สวัสดีคะเพื่อนๆ ชาว Pantip
ทุกคนคงตกใจกับหัวข้อกระทู้ใช่ไหมคะ?? เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริงกับตัวของดิฉันเอง ที่ดิฉันตั้งกระทู้ก็เพื่อให้เรื่องราวของดิฉันเป็นอุทาหรณ์ให้กับคนหลายๆคนที่กำลังคิดที่จะทำแท้ง และอยากให้ผู้ใหญ่บางท่านที่มีลูกสาวอย่าปล่อยให้ลูกของท่านเผชิญปัญหาอยู่คนเดียวจะมีจะจนยังไงขอให้อย่าทิ้งลูกของท่านเลยนะคะ เรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้นนี้ดิฉันจะไม่โทษใครนอกจากตัวดิฉันเอง เรื่องนี้อาจจะยาวถึงยาวมากเพราะเรื่องมันเกิดมาได้ 11 ปีแล้วคะ (ถ้าดิฉันพิมพ์ผิดหรือแท็กผิดห้องก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ)
จุดเริ่มของเรื่องราวทั้งหมด ดิฉันเป็นเด็กบ้านนอกคะเรียนโรงเรียนขยายโอกาสพอจบม.3ก็หาที่เรียนใหม่ ช่วงนั้นมีอาจารย์จากอาชีวะแห่งหนึ่งมาแนะแนวดิฉันก็อยากไปมากเลยตกลงปลงใจที่จะเข้าไปเรียนที่สถานศึกษาแห่งนั้น (ขอเรียกว่าวิทลัยนะคะ) ที่วิทลัยที่ดิฉันเรียนก็จะห่างจากบ้านไกลเลยคะเลยจำเป็นตั้งพักหอ ตอนนั้นเด็กที่เข้า ปวช1. จะได้พักหอในทุกคนเลยคะ หลังจากผ่านไปไม่นานดิฉันก็ได้มีแฟน (ให้สมุติชื่อแฟนคนแรกดิฉันชื่อ บี) บีเป็นฝ่ายมาจีบดิฉันก่อนด้วยลูกตื้อ ดิฉันเลยยอมคบกับบี ตอนที่คบกันเราก็ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอดจนวันหนึ่งที่เรามีอะไรเกินเลยกัน ดิฉันเองก้พยายามจะหลีกหนีแล้วแต่ก้ไม่พ้นเพราะด้วยแรงผู้ชาย ตั้งแต่นั้นมาเราเลยต้องย้ายมาอยู่หอพักเดียวกัน ตลอดเวลาที่ดิฉันคบกับบีดิฉันจริงใจกับบีมากคืออาจจะเรียกว่ารักก้ได้ในตอนนั้น และเหมือนว่าบีก็รักดิฉันมากเช่นกัน เราสองคนไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด จนวันหนึ่งประจำเดือนดิฉันขาดไปประมาณ 2เดือนกว่าๆได้ แม่ของบีก็ถามดิฉัน ว่าประจำเดือนมาปกติไหม? ดิฉันเลยบอกตามความจริงไป แม่ของบีเลยพาดิฉันไปตรวจที่คลีนิคแห่งหนึ่ง ผลที่ออกมาคือ ดิฉันท้อง ในใจดิฉันตอนนั้นดีใจมากแต่ก้ไม่กล้าแสดงออก เพราะแม่ของบีมีสีหน้าเหมือนไม่ค่อยชอบใจเท่าไหร่ เราพากันกลับบ้าน ดิฉันกับบีคุยกันดิฉันบอกบีว่าดิฉันท้องนะ บีก็ยิ้มให้แต่ก้ไม่ได้พุดอะไรมาก ตอนดึกแม่ของบีเรียกบีให้ไปคุยด้วย เพื่อที่จะให้มาเกลี้ยกล่อมดิฉันให้เอาเด็กออก ในตอนนั้นที่บีมาคุยกับดิฉันดิฉันก็ร้องไห้นะเสียใจบีก็เข้ามาปลอบ แล้วดิฉันก็บอกบีไปว่าไม่ทำได้ไหม ไม่อยากทำตอนนั้นดิฉันร้องไห้หนักมากแล้วอีกอย่างบีก็ยังรักดิฉันมากอยู่ บีเลยไปบอกว่าดิฉันจะไม่ทำ แม่บีกับบีคงทะเลาะกันบ้างแต่คงไม่รุนแรงอะไร
ในวันต่อมาแม่บีให้บีพาดิฉันไปพบ ท่านก็พยายามกล่อมดิฉันให้ไปเอาลูกออก ว่าด้วยเหตุผลที่ยังเด็ก แล้วทั้งบีและดิฉันก็ยังเรียนอยู่ ท่านอยากให้บีเรียนจบก่อนถ้าอยากจะมีค่อยมี ด้วยเหตุผลต่างๆนาๆ ดิฉันเริ่มใจอ่อน ทางแม่ของบีท่านได้จัดแจงนัดหมอให้เรียบร้อยวันที่ไปก็จะมีน้าของบีอีกคนที่ไปทำด้วยกัน ที่คลีนิคนั้นมองดูก็เหมือนคลีนิคทั่วไปแต่มีคนมาเยอะมากส่วนมากจะเป็นผู้หญิง น้าของบีได้คิวก่อนดิฉันพอเสร็จจากน้าของบีก็ถึงทีดิฉันเข้าไปนอนรอโดยพยาบาลจะเอายามาให้กินก่อน ระหว่างที่รอ ดิฉันรู้สึกถึงความกลัวดิฉันกลัวมากจนไม่อยากทำ พอหมอมาถึงดิฉันเลยบอกหมอไปว่าดิฉันกลัวไม่อยากทำแล้ว พยาบาลก็ถามดิฉันว่าแน่ใจนะ ดิฉันเลยบอกว่าแน่ใจแล้วพยาบาลก็พาดิฉันออกมาส่ง ในใจตอนนั้นก้กลัวแม่แฟนมากกลัวโดนด่ามาก
