สวัสดีครับที่ตั้งกระทู้ มาเพื่อระบายความเฮียของผมเฉยๆ เอาง่ายๆประจานตัวเองนั้นและ เพราะไม่รู้จะเล่าให้ใครฟังดีเก็บไว้มาหลายปีมันก็อึดอัดในใจ (อ่านก็ได้ไม่อ่านก็ได้ไม่ว่ากันครับ)
นี่ เป็นกระทู้แรกผิดพลาดยังไง ก็ขออภัยครับ
ถามคำถามเพื่อนๆในพันทิปสัก 1 คำถาม
เพื่อนๆเคยมีความรัก ในโลกเกมส์ออนไลน์ไหม???
ผมคิดว่าใครหลายๆคนคงเคยมีโมเม้นแบบนี้เหมือนกันหนึ่งในนั้นก็เป็นผม (ในชีวิตไม่เคยคิดจิงจังกับโลก Cyberเลย จิงๆ)
เอาเป็นว่ามาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่า จะเล่าให้สั้นที่สุดเลยนะครับ
ผมเป็นคนหนึ่งที่เมื่อสมัยหนุ่มๆ(แสดงว่าตอนนี้แก่แล้ว>..<) เป็นคนที่ติดเกมส์มากๆ ติดชนิดที่ว่า ว่างต้องเป็นเล่นเกมส์
ย้อนไปสมัยเมื่อ 2548 ก็ 10 ปีที่แล้ว เกมส์ที่ดังๆหน่อย ก็เกมส์เต้น ขึ้นต้นด้วยAU (จริงๆก็เล่นไม่เป็นและพี่ชายเป็นคนสอนเล่น) ผมเล่นมาประมาณ 2 ปี
จนได้เจอผู้หญิงคนนึง (เอาเป็นว่าขอแทนเธอตัวเธอว่า A แล้วกันนะครับ) ผมเจอเธอวันแรกก็ขอเธอแต่งงาน(ในเกมส์นะครับไม่ใช่แต่งจริงๆ เพราะตอนนั้น อายุ 14 โดยประมาณ ส่วนAแก่กว่าผม 1 ปี ก็อายุ15) ผมกับAแต่งได้วันเดียวก็หย่า(แต่งเพื่อ??)แต่ก็ยังเป็นเพื่อนเล่นเกมส์กัน มาประมาณ 3 ปี แลกเมลล์ คุยMSNตามภาษาวัยรุ่นเป็นเรื่องปกติ
จนวันนึง ผมกับA ได้คบกันเป็นแฟน ก็ราวๆ ปีที่ 4 ที่รู้จักกัน ปี2552 ผมกับA ระหว่างเป็นแฟนกัน ก็เล่นเกมส์บ้างอะไรบ้าง(แต่ไม่เคยเจอหน้ากันนะครับ มากสุดแค่เปิดกล้องในเอ็มคุยกันเฉยๆ บางวันก็เปิดกล้องทั้งคืนจนหลับไป ปิดก็เช้า) โทรคุยกันชนิดแบบว่าว่างต้องโทรบางทีโทรศัพท์ยันเช้า ตอนนี้ยังมีโปรโทรฟรี 24ชม. อ่อลืมบอกไป Aเป็นคน นนทบุรี ผมเป็นคนเชียงใหม่
ในที่สุดผมกับPก็ตกลงนัดเจอกันตัวเป็นๆ ที่ห้างแห่งนึงแถวๆงามวงวานผมก็ไปหาAการนั่งรถทัวร์ไปกรุงเทพนี่และครับ ชวนเธอไปดูหนัง หนังเรื่องแรกของผมกับเธอ ลัดดา(หนังผีและครับ) โรแมนติกมากกกก (นึกไปก็แอบขำ )
จากนั้น ผมก็กลับ เชียงใหม่ ประมาณว่า เดินทางไปกทม.วันนี้กลางคืนถึงตอนเช้า แล้วก็กลับตอนกลางคืนถึงเชียงใหม่ตอนเช้า จากนั้นก็ทำให้เรารักกันมากขึ้น ยิ่งติดแจเข้าไปใหญ่ จนทำให้การเรียนผมเสีย เกรดเฉลี่ย 0.59 ถูกรีไทม์ (เสียใจแบบสุดซึ้ง) ผมก็บอก A ไปคนเดียว ที่บ้านไม่ได้รับรู้แต่อย่างใดด้วยการแถ จากนั้นผมเริ่มปรึกษา A ว่าตอนนี้ผมเป็นแบบนี้ถูกรีไทม์ ไม่มีอนาคตAจะทิ้งเราไหม อะไรประมาณนั้น บลาๆๆๆๆ ว่ากันไป จำไม่ได้จริงๆ
จากนั้นผมก็อยู่เชียงใหม่โดยหางานทำไปพลางๆ ด้วยความเด็กงานแรกที่ทำคืองานขายตรง ผมที่ตามมาก็คือ ล้มไม่เป็นท่า จากนั้นก็ปรึกษากับ A ใหม่ผลสรุปก็คือจะไปทำงานที่กรุงเทพ ตอนนั้นผมก็เลยตัดสินใจ ขอเงินจากที่บ้าน 4000 บาทไปเริ่มต้นใหม่ หวังว่าจะหางานทำและก็ไปเรียนต่อที่นั้นใหม่เพื่อให้จบ วันรุ่งขึ้นก็ไปจัดการขอใบรับรองการเรียนจากโรงเรียนเดิมที่โดนรีไทม์เพื่อทำการโอนเกรด จากที่เรียนเดิม(สายอาชีพ) ไปกศน.
