สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นเราต้องขอโทษก่อนเลยนะคะ ถ้าเกิดใช้คำหรือภาษาที่ไม่ถูกต้อง
เรามีประสบการณ์จากโรงเรียเดิมมาแชร์ค่ะ เป็นเรื่องที่เราเจอกับตัว ไม่ใช่เรื่องที่แต่งขึ้น รับรองได้ค่ะ
-------------------------
เรื่องมันเกิดขึ้นเมื่อตอนที่เรายังอยู่ ป.6 ค่ะ (ตอนนี้จบ ม.6 แล้ว)
เราเรียนอยู่ในโรงเรียนเอกชนแห่งหนึ่ง โรงเรียนที่ไม่ใหญ่ ไม่เล็กมาก
เราเรียนอยู่ที่นั่น 11 ปี เรียนจนถึง ม.3 แต่ไม่จบ เพราะเราย้ายไปเรียนที่อื่น กลางเทอม
สมัยที่ยังเป็นเด็ก เราไม่รู้หรอกนะคะ คำว่าน่ารักน่าเอ็นดูคืออะไร
เราเป็นเด็กวิชาการช่วงหนึ่งค่ะ ครูจะพาไปแข่งภาพวาด แล้วก็ภาพที่เค้าใช้ทราย หิน เมล็ดถั่วทำเป็นภาพออกมาอ่ะค่ะ เราก็จำไม่ได้ (แห่ะๆ)
ครูหลายๆคนจะรักเรามากๆ แต่มันก็เป็นแค่ช่วงหนึ่งค่ะ เราเป็นเด็กนาฏศิลป์ด้วย รำ มาตลอดทุกงานของโรงเรียน
-----------------
(ลัดมา ป.6 เลยนะคะ)
จากที่เคยเป็นเด็กที่ครูหลายๆๆคนรักเอ็นดู ก็กลับกลายมาเป็นเด็กที่ครูทุกคนเกลียดเลยค่ะ
เราไม่รู้นะคะว่าเราทำอะไรผิดนักหนา ครูถึงได้แกล้ง จิกด่าเราอยู่คนเดียว เหมือนทำอะไรก็ปิดไปหมดซะทุกอย่างเลยค่ะ
เรื่องอะไรที่เราหวังดี เค้าก็หาว่าเรา เอาหน้า อวดตัว จนเรามารู้อีกทีค่ะที่เค้าเกลียดเราเป็นเพราะ ปะป๊าของเราเอง
ปะป๊าของเราเป็นครูฝ่ายปกครอง เป็นหลานผู้อำนายการโรงเรียนหรือที่เรียกกันว่า ซิสเตอร์ค่ะ
ปะป๊าเป็นคนเก่ง (ไม่ได้อยากอวยเลยนะคะ) แต่ป๊าเก่งจริง ทันคน หัวไว แก้ไขได้ทุกปัญหาของโรงเรียนเลยค่ะ
ตอนแรกป๊าเป็นครูธรรมดานี่แหละค่ะ แต่พอได้เลื่อนขั้นท่านั้นแหละ ทำเอาครูทุกคนเกลียดเราทั้งครอบครัวเลย
ทุกคนที่คุยด้วยจะเสแสร้งมาก มากจนอาการออกอ่ะค่ะ
มันหนักที่เราค่ะ เพราะเราเป็นเด็กก็ถือว่า โตนะ ป.6 แล้ว รับรู้ความเจ็บปวดแล้วค่ะ สมัยนั้นเรายังแต่งตัวไม่เป็นเลยค่ะ ทาแป้งเป็นแค่นั้นเอง
เวลาที่เราเดินไปไหนมาไหนคนเดียวนะคะ ครูจะชอบใช้ทำงานหนักๆค่ะ
บางทีใช้ไปชงกาแฟน้ำร้อนๆ ก็ทำหกใส่เรา แต่โชคดีที่ครูประจำชั้นเราไม่เกลียดเราเหมือนอย่างที่ครูคนอื่นเกลียด เลยได้ครูประจำชั้นทายาให้
พอเรื่องถึงป๊าเท่านั้นแหละค่ะ ครูห้องการเงินนี่งานเข้าเลย (ป๊าเราเป็นคนเฮฮานะคะ ใจดี แต่ถ้าโมโหล่ะก็ ช้างก็ฉุดไว้ไม่อยู่ค่ะ)