พอออกไปทุกคนคงสงสัยว่าทำไมเร็วจัง? ดิฉันเลยบอกว่ายังไม่ได้ทำเพราะดิฉันกลัวมาก ในตอนนั้นดิฉันกลัวทั้งหมอกลัวทั้งแม่แฟน กลัวแฟนโดนแม่ด่าคือรู้สึกเหมือนไม่มีที่พึ่งเลยไม่กล้าบอกที่บ้าน กลัวทุกคนจะว่าให้ ตอนนั้นต้องนั่งหลับตาอยู่ที่ม้านั่ง สักพักแม่แฟนก็มาปลอบบอกไม่ต้องกลัวนะไม่เจ็บและอีกหลายๆอย่าง จนดิฉันยอมที่จะเข้าไปอีกครั้ง แม่แฟนก้เข้าไปคุยกับพยาบาลบอกว่าดิฉันพร้อมแล้ว (ในใจตอนนั้นคืออยากให้พยาบาลบอกว่าทำไม่ได้จะด้วยเหตุผลอะไรก็แล้วแต่) เป็นจริงคะพยาบาลบอกกับแม่แฟนว่าวันนี้คงทำไม่ได้แล้ว คนไข้เต็มแล้ว ทุกคนเลยรอน้าสาวออกมาจากห้องถึงค่อยกลับกัน
ตอนกลับทุกคนก็พยายามพูดโน้มน้าวให้ดิฉันใจกล้ายอมทำ บอกด้วยเหตุผลสาระพัด ดิฉันก็ฟัง แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกไป ในคืนนั้นดิฉันก็ฝันเห็นเด็กน่ารักๆมากอดดิฉันมาเล่นกับดิฉัน ดิฉันก็รักเด้กคนนั้นมาก ตื่นเช้ามาเลยมาเล่าให้แฟนฟังพยายามหาทางออกกันแต่ก็ไม่เป็นผล อีกประมาณอาทิตย์หนึ่งต่อมาแม่แฟนก้ได้นัดหมอให้อีก แล้วก็พาดิฉันไปที่คลีนิคอีก ครั้งนี้แม่แฟนพูดแบบขู่ๆด้วยดิฉันด้วยความยังเด็กก็ต้องกลัวเป็นธรรมดา เลยจำยอมทำ ในห้องที่จะทำแท้งดูเหมือนๆ คลีนิคทั่วไปแต่น่ากลัวด้วย คนที่จะไปทำก็เยอะ ต้องนอนเตียงติดๆกัน คนที่ทำเสร็จห้ามร้องถึงแม้จะเจ็บแค่ไหน คนก่อนหน้าดิฉันสองคิว เขาทำออกมาแล้วเขาแทบเดินไม่ได้ เขานอนเจ็บแล้วร้องเบาๆ พอพยาบาลมาได้ยินก็ด่าสาดเสียเทเสียเลยคะ ในนั้นใครจะเจ็บจะตายจะไม่มีคนสนใจเลยก็ว่าได้ สักพักก็ถึงคิวของดิฉันพยาบาลมาตามให้ไปนอนรอบนเตียงขาหยั่ง ในใจตอนนั้นกลัวมาก แต่ต้องจำทน พอหมอมาถึงความเจ็บปวดที่แสนทรมานกับความน่ากลัวที่แท้จริงก็ได้มาถึง หมอและพยาบาลก็ชวนคุยเรื่องต่างๆอาจจะเพื่อเช็คสติของดิฉัน ตอนแรกๆดิฉันยังพูดได้ แต่พอตอนเริ่มทำดิฉันรับรู้ถึงความเจ็บปวดที่สุดในชีวิตหมอถามอะไรดิฉันก็ตอบไม่ได้ช่วงเวลามันเหมือนจะนานมากในความเจ็บปวดนั้น พยาบาลก็พยายามให้ดิฉันพูด แต่ในตอนนั้นมันไม่ไหวแล้วจริงๆ ดิฉันได้ยินพยาบาลคุยกับหมอว่าคนไข้ไม่ไหวแล้วคะหมอ หมอต้องเร่งมือแล้วนะคะ!! ได้ยินเสียงหมอตอบว่าอีกนิดเดียวทนหน่อยนะ ตอนนั้นมันไม่นิดเลยคะ มันเหมือนเวลามันผ่านไปช้ามากๆ สักพักก็ได้ยินคำว่าเสร็จแล้ว ดิฉันเลยหันไปมองในถาดมีแต่เลือดเต็มไปหมดเลยคะ ยิ่งทำให้หน้ามืด(ใครอยากเห็นภาพให้ไปดูหนังสยองขวัญคะ เหมือนมาก) พยาบาลก็พาดิฉันไปที่เตียงพัก พอไปถึงดิฉันอวกออกมาเลยคะ คือความรู้สึกมันเจ็บมากปวดมาก จนต้องอวกออกมา เขาให้เวลานอนพักไม่นานนะคะเพราะคนที่ไปทำเยอะมาก แต่ด้วยที่ดิฉันลุกไม่ไหวจริงๆเลยขอเขานอนพักอีกสิบ
