เลือกใครดีระหว่างพี่ชายกับคนที่มีพระคุณ

คือเราต้องบอกก่อนน่ะว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องจริงที่ไม่เกี่ยวกับตัวเราแต่เราสงสารเด็กที่ไม่รู้เรื่อง
เรื่องมีอยู่ว่าพี่ชายเรามีแฟนคบกันได้นานพอสมควรก็เลยพาแฟนมาที่บ้านและเขาทั้งสองคนก็...กัน ถ้าจำไม่ผิดเคยพามาครั้งเดียวน่ะแต่ก็อยู่หลายวันอ่ะ
จากนั้นไม่นานพี่ผู้หญิงก็โทรบอกพี่ชายเราว่าท้อง พี่เราก็ไม่ได้คิดจะชิ่งอะไรหรอกน่ะ พี่เราเลยไปรับแฟนเขามาอยู่ที่บ้านโดยที่ผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายก็รับรู้ว่า(ขอเรียกแฟนพี่เราว่า ก และกัน) พี่ก ท้องโดยมีพี่เราเป็นพ่อของเด็ก แต่ทางฝั่งเราอะสิกลับคิดว่าพี่กอาจจะท้องกับคนอื่นและอยากตรวจ DNA ของเด็กว่าใช่ลูกพี่เรารึเปล่า แต่แค่คิดคงไม่มีปัญหาอะไรเผอิญพี่กไปได้ยินเรื่องเข้า เขาก็เสียใจมาก เขาเคยมาคุยกับเราเเละพูดประมาณว่าพี่เราเป็นผู้ชายคนเเรกของเขา เราเชื่อน่ะเพราะพี่เขาท้องเขาไม่ได้เรียนต่อเขาคงไม่เอาอนาคตตัวเองมาเสี่ยงเเถมยังต้องมาเจอหน้ากับคนที่คิดว่าพี่เขามามั่วมาจับลูกหลานเขาอีก เราสงสารพี่ก มาก เราเลยชอบไปนั่งเลยกับพี่เขาบ่อยๆพูดคุยกันตามประสาผู้หญิงด้วยกัน เวลามีอะไรก็จะช่วยเหลือกัน ส่วนมากเราจะให้พี่เขาช่วยเรื่องเราตลอด พี่เขาเป็นคนดีมากดูแลบ้านทำความสะอาดบ้านอยู่บ้านคนเดียว (พี่เราไปเรียน โรงเรียนพี่เราไกลมากพี่เราต้องอยู่หอที่นู้น บ้านนั้นมีพี่กอยู่คนเดียวเพราะพ่อเราสร้างให้พี่ชายส่วนเราอยู่อีกหลังใกล้ๆกัน) พอปิดเทอมพี่เราก็จะกลับบ้านแต่พอมาถึงกิริยาของพี่เราก็เปลี่ยนไป ไม่ค่อยอยู่บ้าน แอบคุยโทรศัพท์ กลางคืนก็ไปนอนบ้านเพื่อน เล่นเกมส์ไม่ยอมกลับบ้าน ไม่กินข้าวที่พี่ก เตรียมไว้ อะไรประมาณเนี้ย เป็นแบบนี้จนเกือบจะเปิดเทอม พี่ก เลยวานเราแอบดูโทรศัพท์ของพี่เรา(ปรกติเราจะชอบใช้โทรศัพท์พี่เราอยูแล้ว พี่เราเลยไม่สงสัย) เเละเราก็แอบจดชื่อเบอร์โทรของคนที่เราไม่รู้จัก(คือเราจะรู้จักเพื่อนพี่หมดเลย แต่จะมีบางคนที่เราไม่รู้จักเราก็จดไว้) พอเราเอาไปให้พี่ก ดูปรากฏว่ามีอยู่เบอร์หนึ่ง ที่พี่กรู้จัก แต่คิดว่าพี่เราคงไม่รู้จักเพราะผู้หญิงคนนั้นอยู่หอเดียวกับพี่ก ตอนที่พี่ก ยังเรียนอยู่ แต่ผู้หญิงคนนั้นเรียนอยู่คนละโรงเรียนกับพี่เรา จึงพากันสงสัยว่าสองคนนั้นรู้จักกันได้ยังไง พี่ก เลยโทรไปหาผู้หญิงคนนั่น (ขอเรียกว่า ห ย่อมาจาก ละกัน) จากนั้นพี่ก ก็ถาม ห ว่ารู้จักพี่เราได้ไง ละเป็นอะไรกัน ห ก็ตอบว่ารู้จักผ่านเพื่อนที่อยู่โรงเรียนเดียวกับพี่เรา ยังไม่ได้เป็นอะไรกันแค่คุยกันเฉยๆ พี่ก เลยถามต่ออีกว่า แล้วไม่รู้เหรอว่าผู้ชายคนนี้มี เมียมีลูกแล้ว ห บอกว่าไม่รู้เพราะพี่เราไม่ได้บอก พี่ก เลยบอกว่าถ้ารู้แล้วก็ช่วยเลิกยุ่งกับพี่เราด้วยถ้ายังเห็นแก่ลูกผู้หญิงด้วยกันและเด็กตาดำๆที่กำลังจะเกิด จากนั้นพอพี่เรารู้พี่เราก็กลับมาเป็นดหมือนเดิม ค่อยดูแลพี่ก อยู่ติดกับบ้าน แต่จะไปเล่นเกมส์บางครั้ง พอเปิดเทอมพี่เราก็กลับไปเรียน พี่ก ก็อยู่บ้านเหมือนเดิมแต่พี่ก จะคอยโทรหาพี่เราบ่อยขึ้น อ้อนพี่เราบ่อยขึ้น ทุกอย่างเริ่มเข้าที่หมด จนเด็กน้อยตาดำๆเกิดออกมา จากคนที่คอยคิดว่าเด็กคนนี้ไม่ใช่ลูกพี่เราก็พากันเปลี่ยนความคิดเพราะเด็กคนนี้หน้าเหมือนกับพี่เรามาก ทุกคนพากันหลงเด็กน้อยไปหมด จำได้ว่าช่วงนั้นเราต้องอยู่กับพี่ก บ่อยมากเพราะเราชอบเด็ก ชอบเลี้ยงชอบอุ้ม เราเลยไปช่วยพี่ก เลี้ยงหลาน พี่ก ก็มั่วแต่เลี้ยงลูกและดูแลบ้านเลยไม่ค่อยมีเวลาโทรหาพี่เรา พี่เราก็กลับไปคุยกับ ห อีกครั้ง ครั้งนี้พี่ก รู้แต่นิ่งเพราะพี่ก คงเหนื่อย แต่เราสงสารหลานเราเลยโทรไปหา ห แล้วบอกว่าให้เลิกยุ่งกับพี่เรา เขามีลูกมีเมียแล้ว ถ้าไม่เลิกยุ่งเาจะบอกให้พ่อแม่ ไม่ให้เงินพี่เรา เพราะเรารู้ว่าผู้หญิงคนนี้เข้ามาหาพี่เราเพราะเงิน คือนางก็ไม่ยอมนางก็อ้างว่าไม่ได้คุยอย่างนู้นอย่างนี้ เราเลยบอกว่าเดียวเราโอนเงินให้แต่ให้เลิกยุ่งกับพี่เราอีกไม่งั้นเราจ้างคนไปกระทืบนางเเน่ นางก็ตกลง หลังจากนั้นพี่เราก็กลับมาสนใจลูก สนใจเมียเหมือนเดิม แต่ที่แปลกไปคือพี่ก
พี่ก เริ่มไม่สนใจพี่เราแต่เขาก็ยังเหมือนเดิมกับเราน่ะยังดูเเลบ้านเหมือนเดิม แต่เเค่พี่ก แอบเเชทกับคนอื่นๆ ตอนเเรกเราคิดว่าพี่ก คงอยากให้พี่เราเจ็บเหมือนที่พี่ก เคยเจ็บเราเลยไม่พูดอะไร ไม่เล่าให้พี่เราฟัง บางทีเรายังแอบส่งเสริมพี่ก บ้างก็มี (เรารู้ว่าเราผิด แต่เราไม่คิดว่าเรื่องมันจะบานปลายขนาดนี้) พี่ก เป็นแบบนี้นานมากจนเราคิดว่าเริ่มเยอะละ พี่เราก็เริ่มสังเกตการกระทำของพี่ก และแล้วพี่เราก็จับได้ว่าพี่ก แอบคุยกับคนอื่น พอพี่ก โดนจับได้ก็เลิกคุย แล้วก็หาคนอื่นคุยใหม่ เป็นเเบบนี้ไปเรื่อยๆจนได้ปีกว่าๆพี่ก ก็อุ้มตัวเล็กหนีกลับบ้านตัวเองไป พี่เรารู้เรื่องเลยไปตามกลับมา