นอกจากมีป๊าแล้ว แม่เราก็เป็นครูสอนอยู่ที่นั่นด้วย เราจะลงไปช่วยงานแม่ทุกวันค่ะ จนวันหนึ่ง เวลาเที่ยงค่ะ เรานั่งพิมพ์งานอยู่คนเดียว มันจะมีห้องเล็กข้างๆ ที่สามารถมองทะลุเข้ามาได้เพราะเป็นกระจกใสหมดเลย ครูๆที่สนิทกับแม่กับป๊าก็จะเข้ามาทานข้าวกัน
มีครูท่านหนึ่งทานข้าวเสร็จก่อนเลยเข้ามาใช้คอม ด้วยความซื่อบื้อ เราก็แค่เดินไปถามว่า
เรา : ครูทำอะไรคะ ?
ครู : อ่านข่าว
เรา : ทำไมครูชอบอ่านข่าวเหรอ ?
ครู : ข่าวมันมีสาระนะ เราอ่ะ ไม่ติดตามข่าวสารรึไง
เรา : ไม่ค่ะ หนูไม่ชอบอ่าน
เราก็กำลังจะเดินไปที่คอมเรา ครูก็พูดขึ้นมาว่า "อ้าวว จะไปไหนล่ะ นี่มานวดให้ก่อน สอนมาเหนื่อยๆ" (แกเป็นครูสอนพลศึกษาค่ะ)
ด้วยความที่เราเป็นเด็กดีค่ะ เดินไปบีบไหล่ให้ ไม่ได้คิดไร บีบๆๆ จนแกบอกว่า พอ
เราก็ไปทำงานเราต่อค่ะ พอเลิกเรียนของวันนั้น ป๊าเรียกเรามาหาที่ห้องค่ะ คุยเรื่องเมื่อตอนเที่ยงเลยค่ะ
ถามว่าเราไปทำอะไรครูเค้า เราก็ไม่ได้ทำอะไรนะคะ เราก็ตอบว่า "ป่าว ครูใช้ไปนวด"
ป๊าเลยเล่าว่า "รู้มั้ยว่าครู(สมมติว่าชื่อเจี๊ยบค่ะ) รู้มั้ยว่าครูเจี๊ยบเค้าไม่ชอบที่เราไปทำแบบนั้นกับแฟนเค้า
(เอาจริงๆไม่ใช่แฟนหรอกค่ะ ครูสองคนนี้ต่างก็มีครอบครัวแล้ว แต่มาเป็นชู้กัน มีลูกสองคนโตแล้วด้วยนะคะเป็นรุ่นพี่เราด้วยซ้ำ)
เราก็ไม่รู้ว่าเค้าเป็นไรกันอ่ะค่ะ ได้รู้ตอนที่ป๊ามาดุนี่แหละ
หลังจากนั้นครูเจี๊ยบก็เกลียดเรามาค่ะ จากที่เกลียดอยู่แล้วเกลียดมากขึ้นอีกค่ะ
วันนั้นเราวิ่งลงมาชั้นล่าง มาเก็บลูกปิงปองที่เราเล่นกับเพื่อนแล้วทำหล่นลงมา เลยแหงนหน้าขึ้นไปถามว่ามันหล่นลงมาตรงไหน
ก็ใช้เสียงนิดหน่อยเพราะอยู่ชั้น สาม แต่เป็นช่วงพักนะคะ เสียงดังธรรมดา
ครูแกบังเอิญเห็นเราเข้า เลยเอาไปด่าค่ะ ดันไปด่าให้ป๊าฟัง
ป๊ามาเล่าว่า "หนูไปทำไรเสียงดังโวยวาย ครูเค้ามาด่าว่าหนูแรดรู้ตัวมั้ย ? "
คือเราแค่ลงมาเก็บลูกปิงปอง ด่าว่าเราแรด เราก็เฉยค่ะ ไม่สนใจอะไร แกคงเกลียดเราเพราะเข้าใจผิด
มีวันนึงที่เราเอาเงินห้องมาฝากที่ห้องการเงินค่ะ
ครูที่ทำงานอยู่ที่ห้องการเงินเคยสนิทกับเราค่ะ คุยกันบ่อย แต่แกเกลีดเราไปแล้วล่ะค่ะ
ไม่รู้เพราะอะไร นะ วันนั้นที่เราเอาเงินไปฝาก แค่เดินเอาเงินไปวาง แล้วพูดว่า "ครูขา เงินของห้อง 4 ค่ะ "
กำลังจะเดินออกมา ครูแกตะคอกขึ้นว่า "นี่ คิดว่าสวยนักหรือไง เธอคิดว่าเธอสวยกว่าครูงั้นเหรอ ?
