เราเคยมีแฟนคนนึงที่รู้จักกันมานานมาก ถ้านับถึงตอนนี้ก็ 17 ปี เวลาที่คบกันก็ประมาณ 5 ปี ช่วงเวลาที่คบกันมีทั้งเรื่องที่แย่มากและดีมาก แต่พอเวลาผ่านไปจากที่ต่างฝ่ายต่างยอมก็เปลี่ยนเป็นไม่ยอม ทะเลาะกันแม้แต่เรื่องกินข้าว ช่วงปีแรกมันก็หวานเหมือนทุกคู่แหละ พอนานๆวันเข้าเปิดประตูห้องน้ำขี้ยังไม่อายเลย ความรักมีความผูกพันกันมากขึ้น
เรากับแฟนอยู่ด้วยกันตั้งแต่ปี1 จนจบมหาลัยพ่อแม่ต่างฝ่ายต่างรับรู้ แต่ก็มีเหตุการแย่ๆ เหตุการณ์ที่เรารู้สึกผิด ตอนนั้นต่างฝ่ายต่างกลัว เราเกิดท้องขึ้นมา เราป้องกันๆตลอดนะ แฟนเราบอกว่ากลัวพ่อแม่เสียใจ เค้าเสนอทางเลือกให้เราว่าเอาออกดีไหมเรายังเรียนกันอยู่ แล้วเค้าก็ต้องไปฝึกงานต่างประเทศ เราอยากเอาเด็กไว้นะ แต่เราเองก็กลัวๆเราจะเลี้ยงไม่ไหวถ้าแฟนเราไม่ช่วย เราลองแกล้งถามพ่อกับแม่ พ่อกับแม่เราบอกรับไม่ได้หลอกถ้ามีคนนินทา เราเลยตัดสินใจทำ เราเสียใจมากที่วันนั้นเราเลือกแบบนี้ ถ้าเราย้อนเวลาไม่ว่าต้องเจออะไรเราจะไม่ทำ
วันนั้นเราหาเงิน 10000 นึงเพื่อไปทำ วันที่ไปแฟนเราไม่ได้ไปด้วยนะเค้าต้องไปฝึกงาน สำหรับเราวันนั้นเป็นวันที่เจ็บปวดมากเลย เค้าจะใช้ยาเร่งคลอดทำให้เราปวดท้องจนกว่าเด็กจะคลอดออกมา เราปวดแบบนั้นตั้งแต่ 9 โมงเช้าจนถึง 5 โมงเย็นแต่เด็กไม่ออก ตลอดเวลาเราทำได้แค่ร้องไห้เราไม่ได้ร้องเพราะปวดหรอนะมันปวดจนชาไปแล้ว แต่ตอนนั้นเรารู้สึกผิดเราไม่อยากทำแล้ว แต่มันก็ไม่ทันแล้วคนที่ดูเค้าช่วยดึงเด็กออกเราได้เห็นแต่ชิ้นส่วนของลูกเรา วินาทีนั้นเราอยากตายตามลูกเราไป ขูดมดลูกต่อยังไม่เจ็บเท่าความรู้สึกผิดเลย เราเกลียดตัวเอง เกลียดแฟนเรา วันนั้นเราเอาแต่โทษแฟนตัวเองว่าถ้าเค้าบอกจะช่วยกันดูแล พร้อมจะเลี้ยงลูกไปกับเรา ไม่มีวันทิ้งเราไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เราจะไม่มีวันทำแบบนี้เด็ดขาด
หลังจากนั้นเราแทบจะไม่เคยทำดี หวานๆ อะไรให้เค้าอีกเลย เราใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันไปเรื่อยๆ ทะเลาะกันบ่อยๆ บ่อยครั้งในเรื่อง sex เราเจ็บปวดกับเรื่องลูกจนไม่อยากมีเรื่องแบบนี้แล้วอยากมีเมื่อพร้อมจริงๆ ไม่อยากทำผิดพลาดอีก ตลอดเวลาที่คบกันเรามั่วแต่โทดเค้าเพื่อให้รู้สึกผิดน้อยลง คิดเสมอว่าหลังจากเรายอมเสียลูกไป เราควรได้แต่อะไรดีๆจากเค้า แต่เค้าก็ไม่ได้ทำหลอกนะ จากเมื่อก่อนที่เรายอม เราจะง้อพยายามง้อตลอด เวลาทะเลาะกันเค้าจะเงียบตลอด บางครั้งจะมีลงไม่ลงมือกันบ้างไม่เราก็แฟนเวลาทะเลาะกันแรงๆ แต่เราสู้เเรงผู้ชายไม่เคยได้หลอกนะ อีกเรื่องนึงที่ทะเลาะกันบ่อยคือแฟนเราเป็นคนขี้หึงมาก อาจจะเป็นเพราะเราเป็นคนคุยเก่ง กับเพื่อนเค้าเราคุยวันเดียวก็สนิท เค้าก็จะโกรธบ่อยๆ แต่เราไม่ได้คิดอะไรนะ เราแค่อยากผูกมิตรเฉยๆ เวลาเบอร์แปลกๆโทรมาเค้าก็จะรับก่อนตลอดแล้วค่อยยื่นให้เรา รหัสทุกอย่างเค้ารู้หมด แม้กระทั่งรหัสบัตร