สวัสดีค่ะนี่เป็นครั้งแรกที่ได้เขียนแล้วอยากระบายความรู้สึก
จขกท คบกับแฟนมาแล้วร่วม 3 ปีค่ะ อารมณ์ประมาณเด็ก ม.ปลาย คบกัน แรกๆก็รักกันมาก ตามปกตินั่นล่ะค่ะ พอนานเริ่มวันเข้าก็มีทะเลาะมีปากเสียงกันมากขึ้น กลับมาคบแล้วเลิกกันอยู่ประมาณสองครั้งได้ค่ะ และเมื่อไม่กี่เดือนที่ผ่านมา แฟน จขกท ขอมีอะไรด้วย เราเองก็เป็นแค่เด็ก ม.ปลาย คิดถึงเรื่องอนาคตเพราะเราเองก็มีพ่อมีแม่และไม่พร้อมที่จะทำอะไรแบบนี้ด้วย เราคิดถึงอนาคตว่าถ้าเกิดมีอะไรผิดพลาดมาอนาคตเราจะเป็นยังไง พอคิดแบบนั้นเราก็ตอบปฏิเสธเขาเลยค่ะ ว่าเรายังไม่พร้อมกับเรื่องแบบนี้อายุก็แค่นี้ยังไม่พร้อม เขาเลยบอกว่าพอเข้ามหาลัยต่างคนต่างก็จะแยกย้ายไปเรียนแล้ว เขาเหมือนอยากใช้วิธีนี้ผูกมัด จะได้เชื่อใจว่าเราจะไม่ไปมีคนอื่น แต่ จขกท ยังไงก็ไม่พร้อมสำหรับเรื่องนี้ค่ะ มันเร็วไป เลยบอกเขาว่า ทำไมต้องใช้วิธีแบบนี้เท่านั้นล่ะ มีอีกตั้งหลายวิธีเราเองก็ไม่เคยนอกใจเขาเลยนะคะ เหมือนเขาจะแบบไม่เชื่อใจเราเลยกลัวว่าเราจะแอบไปคบคนอื่น จขกท คุยกับเขาไปร้องไห้ไปเพราะเราเองก็ไม่อยากเสียเขา เขาก็ร้องไห้แล้วก็ขอร้องค่ะว่า เขาจะป้องกันแน่นอนไม่ต้องกลัว แต่ความรู้สึกเราให้ตายยังไงก็ไม่อยากเพราะกลัวมาก ระหว่างคุย จขกท ก็ปรึกษากับเพื่อนในเฟสค่ะ เป็นเพื่อนที่สนิทกันมาก ทุกคนต่างก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่าอย่ายอม อะไรประมาณนี้ค่ะ อายุก็ยังแค่นี้ยังมีผู้ชายดีๆอีกเยอะคบกันมาตั้งนานจะมาจบกันด้วยเรื่องแค่นี้ก็เลิกๆกันไป จขกท เองพอได้อ่านก็คุยกับแฟนต่อประมาณว่าขอเปลี่ยนเป็นจะพยายามให้เขาได้มีโอกาสเข้าหาผู้ใหญ่ได้ไหม จขกท คบกันแบบไม่ได้เปิดเผยค่ะ แต่ก็ไม่เคยทำอะไรเสียหายกันแน่นอน เขาเองก็ตกลง พอผ่านไปนานๆเข้า จขกท ก็คุยเรื่องเขาให้แม่ฟังบ้างแม่เองก็พอรับรู้เรื่องนี้อยู่ หลังจากนั้นแค่ไม่กี่เดือนเขาก็ย้ายไปเรียนต่อที่ต่างจังหวัดจากที่ไม่ค่อยได้คุยกันบ่อยอยู่แล้วก็ยิ่งคุยกันน้อยลงไปเรื่อยๆจนล่าสุดเขาเฟสมาระบายความรู้สึกกับเราว่า เขาเองก็เป็นผู้ชาย ไม่ใช่เกย์ ไม่ใช่กระเทย มันก็ต้องมีความรู้สึกแบบนี้บ้าง เขาขออะไร เราก็ไม่เคยให้เขาได้เลยซักอย่าง ที่พูดไม่ได้อยากเลิก แต่อยากบอกว่ายิ่งคุยยิ่งรู้สึกแย่พอนานๆวันเข้า อะไรก็เริ่มแย่ลงเรื่อยๆ และเขาก็บอกประมาณว่ายังไงเขาก็ยังรักเราอยู่ จขกท. ได้อ่านก็น้ำตาร่วงเลยค่ะ เขาเหมือนอยากประมาณห่างๆเราแล้วให้เราหาคนดีๆใหม่ เราเองก็รับไม่ได้ว่าทำไมถึงต้องพูดแบบนี้ สุดท้ายแล้วเรากับเขาก็ห่างๆกันค่ะ ทั้งๆที่เราก็รักเขามากแต่ก็ไม่รู้จะทำยังไงต่อไปแล้ว
สุดท้ายแล้ว จขกท คิดว่า ความรักของคนเราจำเป็นต้องมีเรื่องแบบนี้เข้ามาเกี่ยวข้องแล้วมันสำคัญมากขนาดนั้นเลยเหรอคะที่จะคบกับใคร จขกท. เองก็ถูกที่บ้านเลี้ยงมาให้รักนวลสงวนตัวเพราะเราเป็นผู้หญิง อายุก็แค่นี้ถ้าเกิดพลาดมาชีวิตในอนาคตก็ไม่รู้จะเป็นยังไง ขอบคุณความคิดเห็นแล้วก็ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ ^^
เรื่องนี้จำเป็นต่อการคบกันขนาดนั้นเลยเหรอ?