ไอ้เราก็ ยืนงงเลยค่ะ ครูจะมาเอาอะไรกับเด็ก ป.6 คะ ได้แต่คิดในใจแล้วเดินหนี
คือแกต้องการอะไรจากเรา เราทำอะไรผิด เราไม่ได้ไปแข่งสวยกับแกเลยนะ บอกตามตรงเราเป็นเด็กธรรมดาคนหนึ่งเอง
ไม่ได้เลิศเลอกว่าคนอื่นเลย เราเป็นแค่นางรำโรงเรียน แค่นั้น ที่เป็นหน้าตาของเราของป๊า ของโรงเรียน อย่างอื่นเราไม่ได้มีดีกว่าใครเลย
แม้กระทั่งป้าแม่บ้าน ยังไม่ชอบหน้าเรา เอาจริงๆแกไม่ชอบผู้หญิงทุกคน
ถ้าผู้หญิงไปซื้อข้าว แกจะไม่อยากขาย ไม่พูดด้วย ไม่ถามว่าจะเอาอะไร ตักให้น้อย ทำหน้าไม่พอใจใส่
แต่ถ้าเป็นผู้ชาย แกจะดี้ด้าเป็นพิเศษ ให้ข้าวพูนจาน พูดโคตรหวานค่ะ เรากับเพื่อนนี่อยากจะปีนเข้าไปตบแต่ก็ได้แค่คิดค่ะ
ขนาดครูที่เข้ามาใหม่นะคะ ยังรู้จักเราเลยค่ะ เรายังไม่เคยเห็นหน้าเลย เจอกันครั้งแรกถ้าครูจะเรียกใช้เด็กที่ไม่รู้จัก
อาจจะใช้คำว่า หนู หรือ เธอ แต่นี่เรียกชื่อเรา เราก็ งง รู้จักเราได้ยังไง
ไปถามป๊าดูป๊าก็บอกว่า "ก็เค้านินทาหนู ให้กันฟังซะขนาดนั้น แถมบอกกันให้จับดูหนูด้วย"
คือทุกย่างก้าวของเรา มีคนจับตามองค่ะ โคตรอึดอัดเลยค่ะ
แต่เราก็อยู่ได้เพราะเรามีป๊า มีคุณย่าซิสเตอร์ มีเพื่อนที่รักเรานี่แหละค่ะ เราเลยไม่สนใจคนอื่น
เรื่องของเรามันยาวเกินไปแล้วค่ะ มันมีสิ่งที่น่าหมั่นไส้มากกว่านี้ ซับซ้อนกว่านี้ แต่เล่าไปจะหาว่าโม้ค่ะ
รับรองว่าที่เล่ามาเป็นความจริงทุกอย่างนะคะ
มีประสบการณ์อะไรแชร์ได้นะคะ <3
ประสบการณ์ในโรงเรียนที่สุดแสนจะไร้สาระ (อ่านแล้วต้องปี๊ด)
เรามีประสบการณ์จากโรงเรียเดิมมาแชร์ค่ะ เป็นเรื่องที่เราเจอกับตัว ไม่ใช่เรื่องที่แต่งขึ้น รับรองได้ค่ะ
-------------------------
เรื่องมันเกิดขึ้นเมื่อตอนที่เรายังอยู่ ป.6 ค่ะ (ตอนนี้จบ ม.6 แล้ว)
เราเรียนอยู่ในโรงเรียนเอกชนแห่งหนึ่ง โรงเรียนที่ไม่ใหญ่ ไม่เล็กมาก
เราเรียนอยู่ที่นั่น 11 ปี เรียนจนถึง ม.3 แต่ไม่จบ เพราะเราย้ายไปเรียนที่อื่น กลางเทอม
สมัยที่ยังเป็นเด็ก เราไม่รู้หรอกนะคะ คำว่าน่ารักน่าเอ็นดูคืออะไร
