การแอบชอบที่ไม่คิดว่าจะเกิดกับตัวเอง

นี่เป็นกระทู้แรกของเราในพันทิป ที่เราอยากจะแบ่งปันและแชร์ความรู้สึกของเราอะค่ะ เราเรียนอยู่มหาลัย เรื่องราวของเรามีอยู่ว่า วันหนึ่งเราไปงานของทางมหาวิทยาลัยได้จัดขึ้นและมีการจัดแสดงเล่นคอนเสิร์ต เราเห็นพี่คนนี้ตั้งแต่อยู่ล่างเวทีแล้วแหละ จนพี่เขาขึ้นไปเล่นข้างบน พอคอนเสิร์ตจบเราก็คิดว่ามันขะขบไปคงไม่ได้คุยกับพี่เขาหรอก ละคงไม่มีทางได้รู้จักกันแน่ๆ ก็แค่แอบปลื้มรุ่นพี่คนนึง แต่แต่!!! วันต่อมาพี่เขาแอดเฟสมา เราอึ้งมาเรากรี้ดมากกก  ดีใจจนบอกไม่ถูก เราก็รับแอดนะเพราะดีใจมากกกคือเราไม่เคยมีอารมณ์ปลื้มรุ่นพี่มาก่อน เพราะตอนมัธยมเราก็เรียนหญิงล้วน เราไม่ชอบทอมเราเลยไม่เคยปลื้มรุ่นพี่จนมาพี่ คนนี้ คือพี่เขาก็ไม่ได้หล่ออะไรมากมายนะ เพื่อนเราบอกว่าเฉยๆ แต่สำหรับเราคือทำไมเราชอบมากขนาดนี้ก็ไม่รู้ ถูกชะตามากกกกกกกก เราก็คุยกับพี่เขาไปสักพัก เราชอบพี่เขามากๆชอบแบบรู้ว่าไม่มีทางเป็นไปได้ แค่เพียงได้คุย เพราะพอดูหน้าวอลคือพี่เขาตั้งคบกับผญ คนนึงไปแล้ว คือพอเห็นก็เฮิมากนะ แต่แค่ได้คุยก็มีความสุขแล้วนี่สินะอารมณ์ของคนที่ได้แอบชอบแค่แอบมองก็พอ แต่ก็เหมือนเพลงขัดใจที่ฝันนั้นก็สลายไปในพริบตาาา...  แฟนเขาทักเรามา เราก็รู้สึกว่าทุกอย่างควรพอไม่ว่าเราจะชอบเขามากแค่ไหน จนถึงทุกวันนี้ ก็ยังคงชอบอยู่เลยก็เป็นเดือนแล้ว  จะเลิกชอบพี่เขายังไงดี😢😢