คือตอนนี้ผมอยู่ม.5สายวิตย์ครับ แล้วหลังๆมานี้ผมเริ่มจะรู้ตัวว่าสายวิทต์ไม่ใช่ทางของผม แต่ผมก็เรียนได้นะครับ คือม.5แล้วผมยังไม่รู้ว่าจบม.6 เข้ามหาลัยจะเรียนอะไร
1.ผมคิดมาอยู่ตลอดว่าถ้าผมรวมผมมีตาง ทุกอย่างที่อยากทำ อยากมี ก็จะทำและมีได้ พ่อแม่ [ลูก]ของผมนในอณาคต ก็จะอยู่อย่างสบาย
2.ผมไปกินข้าวที่ร้านอาหารตามสั่งแล้วเจอเหตุการหนึ่งที่ทำให้ผมยิ้ม คือมีชายหนุ่มผู้หนึ่งน่าจะวัยมัธยมปลายแต่เขาน่าจะทำงานแล้วคือไม่ได้เรียน เขาดูเหมือนเป็นลูกค้าที่ดูสนิทสนมกับเจ้าของร้าน เขาเดินเข้ามาและบอกป้าเจ้าของร้านว่าวันนี้ขอข้าวผัดกับน้ำซุปจานใหญ่นะป้า แล้วป้าก็ตอบว่า จานใหญ่เลยหรอ จัดไป "ผมคิดในใจว่าป้าคนนี้ใจดีจริงๆ แล้วจึงยิ้ม" การที่เราไม่รวยก็น่าจะสามารถเป็นความฝันหรือสิ่งที่อยากทำของคนเราได้นะ ถ้าเรามัวแต่ทำงานคงไม่ได้เจอเหตุการณ์แบบนี้แน่
3.ผมเคยมีแว๊ปหนึ่งอยากเป็นนักสังคมสงเคราะห์ เพราะผมค่อนข้างใกล้ชิดกับการเป็นอาสามัคร ผมเคยทำอาสาสมัครเยอะมากเลยครับ และก็ได้เห็นร้อยยิ้มของผู้คน ผมมีลูกพี่ลูกน้องอยู่คนหนึ่งเขาเป็นผู้หญิง เขาเป็นนักสังคมสงเคราะห์ที่บ้านเด็กกำพล้า ซึ่งได้เงินน้อยกว่าแรงงานขั้นต่ำ ซึงเขามีงานใหม่ๆรอเขาอยู่ซึ่งได้เงินเดือนมากกว่านั้น แต่เขาไม่ไป เขาบอกว่าที่ที่เขาทำงานอยู่หาคนเข้ามาทำงานยากมาก ถ้าเขาออกจากตรงนี้ละใครจะมาทำแทนเขา [ผมคิดว่าพี่เขาช่างเป็รนคนดีเหลือเกิน และเงินเดือนเขาก็ช่างน้อยเหลือเกิน ผมก็เลยเริ่มถอยห่างจากอาชีพนี้]
4.ตอนผมไปเรียนซัมเมอร์ใต้หวัน ผมรู้จักกับพี่สาวคนหนึ่ง ซึงเขาก็ทำงานเป็นนักสังคมสงเคราะห์เช่นเดียวกัน น่าจะเป็นมูลนิธิของยุโรป ซึ่งเขาเคยทำงานอยู่ที่ฝรั่งเศษและตอนนี้เขาประจำอยู่ที่ใต้หวัน แต่เขาก็ยังได้เดินทางไปฝรั่งเศษหรือที่อื่นๆบ่อย ซึ่งเงินเดือนเขาก็น่าจะดีซะด้วย [ครั้งนั้นเป็นครั้งแรกที่ผมได้ไปอยู่ต่างประเทษ(ประเทศใต้หวัน)นานถึง3เดือน มันทำให้ผมได้เจอคนมากมาย และชอบที่จะเดินทาง]
5.ผมอยากจะเป็นทูตตั้งแต่เด็กแล้ว และความคิดนั้นมันก็เข้ามาอีก แต่เมื่อผมไปดูคะแนนแอดมิด คณะรัฐศาสตร์ระหว่างประเทศ คะแนนมันก็สูงเหลือเกิน ละหลายคนคนรอบตัวผมก็ต่างบอกว่าเขามหาลัยก็ยากแล้ว ได้ทำงานเป็นทูตหรือนักการทูตมันก็ยิ่งยากไปอีก [มันทำให้ผมท้อถอย]
6.ผมรู้จักกับฝรั่งคนหนึ่งที่เขาทำงานได้ทุกๆที่ที่มีอินเตอร์เน็ต เขาเป็นรูมเมทของผมตอนที่ผมอยู่ใต้หวัน ซึ่งเขา เคยมาอยู่ที่เมืองไทย3เดือน และเคยไปเที่ยวเกาหลีเหนือและอาศัยอยู่ในแทบเอเชียเพราะค่าครองชีพถูกกว่าอยู่ประเทศบ้านเกิดเขา เขาบอกว่าเขาเรียนยังไม่จบมหาลัย แต่เขาทำงานมาหลายปีแล้ว[น่าจะ6ปี] และเขาก็พึ่งสอบเข้าแคมบิดกับออกฟอดได้ เขากำลังจะไปเรียนออกฟอด
7.ผมรู้จักกับคนที่ไม่มีงานทำ แต่เขาได้ไปเที่ยวที่ต่างๆในโลก แต่เขาเอาเงินมาจาก
8.ผมเป็นคนชอบรองเพลงแต่เสียงผมไม่ดี
9.มีคนบอกว่าผมเป็นคนพูดเก่ง แต่ผมไปทำงานเป็นDJแล้วไม่รุ่ง