เราเป็นเด็กวิชาการช่วงหนึ่งค่ะ ครูจะพาไปแข่งภาพวาด แล้วก็ภาพที่เค้าใช้ทราย หิน เมล็ดถั่วทำเป็นภาพออกมาอ่ะค่ะ เราก็จำไม่ได้ (แห่ะๆ)
ครูหลายๆคนจะรักเรามากๆ แต่มันก็เป็นแค่ช่วงหนึ่งค่ะ เราเป็นเด็กนาฏศิลป์ด้วย รำ มาตลอดทุกงานของโรงเรียน
-----------------
(ลัดมา ป.6 เลยนะคะ)
จากที่เคยเป็นเด็กที่ครูหลายๆๆคนรักเอ็นดู ก็กลับกลายมาเป็นเด็กที่ครูทุกคนเกลียดเลยค่ะ
เราไม่รู้นะคะว่าเราทำอะไรผิดนักหนา ครูถึงได้แกล้ง จิกด่าเราอยู่คนเดียว เหมือนทำอะไรก็ปิดไปหมดซะทุกอย่างเลยค่ะ
เรื่องอะไรที่เราหวังดี เค้าก็หาว่าเรา เอาหน้า อวดตัว จนเรามารู้อีกทีค่ะที่เค้าเกลียดเราเป็นเพราะ ปะป๊าของเราเอง
ปะป๊าของเราเป็นครูฝ่ายปกครอง เป็นหลานผู้อำนายการโรงเรียนหรือที่เรียกกันว่า ซิสเตอร์ค่ะ
ปะป๊าเป็นคนเก่ง (ไม่ได้อยากอวยเลยนะคะ) แต่ป๊าเก่งจริง ทันคน หัวไว แก้ไขได้ทุกปัญหาของโรงเรียนเลยค่ะ
ตอนแรกป๊าเป็นครูธรรมดานี่แหละค่ะ แต่พอได้เลื่อนขั้นท่านั้นแหละ ทำเอาครูทุกคนเกลียดเราทั้งครอบครัวเลย
ทุกคนที่คุยด้วยจะเสแสร้งมาก มากจนอาการออกอ่ะค่ะ
มันหนักที่เราค่ะ เพราะเราเป็นเด็กก็ถือว่า โตนะ ป.6 แล้ว รับรู้ความเจ็บปวดแล้วค่ะ สมัยนั้นเรายังแต่งตัวไม่เป็นเลยค่ะ ทาแป้งเป็นแค่นั้นเอง
เวลาที่เราเดินไปไหนมาไหนคนเดียวนะคะ ครูจะชอบใช้ทำงานหนักๆค่ะ
บางทีใช้ไปชงกาแฟน้ำร้อนๆ ก็ทำหกใส่เรา แต่โชคดีที่ครูประจำชั้นเราไม่เกลียดเราเหมือนอย่างที่ครูคนอื่นเกลียด เลยได้ครูประจำชั้นทายาให้
พอเรื่องถึงป๊าเท่านั้นแหละค่ะ ครูห้องการเงินนี่งานเข้าเลย (ป๊าเราเป็นคนเฮฮานะคะ ใจดี แต่ถ้าโมโหล่ะก็ ช้างก็ฉุดไว้ไม่อยู่ค่ะ)
นอกจากมีป๊าแล้ว แม่เราก็เป็นครูสอนอยู่ที่นั่นด้วย เราจะลงไปช่วยงานแม่ทุกวันค่ะ จนวันหนึ่ง เวลาเที่ยงค่ะ เรานั่งพิมพ์งานอยู่คนเดียว มันจะมีห้องเล็กข้างๆ ที่สามารถมองทะลุเข้ามาได้เพราะเป็นกระจกใสหมดเลย ครูๆที่สนิทกับแม่กับป๊าก็จะเข้ามาทานข้าวกัน
มีครูท่านหนึ่งทานข้าวเสร็จก่อนเลยเข้ามาใช้คอม ด้วยความซื่อบื้อ เราก็แค่เดินไปถามว่า
