ๊ แล้วก็ส่งข้อความว่านางมาถึงแล้วจะรอเจ๊ที่นี่จนกว่าเจ๊จะมาพบนาง..(เออเอ๋าทำอย่างกะเป็นโกโบริรออังศุมาลินที่ทางช้างเผือก..) เอาไงดีละเจ๊จะไม่ไปก็สงสารเพราะนางมารอเเล้ว เอาว๊ะเป็นไงเป็นกันไปก็ไป... เนื้อความต่อไปนี้อาจทำให้คนโสดถึงตายได้ 5555 เวอร์วัง เดี่ยวมาเล่าต่อนะ วันนี้พอแค่นี้ก่อนมีงานเข้าเจ๊ #หากมีข้อความตกหล่นประการใดเจ๊ต้องขออภัยไว้ในที่นี่ด้วยนะค่ะ
Nice to meet you.... Again