10.โลกนี้กว้างใหญ่นัก ผมไม่เข้าใจว่าความสุขของผมคืออะไร
ผมไม่เข้าใจโลก ว่าผมต้องการของผมคืออะไร
1.ผมคิดมาอยู่ตลอดว่าถ้าผมรวมผมมีตาง ทุกอย่างที่อยากทำ อยากมี ก็จะทำและมีได้ พ่อแม่ [ลูก]ของผมนในอณาคต ก็จะอยู่อย่างสบาย
2.ผมไปกินข้าวที่ร้านอาหารตามสั่งแล้วเจอเหตุการหนึ่งที่ทำให้ผมยิ้ม คือมีชายหนุ่มผู้หนึ่งน่าจะวัยมัธยมปลายแต่เขาน่าจะทำงานแล้วคือไม่ได้เรียน เขาดูเหมือนเป็นลูกค้าที่ดูสนิทสนมกับเจ้าของร้าน เขาเดินเข้ามาและบอกป้าเจ้าของร้านว่าวันนี้ขอข้าวผัดกับน้ำซุปจานใหญ่นะป้า แล้วป้าก็ตอบว่า จานใหญ่เลยหรอ จัดไป "ผมคิดในใจว่าป้าคนนี้ใจดีจริงๆ แล้วจึงยิ้ม" การที่เราไม่รวยก็น่าจะสามารถเป็นความฝันหรือสิ่งที่อยากทำของคนเราได้นะ ถ้าเรามัวแต่ทำงานคงไม่ได้เจอเหตุการณ์แบบนี้แน่
3.ผมเคยมีแว๊ปหนึ่งอยากเป็นนักสังคมสงเคราะห์ เพราะผมค่อนข้างใกล้ชิดกับการเป็นอาสามัคร ผมเคยทำอาสาสมัครเยอะมากเลยครับ และก็ได้เห็นร้อยยิ้มของผู้คน ผมมีลูกพี่ลูกน้องอยู่คนหนึ่งเขาเป็นผู้หญิง เขาเป็นนักสังคมสงเคราะห์ที่บ้านเด็กกำพล้า ซึ่งได้เงินน้อยกว่าแรงงานขั้นต่ำ ซึงเขามีงานใหม่ๆรอเขาอยู่ซึ่งได้เงินเดือนมากกว่านั้น แต่เขาไม่ไป เขาบอกว่าที่ที่เขาทำงานอยู่หาคนเข้ามาทำงานยากมาก ถ้าเขาออกจากตรงนี้ละใครจะมาทำแทนเขา [ผมคิดว่าพี่เขาช่างเป็รนคนดีเหลือเกิน และเงินเดือนเขาก็ช่างน้อยเหลือเกิน ผมก็เลยเริ่มถอยห่างจากอาชีพนี้]
4.ตอนผมไปเรียนซัมเมอร์ใต้หวัน ผมรู้จักกับพี่สาวคนหนึ่ง ซึงเขาก็ทำงานเป็นนักสังคมสงเคราะห์เช่นเดียวกัน น่าจะเป็นมูลนิธิของยุโรป ซึ่งเขาเคยทำงานอยู่ที่ฝรั่งเศษและตอนนี้เขาประจำอยู่ที่ใต้หวัน แต่เขาก็ยังได้เดินทางไปฝรั่งเศษหรือที่อื่นๆบ่อย ซึ่งเงินเดือนเขาก็น่าจะดีซะด้วย [ครั้งนั้นเป็นครั้งแรกที่ผมได้ไปอยู่ต่างประเทษ(ประเทศใต้หวัน)นานถึง3เดือน มันทำให้ผมได้เจอคนมากมาย และชอบที่จะเดินทาง]
5.ผมอยากจะเป็นทูตตั้งแต่เด็กแล้ว และความคิดนั้นมันก็เข้ามาอีก แต่เมื่อผมไปดูคะแนนแอดมิด คณะรัฐศาสตร์ระหว่างประเทศ คะแนนมันก็สูงเหลือเกิน ละหลายคนคนรอบตัวผมก็ต่างบอกว่าเขามหาลัยก็ยากแล้ว ได้ทำงานเป็นทูตหรือนักการทูตมันก็ยิ่งยากไปอีก [มันทำให้ผมท้อถอย]
6.ผมรู้จักกับฝรั่งคนหนึ่งที่เขาทำงานได้ทุกๆที่ที่มีอินเตอร์เน็ต เขาเป็นรูมเมทของผมตอนที่ผมอยู่ใต้หวัน ซึ่งเขา เคยมาอยู่ที่เมืองไทย3เดือน และเคยไปเที่ยวเกาหลีเหนือและอาศัยอยู่ในแทบเอเชียเพราะค่าครองชีพถูกกว่าอยู่ประเทศบ้านเกิดเขา เขาบอกว่าเขาเรียนยังไม่จบมหาลัย แต่เขาทำงานมาหลายปีแล้ว[น่าจะ6ปี] และเขาก็พึ่งสอบเข้าแคมบิดกับออกฟอดได้ เขากำลังจะไปเรียนออกฟอด
7.ผมรู้จักกับคนที่ไม่มีงานทำ แต่เขาได้ไปเที่ยวที่ต่างๆในโลก แต่เขาเอาเงินมาจาก
8.ผมเป็นคนชอบรองเพลงแต่เสียงผมไม่ดี
9.มีคนบอกว่าผมเป็นคนพูดเก่ง แต่ผมไปทำงานเป็นDJแล้วไม่รุ่ง
10.โลกนี้กว้างใหญ่นัก ผมไม่เข้าใจว่าความสุขของผมคืออะไร