นาที แล้วค่อยไป
หลังจากทำแท้งครั้งแรกก็มีเรื่องแปลกๆเกิดขึ้น ผ่านจากการทำแท้งได้ประมาณสามวันในคืนที่สาม ดิฉันกับบีนอนอยู่บนเตียงเวลาประมาณสามทุ่มได้คะ ทั้งบ้านปิดไฟหมดแล้วเหลือแต่ไฟหน้าบ้านที่ต้องเปิดไว้ ดิฉันกับบีกำลังจะเข้านอนกันตอนนั้นยังนอนไม่หลับ นอนผลิกไปผลิกมา ดิฉันคิดว่าบีเองคงหลับไปแล้วเลยไม่ได้คุยกัน สักพักดิฉันได้ยินเสียงลูกบอลกลิ้งตรงชั้นล่างประตูทางเข้าหลังบ้าน (ปกติจะใช้ประตูนี้เข้าออก) พอเสียงเงียบดิฉันก็ได้ยินเสียฝีเท้าคนวิ่งขึ้นมาทางบันได วิ่งมายังเตียงที่ดิฉันนอนอยู่แล้วก้กระโดดขึ้นปลายเตียง รู้สึกถึงที่นอนตรงนั้นยุบลงไป ดิฉันกลัวมากเลยหันไปจะกอดบีเป็นช่วงที่บีก็หันมากอดดิฉันพอดี สรุปแล้วได้ยินทั้งคู่เลยคะ เลยชวนกันไปเปิดไฟนอนเพราะกลัวมาก
ไม่ใช่เฉพาะเรื่องลี้ลับเท่านั้นที่เกิดขึ้น เรื่องของเราทั้งคู่ก้เริ่มเปลี่ยนแปลงด้วยคะ จากที่รักกันมากสัญญากันว่าจะอยู่ด้วยกันตลอดชีวิต จะไม่นอกใจกัน สัญญาเหล่านั้นไม่มีจริงหลอกคะ ตอนขึ้น ปวช2.ดิฉันกับบีก็ได้ย้ายมาอยู่หอพักอีกครั้ง เนื่องจากเดินทางไปกลับบ้านบี - วิทลัย ไม่ไหวแล้วคะทางมันไกลเกินไปแล้วอีกอย่างบีอยากมีชีวิตส่วนตัวอยู่บ้านบีไม่ได้ออกไปเที่ยวไหนเลยคะ บีเลยตัดสินใจชวนดิฉันออกมาเช่าหอพักอยู่ โดยที่บีบอกว่าจะทำงานตอนกลางคืนไปด้วย ดิฉันก้เชื่อฟังบีนะคะ ย้ายออกมาอยู่ด้วยกัน 2-3 เดือนผ่านไปได้ด้วยดีคะ เข้าเดือนที่ 4 ตอนนั้นจำได้เลยดูแดจังกึม เป็นช่วงเย็น เสียงโทรศัพท์ของบีดังขึ้น บีก็ตัดสายทิ้งดิฉันก้ไม่คิดอะไร ดิฉันเดินไปเข้าห้องน้ำแล้วออกมาจะออกมาเล่นมือถือของบี แต่หยิบขึ้นมาบีปิดเครื่องเลยถามไปว่าปิดทำไม แต่บีก็ไม่ตอบนะคะ เราสองคนเลยทะเลาะกันถึงขั้นลงไม้ลงมือ บีแตะเข้าที่ท้องดิฉันตอนนั้นรู้สึกเจ็บมากเลยร้องไห้แล้วก็ออกไปนั่งข้างนอก พักใหญ่บีก้เข้ามาง้อมาขอโทษ ด้วยความที่ดิฉันรักบีมาก เลยไม่ถือโทษอะไรเลยยอมยกโทษให้ง่ายๆ แล้วบีก็ชวนดิฉันไปตลาดคะ พอไปถึงตลาดดิฉันกำลังเดินซื้อของก็รู้สึกปวดท้องหน่วงๆ แต่ก็ไม่ได้คิดอะไร เลยเดินต่อไปอีกสักพัก เลือดก็ไหลเป็นทางออกมาเลยคะ เดินต่อไม่ได้แล้วบีเลยพากลับมาที่หอ พอเปลี่ยนกางเกงใส่ผ้าอนามัยก็ออกมานอน (ตอนนั้นคิดว่าเป็นประจำเดือน) พอผ่านไปสักชั่วโมงก็เริ่มขยับตัวไม่ได้ เจ็บปวดมาก บีมาจับมือจะถามว่าเจ็บไหมก็ให้บีถูกตัวไม่ได้เพราะมันปวดมากแม้แต่พัดลมพัดมาโดนยังปวดเลยคะ บีจะจัดผมให้ก็ไม่ได้ จับแม้กระทั่งผมก้ไม่ได้คะ ปวดมากจริงๆ
เวลาประมาณทุ่มกว่าๆได้เวลาเข้างานของบี บีก็มาบอกว่าวันนี้จะไปทำงานนะ ดิฉันเลยขอบีว่าไม่ไปไม่ได้หรอ แต่บีเขาให้เหตุผลที่ดีว่าถ้าไม่ไปทำงานก็จะไม่ได้เงินนะ เลยยอมให้บีไป แต่ตอนนั้นอยากให้บีอยู่ด้วยมากกว่าเพราะยังขยับตัวไม่ได้ คืนนั้นก็นอนรอให้บีกลับมา บีกลับมาถึงก็ประมานตีสามกว่าๆค่ะปกติเลิกงานตีสองน่าจะถึงตีสองไม่เกินครึ่งแต่บีบอกว่าต้องไปส่งเพื่อนไปหาแฟน เลยไม่ได้คิดอะไรเพราะว่าไม่อยากคิดอะไรด้วย เช้าวันนั้นปวดท้อง 4 เลยพยายามลุกไป 4 ทั้งที่ยังเจ็บอยู่มาก นั่งเพื่อรอให้ 4 เองก็นานไปคะ เลยพยายามลองเบ่งดูเบาๆ สิ่งที่ออกมากับ 4 มี ก้อนเลือดและเลือดเยอะมากคะคือเต็มไปหมดเลย ตอนนั้นรู้สึกเหมือนมีอะไรติดอยู่ตรงช่องนั้น เลยก้มลงดู ปรากฎว่าเป็นสีขาวๆคล้ายผิวหนังคะ ตอนนั้งตกใจมากรีบปล่อยมือแล้วราดน้ำ