จากนั้นก็จัดการ บริผาญเงิน 4000แรกที่จะไปเริ่มต้นที่ กทม. (นอกเรื่องนิดนึง ผมรู้จักอาจารย์คนนึงที่กทม.ผมไปขออาศัยบ้านเขาประมาณ 2 ปี ครับ ทำให้หมดห่วงเรื่องที่อยู่ไปได้ จากนั้นก็ไปขอย้ายไปอยู่หอ) ผมเริ่มงานแรกด้วยการเป็นช่างซ่อมคอม(ผมมีพื้นฐานอยู่แล้วเพราะเรียนมาจากคุณพ่อ) ทำได้ 1 เดือนก็ออก แล้วผมก็ไปสมัคร ร้านสุกี้ชื่อดังแห่งนึงที่พนักงานเคยเต้นให้ลูกค้าดู ช่วงนั้นผมก็ยังติด A อยู่ ทำงานบ้างลางานบ้าง ด้วยความเด็กที่ยังแยกแยะไม่เป็น แต่ไม่ได้ถูกไล่ออกนะครับ ผจก.เขาใจดีมากผมเกรงใจผจก.ก็เลยยื่นใบลาออก เลยครับ
จากนั้นก็ไปสมัครงานร้านขายอะหลั่ย คอมพิวเตอร์ ชื่อดัง Adนั้นและครับ ที่ทำงานกับที่มหาลัยของA นั้นใกล้มากๆ ขับมอไซด์ไป 5นาทีก็ถึงเลิกงานก็ไปรับ Aไปทานข้าว มาที่ทำงานบ้าง ชีวิตวนเวียนอยู่อย่างนี้ทุกวัน แต่การทานข้าวกับA ค่อนข้างต้องเลือกนิดนึงเพราะผมกับA คนละศาสนา ผมพุทธ เธอ อิสลาม(มอไซด์มายังไง ก็เอามาจากเชียงใหม่นั้นและครับ ส่งLogistic ไป) ผมทำงานที่นั้นได้ 2 เดือน ผมก็ถูกเชิญ.....ออก (นั้นละฮะท่านผู้ชม) เพราะผมติดA มาก ว่างคือโทร แต่ก็จะทะเลาะกันสะส่วนใหญ่ ผมก็ง้อ ง้อ ง้อ แล้วก็ง้อ (ไม่รู้จะรักอะไรปานนั้น)
เมื่อไม่มีงาน ผมก็จัดการกลับไปอยู่เชียงใหม่ เพราะเงิน เดือนที่เคยได้กับเงินเก็บเริ่มหร่อยหรอ แถมยังค้างค่าหอด้วย แต่ก็ไม่ได้กลับไปหอแต่อย่างใด ของก็ถูกยึดหมดเลยไปตามระเบียบ ผมกลับไปทำงานที่เชียงใหม่ เริ่มต้นด้วยงานสุจริต ด้วยการขายCD หนังเถื่อน ง๊อววว
ผมทำได้อยู่ประมาณ 1 อาทิตย์ ช่วงนั้นผมรับโทรศัพท์ A บ้างไม่รับบ้าง......ขอพักสักแปบไม่รู้จะมีคนอ่านรึป่าว^___^
ผมมันเป็นผู้ชาย ที่แย่มากๆเลยครับ เคยตบผู้หญิงด้วย เพราะเชื่อความรักในโลก Cyber
นี่ เป็นกระทู้แรกผิดพลาดยังไง ก็ขออภัยครับ
ถามคำถามเพื่อนๆในพันทิปสัก 1 คำถาม
เพื่อนๆเคยมีความรัก ในโลกเกมส์ออนไลน์ไหม???