atm ทั้งเฟส เมล เค้าจะเช็คเสมอ แต่เราก็ไม่เคยมีอะไรนะ มีช่วงหลังๆเราทะเลาะกันหนักเพราะเราก็เลือกจะเงียบตามเค้า ปกติทะเลาะกันปุ๊บเราจะรีบเครียเลย แต่คราวนี้ไม่ พอเราเงียบเค้าก็ไม่สน เขาเริ่มเข้าหาเพื่อนเราเองก็เหมือนกันแต่เรายังอยู่ด้วยกันนะ จนวันนึงเราจับได้ว่าเค้าคุยกับผู้หญิงอื่น แต่อยู่ไกลกันเค้าเลยเลือกเรา เราบอกเค้าเราให้โอกาส3ครั้งนะ เรามารู้ว่าเราท้องอีกครั้งๆนี้เราดีใจมาก แล้วจะไม่ทำผิดซ้ำอีก แต่เป็นช่วงที่เราเครียดมากหรืออาจจะเพราะหลายสาเหตุเราแท้งอีก พอผ่านไปอีกไม่นานก็จับได้ว่าเค้าคุยกับผู้หญิงคนเดิมในช่วงที่เค้าไปทำงานต่างประเทศ ในเดือนแรกอีก 2ครั้ง เพราะผู้หญิงคนนั้นโพสเฟสในเฟสแฟนเรา พอเราคุยกับแฟนๆเราบอกว่าก็จะคุยกันเป็นก็ตกลงเป็นเพื่อนกันแล้วไม่ได้รึงัย แล้วก็ตัดสายเราไปวันนั้นคบ3ครั้งที่เราบอกจะให้อภัยเค้าเราตัดสินใจปล่อยค่ะ เราไม่เคยโทรหาหรือทักเค้าไปอีกเลย เค้าโทรมาเราก็รับบ้างไม่รับบ้าง ก่อนหน้านี้ที่เราให้โอกาสเค้าเพราะเราคิดเสมอว่าอยากมีพ่อของลูกแค่คนเดียว และถ้าเป็นไปได้เราอยากให้ลูกกับมาเกิดเป็นลูกเรากับเค้าอีกครั้งๆนี้เราจะไม่ทำผิดอีกแล้วเราจะดูแลเค้าให้ดี แฟนเราต้องไปทำงานต่างประเทศ 1 ปี เราไม่ได้บอกเลิกเค้านะ เพราะคิดว่าเราบอกเค้าแล้วว่าให้โอกาสเค้า 3 ครั้ง
พอใกล้ๆจะคบปีเราก็มีแฟนใหม่ ซึ่งเป็นเพื่อนสนิทเราเอง แต่เรายังมีความผูกพันกับแฟนเก่าเรามากนะ แฟนใหม่เราก็รู้นะว่าเราไม่เคยลืมแฟนเก่า เค้าก็บอกกลับไปได้เสมอนะ เราเป็นเพื่อนกันได้ตลอด แฟนเก่าเราให้ไปรับที่สนามบินค่ะ เราก็ไปขอมาอยู่ที่บ้านเราก็ให้ค่ะ แต่ตอนนั้นเราอยู่ห้องแฟนใหม่ค่ะ ไม่รู้ว่าตอนนั้นเราคิดอะไร เรายังคิดถึงเค้า บางครั้งเราก็ยังอยากให้เค้าเป็นพ่อของลูกเราคนเดียว เราคิดเสมอว่าถ้าเค้ารู้สึกผิดจริงและขอโทดเราสักครั้ง แล้วไม่ทำแบบเดิมอีกเราจะกลับไป แต่เค้าไม่เคยทำสักครั้ง เค้าไปพูดกับแฟนใหม่เราว่าเราเคยมีลูกมา2คนแล้วรับไปหรอ เราไม่เคยคิดว่าเค้าจะพูดนะ ทั้งๆที่ตลอด2ครั้งนั้นเค้าไม่เคยดูเเลเราสักครั้งเราดื้นรนด้วยตัวเราเองตลอด แฟนใหม่เรารับไม่ได้ค่ะ ตอนแรกๆก็บอกไม่เป็นไร แต่ไม่กี่เดือนก็เลิกค่ะ แฟนเก่าเราง้อเรา 2 ปี เค้าบอกว่าเค้าอยากรับผิดชอบเรื่องลูกถึงยังง้ออยู่ เพราะเค้ารู้ว่าเป็นจุดอ่อนเรา เราก็รอๆว่าเค้าจะขอโทดไหม จะสำนึกผิดไหม จะปรับปรุงตัวไหม ไม่ค่ะ ตลอด2ปีเรามีคนมาจีบเยอะมากเราก็คุยบ้างไปกินข้าวบ้าง เค้าก็จะมาบ้านเราตลอดเพราะเค้าเข้าบ้านเราได้เสมอเราไม่เคยเปลี่ยนหลังกุญแจก็มี บางทีเค้าโทรมาตอนเราอยู่ข้างนอก เราจะบอกเลี่ยงๆไปว่าเราอยู่บ้าน เค้าก็จะบอกตอนนี้อยู่ห้องเราอยู่ไหนกับใครที่ไหน โทรไปเช็คกับเพื่อนมาแล้ว ตอบความจิงก็จะมีปัญหาตามมาทุกครั้ง เราไม่อยากให้เค้ารู้สึกแย่ๆด้วย คือตอนนั้นเรารู้สึกนะ เราเลิกกันแล้วจะไม่มีพื้นที่ส่วนตัวให้เราหายใจเลยหรอ เอาเวลาที่มานั่งตามเช็คตามจี้เราคิดถึงเรื่องที่ผ่านมาบ้างได้ไหม บางครั้งมาหาเราตอนเช้าเราไปตักบาตรให้ลูกเรา ต้องมานั่งทะเลาะกันอีกลูกเราจะได้บุญไหม ขอโทดอะพูดเป็นไหมคำง่ายๆ แบบไม่ต้องมีข้ออ้างอะไรอะ