เรา : ครูทำอะไรคะ ?
ครู : อ่านข่าว
เรา : ทำไมครูชอบอ่านข่าวเหรอ ?
ครู : ข่าวมันมีสาระนะ เราอ่ะ ไม่ติดตามข่าวสารรึไง
เรา : ไม่ค่ะ หนูไม่ชอบอ่าน
เราก็กำลังจะเดินไปที่คอมเรา ครูก็พูดขึ้นมาว่า "อ้าวว จะไปไหนล่ะ นี่มานวดให้ก่อน สอนมาเหนื่อยๆ" (แกเป็นครูสอนพลศึกษาค่ะ)
ด้วยความที่เราเป็นเด็กดีค่ะ เดินไปบีบไหล่ให้ ไม่ได้คิดไร บีบๆๆ จนแกบอกว่า พอ
เราก็ไปทำงานเราต่อค่ะ พอเลิกเรียนของวันนั้น ป๊าเรียกเรามาหาที่ห้องค่ะ คุยเรื่องเมื่อตอนเที่ยงเลยค่ะ
ถามว่าเราไปทำอะไรครูเค้า เราก็ไม่ได้ทำอะไรนะคะ เราก็ตอบว่า "ป่าว ครูใช้ไปนวด"
ป๊าเลยเล่าว่า "รู้มั้ยว่าครู(สมมติว่าชื่อเจี๊ยบค่ะ) รู้มั้ยว่าครูเจี๊ยบเค้าไม่ชอบที่เราไปทำแบบนั้นกับแฟนเค้า
(เอาจริงๆไม่ใช่แฟนหรอกค่ะ ครูสองคนนี้ต่างก็มีครอบครัวแล้ว แต่มาเป็นชู้กัน มีลูกสองคนโตแล้วด้วยนะคะเป็นรุ่นพี่เราด้วยซ้ำ)
เราก็ไม่รู้ว่าเค้าเป็นไรกันอ่ะค่ะ ได้รู้ตอนที่ป๊ามาดุนี่แหละ
หลังจากนั้นครูเจี๊ยบก็เกลียดเรามาค่ะ จากที่เกลียดอยู่แล้วเกลียดมากขึ้นอีกค่ะ
วันนั้นเราวิ่งลงมาชั้นล่าง มาเก็บลูกปิงปองที่เราเล่นกับเพื่อนแล้วทำหล่นลงมา เลยแหงนหน้าขึ้นไปถามว่ามันหล่นลงมาตรงไหน
ก็ใช้เสียงนิดหน่อยเพราะอยู่ชั้น สาม แต่เป็นช่วงพักนะคะ เสียงดังธรรมดา
ครูแกบังเอิญเห็นเราเข้า เลยเอาไปด่าค่ะ ดันไปด่าให้ป๊าฟัง
ป๊ามาเล่าว่า "หนูไปทำไรเสียงดังโวยวาย ครูเค้ามาด่าว่าหนูแรดรู้ตัวมั้ย ? "
คือเราแค่ลงมาเก็บลูกปิงปอง ด่าว่าเราแรด เราก็เฉยค่ะ ไม่สนใจอะไร แกคงเกลียดเราเพราะเข้าใจผิด
มีวันนึงที่เราเอาเงินห้องมาฝากที่ห้องการเงินค่ะ
ครูที่ทำงานอยู่ที่ห้องการเงินเคยสนิทกับเราค่ะ คุยกันบ่อย แต่แกเกลีดเราไปแล้วล่ะค่ะ
ไม่รู้เพราะอะไร นะ วันนั้นที่เราเอาเงินไปฝาก แค่เดินเอาเงินไปวาง แล้วพูดว่า "ครูขา เงินของห้อง 4 ค่ะ "
กำลังจะเดินออกมา ครูแกตะคอกขึ้นว่า "นี่ คิดว่าสวยนักหรือไง เธอคิดว่าเธอสวยกว่าครูงั้นเหรอ ?
