ความโง่ หรือ ความรัก #กระทู้แรก

มีคน ๆ นึงเข้ามาในชีวิตคะ เขาเป็นรุ่นน้องเข้ามาเรียนที่เดียวกับเรา ที่จริงถ้านับตามปีเกิดก็เกิดปีเดียวกันนั่นแหล่ะ เรื่องมันเริ่มต้นคือเขาเป็นรุ่นน้องของเพื่อนเราตอนนั้นกำลังแตกตื่น 5555 ว่ามีน้องเข้ามาใหม่ตามประสารุ่นพี่ (แอบแรด) ครั้งแรกที่เจอกันจริง ๆ ตอนนั้นไม่รู้จักเขาหรอก เพื่อนเราปลอมตัวเป็นรุ่นน้อง (พี่แฝง) เข้าไปปะปน เราเห็นเขาโดนแกล้งเราก็เอ้อ ไอ้น้องคนนี้ถ้าเฉลยออกมามันจะทำหน้าไงวะ 5555 เล่นนั่งโม้ นั่งคุยซะสนิทเลย เราก็ถ่ายรูปไปทั่วงานเก็บภาพไปเรื่อย พอมาวันนึงเขาก็แอดเฟสเรามา ก็แบบเออก็รุ่นน้องเพื่อน ร่วมสถาบันอ่ะก็รับไป แล้วก็มาไลค์ให้เรา เราก็เลยทักไปว่า "Thx like ja" แค่นั้นเขาก็ตอบกลับเรามาว่า "ครับบบ นี้ใช่พี่ (ชื่อเรา) ไหมครับบบ" คิดในใจว่า ชื่อเฟสก็บอกอยู่นี่หว่าาา ถามไม ? 5555555 ขำ ๆ เราก็จ้า ตามประสา แล้วหลังจากนั้นก็คุยกันมาเรื่อย ๆ เราก็รู้นะจับทางได้ว่า จีบ แน่ ๆ ขอเบอร์ก็ให้เบอร์ ขอไลน์ก็ให้ไลน์ 555 ขอย้อนหน่อยว่าเราเลิกกับแฟนมาเป็นปี ก็ยังคิดถึงอยู่นะ แต่ยังไงก็กลับไปไม่ได้ โอกาสมาตรงหน้ามีใครสักคนเข้ามาก็เอาวะ ลองเปิดใจดู ถ้ามันใช่ก็จะรักษามันไว้ จะไม่ทำตัวงี่เง่าเหมือนแฟนเก่าจะเป็นตัวของตัวเอง คือเป็นคนกลัวการเปิดใจ กลัวความผิดหวังกับแฟนเก่าเลยแบบรักษาภาพพจน์ เยอะอ่ะ จริงๆ ไม่กล้าเป็นตัวของตัวเองกับคนนี้เลยจะปรับตัวใหม่ ^^ มีอยู่ครั้งนึงเดินไปเจอเขาเขานั่งอยู่กับเพื่อนก็ตามธรรมเนียมว่ารุ่นน้องต้องเคารพไหว้รุ่นพี่เราเดินผ่านไปก็ไหว้ "พี่หวัดดีครับ" เราก็รับไหว้ แต่มันมีรอบสอง "พี่หวัดดีครับ" เราก็หันไปอีกรอบนี้ไม่ได้เป็นพนมมือไหว้นะ แต่มาเป็นรูปหัวใจเลยจ้าาาาา O//////O เขินซิหลังจากนั้นก็โทรหาเราทุกวัน แชทเฟส ไลน์ คุยกันตลอด เราคิดไว้เสมอว่าสักวันมันต้องเปลี่ยนไม่มีใครจะมาเหมือนเดิมเหมือนตอนเข้ามาจีบหรอกวะอะไรอย่างนี้ จนวันนึงอยู่ ๆ เขาก็มาถามเราว่า "จะเลือกใครระหว่างคนที่เรารักกับคนที่รักเรา?" อึ้งงง !!! สตั้น !!! คำถามโอเน็ตป่ะวะ ยากวะเฮ้ยย ตอนนั้นแบบเขาก็บอกเราอยู่ว่ามีรุ่นพี่คนอื่นมาจีบ มาขอคุยกับเขาเราก็กลัวใจเขาเนาะว่ามีอะไรอยากไปแล้วเหรอเดือนเดียวเองนะเฮ้ยยย แล้วถ้ากูตอบไปมันจะมีผลต่อการตัดสินใจอะไรของมันป่ะวะสับสนมากกกก (O__O! ก็ตอบ ๆ ไปแต่เหมือนไม่ดีเท่าไรเพราะหลังจากนั้นเขาหายไปเลยวันนึงเต็ม ๆ เดินผ่านเราเวลาเจอกันนี้อย่างกะธาตุอากาศเราก็เลยเออคงเลือกแล้วมั่งว่าจะไป