พอ 2 ปีเค้าก็มีแฟน เราก็มี คนที่คุยๆด้วย พอเค้าคบกันรอบนี้เราพูดคืนค่ะประโยคที่เค้าพูดกับแฟนเก่าเราเรื่องลูก แต่ผู้หญิงมีแต่เสียกับเสียค่ะ เพื่อนเค้าเกียดเรามาก เค้าเองก็โกดเรามาก แต่ก็สมควรค่ะ เราก็ผิดจริงที่ทำอะไรไม่คิด หลังจากนั้นเราก็เลิกคุยเลิกติดต่อกับเค้าไปเลยค่ะ เราก็มีแฟนใหม่ช่วงนั้นแต่ไม่นานก็เลิก พอผ่านไปเกือบปีค่ะ เค้าทักเฟสเรามา ถามว่าเป็นอะไรเห็นเพื่อนบอกเข้าโรงพยาบาลบ่อย เป็นห่วง ส่วนเราเวรกรรมตามทันไวค่ะ เราเป็น sle (โรคภูมิแพ้ตัวเองหรือโรคที่พุ่มพวงเป็นค่ะ) เป็นไตอักเสบด้วย ตอนแรกเราก็คิดว่าเค้าทักมาเพราะเป็นห่วงจริงๆเราดีใจมาก แต่ความจริงแล้วเค้าถูกแฟนใหม่ทิ้งมา เค้าเลยทักมา เค้าถามเราว่ากับมาคบกันไหม ใจเราอยากกับไปนะ อยากให้เค้าอยู่ใกล้ๆ อยากให้เค้ามาดูแล แต่วันนี้เราเจ็บมากพอแล้วเราอยากให้เค้าลืมคนเก่าให้ได้ก่อน เราทรมานกับโรคนี้มากเราเหนื่อย เรายังไม่พร้อมเป็นตัวแทนใคร เราอยากให้เค้ารู้สึกอยากกับมาดูแลเราจริงๆ ไม่ได้คุยเพื่อลืมคนเก่า เรารักษาตัวมาได้6เดือนเราคิดมาตลอดว่าจะกลับไปดี เรายังมีความคิดเดิมเสมอยิ่งเรารู้สึกผิดกับลูกเรามากเท่าไหร่เราก็ยิ่งคิดถึงเค้า อยากให้ลูกกับมาเกิดใหม่ให้เรากับเค้าได้ชดใช้ ยังอยากให้เค้าเป็นพ่อของลูกเราคนเดียว ยังอยากแต่งงานกับเค้า พอเค้ากับมาจากต่างประเทศเราเลยถามเค้าว่ากลับมาคบกันไหม ครั้งนี้เค้าบอกเราว่าไม่ค่ะ ค่ะมีคนที่พึ่งเริ่มๆคุยค่ะ เราอยากใช้เวลาพยายามเรากำหนดไว้ 3 เดือนเพื่อทำดีๆให้เค้าเราอยากชดเชยช่วงเวลาที่คบกันที่เรามั่วแต่โทดเค้า จนไม่ได้เป็นคนรักที่ดีอย่างที่ควรจะเป็น การที่เค้าไปมีคนอื่นส่วนนึงก็เป็นเพราะเราที่เราเอาใจใส่เค้าไม่พอ ดูแลเค้าไม่ดี เอาแต่ใจ ไม่ค่อยยอมเค้า ไม่ค่อยง้อเค้า อีกอย่างนึงเรายังฝันถึงลูกบ่อยๆ เราคิดว่าลูกน่าจะยังอยู่ข้างๆเรา เราอยากให้ลูกเห็นถ้าลูกอยู่ข้างๆเราได้เป็นครอบครัวสักครั้ง เค้าบอกยอมได้หรอที่เห็นเค้าสนใจคนอื่นคุยกับคนอื่น ไม่แคร์ เรายอมค่ะ เพราะเราคิดว่าเราอาจจะไม่ได้มีโอกาสหรือเวลามาทำแบบนี้อีกแล้ว พุ่มพวงตายตอนอายุ 31 ตอนนี้เราก็ 26 แล้วอะไรที่เราพอทำได้ ถึงมันจะดูเป็นเรื่องงี่เง่าในสายตาคนอื่นเราก็อยากทำสักครั้งในวันที่ยังมีโอกาส เราไม่อยากมานั่งเสียใจที่หลังอีกแล้ว ตอนนี้เราทำมา 1 เดือนแล้วเรายอมเค้าทุกอย่างทำดีทุกอย่างที่เราจะคิดได้ แม้แต่เรื่อง sex ที่เมื่อก่อนเราเลี่ยงเค้าตลอด ถึงเค้าจะสนใจหรือไม่สนใจเราก็ไม่บ่น หรือไม่ว่าจะโดนเค้าว่าหรือทำร้ายน้ำใจแค่ไหนเราอดทนหมด ถามว่าเราเหนื่อยไหมเราเหนื่อยมากเค้าเคยถามเราว่าศักดิ์ศรีเราหายไปไหนหมด