พยุงตัวเองออกมาที่เตียงแล้วมานอนพัก ตอนนั้นก็ปลุกบีขึ้นมาเล่าเรื่องให้ฟังบีก็คงฟังบ้างไม่ฟังบ้างเพราะคงง่วงอยู่ ก้เข้าใจเลยปล่อยให้บีหลับไป
ผ่านมาเกือบอาทิตย์อาการปวดท้องเริ่มหาย แต่เลือดยังคงไหลอยู่คะ วันนั้นเหมือนเคยนอนดูแดจังกึมกับบี นอนคุยกันดีๆปกติ แล้วก็มีเสียงคนมาเคาะประตู ดิฉันเลยลุกจากที่นอนไปเปิด แล้วมีทอมคนนึงมาถามว่านี่ใช่ห้องบีหรือป่าว เลยตอบว่าใช่คะแล้วเขาก็บอกว่าเรียกบีให้หน่อยเพื่อนมาหา ดิฉันเลยหันไปเรียกบีบอกว่ามีเพื่อนมาหา บีก็เดินออกไป ดิฉันก็เดินมาที่เตียงตอนนั้นยังไม่ได้คิดอะไรกะว่าจะมานั่งดูแดจังกึมต่อ แต่ผ่านไปสักสามนาที เริ่มมีความรู้สึกแปลกๆ เลยเดินออกไปที่ประตู เห็นทอมกับผู้หญิงหนึ่งคนนั่งอยู่ตรงราวหน้าห้อง แต่ไม่เห็นบี เลยเดินออกมาเห็นบี อยู่ประตู้ห้องทัดไปสองห้อง มีผู้หญิงยืนอยู่ด้วยเลยตะโกนถามบีไปว่า บีคุยกับใครอะ บีหันหน้ามา ผู้หญิงคนนั้นก็หันมามองด้วย แล้วบีก็เดินมาบอกว่าไม่มีอะไร แล้วใกล้จะถึงห้องบีเอื้อมมือจะจับประตูแล้วผู้หญิงคนนั้นที่เดินตามมาติดๆก็ดันบีเพื่อที่จะเข้ามาในห้อง แล้วผู้หยิงคนนั้นก็ถามเราว่า น้องเป็นไรกะบี เราเลยตอบไปว่าเป็นแฟนคะ ทำไมหรอคะ ผุ้หญิงคนนั้นก็ตอบมาว่าพี่ก็เป็นแฟน คำตอบทำให้ทุกอย่างมันหยุดเลยคะตอนนั้นเสียใจมาก ดิฉันกับบีทะเลาะกันหนักมาก แต่บีไม่ง้อดิฉันนะคะ ดิฉันต้องเป็นฝ่ายง้อเพราะรักเขามาก ในตอนนั้นคิดว่าไม่เหลือใครแล้วถ้าบีทิ้งไปอีกคนคงอยู่ไม่ได้ เลยยอมทุกอย่าง ผ่านไปเกือบเดือน เลือกดิฉันก็ยังไหลไม่หยุด ทุกๆคืนบีก็ไม่เคยอยู่เฝ้าเพราะให้เหตุผลว่าต้องไปทำงาน ดิฉันต้องจำยอมคะ ช่วยเวลาหลายคืนที่ผ่านมาบรรยากาศภายในห้องมันดูแปลกๆไป จนมาถึงคืนหนึ่ง คืนนั้นบีก้ไปทำงานปกติ ดิฉันก็นอนรอปกติ ประมาณสามทุ่มได้ดิฉันปิดไฟนอนวางมือถือไว้บนโต๊ะข้างเตียง พอดิฉันล้มตัวลงนอน ก็ได้กลิ่นเหม็นเน่า กลิ่นลอยมาเป็นครั้งคราว แล้วสักพักก็มีหมอกสีขาวบางๆทั่วห้อง ตอนนั้นดิฉันเริ่มหายใจไม่ออกแล้วเลยพยายามขยับตัวไปหยิบมือถือ แต่มันขยับไม่ได้เลยตั้งจิตขอให้บุญคุณยายช่วย สักพักดิฉันก็ลุกขึ้นได้เลยกดมือถือโทรไปหาบีแต่บีไม่ยอมกลับมา เลยโทรไปหาแม่ตอนนั้นร้องไห้ด้วยเล่าให้แม่ฟังว่าเกิดอะไรขึ้น คืนนั้นแม่รีบมารับมาพร้อมกับป้าและพี่ชายแม่มาถึงเกือบๆเที่ยงคืนพอลงมาป้าดิฉันก้เข้ามาหาบอกว่าไม่เป็นไรแล้วนะ แล้วแม่ให้โทรไปเรียกบี บอกว่าอีกเดี๋ยวจะแวะรับให้ไปพร้อมกัน ถึงทีนี้ผู้ใหญ่เป็นคนบอกบีเลยปฏิเสธไม่ได้ พอมาถึงบ้านก็เกือบๆตีสามแล้ว พอถึงตอนเช้าแม่ก็โทรไปหาแม่ของบีแล้วต่อว่าเรื่องที่เกิดขึ้นช่วงบ่ายแม่บีก็มาถึง แม่บีบอกว่าจะรับผิดชอบทุกอย่างเอง
(เดี๋ยวมาต่อคะ)
ฉันทำแท้งมา4ครั้งไม่รู้เมื่อไหร่จะหมดกรรม??
