คุณทำร้ายใครอยู่รึป่าว ?

นี่เป็นกระทู้แรกนะครับ ผิดพลาดยังไงขออภัยด้วย (เห็นเค้าเขียนกันงี้ อิอิ)

                    ที่มาตั้งเขียนไรแบบนี้อาจเพราะผมไม่รู้จะระบายมันยังไง ผมเก็บหลายๆเรื่องแย่ๆไว้กับตัวเองเสมอ
แสดงออกแต่มุมที่ดี เฮฮา พูดคุยแต่เรื่องขำขัน  ให้เพื่อนๆเห็นตลอด หลายๆเรื่องเราไม่ซีเรียส เราทำเป็นเล่นตลอดเวลา
อาจมีหลายคนที่เป็นเหมือนผมมั้งนะ ไม่รู้สิ  แต่กับความรักมันต่างออกไปอะ
ไม่ได้มองว่าเป็นเรื่องเล่นๆ อยากจริงจังกับมัน เห็นคนอื่นเขาคบกันนานๆมันก็อิจฉานะ ไม่อยากให้ใครมองเราเป็นแค่ทางผ่านอ่ะเนอะ
มันต่างออกไป มันยากนะครับ กว่าจะเปิดใจยอมรับใครจริงจังได้ ยิ่งเคยเจ็บซ้ำๆ คนต่อไปเราก็ซีเรียสมากขึ้น  เหมือนQAเริ่มเข้ม    
  
                     ที่แย่กว่านั้นคือ  คนที่เดินจากเราไป เราไม่รู้หรอกว่าเขาเดินไปอยู่ตรงไหน  พอเราทำใจไม่ให้มีเขาได้เรายิ่งไม่อยากรับรู้
แต่ในจุดที่เธออยู่ เธอรู้ว่าเรายังยืนอยู่ที่เดิม ไม่ใช่ว่าเรารอเขากลับมานะ แค่เรายังยืนอยู่ที่เดิม เราหาเธอไม่เจอหรอก
แต่เธออยากเดินกลับมาตอนไหนก็ได้ ตอนที่เธอรู้สึกแย่ ตอนที่ไม่มีใคร หรืออะไรก็ตาม มันเสียเปรียบนะ  ตอนที่เรา
ต้องการเธออ่ะเรากลับมองไม่เห็นอะไรเลย แต่พอเธอเจออะไรแย่ๆ ก็แบกมันเดินกลับมากองไว้ตรงหน้าเรา  สบายใจเมื่อไหร่ก็เดินกลับไป
เหลือเวลาให้ทำใจได้ไหม เราเข้าใจคุณนะ แต่ทำไมไม่มีใครเข้าใจเรา  ก็แค่อยากฝากไว้ให้ใครๆได้ลองอ่านนะครับ แล้วลองคิดดูว่า คุณทำร้ายใครอยู่รึป่าว

ปล.สุดท้าย :# บางคนทำประตูเข้าออกไว้ทางเดียว จะเข้าก็เข้า จะไปก็เสียใจนะแต่ก็ไปเหอะ อย่ายืนขวางประตูได้ไหมคนอื่นเข้าไม่ได้ บางคนทำประตูพังอีก