เรามีคนที่ชอบอยู่คนนึงค่ะ คุยกันทุกวัน เขาค่อยเป็นห่วง ดูแลเราตลอดเลย พฤติกรรมแต่อย่างมันบ่งบอกนะว่าชอบเรา แต่แค่ไม่กล้าที่จะบอกเรา เคยลองถามเขานะค่ะว่ารู้สึกยังไง แต่เขาก็บ่ายเบี่ยงที่จะไม่ตอบ ประมาณว่าตอบไม่ตรงคำถามค่ะ คุยกันแบบไม่มีสถานะมานานมากแล้วประมาณสองปีได้แล้ว แต่พอราจะลองเปิดใจไปคุยกับใครบ้างเขาก็จะมีทีท่าหวงสะอีก วันนึงได้ไปรู้จักกับรุ่นพี่คนนึงเขาดีทุกอย่าง เขาดูจริงใจเขาเป็นคนพูดตรงไปตรงมาดี รู้สึกชอบมาก แต่พี่ก็เพิ่งจะเลิกกับแฟนมาหมาดๆเลยล่ะ เราก็กลัวจะไปเป็นแค่คนแก้เหงาของเลยไม่อยากที่จะเร่งรีบที่จะเลื่อนสถานะ อยากที่จะคุยกันไปนานๆ เขาดีไม่แพ้อีกคนที่คุยกันมานานเลยค่ะ ทั้งสองคนดีเหมือนๆกัน แต่กับคนที่คุยกันมานานเขากับเฉยชา เย็นชา เหมือนไม่รู้สึกอะไรเลยแต่พอเราจะไปชอบหรือคุยกับคนอื่นบ้างเขาก็ห้ามอีก อีกคนที่เข้ามาใหม่พอคุยกันไปนานๆ เราก็สนิทกันมากขึ้นสนิทจนสามารถที่จะปรึกษากันได้ทุกเรื่อง ถึงเราจะอยู่ไกลกันแต่สำหรับเราคิดว่าระยะทางมันไม่ใช่เรื่องสำคัญสักเท่าไร ยังเคยคิดนะว่าอยู่ไกลกันมันจะรักกันรอดหรอ แต่พอมาได้รู้จักกับพี่เขาแล้วก็พอจะรู้ว่ามันอาจจะไม่ได้เป็นแบบนั้นทุกคนก็ได้นะ ซึ่งตอนนี้ก็ยังสับสนในใจตัวเองและอึดอัดมากว่าเราควรจะตัดสินใจยังไงดีระหว่างคนที่เขาก็ดีกับเราแต่กับไม่ชัดเจนเฉยชาใส่เราควรจะคุยกันต่อไปดีหรือพอไว้แค่นี้เพราะตอนนี้เราไม่อยากจะทนแล้ว เราทนกับเขามามากพอแล้วแต่ในใจมันก็ยังคงมีความผูกพันธ์ กับอีกคนที่เขาก็ดีไม่แพ้กันแต่ก็ยังไม่ค่อยรู้จักกันมากพอสักเท่าไร แถมยังอยู่ไกลกันเราควรจะตัดสินใจยังไงดี

เรารู้ว่ามันคงดูหลายใจ และใจง่ายเอามากๆ แต่ที่มาถามมาปรึกษาก็เพื่อจะเลือกทางที่ดีที่สุด ไม่อยากทนต่อไปแบบนี้นานๆ ไม่อยากรู้สึกอึดอัดอีกแล้ว



ถ้าจะไม่เลือกใครสักคนเลยก็ได้ แต่ก็คงต้องใช้เวลา ...
เคยรู้สึกอึดอัดกับสถานะที่ไม่ชัดเจนมั้ยค่ะ(อยากระบายมากค่ะ)