ทุกคนคงตกใจกับหัวข้อกระทู้ใช่ไหมคะ?? เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริงกับตัวของดิฉันเอง ที่ดิฉันตั้งกระทู้ก็เพื่อให้เรื่องราวของดิฉันเป็นอุทาหรณ์ให้กับคนหลายๆคนที่กำลังคิดที่จะทำแท้ง และอยากให้ผู้ใหญ่บางท่านที่มีลูกสาวอย่าปล่อยให้ลูกของท่านเผชิญปัญหาอยู่คนเดียวจะมีจะจนยังไงขอให้อย่าทิ้งลูกของท่านเลยนะคะ เรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้นนี้ดิฉันจะไม่โทษใครนอกจากตัวดิฉันเอง เรื่องนี้อาจจะยาวถึงยาวมากเพราะเรื่องมันเกิดมาได้ 11 ปีแล้วคะ (ถ้าดิฉันพิมพ์ผิดหรือแท็กผิดห้องก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ)
จุดเริ่มของเรื่องราวทั้งหมด ดิฉันเป็นเด็กบ้านนอกคะเรียนโรงเรียนขยายโอกาสพอจบม.3ก็หาที่เรียนใหม่ ช่วงนั้นมีอาจารย์จากอาชีวะแห่งหนึ่งมาแนะแนวดิฉันก็อยากไปมากเลยตกลงปลงใจที่จะเข้าไปเรียนที่สถานศึกษาแห่งนั้น (ขอเรียกว่าวิทลัยนะคะ) ที่วิทลัยที่ดิฉันเรียนก็จะห่างจากบ้านไกลเลยคะเลยจำเป็นตั้งพักหอ ตอนนั้นเด็กที่เข้า ปวช1. จะได้พักหอในทุกคนเลยคะ หลังจากผ่านไปไม่นานดิฉันก็ได้มีแฟน (ให้สมุติชื่อแฟนคนแรกดิฉันชื่อ บี) บีเป็นฝ่ายมาจีบดิฉันก่อนด้วยลูกตื้อ ดิฉันเลยยอมคบกับบี ตอนที่คบกันเราก็ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอดจนวันหนึ่งที่เรามีอะไรเกินเลยกัน ดิฉันเองก้พยายามจะหลีกหนีแล้วแต่ก้ไม่พ้นเพราะด้วยแรงผู้ชาย ตั้งแต่นั้นมาเราเลยต้องย้ายมาอยู่หอพักเดียวกัน ตลอดเวลาที่ดิฉันคบกับบีดิฉันจริงใจกับบีมากคืออาจจะเรียกว่ารักก้ได้ในตอนนั้น และเหมือนว่าบีก็รักดิฉันมากเช่นกัน เราสองคนไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด จนวันหนึ่งประจำเดือนดิฉันขาดไปประมาณ 2เดือนกว่าๆได้ แม่ของบีก็ถามดิฉัน ว่าประจำเดือนมาปกติไหม? ดิฉันเลยบอกตามความจริงไป แม่ของบีเลยพาดิฉันไปตรวจที่คลีนิคแห่งหนึ่ง ผลที่ออกมาคือ ดิฉันท้อง ในใจดิฉันตอนนั้นดีใจมากแต่ก้ไม่กล้าแสดงออก เพราะแม่ของบีมีสีหน้าเหมือนไม่ค่อยชอบใจเท่าไหร่ เราพากันกลับบ้าน ดิฉันกับบีคุยกันดิฉันบอกบีว่าดิฉันท้องนะ บีก็ยิ้มให้แต่ก้ไม่ได้พุดอะไรมาก ตอนดึกแม่ของบีเรียกบีให้ไปคุยด้วย เพื่อที่จะให้มาเกลี้ยกล่อมดิฉันให้เอาเด็กออก ในตอนนั้นที่บีมาคุยกับดิฉันดิฉันก็ร้องไห้นะเสียใจบีก็เข้ามาปลอบ แล้วดิฉันก็บอกบีไปว่าไม่ทำได้ไหม ไม่อยากทำตอนนั้นดิฉันร้องไห้หนักมากแล้วอีกอย่างบีก็ยังรักดิฉันมากอยู่ บีเลยไปบอกว่าดิฉันจะไม่ทำ แม่บีกับบีคงทะเลาะกันบ้างแต่คงไม่รุนแรงอะไร
ในวันต่อมาแม่บีให้บีพาดิฉันไปพบ ท่านก็พยายามกล่อมดิฉันให้ไปเอาลูกออก ว่าด้วยเหตุผลที่ยังเด็ก แล้วทั้งบีและดิฉันก็ยังเรียนอยู่ ท่านอยากให้บีเรียนจบก่อนถ้าอยากจะมีค่อยมี ด้วยเหตุผลต่างๆนาๆ ดิฉันเริ่มใจอ่อน ทางแม่ของบีท่านได้จัดแจงนัดหมอให้เรียบร้อยวันที่ไปก็จะมีน้าของบีอีกคนที่ไปทำด้วยกัน ที่คลีนิคนั้นมองดูก็เหมือนคลีนิคทั่วไปแต่มีคนมาเยอะมากส่วนมากจะเป็นผู้หญิง น้าของบีได้คิวก่อนดิฉันพอเสร็จจากน้าของบีก็ถึงทีดิฉันเข้าไปนอนรอโดยพยาบาลจะเอายามาให้กินก่อน ระหว่างที่รอ ดิฉันรู้สึกถึงความกลัวดิฉันกลัวมากจนไม่อยากทำ พอหมอมาถึงดิฉันเลยบอกหมอไปว่าดิฉันกลัวไม่อยากทำแล้ว พยาบาลก็ถามดิฉันว่าแน่ใจนะ ดิฉันเลยบอกว่าแน่ใจแล้วพยาบาลก็พาดิฉันออกมาส่ง ในใจตอนนั้นก้กลัวแม่แฟนมากกลัวโดนด่ามาก
