ทุกอย่างเกี่ยวกับผม มันปนเปกันไปหมด ก็เลยแท็กกระทู้เยอะสักหน่อยนะครับ
เริ่มด้วยการที่ผมเป็นคนที่เมื่อชอบใครแล้ว รักใครแล้ว ผมก็จะจดจำได้ ว่าเธอชอบอะไรเป็นคนยังไง (เป็นคนแบบไหน ^^")
จำสีที่เธอชอบ จำวันเกิดเธอ จำแม้กระทั่งช่วง ปจด. ของเธอ เพราะต้องดูแลในช่วงนั้นทำยังไงให้ปวดน้อย ไม่กวนใจ
ผมเป็นคนที่จะพกของไว้ใกล้ตัว ดังนั้นเมื่อคนที่ชอบ เธอต้องการกรรไกร ผมก็จะมีกรรไกร สายชาร์ตโทรศัพท์
ผมจะคอยสังเกตและดูแลหากว่าเธอป่วยหรือไม่สบาย ซึ่งผมจะรู้ได้ทันที
ผมแปลกและไร้สาระนะ จะชอบแต่งบทกลอน หรือหลายคนจะเรียกว่า เพ้อ ถ้าหลายๆคนคิดว่าผมเพ้อ
ผมจะเดินถือของตามเธอ โดยไม่เบื่อเวลาเธอช็อปปิ้ง
ผมเป็นผู้ชายที่จะโทรหาได้ทุกวันเท่าที่เป็นไปได้ อยู่ใกล้ผมแทบไม่สนใจเฟสบุ๊ค หรืออะไรทั้งนั้น
คอยมอง คอยสังเกตุเธอ ผมทำมันไม่ใช่แค่ช่วงแรกๆ แต่ทำมันเสมอ ผมไม่เคยเบื่อคนที่ชอบหรือรักเลย
แต่ผมเคยคบคนๆหนึ่งเป็นเวลาสองปี อยู่ไกล ผมไม่คิดจะมองใคร แม้จะทำได้ แม้จะเลือกทำได้ก็ตาม
สุดท้ายมันจบลง เธอ...กับคนอื่น เหตุผลของเธอคือเธอเหงา ทั้งที่เราเพิ่งเจอกัน เพิ่งคุยกันมา
คำขอโทษเธอไม่อาจทำให้ผมเชื่อใจได้อีก ดีที่อยู่ไกลแต่มันก็เจ็บปวด ดีที่อยู่ไกล มันเลยง่ายที่ผมจะตัดใจ
ทุกอย่างจบลงเป็นเวลาก็ปีสองปี ผมทำตัวเองให้เย็นชา
เมื่อระวังว่าจะซ้ำลอยจึงไม่สนใจใคร ทำงาน พอฟื้นฟูจิตใจได้ ชอบใครก็มักจะแห้ว
เรื่องทั้งหมดเพื่อนผมยืนยันได้ว่านี่คือสิ่งที่ผมเป็น
** สิ่งที่ผมเป็นคงจะไม่มีใครชอบ ผู้หญิงเขาไม่ชอบคนที่ไม่ดีพอแบบผมหรอก **
ตอนนี้ผมก็มีคนที่ชอบ แต่เธอคงไม่ชอบผมหรอก
ที่สำคัญผมคนมันจน
ผู้ชายแบบผมคงไม่มีใครชอบ ผู้ชายแบบผมคงไม่ดีพอให้ผู้หญิงคนไหนสนใจ
เริ่มด้วยการที่ผมเป็นคนที่เมื่อชอบใครแล้ว รักใครแล้ว ผมก็จะจดจำได้ ว่าเธอชอบอะไรเป็นคนยังไง (เป็นคนแบบไหน ^^")
จำสีที่เธอชอบ จำวันเกิดเธอ จำแม้กระทั่งช่วง ปจด. ของเธอ เพราะต้องดูแลในช่วงนั้นทำยังไงให้ปวดน้อย ไม่กวนใจ
ผมเป็นคนที่จะพกของไว้ใกล้ตัว ดังนั้นเมื่อคนที่ชอบ เธอต้องการกรรไกร ผมก็จะมีกรรไกร สายชาร์ตโทรศัพท์
ผมจะคอยสังเกตและดูแลหากว่าเธอป่วยหรือไม่สบาย ซึ่งผมจะรู้ได้ทันที
ผมแปลกและไร้สาระนะ จะชอบแต่งบทกลอน หรือหลายคนจะเรียกว่า เพ้อ ถ้าหลายๆคนคิดว่าผมเพ้อ
ผมจะเดินถือของตามเธอ โดยไม่เบื่อเวลาเธอช็อปปิ้ง
ผมเป็นผู้ชายที่จะโทรหาได้ทุกวันเท่าที่เป็นไปได้ อยู่ใกล้ผมแทบไม่สนใจเฟสบุ๊ค หรืออะไรทั้งนั้น
คอยมอง คอยสังเกตุเธอ ผมทำมันไม่ใช่แค่ช่วงแรกๆ แต่ทำมันเสมอ ผมไม่เคยเบื่อคนที่ชอบหรือรักเลย
แต่ผมเคยคบคนๆหนึ่งเป็นเวลาสองปี อยู่ไกล ผมไม่คิดจะมองใคร แม้จะทำได้ แม้จะเลือกทำได้ก็ตาม
สุดท้ายมันจบลง เธอ...กับคนอื่น เหตุผลของเธอคือเธอเหงา ทั้งที่เราเพิ่งเจอกัน เพิ่งคุยกันมา
คำขอโทษเธอไม่อาจทำให้ผมเชื่อใจได้อีก ดีที่อยู่ไกลแต่มันก็เจ็บปวด ดีที่อยู่ไกล มันเลยง่ายที่ผมจะตัดใจ
ทุกอย่างจบลงเป็นเวลาก็ปีสองปี ผมทำตัวเองให้เย็นชา
เมื่อระวังว่าจะซ้ำลอยจึงไม่สนใจใคร ทำงาน พอฟื้นฟูจิตใจได้ ชอบใครก็มักจะแห้ว
เรื่องทั้งหมดเพื่อนผมยืนยันได้ว่านี่คือสิ่งที่ผมเป็น
** สิ่งที่ผมเป็นคงจะไม่มีใครชอบ ผู้หญิงเขาไม่ชอบคนที่ไม่ดีพอแบบผมหรอก **
ตอนนี้ผมก็มีคนที่ชอบ แต่เธอคงไม่ชอบผมหรอก
ที่สำคัญผมคนมันจน