ตลอดเวลาที่ผ่านมาเราให้ความสำคัญกับคำนี้มาตลอดซึ่งมันทำให้เราทำผิดพลาดกับอะไรหลายอย่างวันนี้เราแค่พยายาม เราไม่ได้แย่งแฟนใคร เราไม่ได้ทำร้ายใคร เราแค่พยายามและอดทน ถ้าการมีศักดิ์ศรีทำให้เราต้องทิ้งอะไรหลายๆอย่างในชีวิตไปเราก็ไม่อยากมีแล้ว เราจะตายเมื่อไหร่ยังไม่รู้เราต้องมานั่งแคร์คำพวกนี้ด้วยหรอ บางครั้งเราก็รู้สึกเหมือนผู้หญิงขายตัวนะ รู้สึกแย่กว่าอีกเราใช้ตัวเองเพื่อซื้อเวลา 3 เดือนยอมให้ผู้ชายที่เรารักดูถูก แค่มันเป็นเวลาเดียวที่เค้าไลน์กับคนอื่นต่อหน้าเรา แต่เค้าบอกเราเสมอว่าเค้าไม่กลับมาแล้ว ไม่ใช่เวลานี้ ตอนนี้เค้ามีคนที่คุยคนที่ไม่เคยทำให้เค้าเสียใจ ไม่เคยโกหก ที่ผ่านมาเราผิดเองที่ทำให้เค้าเสีย ที่เคยโกหก ถึง3เดือนสิ่งที่เราทำมันจะไม่มีค่าสำหรับเค้าๆจะไม่กลับมาก็ไม่เป็นไร เราแค่อยากสร้างควาทรงจำที่ดีๆเพื่อชดเชยบางช่วงเวลาให้กับตัวเอง ให้ลูก ให้เค้า วันนี้ถึงเค้าจะเรียกเราว่าเมียน้อย เป็นกิ๊ก หรือเป็นผู้หญิงขายตัวเราก็ไม่แคร์อีกแล้ว เราแค่อยากพยายามทำให้ 3 เดือนนี้มันดีที่สุดถึงเราต้องพยายามมากแค่ไหนก็ตาม หลังจาก 3 เดือนนี้ถ้าเค้าไม่คิดจะกลับมา เราก็จะหายไปจากชีวิตเค้าไม่กวนเค้าอีก เราไม่เคยขอร้องหรือบังคับให้เค้ากับมาเพราะความรับผิดชอบหรือสงสารนะ เราเลือกที่จะลองพยายามนิคือศักดิ์ศรีของเราหลังจาก 3 เดือนนี้เราใช้ใช้ชีวิตอยู่เพื่อดูแลคนที่ให้ชีวิตเราอยากดีที่สุดค่ะ จนวันนึงที่เราจากไป
ที่เราตั้งกระทู้นี้มีหลายเห็นผลค่ะ
1. เราอยากบอกผู้หญิงที่คิดจะทำนะ อย่าทำเลยค่ะ เพราะคุณจะรู้สึกผิดไปตลอดชีวิตอย่างที่เราเป็น แล้วจะมีหลายสิ่งที่ตามมาในอนาคต ลูกของคุณอยู่ในท้องคุณค่ะ คุณเป็นคนเดียวที่เลือกจะให้ชีวิตหรือจะทำลายชีวิตเค้าได้ และฝากถึงผู้ชายนะ ถ้ารักกันอย่าปล่อยมือเธอเลย แฟนคุณต้องเจ็บปวดแค่ไหน การแพ้ท้องไม่ใช่เรื่องง่ายเลย เราผ่านมาด้วยตัวคนเดียวมันทรมานมาก การอ๊วก การเหม็นไปทุกอย่าง ไปเรียนก็จะเป็นลม แต่ถ้าเธอทำไปแล้วคุณต้องอยู่ให้กำลังใจเธอคอยปลอบเธอนะ ภาพบางอย่างความเจ็บปวดบางอย่างถึงคุณไม่ได้เห็นไม่ได้รู้สึก แต่คนที่คุณรักเค้ารู้สึก เค้าต้องเจ็บต้องทรมานคนเดียวนะ ทั้งๆที่คุณก็มีส่วนผิดกับเรื่องนี้เหมือนกันคุณอาจจะยังไม่มีมีความผูกพันกับลูกคุณ แต่คุณมีความผูกพันกันแฟนคุณ เราเชื่อจับมือเค้าไว้นะ ขอโทดเค้าบ่อยๆ ผู้หญิงต้องการแค่กำลังใจจากคนที่ตัวเองรัก ต้องการให้คนที่ตัวเองรักอยู่ข้างๆ แค่นั้นเอง เค้าอาจจะหงุดหงิดใส่คุณแต่ทนหน่อยค่ะ
2. ถ้าวันนี้คุณอยากทำอะไรทำเลยเถอะค่ะ ทิฐิ ทิ้งมันไปบ้างก็ได้ ให้อภัยให้มากที่สุด เวลาไม่ได้หยุดรอใครนะ
3. แฟนเก่าเราบอกว่าลองถามคนอื่นดูสิ ว่ามีใครบอกว่าสิ่งที่เราทำมันถูกไหม แฟนเก่าเรามันเคยพูดว่า "ทุกคนรู้นะว่าอะไรควรทำ อะไรดีไม่ดี แต่ไม่มีใครคิดเลือกทำ สิ่งที่ไม่ถูกใจตัวเองหลอก" ก็จริงนะตอนนั้นเองเรายังเลือกผิดเลย ถึงจะมานั่งเสียใจที่หลังก็เถอะ วันนี้เค้าเองก็มีสิทธิเลือกในสิ่งที่เค้าต้องการเหมือนกัน