พอออกไปทุกคนคงสงสัยว่าทำไมเร็วจัง? ดิฉันเลยบอกว่ายังไม่ได้ทำเพราะดิฉันกลัวมาก ในตอนนั้นดิฉันกลัวทั้งหมอกลัวทั้งแม่แฟน กลัวแฟนโดนแม่ด่าคือรู้สึกเหมือนไม่มีที่พึ่งเลยไม่กล้าบอกที่บ้าน กลัวทุกคนจะว่าให้ ตอนนั้นต้องนั่งหลับตาอยู่ที่ม้านั่ง สักพักแม่แฟนก็มาปลอบบอกไม่ต้องกลัวนะไม่เจ็บและอีกหลายๆอย่าง จนดิฉันยอมที่จะเข้าไปอีกครั้ง แม่แฟนก้เข้าไปคุยกับพยาบาลบอกว่าดิฉันพร้อมแล้ว (ในใจตอนนั้นคืออยากให้พยาบาลบอกว่าทำไม่ได้จะด้วยเหตุผลอะไรก็แล้วแต่) เป็นจริงคะพยาบาลบอกกับแม่แฟนว่าวันนี้คงทำไม่ได้แล้ว คนไข้เต็มแล้ว ทุกคนเลยรอน้าสาวออกมาจากห้องถึงค่อยกลับกัน
ตอนกลับทุกคนก็พยายามพูดโน้มน้าวให้ดิฉันใจกล้ายอมทำ บอกด้วยเหตุผลสาระพัด ดิฉันก็ฟัง แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกไป ในคืนนั้นดิฉันก็ฝันเห็นเด็กน่ารักๆมากอดดิฉันมาเล่นกับดิฉัน ดิฉันก็รักเด้กคนนั้นมาก ตื่นเช้ามาเลยมาเล่าให้แฟนฟังพยายามหาทางออกกันแต่ก็ไม่เป็นผล อีกประมาณอาทิตย์หนึ่งต่อมาแม่แฟนก้ได้นัดหมอให้อีก แล้วก็พาดิฉันไปที่คลีนิคอีก ครั้งนี้แม่แฟนพูดแบบขู่ๆด้วยดิฉันด้วยความยังเด็กก็ต้องกลัวเป็นธรรมดา เลยจำยอมทำ ในห้องที่จะทำแท้งดูเหมือนๆ คลีนิคทั่วไปแต่น่ากลัวด้วย คนที่จะไปทำก็เยอะ ต้องนอนเตียงติดๆกัน คนที่ทำเสร็จห้ามร้องถึงแม้จะเจ็บแค่ไหน คนก่อนหน้าดิฉันสองคิว เขาทำออกมาแล้วเขาแทบเดินไม่ได้ เขานอนเจ็บแล้วร้องเบาๆ พอพยาบาลมาได้ยินก็ด่าสาดเสียเทเสียเลยคะ ในนั้นใครจะเจ็บจะตายจะไม่มีคนสนใจเลยก็ว่าได้ สักพักก็ถึงคิวของดิฉันพยาบาลมาตามให้ไปนอนรอบนเตียงขาหยั่ง ในใจตอนนั้นกลัวมาก แต่ต้องจำทน พอหมอมาถึงความเจ็บปวดที่แสนทรมานกับความน่ากลัวที่แท้จริงก็ได้มาถึง หมอและพยาบาลก็ชวนคุยเรื่องต่างๆอาจจะเพื่อเช็คสติของดิฉัน ตอนแรกๆดิฉันยังพูดได้ แต่พอตอนเริ่มทำดิฉันรับรู้ถึงความเจ็บปวดที่สุดในชีวิตหมอถามอะไรดิฉันก็ตอบไม่ได้ช่วงเวลามันเหมือนจะนานมากในความเจ็บปวดนั้น พยาบาลก็พยายามให้ดิฉันพูด แต่ในตอนนั้นมันไม่ไหวแล้วจริงๆ ดิฉันได้ยินพยาบาลคุยกับหมอว่าคนไข้ไม่ไหวแล้วคะหมอ หมอต้องเร่งมือแล้วนะคะ!! ได้ยินเสียงหมอตอบว่าอีกนิดเดียวทนหน่อยนะ ตอนนั้นมันไม่นิดเลยคะ มันเหมือนเวลามันผ่านไปช้ามากๆ สักพักก็ได้ยินคำว่าเสร็จแล้ว ดิฉันเลยหันไปมองในถาดมีแต่เลือดเต็มไปหมดเลยคะ ยิ่งทำให้หน้ามืด(ใครอยากเห็นภาพให้ไปดูหนังสยองขวัญคะ เหมือนมาก) พยาบาลก็พาดิฉันไปที่เตียงพัก พอไปถึงดิฉันอวกออกมาเลยคะ คือความรู้สึกมันเจ็บมากปวดมาก จนต้องอวกออกมา เขาให้เวลานอนพักไม่นานนะคะเพราะคนที่ไปทำเยอะมาก แต่ด้วยที่ดิฉันลุกไม่ไหวจริงๆเลยขอเขานอนพักอีกสิบ