พอกลับมาพี่ก ก็เหมือนเดิมยังแอบคุยกับคนนู้นคนนี้ไปเรื่อยจนผ่านไปได้เกือบอีกปี พี่ก ก็บอกว่าจะไปทำงานแล้วเอาตัวเล็กมาให้ย่าเลี้ยง แล้วพี่ก ก็ไปทำงาน เราก็ไม่รู้น่ะว่าเขาเป็นยังไงบ้างแต่พอพี่ก กลับมาอีกทีเขาก็เล่าให้เราฟังว่าเขาไปแอบมีแฟนอยู่ที่นู้น ผู้ชายคนนั้นดูแลพี่ก ดีมาก อะไรประมาณเนี้ย แต่พอผ่านไปสักพักพี่ก ก็เลิกกับผู้ชายคนนั้นและหันมาสนใจพี่เราเหมือนเดิม แต่ก็อีกเเหละพอทะเลาะกันพี่ก ก็หนีไปทำงานจนตอนนี้ก็กลับไปเยี่ยมตัวเล็กบ้าง แต่ความสัมพันธุ์ของพี่ก กับพี่เรา ก็เหมือนเลิกกันไปแล้วเพราะพี่ก ก็คุยกับคนอื่นๆไปเรื่อยๆพี่เราก็รู้และก็ยอมเพราะทำอะไรไม่ได้ทุกวันนี้พี่เราได้แต่ภาวนาขอให้พี่ก กลับมาเป็นคนรักที่ดีของเขาและเป็นแม่ที่ดีของตัวเล็ก
.
.
เราสงสาร ทั้งสามคน สงสารพี่เราเพราะเอาแต่คร่ำครวญให้พี่ก กลับมา เคยมีทีหนึ่งที่พี่เรามาคุยกับเราว่าเขารู้ว่าเขาผิดบางทีเขาเห็นหน้าลูกเขาอยากบีบคอลูกและเเขวนคอตายตามจะได้หมดเวรหมดกรรม เราก็ได้แต่บอกว่าเด็กไม่ได้มีความผิดอะไรสักหน่อยจะทำร้ายเขาทำไม และพี่ไม่สงสารพ่อแม่ที่เลี้ยงพี่มาเหรอ คิดดูดีๆยังมีครอบครัวอยู่ เราพูดเเค่นี้พี่เราร้องไห้กอดเราเฉยเลยเราก็พึ่งเคยโดนพี่เรากอดก็วันนั้นเเหละ แต่จะว่าไปก็สงสารพี่ก เหมือนกันแต่ความจริงถ้าพี่เราไม่ทำเขาก่อนเรื่องคงไม่เป็นเเบบนี้เพราะทุกคนอยากมีครอบครัวที่ดี และ อบอุ่นกันทั้งนั้นไม่ใข่ต้องมานั่งระเเวงกันกลัวอีกฝ่ายจะนอกใจจนตัวเราเองหาความสุขในชีวิตไม่ได้ แต่ที่น่าสงสารที่สุดคือเด็กที่ต้องเกิดมารับผลกระทำของพ่อและเเม่ให้กลายมาเป็นเด็กกำพร้าแม่ ทั่งๆที่ตัวเองไม่ได้ทำอะไรผิดไม่รู้เรื่องด้วยเลย เราเคยนั่งเล่นกับหลานอยู่ตอนนางพอจะพูดได้แล้ว นั่งเลยกันไปสักพักนางก็ร้องไห้ขึ้นมาและเอาแต่บอกว่าคิดถึงแม่ ก  อะไรประมาณนี้
.
.
ปล1. ถ้าราเขียนวกไปวนมาก็ขอโทษด้วยคือเรากะว่าจะเอาให้จบเลย อารมณ์จะได้ไม่สดุด55
ปล2. ที่เรามาตั้งกระทู้เพราะเราไม่รู้จะทำไงดีคือจะบอกให้พี่เราว่า พี่ก เขามีแฟนใหม่ไปแล้วให้ตัดใจก็กลัวพี่ก จะว่าเราถ้าเขากลับมาอะนะ(ไม่รู้จะกลับมารือเปล่า)
ปล3. เราควรบอกพี่เราว่าไงดีล่ะ ไม่ให้น่าเกียจและทำร้ายจิตใจพี่เราเกินไป ทุกวันนี้เเทบจะไม่เป็นคนอยู่ล่ะ
ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคนที่เข้ามาคอมเม้นน่ะค่ (ไม่รู้จะมีหรือเปล่า??)