ความรัก การเลือกทางผิดที่ทำแท้ง และการพยายามในปัจจุบันที่กำลังจะจบลง
เรากับแฟนอยู่ด้วยกันตั้งแต่ปี1 จนจบมหาลัยพ่อแม่ต่างฝ่ายต่างรับรู้ แต่ก็มีเหตุการแย่ๆ เหตุการณ์ที่เรารู้สึกผิด ตอนนั้นต่างฝ่ายต่างกลัว เราเกิดท้องขึ้นมา เราป้องกันๆตลอดนะ แฟนเราบอกว่ากลัวพ่อแม่เสียใจ เค้าเสนอทางเลือกให้เราว่าเอาออกดีไหมเรายังเรียนกันอยู่ แล้วเค้าก็ต้องไปฝึกงานต่างประเทศ เราอยากเอาเด็กไว้นะ แต่เราเองก็กลัวๆเราจะเลี้ยงไม่ไหวถ้าแฟนเราไม่ช่วย เราลองแกล้งถามพ่อกับแม่ พ่อกับแม่เราบอกรับไม่ได้หลอกถ้ามีคนนินทา เราเลยตัดสินใจทำ เราเสียใจมากที่วันนั้นเราเลือกแบบนี้ ถ้าเราย้อนเวลาไม่ว่าต้องเจออะไรเราจะไม่ทำ
วันนั้นเราหาเงิน 10000 นึงเพื่อไปทำ วันที่ไปแฟนเราไม่ได้ไปด้วยนะเค้าต้องไปฝึกงาน สำหรับเราวันนั้นเป็นวันที่เจ็บปวดมากเลย เค้าจะใช้ยาเร่งคลอดทำให้เราปวดท้องจนกว่าเด็กจะคลอดออกมา เราปวดแบบนั้นตั้งแต่ 9 โมงเช้าจนถึง 5 โมงเย็นแต่เด็กไม่ออก ตลอดเวลาเราทำได้แค่ร้องไห้เราไม่ได้ร้องเพราะปวดหรอนะมันปวดจนชาไปแล้ว แต่ตอนนั้นเรารู้สึกผิดเราไม่อยากทำแล้ว แต่มันก็ไม่ทันแล้วคนที่ดูเค้าช่วยดึงเด็กออกเราได้เห็นแต่ชิ้นส่วนของลูกเรา วินาทีนั้นเราอยากตายตามลูกเราไป ขูดมดลูกต่อยังไม่เจ็บเท่าความรู้สึกผิดเลย เราเกลียดตัวเอง เกลียดแฟนเรา วันนั้นเราเอาแต่โทษแฟนตัวเองว่าถ้าเค้าบอกจะช่วยกันดูแล พร้อมจะเลี้ยงลูกไปกับเรา ไม่มีวันทิ้งเราไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เราจะไม่มีวันทำแบบนี้เด็ดขาด
หลังจากนั้นเราแทบจะไม่เคยทำดี หวานๆ อะไรให้เค้าอีกเลย เราใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันไปเรื่อยๆ ทะเลาะกันบ่อยๆ บ่อยครั้งในเรื่อง sex เราเจ็บปวดกับเรื่องลูกจนไม่อยากมีเรื่องแบบนี้แล้วอยากมีเมื่อพร้อมจริงๆ ไม่อยากทำผิดพลาดอีก ตลอดเวลาที่คบกันเรามั่วแต่โทดเค้าเพื่อให้รู้สึกผิดน้อยลง คิดเสมอว่าหลังจากเรายอมเสียลูกไป เราควรได้แต่อะไรดีๆจากเค้า แต่เค้าก็ไม่ได้ทำหลอกนะ จากเมื่อก่อนที่เรายอม เราจะง้อพยายามง้อตลอด เวลาทะเลาะกันเค้าจะเงียบตลอด บางครั้งจะมีลงไม่ลงมือกันบ้างไม่เราก็แฟนเวลาทะเลาะกันแรงๆ แต่เราสู้เเรงผู้ชายไม่เคยได้หลอกนะ อีกเรื่องนึงที่ทะเลาะกันบ่อยคือแฟนเราเป็นคนขี้หึงมาก อาจจะเป็นเพราะเราเป็นคนคุยเก่ง กับเพื่อนเค้าเราคุยวันเดียวก็สนิท เค้าก็จะโกรธบ่อยๆ แต่เราไม่ได้คิดอะไรนะ เราแค่อยากผูกมิตรเฉยๆ เวลาเบอร์แปลกๆโทรมาเค้าก็จะรับก่อนตลอดแล้วค่อยยื่นให้เรา รหัสทุกอย่างเค้ารู้หมด แม้กระทั่งรหัสบัตร atm ทั้งเฟส เมล เค้าจะเช็คเสมอ แต่เราก็ไม่เคยมีอะไรนะ มีช่วงหลังๆเราทะเลาะกันหนักเพราะเราก็เลือกจะเงียบตามเค้า ปกติทะเลาะกันปุ๊บเราจะรีบเครียเลย แต่คราวนี้ไม่ พอเราเงียบเค้าก็ไม่สน เขาเริ่มเข้าหาเพื่อนเราเองก็เหมือนกันแต่เรายังอยู่ด้วยกันนะ จนวันนึงเราจับได้ว่าเค้าคุยกับผู้หญิงอื่น แต่อยู่ไกลกันเค้าเลยเลือกเรา เราบอกเค้าเราให้โอกาส3ครั้งนะ เรามารู้ว่าเราท้องอีกครั้งๆนี้เราดีใจมาก แล้วจะไม่ทำผิดซ้ำอีก แต่เป็นช่วงที่เราเครียดมากหรืออาจจะเพราะหลายสาเหตุเราแท้งอีก พอผ่านไปอีกไม่นานก็จับได้ว่าเค้าคุยกับผู้หญิงคนเดิมในช่วงที่เค้าไปทำงานต่างประเทศ ในเดือนแรกอีก 2ครั้ง เพราะผู้หญิงคนนั้นโพสเฟสในเฟสแฟนเรา พอเราคุยกับแฟนๆเราบอกว่าก็จะคุยกันเป็นก็ตกลงเป็นเพื่อนกันแล้วไม่ได้รึงัย แล้วก็ตัดสายเราไปวันนั้นคบ3ครั้งที่เราบอกจะให้อภัยเค้าเราตัดสินใจปล่อยค่ะ เราไม่เคยโทรหาหรือทักเค้าไปอีกเลย เค้าโทรมาเราก็รับบ้างไม่รับบ้าง ก่อนหน้านี้ที่เราให้โอกาสเค้าเพราะเราคิดเสมอว่าอยากมีพ่อของลูกแค่คนเดียว และถ้าเป็นไปได้เราอยากให้ลูกกับมาเกิดเป็นลูกเรากับเค้าอีกครั้งๆนี้เราจะไม่ทำผิดอีกแล้วเราจะดูแลเค้าให้ดี แฟนเราต้องไปทำงานต่างประเทศ 1 ปี เราไม่ได้บอกเลิกเค้านะ เพราะคิดว่าเราบอกเค้าแล้วว่าให้โอกาสเค้า 3 ครั้ง
พอใกล้ๆจะคบปีเราก็มีแฟนใหม่ ซึ่งเป็นเพื่อนสนิทเราเอง แต่เรายังมีความผูกพันกับแฟนเก่าเรามากนะ แฟนใหม่เราก็รู้นะว่าเราไม่เคยลืมแฟนเก่า เค้าก็บอกกลับไปได้เสมอนะ เราเป็นเพื่อนกันได้ตลอด แฟนเก่าเราให้ไปรับที่สนามบินค่ะ เราก็ไปขอมาอยู่ที่บ้านเราก็ให้ค่ะ แต่ตอนนั้นเราอยู่ห้องแฟนใหม่ค่ะ ไม่รู้ว่าตอนนั้นเราคิดอะไร เรายังคิดถึงเค้า บางครั้งเราก็ยังอยากให้เค้าเป็นพ่อของลูกเราคนเดียว เราคิดเสมอว่าถ้าเค้ารู้สึกผิดจริงและขอโทดเราสักครั้ง แล้วไม่ทำแบบเดิมอีกเราจะกลับไป แต่เค้าไม่เคยทำสักครั้ง เค้าไปพูดกับแฟนใหม่เราว่าเราเคยมีลูกมา2คนแล้วรับไปหรอ เราไม่เคยคิดว่าเค้าจะพูดนะ ทั้งๆที่ตลอด2ครั้งนั้นเค้าไม่เคยดูเเลเราสักครั้งเราดื้นรนด้วยตัวเราเองตลอด แฟนใหม่เรารับไม่ได้ค่ะ ตอนแรกๆก็บอกไม่เป็นไร แต่ไม่กี่เดือนก็เลิกค่ะ แฟนเก่าเราง้อเรา 2 ปี เค้าบอกว่าเค้าอยากรับผิดชอบเรื่องลูกถึงยังง้ออยู่ เพราะเค้ารู้ว่าเป็นจุดอ่อนเรา เราก็รอๆว่าเค้าจะขอโทดไหม จะสำนึกผิดไหม จะปรับปรุงตัวไหม ไม่ค่ะ ตลอด2ปีเรามีคนมาจีบเยอะมากเราก็คุยบ้างไปกินข้าวบ้าง เค้าก็จะมาบ้านเราตลอดเพราะเค้าเข้าบ้านเราได้เสมอเราไม่เคยเปลี่ยนหลังกุญแจก็มี บางทีเค้าโทรมาตอนเราอยู่ข้างนอก เราจะบอกเลี่ยงๆไปว่าเราอยู่บ้าน เค้าก็จะบอกตอนนี้อยู่ห้องเราอยู่ไหนกับใครที่ไหน โทรไปเช็คกับเพื่อนมาแล้ว ตอบความจิงก็จะมีปัญหาตามมาทุกครั้ง เราไม่อยากให้เค้ารู้สึกแย่ๆด้วย คือตอนนั้นเรารู้สึกนะ เราเลิกกันแล้วจะไม่มีพื้นที่ส่วนตัวให้เราหายใจเลยหรอ เอาเวลาที่มานั่งตามเช็คตามจี้เราคิดถึงเรื่องที่ผ่านมาบ้างได้ไหม บางครั้งมาหาเราตอนเช้าเราไปตักบาตรให้ลูกเรา ต้องมานั่งทะเลาะกันอีกลูกเราจะได้บุญไหม ขอโทดอะพูดเป็นไหมคำง่ายๆ แบบไม่ต้องมีข้ออ้างอะไรอะ
