สวัสดีครับวันนี้ผมอยากจะมาบอกคนที่คิดอยากจะสูบบุหรี่ ผมก็เป็นอีกคนนึงที่อยากจะลองสูบบุหรี่เหตุผลอาจจะเป็นเพราะความอยากลองบ้าง เห็นคนอื่นสูบเเล้วมันเท่บ้าง อยากทำตามเพื่อนบ้าง คนอื่นๆชวนบ้าง แถวซอยบ้านผมสูบบุหรี่เกือบทั้งซอยผมเดินไปดมเข้าๆทุกวันๆจนชินแรกๆผมก็เฉยๆนะไม่ได้คิดอยากจะสูบ จนวันนึงผมมีเรื่องกับเพื่อนบวกกับเรื่องเรียนเเละเรื่องครอบครัวมันทำให้ผมเครียดผมเลยไม่รู้จะทำยังไงปวดหัวไปหมด คิดไปคิดมาตอนนั้นความคิดนึงเพียงชั่ววูบมันก็ทำให้ผมอยากสูบบุหรี่เนื่องจากมีคนเคยบอกว่ามันคลายเครียดได้ ผมเลยเดินเข้าไปซื้อบุหรี่กับไฟแช็กเพื่อจะลองสูบดูซักครั้ง พอซื้อมาเสร็จผมก็เดินเข้าไปในห้องน้ำสาธาณะเพื่อแอบสูบบุหรี่ ผมรู้สึกว่าผมทำไม่ดียังไงไม่รู้ผมเเกะซองบุหรี่ออกมาหยิบบุหรี่ขึ้นมาตัวนึงคาบไว้ ถ้าเป็นคนที่สูบบุหรี่บ่อยๆจะรู้เลยว่าเป็นมือใหม่พึ่งหัดสูบ ผมก็เอามือป้องลมแล้วจุดไฟแช็กดูดไปซักพักมันก็รู้สึกขมๆคอ ผมไอออกมาทันทีเนื่องจากสำลักควันพอดูดไปซักพักก็เริ่มชินผมก็มานั่งคิดว่าบุหรี่เนี้ยมันก็มีโทษหลายอย่างเลยนะทำไมคนถึงคิดที่อยากจะสูบมัน? เป็นเพราะติดงั้นเหรอก็อาจจะมีส่วนสูบไปซักพักผมก็รู้สึกสมองโล่งๆอย่างบอกไม่ถูก แต่ก็ดีเหมือนกันได้ลืมๆเรื่องที่มันแย่ๆซะบ้างพอหมดมวนนึงผมกำลังจะหยิบมวนที่สองขึ้นมาสูบต่อในตอนนั้นผมเหลือบไปเห็นคุณลุงคนนึงเค้าขาขาดทั้งสองข้างแต่เค้ายังมีชีวิตอยู่ต่อไป คุ้ยอาหารในถังขยะกินเป็นอาหารเพราะเค้ามีลูกๆหลานๆคอยดูแลช่วยพยุงให้ไปไหนต่อไหนใบหน้าแกดูยิ้มแย้มแจ่มใส ทันใดนั้นแหละผมหันมามองตัวเองทันทีเลยครับว่าผมมีพร้อมทุกอย่างทั้งอาหาร ทั้งเงิน ทั้งบ้านที่อยู่อาศัยมีคนที่รักรออยู่แล้วทำไมเจอปัญหาแค่นี้ผมถึงล้มได้อย่างง่ายๆแล้วมาพึ่งสารเสพติดเช่นนี้ปัญหาทั้งหมดมันเกิดจากตัวเราทั้งนั้นไม่มีใครช่วยเราได้นอกจากตัวเราเองทำไมไม่กล้าที่จะเผชิญหน้ากับมันผมรู้สึกละอายใจทันทีเลยครับเห็นสายตารอบๆที่มองผมสูบบุหรี่เหมือนผมเป็นตัวอะไรซักอย่างที่ไม่มีค่าเลย ผมจึงตัดสินใจทิ้งบุหรี่ทั้งซองกับไฟแช็กลงถังขยะเเล้วเดินออกจากตรงนั้นทันทีตอนนั้นผมรู้สึกว่าตัวเองโตขึ้นมากผมบอกเลยนะครับสูบบุหรี่มันไม่ดีหรอกครับยิ่งสูบยิ่งทำลายชีวิตเราเลิกซะเถอะครับมันไม่เท่หรอก