จขกท คบกับแฟนมาแล้วร่วม 3 ปีค่ะ อารมณ์ประมาณเด็ก ม.ปลาย คบกัน แรกๆก็รักกันมาก ตามปกตินั่นล่ะค่ะ พอนานเริ่มวันเข้าก็มีทะเลาะมีปากเสียงกันมากขึ้น กลับมาคบแล้วเลิกกันอยู่ประมาณสองครั้งได้ค่ะ และเมื่อไม่กี่เดือนที่ผ่านมา แฟน จขกท ขอมีอะไรด้วย เราเองก็เป็นแค่เด็ก ม.ปลาย คิดถึงเรื่องอนาคตเพราะเราเองก็มีพ่อมีแม่และไม่พร้อมที่จะทำอะไรแบบนี้ด้วย เราคิดถึงอนาคตว่าถ้าเกิดมีอะไรผิดพลาดมาอนาคตเราจะเป็นยังไง พอคิดแบบนั้นเราก็ตอบปฏิเสธเขาเลยค่ะ ว่าเรายังไม่พร้อมกับเรื่องแบบนี้อายุก็แค่นี้ยังไม่พร้อม เขาเลยบอกว่าพอเข้ามหาลัยต่างคนต่างก็จะแยกย้ายไปเรียนแล้ว เขาเหมือนอยากใช้วิธีนี้ผูกมัด จะได้เชื่อใจว่าเราจะไม่ไปมีคนอื่น แต่ จขกท ยังไงก็ไม่พร้อมสำหรับเรื่องนี้ค่ะ มันเร็วไป เลยบอกเขาว่า ทำไมต้องใช้วิธีแบบนี้เท่านั้นล่ะ มีอีกตั้งหลายวิธีเราเองก็ไม่เคยนอกใจเขาเลยนะคะ เหมือนเขาจะแบบไม่เชื่อใจเราเลยกลัวว่าเราจะแอบไปคบคนอื่น จขกท คุยกับเขาไปร้องไห้ไปเพราะเราเองก็ไม่อยากเสียเขา เขาก็ร้องไห้แล้วก็ขอร้องค่ะว่า เขาจะป้องกันแน่นอนไม่ต้องกลัว แต่ความรู้สึกเราให้ตายยังไงก็ไม่อยากเพราะกลัวมาก ระหว่างคุย จขกท ก็ปรึกษากับเพื่อนในเฟสค่ะ เป็นเพื่อนที่สนิทกันมาก ทุกคนต่างก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่าอย่ายอม อะไรประมาณนี้ค่ะ อายุก็ยังแค่นี้ยังมีผู้ชายดีๆอีกเยอะคบกันมาตั้งนานจะมาจบกันด้วยเรื่องแค่นี้ก็เลิกๆกันไป จขกท เองพอได้อ่านก็คุยกับแฟนต่อประมาณว่าขอเปลี่ยนเป็นจะพยายามให้เขาได้มีโอกาสเข้าหาผู้ใหญ่ได้ไหม จขกท คบกันแบบไม่ได้เปิดเผยค่ะ แต่ก็ไม่เคยทำอะไรเสียหายกันแน่นอน เขาเองก็ตกลง พอผ่านไปนานๆเข้า จขกท ก็คุยเรื่องเขาให้แม่ฟังบ้างแม่เองก็พอรับรู้เรื่องนี้อยู่ หลังจากนั้นแค่ไม่กี่เดือนเขาก็ย้ายไปเรียนต่อที่ต่างจังหวัดจากที่ไม่ค่อยได้คุยกันบ่อยอยู่แล้วก็ยิ่งคุยกันน้อยลงไปเรื่อยๆจนล่าสุดเขาเฟสมาระบายความรู้สึกกับเราว่า เขาเองก็เป็นผู้ชาย ไม่ใช่เกย์ ไม่ใช่กระเทย มันก็ต้องมีความรู้สึกแบบนี้บ้าง เขาขออะไร เราก็ไม่เคยให้เขาได้เลยซักอย่าง ที่พูดไม่ได้อยากเลิก แต่อยากบอกว่ายิ่งคุยยิ่งรู้สึกแย่พอนานๆวันเข้า อะไรก็เริ่มแย่ลงเรื่อยๆ และเขาก็บอกประมาณว่ายังไงเขาก็ยังรักเราอยู่ จขกท. ได้อ่านก็น้ำตาร่วงเลยค่ะ เขาเหมือนอยากประมาณห่างๆเราแล้วให้เราหาคนดีๆใหม่ เราเองก็รับไม่ได้ว่าทำไมถึงต้องพูดแบบนี้ สุดท้ายแล้วเรากับเขาก็ห่างๆกันค่ะ ทั้งๆที่เราก็รักเขามากแต่ก็ไม่รู้จะทำยังไงต่อไปแล้ว
สุดท้ายแล้ว จขกท คิดว่า ความรักของคนเราจำเป็นต้องมีเรื่องแบบนี้เข้ามาเกี่ยวข้องแล้วมันสำคัญมากขนาดนั้นเลยเหรอคะที่จะคบกับใคร จขกท. เองก็ถูกที่บ้านเลี้ยงมาให้รักนวลสงวนตัวเพราะเราเป็นผู้หญิง อายุก็แค่นี้ถ้าเกิดพลาดมาชีวิตในอนาคตก็ไม่รู้จะเป็นยังไง ขอบคุณความคิดเห็นแล้วก็ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ ^^