พอ 2 ปีเค้าก็มีแฟน เราก็มี คนที่คุยๆด้วย พอเค้าคบกันรอบนี้เราพูดคืนค่ะประโยคที่เค้าพูดกับแฟนเก่าเราเรื่องลูก แต่ผู้หญิงมีแต่เสียกับเสียค่ะ เพื่อนเค้าเกียดเรามาก เค้าเองก็โกดเรามาก แต่ก็สมควรค่ะ เราก็ผิดจริงที่ทำอะไรไม่คิด หลังจากนั้นเราก็เลิกคุยเลิกติดต่อกับเค้าไปเลยค่ะ เราก็มีแฟนใหม่ช่วงนั้นแต่ไม่นานก็เลิก พอผ่านไปเกือบปีค่ะ เค้าทักเฟสเรามา ถามว่าเป็นอะไรเห็นเพื่อนบอกเข้าโรงพยาบาลบ่อย เป็นห่วง ส่วนเราเวรกรรมตามทันไวค่ะ เราเป็น sle (โรคภูมิแพ้ตัวเองหรือโรคที่พุ่มพวงเป็นค่ะ) เป็นไตอักเสบด้วย ตอนแรกเราก็คิดว่าเค้าทักมาเพราะเป็นห่วงจริงๆเราดีใจมาก แต่ความจริงแล้วเค้าถูกแฟนใหม่ทิ้งมา เค้าเลยทักมา เค้าถามเราว่ากับมาคบกันไหม ใจเราอยากกับไปนะ อยากให้เค้าอยู่ใกล้ๆ อยากให้เค้ามาดูแล แต่วันนี้เราเจ็บมากพอแล้วเราอยากให้เค้าลืมคนเก่าให้ได้ก่อน เราทรมานกับโรคนี้มากเราเหนื่อย เรายังไม่พร้อมเป็นตัวแทนใคร เราอยากให้เค้ารู้สึกอยากกับมาดูแลเราจริงๆ ไม่ได้คุยเพื่อลืมคนเก่า เรารักษาตัวมาได้6เดือนเราคิดมาตลอดว่าจะกลับไปดี เรายังมีความคิดเดิมเสมอยิ่งเรารู้สึกผิดกับลูกเรามากเท่าไหร่เราก็ยิ่งคิดถึงเค้า อยากให้ลูกกับมาเกิดใหม่ให้เรากับเค้าได้ชดใช้ ยังอยากให้เค้าเป็นพ่อของลูกเราคนเดียว ยังอยากแต่งงานกับเค้า พอเค้ากับมาจากต่างประเทศเราเลยถามเค้าว่ากลับมาคบกันไหม ครั้งนี้เค้าบอกเราว่าไม่ค่ะ ค่ะมีคนที่พึ่งเริ่มๆคุยค่ะ เราอยากใช้เวลาพยายามเรากำหนดไว้ 3 เดือนเพื่อทำดีๆให้เค้าเราอยากชดเชยช่วงเวลาที่คบกันที่เรามั่วแต่โทดเค้า จนไม่ได้เป็นคนรักที่ดีอย่างที่ควรจะเป็น การที่เค้าไปมีคนอื่นส่วนนึงก็เป็นเพราะเราที่เราเอาใจใส่เค้าไม่พอ ดูแลเค้าไม่ดี เอาแต่ใจ ไม่ค่อยยอมเค้า ไม่ค่อยง้อเค้า อีกอย่างนึงเรายังฝันถึงลูกบ่อยๆ เราคิดว่าลูกน่าจะยังอยู่ข้างๆเรา เราอยากให้ลูกเห็นถ้าลูกอยู่ข้างๆเราได้เป็นครอบครัวสักครั้ง เค้าบอกยอมได้หรอที่เห็นเค้าสนใจคนอื่นคุยกับคนอื่น ไม่แคร์ เรายอมค่ะ เพราะเราคิดว่าเราอาจจะไม่ได้มีโอกาสหรือเวลามาทำแบบนี้อีกแล้ว พุ่มพวงตายตอนอายุ 31 ตอนนี้เราก็ 26 แล้วอะไรที่เราพอทำได้ ถึงมันจะดูเป็นเรื่องงี่เง่าในสายตาคนอื่นเราก็อยากทำสักครั้งในวันที่ยังมีโอกาส เราไม่อยากมานั่งเสียใจที่หลังอีกแล้ว ตอนนี้เราทำมา 1 เดือนแล้วเรายอมเค้าทุกอย่างทำดีทุกอย่างที่เราจะคิดได้ แม้แต่เรื่อง sex ที่เมื่อก่อนเราเลี่ยงเค้าตลอด ถึงเค้าจะสนใจหรือไม่สนใจเราก็ไม่บ่น หรือไม่ว่าจะโดนเค้าว่าหรือทำร้ายน้ำใจแค่ไหนเราอดทนหมด ถามว่าเราเหนื่อยไหมเราเหนื่อยมากเค้าเคยถามเราว่าศักดิ์ศรีเราหายไปไหนหมด ตลอดเวลาที่ผ่านมาเราให้ความสำคัญกับคำนี้มาตลอดซึ่งมันทำให้เราทำผิดพลาดกับอะไรหลายอย่างวันนี้เราแค่พยายาม