นาที แล้วค่อยไป
หลังจากทำแท้งครั้งแรกก็มีเรื่องแปลกๆเกิดขึ้น ผ่านจากการทำแท้งได้ประมาณสามวันในคืนที่สาม ดิฉันกับบีนอนอยู่บนเตียงเวลาประมาณสามทุ่มได้คะ ทั้งบ้านปิดไฟหมดแล้วเหลือแต่ไฟหน้าบ้านที่ต้องเปิดไว้ ดิฉันกับบีกำลังจะเข้านอนกันตอนนั้นยังนอนไม่หลับ นอนผลิกไปผลิกมา ดิฉันคิดว่าบีเองคงหลับไปแล้วเลยไม่ได้คุยกัน สักพักดิฉันได้ยินเสียงลูกบอลกลิ้งตรงชั้นล่างประตูทางเข้าหลังบ้าน (ปกติจะใช้ประตูนี้เข้าออก) พอเสียงเงียบดิฉันก็ได้ยินเสียฝีเท้าคนวิ่งขึ้นมาทางบันได วิ่งมายังเตียงที่ดิฉันนอนอยู่แล้วก้กระโดดขึ้นปลายเตียง รู้สึกถึงที่นอนตรงนั้นยุบลงไป ดิฉันกลัวมากเลยหันไปจะกอดบีเป็นช่วงที่บีก็หันมากอดดิฉันพอดี สรุปแล้วได้ยินทั้งคู่เลยคะ เลยชวนกันไปเปิดไฟนอนเพราะกลัวมาก
ไม่ใช่เฉพาะเรื่องลี้ลับเท่านั้นที่เกิดขึ้น เรื่องของเราทั้งคู่ก้เริ่มเปลี่ยนแปลงด้วยคะ จากที่รักกันมากสัญญากันว่าจะอยู่ด้วยกันตลอดชีวิต จะไม่นอกใจกัน สัญญาเหล่านั้นไม่มีจริงหลอกคะ ตอนขึ้น ปวช2.ดิฉันกับบีก็ได้ย้ายมาอยู่หอพักอีกครั้ง เนื่องจากเดินทางไปกลับบ้านบี - วิทลัย ไม่ไหวแล้วคะทางมันไกลเกินไปแล้วอีกอย่างบีอยากมีชีวิตส่วนตัวอยู่บ้านบีไม่ได้ออกไปเที่ยวไหนเลยคะ บีเลยตัดสินใจชวนดิฉันออกมาเช่าหอพักอยู่ โดยที่บีบอกว่าจะทำงานตอนกลางคืนไปด้วย ดิฉันก้เชื่อฟังบีนะคะ ย้ายออกมาอยู่ด้วยกัน 2-3 เดือนผ่านไปได้ด้วยดีคะ เข้าเดือนที่ 4 ตอนนั้นจำได้เลยดูแดจังกึม เป็นช่วงเย็น เสียงโทรศัพท์ของบีดังขึ้น บีก็ตัดสายทิ้งดิฉันก้ไม่คิดอะไร ดิฉันเดินไปเข้าห้องน้ำแล้วออกมาจะออกมาเล่นมือถือของบี แต่หยิบขึ้นมาบีปิดเครื่องเลยถามไปว่าปิดทำไม แต่บีก็ไม่ตอบนะคะ เราสองคนเลยทะเลาะกันถึงขั้นลงไม้ลงมือ บีแตะเข้าที่ท้องดิฉันตอนนั้นรู้สึกเจ็บมากเลยร้องไห้แล้วก็ออกไปนั่งข้างนอก พักใหญ่บีก้เข้ามาง้อมาขอโทษ ด้วยความที่ดิฉันรักบีมาก เลยไม่ถือโทษอะไรเลยยอมยกโทษให้ง่ายๆ แล้วบีก็ชวนดิฉันไปตลาดคะ พอไปถึงตลาดดิฉันกำลังเดินซื้อของก็รู้สึกปวดท้องหน่วงๆ แต่ก็ไม่ได้คิดอะไร เลยเดินต่อไปอีกสักพัก เลือดก็ไหลเป็นทางออกมาเลยคะ เดินต่อไม่ได้แล้วบีเลยพากลับมาที่หอ พอเปลี่ยนกางเกงใส่ผ้าอนามัยก็ออกมานอน (ตอนนั้นคิดว่าเป็นประจำเดือน) พอผ่านไปสักชั่วโมงก็เริ่มขยับตัวไม่ได้ เจ็บปวดมาก บีมาจับมือจะถามว่าเจ็บไหมก็ให้บีถูกตัวไม่ได้เพราะมันปวดมากแม้แต่พัดลมพัดมาโดนยังปวดเลยคะ บีจะจัดผมให้ก็ไม่ได้ จับแม้กระทั่งผมก้ไม่ได้คะ ปวดมากจริงๆ
เวลาประมาณทุ่มกว่าๆได้เวลาเข้างานของบี บีก็มาบอกว่าวันนี้จะไปทำงานนะ ดิฉันเลยขอบีว่าไม่ไปไม่ได้หรอ แต่บีเขาให้เหตุผลที่ดีว่าถ้าไม่ไปทำงานก็จะไม่ได้เงินนะ เลยยอมให้บีไป แต่ตอนนั้นอยากให้บีอยู่ด้วยมากกว่าเพราะยังขยับตัวไม่ได้ คืนนั้นก็นอนรอให้บีกลับมา บีกลับมาถึงก็ประมานตีสามกว่าๆค่ะปกติเลิกงานตีสองน่าจะถึงตีสองไม่เกินครึ่งแต่บีบอกว่าต้องไปส่งเพื่อนไปหาแฟน เลยไม่ได้คิดอะไรเพราะว่าไม่อยากคิดอะไรด้วย เช้าวันนั้นปวดท้อง 4 เลยพยายามลุกไป 4 ทั้งที่ยังเจ็บอยู่มาก นั่งเพื่อรอให้ 4 เองก็นานไปคะ เลยพยายามลองเบ่งดูเบาๆ สิ่งที่ออกมากับ 4 มี ก้อนเลือดและเลือดเยอะมากคะคือเต็มไปหมดเลย ตอนนั้นรู้สึกเหมือนมีอะไรติดอยู่ตรงช่องนั้น เลยก้มลงดู ปรากฎว่าเป็นสีขาวๆคล้ายผิวหนังคะ ตอนนั้งตกใจมากรีบปล่อยมือแล้วราดน้ำ