เออไปก็ไป แค่เดือนเดียวมันก็รู้สึกดีเฉย ๆ ยังไม่ได้รักหรอกวะ พอเช้าวันใหม่ทักแชทมาคุยกับเราชวนเราคุยเหมือนเดิมเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเราก็ไม่ถามด้วยนะว่าที่หายไปวันนึงคือไปไหนทำอะไรพอมารู้ทีหลังคือเขาไปรู้สึกดีกับรุ่นพี่สาขาเราคนนึง เราแบบเฮ้ยไรวะ ไหนบอกว่าไม่ได้คุยกับใครแล้วก็ไม่คุยซ้อนวะ โมโหมาก เขาบอกว่าคุยกันก็เรื่องเรานั้นแหล่ะ เวลาโกรธเรา งอนเราก็ไปปรึกษาพี่เขาสงสัยอะไรในตัวเราทะเลาะกับเราทำไมต้องไปปรึกษาคนอื่นก่อนที่จะคุยกับเราวะ วันนึงเราแบบอยากรู้เลยเปิดโทรศัพท์เขาดูก็เปิดต่อหน้าเขานั้นแหล่ะให้รู้กันไปเลย อ่านไลน์ไปเรื่อย ๆ ไม่มีเรื่องกูอย่างที่มันบอกเลยวะ - -'' เขาก็บอกว่า "เชื่อใจ..ดินะ" "อ่ะ..ลบให้เลยเนี้ยดูดิ ๆ " อ้อนเราง้อเรา ลบต่อหน้าเรา คือหายงอนนะ แต่งอนต่อ 555 เวลาอ้อนน่ารักดี เข้าเดือนที่สองเขาก็ชวนเราลงมาคุยใต้หอบ่อย มาดูหนังด้วยกัน แล้วเวลาดูหนังเสร็จก็จะมาตีความ วิจารณ์ หนังกัน เขาเป็นคนชอบวาดรูป อ่านการ์ตูน เล่นเกมส์เราก็ชอบนะ แต่ไม่มากเท่าเขาก็พอคุยได้ เราเป็นคนชอบวาดรูป ถ่ายรูป อ่านการ์ตูนเหมือนกัน เวลาเล่าเรื่องต่าง ๆ ให้กันฟัง เฮ้ย มันใช่อ่ะ คุยกันได้พูดกันได้เรากล้าที่จะบอกว่าเรารู้สึกยังไง เราสามารถกิน หัวเราะ ต่อหน้าเขาได้แบบไม่ต้องรักษาภาพพจน์อะไรกับเขาเลยการกระทำของเขาบางอย่างเราว่ามันน่ารักเขาชอบที่จะอ่านกระทู้ อ่านหนังสือทั่วไป เราเป็นคนดูแลตัวเองได้ห่วยมากอย่างเวลาไม่สบายอย่างมากเราก็เออเดี๋ยวก็หายเองกินยาบ้าง ไม่กินบ้าง แต่พอมีเขาเข้ามาในชีวิตคือเปลี่ยนต้องกินยา กินน้ำเยอะ ๆ นอนเยอะ ๆ สี่ทุ่มนี้นอนล่ะ เพราะเขาบอกให้นอน 555 ต้องกินนี้นะ ห้ามกินอันนี้นะ เขาควบคุมอาหารเรา ถามเราทุกเช้าว่า "เช้านี้ นน. เท่าไร?" เราไม่เบื่อเลยเวลาอยู่กับเขามันดีมากเวลาเราเหนื่อย ๆ พอเข้าเดือนที่สอง สาม มันก็เริ่มจะหนักขึ้นเรื่อย ๆ (ไม่ใช่ นน. เรานะ) คือ การกระทำของเขาอะ เราทะเลาะกันครั้งที่ 2 เรานี้แหล่ะทำเขาโกรธก็ขอโทษไปแล้วง้อแล้วยอมแล้วววว -0- สุดท้ายก็หายไปวันนึงเต็ม ๆ อีกแล้วไม่เคยจบเป็นเรื่อง ๆ เลยแต่ผ่านไปวันนึงเขาก็โทรมาเราอ่ะไม่โทรหาเขานะดราม่าในไลน์เป็นเรื่องสั้นส่งไปหาเขา (งี่เง่าเนาะ) เราก็ใส่ไปความรู้สึกเราอ่ะ พอตกเย็น ๆ ค่ำ ๆ เขาก็ไลน์มาว่า "ยังรักเหมือนเดิมนะ" เขาก็บอกเราว่าออกไปกินเหล้ากับเพื่อนตอนสามทุ่มจะกลับ เราก็เล่น ๆ ไปว่าเออจะกินเหมือนกัน เขาก็บอกห้ามกินเพราะไม่ชอบผู้หญิงกินเหล้าก็ไม่อะไรนะขำ ๆ พอตอนสามทุ่มเราปั่นจักรยานเล่นกับเพื่อนเพื่อนมันชวน (ปั่นได้สามทุ่มไม่ดึกหรอก) ก็ไปเจอเขาเดินเข้ามาพอดีเขาก็มาขวางจักรยานบอกให้เราลงเดินกับเขาเขาจูงจักรยานให้แต่สภาพไม่ไหวหรอกเราเลยให้เพื่อนที่มากับเราปั่นกลับไปก่อนแล้วก็เดินกับเขาจนถึงก็กลัวเหมือนกันคนเมาอ่ะเนาะ เดินเบียด ๆ เราจนถึงหอ เขาก็นั่งสักพักก็ชวนเราไปเดินอีกรอบนี้จับหัวเราแล้วบอกว่าทำผมทรงไรเนี้ยถักเปียทำไมแกะออกเลย เอ้อ เราก็แกะผมให้อ่ะๆ อะไรของมันวะ -0-? ระหว่างที่เดินไปก็เบียดเราไปเหมือนจะทำอะไรเราโคตรกลัวทีนี้ดักหน้าแล้วก็จับหน้าเราแล้วก็ "จูบ" เราเองก็อยากลอง (แรดอีก) จูบแรกต้องเสียให้คนที่คุยกันได้แค่สามเดือน ในบรรยากาศที่มืด ใต้ต้นไม้ และเขาเมาเฮ้ยยยย ความฝันกูเคยเป็นกันไหมว่าวาดฝันไว้ว่าจะมอบจูบแรกให้กับคนที่ใช่ที่รักเราจริง ๆ ในบรรยากาศที่โรแมนติกหมดกันนน !! พอเช้าก็ปกติจ่ะ กลับมาคุยกันเหมือนเดิม บางอย่างเริ่มลึกซึ้งกันมากขึ้นเรื่อยๆ เราก็กลัวตามประสาผู้หญิงว่าเฮ้ยถูกแล้วเหรอวะ? ให้เขาขนาดนี้ ทำกันทุกอย่างเหลืออย่างเดียวคือมีอะไรกันจริงจัง (เข้าใจนะ) จับนู่นนี้นั่นไม่นับใช่ไหมว่ามีอะไรกันคือมันเกินกว่าจะถอยแล้ววะ จริงอยู่ว่าไม่เคยที่จะขอเราเป็นแฟนจริง ๆ จัง ๆ แต่มันเป็นความรู้สึกประมาณว่ามีคนถามเราว่าแฟนไปไหนทั้งเราแล้วก็เขาจะรู้เลยว่าหมายถึงใคร พ่อแม่ครอบครัวของทั้งสองฝ่ายรับรู้ว่านี้แฟนลูกชาย นี้แฟนลูกสาวนะ คนรอบตัวรู้ว่าสองคนนี้เขาเป็นอะไรกันรูปปกเขาก็มีรูปเราคู่กับเขาอยู่ ชื่อเฟสก็จะมีชื่อเราปะปนอยู่ด้วย เวลาไปเดินเล่นกันเขาก็จับมือเราไว้ มันเป็นความรู้สึกดีมากกก แต่ก็กลัวว่าใครจะมาเห็นแล้วมันน่าเกลียดเราก็เป็นผู้หญิงกลัวโน่นนี้ไปเรื่อย บางทีก็มากกว่าจับมือก็จูบกันบ้างอะไรบ้าง (เรารู้เราแรด) จนเวลามันผ่านไปหมดไปแล้วหนึ่งเทอมปิดเทอมต่างแยกย้ายกันกลับบ้าน ช่วงนี้แหล่ะที่เรารู้สึกว่าเขาเปลี่ยนไป แต่ก็ยังโทรหาเราเหมือนเดิม แต่น้อยลงในเรื่องที่คุยกัน เขาบอกเราว่า "คนเราก็ต้องมีเวลาส่วนตัวกันบ้าง" เขาเปลี่ยนชื่อเฟส ตอนนั้นเรารู้สึกว่าอยากวีน เหวี่ยง อยากงี่เง่ามากกกกก ๆๆๆๆๆๆ แต่ก็ไม่อยากให้เหมือนกับตอนแฟนเก่าก็เลยยอม พอเปิดเทอมมาเทอมสองคุยกันไว้ว่าจะเหมือนเดิมคือไปกับเพื่อนนะอาจจะไม่ได้ไปด้วยกัน เราก็โอเคนะดีเลยล่ะ เราก็ไปกับเพื่อนเราเขาก็ไปกับเพื่อนเขาตอนเย็นก็เจอกัน