ช่วงนี้เป็นอะไรไม่รู้ มีอาการเว้าวอนหวนโหย(มากกว่าปกติ) อยากให้พีชญาเล่นละคร
พีเรียด ห่มสไบมากๆ เพราะเรารู้สึกจากก้นบึงของหัวใจเลยว่า นางเหมาะกับการนุ่งห่มสไบมากกกกกก ให้อารมณ์ประมาณคุณนิ้ง กุลสตรี ในเรื่องรัตนโกสินทร์/ภูตพิศวาส แต่จนถึงตอนนี้ (ไม่นับปลาบู่ฯ) ก็ยังไม่มีโอกาสได้เห็นนางในลุคแบบนั้นในละครเลย
ถ้าทางช่องจะพิจารณาบทประพันธ์แนวนี้ (ขอละมุนละไมแบบ สายโลหิต/ข้าบดินทร์) แล้วให้พีชญาเป็นนางเอก อิฉันก็จักยินดีมากนะเจ้าคะ
แล้วถ้าตัวพระเอกเป็น
อ๋อม อรรคพันธ์ ก็จะฟินมาก แต่ทางช่องมีข่าวว่าจะลงทั้ง 2 คนในเรื่อง ลูกไม้ไกลต้น แล้ว ฝันนี้ก็คงสลาย
งั้นยอมให้ ไมค์ ภัทรเดช เป็นพระเอกก็ได้นะ น่าจะฟินอยู่ (มั้ง) แต่ถ้าทางเป็นไปได้ขออ๋อมดีกว่า (555)
พิศพักตร์ผ่องพักตร์ดังจันทร พิศขนงโก่งงอนดังคันศิลป์
พิศเนตรดั่งเนตรมฤคิน พิศทนต์ดั่งนิลอันเรียบราย
พิศโอษฐ์ดั่งหนึ่งจะแย้มสรวล พิศนวลดังสีมณีฉาย
พิศปรางดั่งปรางทองพราย พิศกรรณคล้ายกลีบบุษบง
พิศจุไรดั่งหนึ่งแกล้งวาด พิศศอวิลาสดั่งคอหงส์
พิศกรดั่งงวงคชาพงศ์ พิศทรงดั่งเทพกินรา
พิศถันดั่งปทุมเกสร พิศเอวเอวอ่อนดั่งเลขา
พิศผิวผิวผ่องดั่งทองทา พิศจริตกิริยาก็จับใจ
(บทชมโฉมนางสีดา)
.....หน้างามแล้วแฝงเศร้า...เหมือนเดือนเมื่อวันเต็มดวง
แลถูกล้อมด้วยเมฆดำในคืนวสันตฤดูคือผมเหมือนคันธนูน้อย
ที่ถูกโก่งสายเต็มแล้อยู่เหนือตาทั้งสองคิ้ว อันแก้มนางนั้นเล่า
เหมือนกระพุ้งพุ่มของหลวงอันพิมพ์ด้วยขี้ผึ้งสีนวล
ถวายไว้หน้าพระพุทธรูปในอุโบสถกุโสดอ...
(นางจันทรา จากเรื่องผู้ชนะสิบทิศ)
[มโน] พีชญาห่มสไบในละครพีเรียด
ถ้าทางช่องจะพิจารณาบทประพันธ์แนวนี้ (ขอละมุนละไมแบบ สายโลหิต/ข้าบดินทร์) แล้วให้พีชญาเป็นนางเอก อิฉันก็จักยินดีมากนะเจ้าคะ
แล้วถ้าตัวพระเอกเป็น อ๋อม อรรคพันธ์ ก็จะฟินมาก แต่ทางช่องมีข่าวว่าจะลงทั้ง 2 คนในเรื่อง ลูกไม้ไกลต้น แล้ว ฝันนี้ก็คงสลาย
งั้นยอมให้ ไมค์ ภัทรเดช เป็นพระเอกก็ได้นะ น่าจะฟินอยู่ (มั้ง) แต่ถ้าทางเป็นไปได้ขออ๋อมดีกว่า (555)
พิศเนตรดั่งเนตรมฤคิน พิศทนต์ดั่งนิลอันเรียบราย
พิศโอษฐ์ดั่งหนึ่งจะแย้มสรวล พิศนวลดังสีมณีฉาย
พิศปรางดั่งปรางทองพราย พิศกรรณคล้ายกลีบบุษบง
พิศจุไรดั่งหนึ่งแกล้งวาด พิศศอวิลาสดั่งคอหงส์
พิศกรดั่งงวงคชาพงศ์ พิศทรงดั่งเทพกินรา
พิศถันดั่งปทุมเกสร พิศเอวเอวอ่อนดั่งเลขา
พิศผิวผิวผ่องดั่งทองทา พิศจริตกิริยาก็จับใจ
(บทชมโฉมนางสีดา)
แลถูกล้อมด้วยเมฆดำในคืนวสันตฤดูคือผมเหมือนคันธนูน้อย
ที่ถูกโก่งสายเต็มแล้อยู่เหนือตาทั้งสองคิ้ว อันแก้มนางนั้นเล่า
เหมือนกระพุ้งพุ่มของหลวงอันพิมพ์ด้วยขี้ผึ้งสีนวล
ถวายไว้หน้าพระพุทธรูปในอุโบสถกุโสดอ...
(นางจันทรา จากเรื่องผู้ชนะสิบทิศ)