เราไม่ได้แย่งแฟนใคร เราไม่ได้ทำร้ายใคร เราแค่พยายามและอดทน ถ้าการมีศักดิ์ศรีทำให้เราต้องทิ้งอะไรหลายๆอย่างในชีวิตไปเราก็ไม่อยากมีแล้ว เราจะตายเมื่อไหร่ยังไม่รู้เราต้องมานั่งแคร์คำพวกนี้ด้วยหรอ บางครั้งเราก็รู้สึกเหมือนผู้หญิงขายตัวนะ รู้สึกแย่กว่าอีกเราใช้ตัวเองเพื่อซื้อเวลา 3 เดือนยอมให้ผู้ชายที่เรารักดูถูก แค่มันเป็นเวลาเดียวที่เค้าไลน์กับคนอื่นต่อหน้าเรา แต่เค้าบอกเราเสมอว่าเค้าไม่กลับมาแล้ว ไม่ใช่เวลานี้ ตอนนี้เค้ามีคนที่คุยคนที่ไม่เคยทำให้เค้าเสียใจ ไม่เคยโกหก ที่ผ่านมาเราผิดเองที่ทำให้เค้าเสีย ที่เคยโกหก ถึง3เดือนสิ่งที่เราทำมันจะไม่มีค่าสำหรับเค้าๆจะไม่กลับมาก็ไม่เป็นไร เราแค่อยากสร้างควาทรงจำที่ดีๆเพื่อชดเชยบางช่วงเวลาให้กับตัวเอง ให้ลูก ให้เค้า วันนี้ถึงเค้าจะเรียกเราว่าเมียน้อย เป็นกิ๊ก หรือเป็นผู้หญิงขายตัวเราก็ไม่แคร์อีกแล้ว เราแค่อยากพยายามทำให้ 3 เดือนนี้มันดีที่สุดถึงเราต้องพยายามมากแค่ไหนก็ตาม หลังจาก 3 เดือนนี้ถ้าเค้าไม่คิดจะกลับมา เราก็จะหายไปจากชีวิตเค้าไม่กวนเค้าอีก เราไม่เคยขอร้องหรือบังคับให้เค้ากับมาเพราะความรับผิดชอบหรือสงสารนะ เราเลือกที่จะลองพยายามนิคือศักดิ์ศรีของเราหลังจาก 3 เดือนนี้เราใช้ใช้ชีวิตอยู่เพื่อดูแลคนที่ให้ชีวิตเราอยากดีที่สุดค่ะ จนวันนึงที่เราจากไป
ที่เราตั้งกระทู้นี้มีหลายเห็นผลค่ะ
1. เราอยากบอกผู้หญิงที่คิดจะทำนะ อย่าทำเลยค่ะ เพราะคุณจะรู้สึกผิดไปตลอดชีวิตอย่างที่เราเป็น แล้วจะมีหลายสิ่งที่ตามมาในอนาคต ลูกของคุณอยู่ในท้องคุณค่ะ คุณเป็นคนเดียวที่เลือกจะให้ชีวิตหรือจะทำลายชีวิตเค้าได้ และฝากถึงผู้ชายนะ ถ้ารักกันอย่าปล่อยมือเธอเลย แฟนคุณต้องเจ็บปวดแค่ไหน การแพ้ท้องไม่ใช่เรื่องง่ายเลย เราผ่านมาด้วยตัวคนเดียวมันทรมานมาก การอ๊วก การเหม็นไปทุกอย่าง ไปเรียนก็จะเป็นลม แต่ถ้าเธอทำไปแล้วคุณต้องอยู่ให้กำลังใจเธอคอยปลอบเธอนะ ภาพบางอย่างความเจ็บปวดบางอย่างถึงคุณไม่ได้เห็นไม่ได้รู้สึก แต่คนที่คุณรักเค้ารู้สึก เค้าต้องเจ็บต้องทรมานคนเดียวนะ ทั้งๆที่คุณก็มีส่วนผิดกับเรื่องนี้เหมือนกันคุณอาจจะยังไม่มีมีความผูกพันกับลูกคุณ แต่คุณมีความผูกพันกันแฟนคุณ เราเชื่อจับมือเค้าไว้นะ ขอโทดเค้าบ่อยๆ ผู้หญิงต้องการแค่กำลังใจจากคนที่ตัวเองรัก ต้องการให้คนที่ตัวเองรักอยู่ข้างๆ แค่นั้นเอง เค้าอาจจะหงุดหงิดใส่คุณแต่ทนหน่อยค่ะ
2. ถ้าวันนี้คุณอยากทำอะไรทำเลยเถอะค่ะ ทิฐิ ทิ้งมันไปบ้างก็ได้ ให้อภัยให้มากที่สุด เวลาไม่ได้หยุดรอใครนะ
3. แฟนเก่าเราบอกว่าลองถามคนอื่นดูสิ ว่ามีใครบอกว่าสิ่งที่เราทำมันถูกไหม แฟนเก่าเรามันเคยพูดว่า "ทุกคนรู้นะว่าอะไรควรทำ อะไรดีไม่ดี แต่ไม่มีใครคิดเลือกทำ สิ่งที่ไม่ถูกใจตัวเองหลอก" ก็จริงนะตอนนั้นเองเรายังเลือกผิดเลย ถึงจะมานั่งเสียใจที่หลังก็เถอะ วันนี้เค้าเองก็มีสิทธิเลือกในสิ่งที่เค้าต้องการเหมือนกัน