พยุงตัวเองออกมาที่เตียงแล้วมานอนพัก ตอนนั้นก็ปลุกบีขึ้นมาเล่าเรื่องให้ฟังบีก็คงฟังบ้างไม่ฟังบ้างเพราะคงง่วงอยู่ ก้เข้าใจเลยปล่อยให้บีหลับไป
ผ่านมาเกือบอาทิตย์อาการปวดท้องเริ่มหาย แต่เลือดยังคงไหลอยู่คะ วันนั้นเหมือนเคยนอนดูแดจังกึมกับบี นอนคุยกันดีๆปกติ แล้วก็มีเสียงคนมาเคาะประตู ดิฉันเลยลุกจากที่นอนไปเปิด แล้วมีทอมคนนึงมาถามว่านี่ใช่ห้องบีหรือป่าว เลยตอบว่าใช่คะแล้วเขาก็บอกว่าเรียกบีให้หน่อยเพื่อนมาหา ดิฉันเลยหันไปเรียกบีบอกว่ามีเพื่อนมาหา บีก็เดินออกไป ดิฉันก็เดินมาที่เตียงตอนนั้นยังไม่ได้คิดอะไรกะว่าจะมานั่งดูแดจังกึมต่อ แต่ผ่านไปสักสามนาที เริ่มมีความรู้สึกแปลกๆ เลยเดินออกไปที่ประตู เห็นทอมกับผู้หญิงหนึ่งคนนั่งอยู่ตรงราวหน้าห้อง แต่ไม่เห็นบี เลยเดินออกมาเห็นบี อยู่ประตู้ห้องทัดไปสองห้อง มีผู้หญิงยืนอยู่ด้วยเลยตะโกนถามบีไปว่า บีคุยกับใครอะ บีหันหน้ามา ผู้หญิงคนนั้นก็หันมามองด้วย แล้วบีก็เดินมาบอกว่าไม่มีอะไร แล้วใกล้จะถึงห้องบีเอื้อมมือจะจับประตูแล้วผู้หญิงคนนั้นที่เดินตามมาติดๆก็ดันบีเพื่อที่จะเข้ามาในห้อง แล้วผู้หยิงคนนั้นก็ถามเราว่า น้องเป็นไรกะบี เราเลยตอบไปว่าเป็นแฟนคะ ทำไมหรอคะ ผุ้หญิงคนนั้นก็ตอบมาว่าพี่ก็เป็นแฟน คำตอบทำให้ทุกอย่างมันหยุดเลยคะตอนนั้นเสียใจมาก ดิฉันกับบีทะเลาะกันหนักมาก แต่บีไม่ง้อดิฉันนะคะ ดิฉันต้องเป็นฝ่ายง้อเพราะรักเขามาก ในตอนนั้นคิดว่าไม่เหลือใครแล้วถ้าบีทิ้งไปอีกคนคงอยู่ไม่ได้ เลยยอมทุกอย่าง ผ่านไปเกือบเดือน เลือกดิฉันก็ยังไหลไม่หยุด ทุกๆคืนบีก็ไม่เคยอยู่เฝ้าเพราะให้เหตุผลว่าต้องไปทำงาน ดิฉันต้องจำยอมคะ ช่วยเวลาหลายคืนที่ผ่านมาบรรยากาศภายในห้องมันดูแปลกๆไป จนมาถึงคืนหนึ่ง คืนนั้นบีก้ไปทำงานปกติ ดิฉันก็นอนรอปกติ ประมาณสามทุ่มได้ดิฉันปิดไฟนอนวางมือถือไว้บนโต๊ะข้างเตียง พอดิฉันล้มตัวลงนอน ก็ได้กลิ่นเหม็นเน่า กลิ่นลอยมาเป็นครั้งคราว แล้วสักพักก็มีหมอกสีขาวบางๆทั่วห้อง ตอนนั้นดิฉันเริ่มหายใจไม่ออกแล้วเลยพยายามขยับตัวไปหยิบมือถือ แต่มันขยับไม่ได้เลยตั้งจิตขอให้บุญคุณยายช่วย สักพักดิฉันก็ลุกขึ้นได้เลยกดมือถือโทรไปหาบีแต่บีไม่ยอมกลับมา เลยโทรไปหาแม่ตอนนั้นร้องไห้ด้วยเล่าให้แม่ฟังว่าเกิดอะไรขึ้น คืนนั้นแม่รีบมารับมาพร้อมกับป้าและพี่ชายแม่มาถึงเกือบๆเที่ยงคืนพอลงมาป้าดิฉันก้เข้ามาหาบอกว่าไม่เป็นไรแล้วนะ แล้วแม่ให้โทรไปเรียกบี บอกว่าอีกเดี๋ยวจะแวะรับให้ไปพร้อมกัน ถึงทีนี้ผู้ใหญ่เป็นคนบอกบีเลยปฏิเสธไม่ได้ พอมาถึงบ้านก็เกือบๆตีสามแล้ว พอถึงตอนเช้าแม่ก็โทรไปหาแม่ของบีแล้วต่อว่าเรื่องที่เกิดขึ้นช่วงบ่ายแม่บีก็มาถึง แม่บีบอกว่าจะรับผิดชอบทุกอย่างเอง
(เดี๋ยวมาต่อคะ)