ไอ้เราก็ ยืนงงเลยค่ะ ครูจะมาเอาอะไรกับเด็ก ป.6 คะ ได้แต่คิดในใจแล้วเดินหนี
คือแกต้องการอะไรจากเรา เราทำอะไรผิด เราไม่ได้ไปแข่งสวยกับแกเลยนะ บอกตามตรงเราเป็นเด็กธรรมดาคนหนึ่งเอง
ไม่ได้เลิศเลอกว่าคนอื่นเลย เราเป็นแค่นางรำโรงเรียน แค่นั้น ที่เป็นหน้าตาของเราของป๊า ของโรงเรียน อย่างอื่นเราไม่ได้มีดีกว่าใครเลย
แม้กระทั่งป้าแม่บ้าน ยังไม่ชอบหน้าเรา เอาจริงๆแกไม่ชอบผู้หญิงทุกคน
ถ้าผู้หญิงไปซื้อข้าว แกจะไม่อยากขาย ไม่พูดด้วย ไม่ถามว่าจะเอาอะไร ตักให้น้อย ทำหน้าไม่พอใจใส่
แต่ถ้าเป็นผู้ชาย แกจะดี้ด้าเป็นพิเศษ ให้ข้าวพูนจาน พูดโคตรหวานค่ะ เรากับเพื่อนนี่อยากจะปีนเข้าไปตบแต่ก็ได้แค่คิดค่ะ
ขนาดครูที่เข้ามาใหม่นะคะ ยังรู้จักเราเลยค่ะ เรายังไม่เคยเห็นหน้าเลย เจอกันครั้งแรกถ้าครูจะเรียกใช้เด็กที่ไม่รู้จัก
อาจจะใช้คำว่า หนู หรือ เธอ แต่นี่เรียกชื่อเรา เราก็ งง รู้จักเราได้ยังไง
ไปถามป๊าดูป๊าก็บอกว่า "ก็เค้านินทาหนู ให้กันฟังซะขนาดนั้น แถมบอกกันให้จับดูหนูด้วย"
คือทุกย่างก้าวของเรา มีคนจับตามองค่ะ โคตรอึดอัดเลยค่ะ
แต่เราก็อยู่ได้เพราะเรามีป๊า มีคุณย่าซิสเตอร์ มีเพื่อนที่รักเรานี่แหละค่ะ เราเลยไม่สนใจคนอื่น
เรื่องของเรามันยาวเกินไปแล้วค่ะ มันมีสิ่งที่น่าหมั่นไส้มากกว่านี้ ซับซ้อนกว่านี้ แต่เล่าไปจะหาว่าโม้ค่ะ
รับรองว่าที่เล่ามาเป็นความจริงทุกอย่างนะคะ
มีประสบการณ์อะไรแชร์ได้นะคะ <3