ผมคิดว่าใครหลายๆคนคงเคยมีโมเม้นแบบนี้เหมือนกันหนึ่งในนั้นก็เป็นผม (ในชีวิตไม่เคยคิดจิงจังกับโลก Cyberเลย จิงๆ)
เอาเป็นว่ามาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่า จะเล่าให้สั้นที่สุดเลยนะครับ
ผมเป็นคนหนึ่งที่เมื่อสมัยหนุ่มๆ(แสดงว่าตอนนี้แก่แล้ว>..<) เป็นคนที่ติดเกมส์มากๆ ติดชนิดที่ว่า ว่างต้องเป็นเล่นเกมส์
ย้อนไปสมัยเมื่อ 2548 ก็ 10 ปีที่แล้ว เกมส์ที่ดังๆหน่อย ก็เกมส์เต้น ขึ้นต้นด้วยAU (จริงๆก็เล่นไม่เป็นและพี่ชายเป็นคนสอนเล่น) ผมเล่นมาประมาณ 2 ปี
จนได้เจอผู้หญิงคนนึง (เอาเป็นว่าขอแทนเธอตัวเธอว่า A แล้วกันนะครับ) ผมเจอเธอวันแรกก็ขอเธอแต่งงาน(ในเกมส์นะครับไม่ใช่แต่งจริงๆ เพราะตอนนั้น อายุ 14 โดยประมาณ ส่วนAแก่กว่าผม 1 ปี ก็อายุ15) ผมกับAแต่งได้วันเดียวก็หย่า(แต่งเพื่อ??)แต่ก็ยังเป็นเพื่อนเล่นเกมส์กัน มาประมาณ 3 ปี แลกเมลล์ คุยMSNตามภาษาวัยรุ่นเป็นเรื่องปกติ
จนวันนึง ผมกับA ได้คบกันเป็นแฟน ก็ราวๆ ปีที่ 4 ที่รู้จักกัน ปี2552 ผมกับA ระหว่างเป็นแฟนกัน ก็เล่นเกมส์บ้างอะไรบ้าง(แต่ไม่เคยเจอหน้ากันนะครับ มากสุดแค่เปิดกล้องในเอ็มคุยกันเฉยๆ บางวันก็เปิดกล้องทั้งคืนจนหลับไป ปิดก็เช้า) โทรคุยกันชนิดแบบว่าว่างต้องโทรบางทีโทรศัพท์ยันเช้า ตอนนี้ยังมีโปรโทรฟรี 24ชม. อ่อลืมบอกไป Aเป็นคน นนทบุรี ผมเป็นคนเชียงใหม่
ในที่สุดผมกับPก็ตกลงนัดเจอกันตัวเป็นๆ ที่ห้างแห่งนึงแถวๆงามวงวานผมก็ไปหาAการนั่งรถทัวร์ไปกรุงเทพนี่และครับ ชวนเธอไปดูหนัง หนังเรื่องแรกของผมกับเธอ ลัดดา(หนังผีและครับ) โรแมนติกมากกกก (นึกไปก็แอบขำ )
จากนั้น ผมก็กลับ เชียงใหม่ ประมาณว่า เดินทางไปกทม.วันนี้กลางคืนถึงตอนเช้า แล้วก็กลับตอนกลางคืนถึงเชียงใหม่ตอนเช้า จากนั้นก็ทำให้เรารักกันมากขึ้น ยิ่งติดแจเข้าไปใหญ่ จนทำให้การเรียนผมเสีย เกรดเฉลี่ย 0.59 ถูกรีไทม์ (เสียใจแบบสุดซึ้ง) ผมก็บอก A ไปคนเดียว ที่บ้านไม่ได้รับรู้แต่อย่างใดด้วยการแถ จากนั้นผมเริ่มปรึกษา A ว่าตอนนี้ผมเป็นแบบนี้ถูกรีไทม์ ไม่มีอนาคตAจะทิ้งเราไหม อะไรประมาณนั้น บลาๆๆๆๆ ว่ากันไป จำไม่ได้จริงๆ
จากนั้นผมก็อยู่เชียงใหม่โดยหางานทำไปพลางๆ ด้วยความเด็กงานแรกที่ทำคืองานขายตรง ผมที่ตามมาก็คือ ล้มไม่เป็นท่า จากนั้นก็ปรึกษากับ A ใหม่ผลสรุปก็คือจะไปทำงานที่กรุงเทพ ตอนนั้นผมก็เลยตัดสินใจ ขอเงินจากที่บ้าน 4000 บาทไปเริ่มต้นใหม่ หวังว่าจะหางานทำและก็ไปเรียนต่อที่นั้นใหม่เพื่อให้จบ วันรุ่งขึ้นก็ไปจัดการขอใบรับรองการเรียนจากโรงเรียนเดิมที่โดนรีไทม์เพื่อทำการโอนเกรด จากที่เรียนเดิม(สายอาชีพ) ไปกศน.
จากนั้นก็จัดการ บริผาญเงิน 4000แรกที่จะไปเริ่มต้นที่ กทม. (นอกเรื่องนิดนึง ผมรู้จักอาจารย์คนนึงที่กทม.ผมไปขออาศัยบ้านเขาประมาณ 2 ปี ครับ ทำให้หมดห่วงเรื่องที่อยู่ไปได้ จากนั้นก็ไปขอย้ายไปอยู่หอ) ผมเริ่มงานแรกด้วยการเป็นช่างซ่อมคอม(ผมมีพื้นฐานอยู่แล้วเพราะเรียนมาจากคุณพ่อ) ทำได้ 1 เดือนก็ออก แล้วผมก็ไปสมัคร ร้านสุกี้ชื่อดังแห่งนึงที่พนักงานเคยเต้นให้ลูกค้าดู ช่วงนั้นผมก็ยังติด A อยู่ ทำงานบ้างลางานบ้าง ด้วยความเด็กที่ยังแยกแยะไม่เป็น แต่ไม่ได้ถูกไล่ออกนะครับ ผจก.เขาใจดีมากผมเกรงใจผจก.ก็เลยยื่นใบลาออก เลยครับ
จากนั้นก็ไปสมัครงานร้านขายอะหลั่ย คอมพิวเตอร์ ชื่อดัง Adนั้นและครับ ที่ทำงานกับที่มหาลัยของA นั้นใกล้มากๆ ขับมอไซด์ไป 5นาทีก็ถึงเลิกงานก็ไปรับ Aไปทานข้าว มาที่ทำงานบ้าง ชีวิตวนเวียนอยู่อย่างนี้ทุกวัน แต่การทานข้าวกับA ค่อนข้างต้องเลือกนิดนึงเพราะผมกับA คนละศาสนา ผมพุทธ เธอ อิสลาม(มอไซด์มายังไง ก็เอามาจากเชียงใหม่นั้นและครับ ส่งLogistic ไป) ผมทำงานที่นั้นได้ 2 เดือน ผมก็ถูกเชิญ.....ออก (นั้นละฮะท่านผู้ชม) เพราะผมติดA มาก ว่างคือโทร แต่ก็จะทะเลาะกันสะส่วนใหญ่ ผมก็ง้อ ง้อ ง้อ แล้วก็ง้อ (ไม่รู้จะรักอะไรปานนั้น)
เมื่อไม่มีงาน ผมก็จัดการกลับไปอยู่เชียงใหม่ เพราะเงิน เดือนที่เคยได้กับเงินเก็บเริ่มหร่อยหรอ แถมยังค้างค่าหอด้วย แต่ก็ไม่ได้กลับไปหอแต่อย่างใด ของก็ถูกยึดหมดเลยไปตามระเบียบ ผมกลับไปทำงานที่เชียงใหม่ เริ่มต้นด้วยงานสุจริต ด้วยการขายCD หนังเถื่อน ง๊อววว
ผมทำได้อยู่ประมาณ 1 อาทิตย์ ช่วงนั้นผมรับโทรศัพท์ A บ้างไม่รับบ้าง......ขอพักสักแปบไม่รู้จะมีคนอ่านรึป่าว^___^