หรือว่าตอนค่ำก็โทรหา ไลน์หากันอยู่ดี แต่มันก็ไม่ได้เป็นอย่างที่คิดหรอกเขาไม่โทรหา ไลน์หา ก็ถามเขาว่าทำไมไม่โทรหาเหรอเขาก็ตอบว่าก็ตอนเช้าก็ไปกลับด้วยกันแล้วเย็นก็เจอกัน เราก็เหมือนลูกโป่งแตกทุกครั้งเข้าใจใช่ไหมคะว่ายังไง ก็เจ็บทุกครั้งที่ต้องลองถามคำถามที่เราคิดว่าจะงี่เง่าไหมวะ แต่ก็อยากรู้ว่าเขารู้สึกยังไง ยังรู้สึกเหมือนเดิมกับเรารึป่าว เพราะเราเองรักเขามากขึ้นทุกวันมันอาจจะดูใจง่าย ๆ ในตอนแรก ๆ เคยไปเดินเล่นด้วยกัน เคยจับมือเรา พอเวลาผ่านมานี้ก็ปั่นจักรยาน ตอนปั่นก็จับนู่นนี้ คือ เราอะสับสนไปหมดกลัวก็กลัว กลัวขนาดที่ว่าตอนเขาชวนว่าไปปั่นจักรยานเล่นกันไหม มันรู้สึกกลัวอยากคุยกันหวาน ๆ เรื่อย ๆ แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน เรื่องราวในอดีตของกันและกัน คุยกันไปเรื่อย ๆ คิดถึงกัน แต่สิ่งที่ทำกันมามันมากไปมากไปมาก ๆ บางคนอาจจะแบบแค่นี้เองก็แค่จูบ ก็แค่จับ เฮ้ยยย สำหรับเรามันเทียบกันไม่ได้เลยนะ ตอนวันเกิดเราเขาก็อยู่กับเราถึงจะไม่มีของขวัญอะไรแต่การที่ข้าง ๆ เราก็พิเศษที่สุดแล้วอ่ะจริง  ๆคือไม่ต้องการอะไรแพงๆ เลยนะ สุดท้ายตอนสงกรานต์เขาก็บอกเราว่าเขารู้สึกไม่เหมือนเดิม บอกให้เวลากับตัวเอง ให้เวลากับกับใจของทั้งสองคน ก็ถามกลับไปนะว่ามีคนอื่นเหรอในความหมายเราอ่ะ รู้สึกชอบคนอื่นเหรอ ชอบใครอะไรงี้ ก็บอกว่าไม่มี ไปไม่เป็นเลย ร้องไห้ก็ร้องไม่ออก หัวเราะก็หัวเราไม่ได้ยังไงไม่รู้ เป็นสงกรานต์ที่มากจริงๆ เขาเคยให้พาสเวิร์ดเรา เราก็เข้าไปดูอยากรู้วะจริงๆ เจอเลยเขาคุยกับรุ่นน้อง(รุ่นเดียวกับเขา) แบบตอนที่อยู่กับเราด้วยนะตอนที่เรารอให้เขาโทรมา ตอนที่เรารอเขาอะเอากูไปไว้ไหนวะ เราก็ทำอะไรล่ะแอดเฟสน้องคนนั้นไปดิ พอแอดไปก็ไม่ได้จะหาเรื่องแต่ก็ถามไปเลยตรงๆ คุยไปคุยมาน้องเขาบอกว่าหนูมีแฟนแล้วคะ ไม่คิดอะไรเกินเพื่อนเลยคะ เขาบล๊อกเฟสเราแล้วไงเอาไง ก็เลยให้น้องเขาถามว่าชอบน้องตอนไหน พอเขาเล่าเท่านั้นแหล่ะ ทุกช่วงเวลาที่เขามองคนอื่นชอบคนอื่นมันเป็นเวลาที่เราอยู่ข้างๆ เขา เจ็บพูดอะไรไม่ออกช่วงนั้นบ้ามากแล้วก็ไปหาพี่คนนั้นด้วยคนที่เขาเคยคุยเคยรู้สึกดีด้วยพี่เขาก็ช่วยทุกอย่างช่วยเป็นตัวกลางให้เราได้คุยได้เครียเราเครียกันสามสี่รอบได้คำตอบไม่ชัดเจนสักรอบจนรอบสุดท้ายเขาบอกว่าเราว่า "... กับ .. ยังไม่ได้คบกันเลยด้วยซ้ำ" ทำไงล่ะสตั้น!! แล้วที่ผ่านมามันคืออะไรเหรอ? ที่ทำกับเราหลายๆ อย่าง อ่ะเขาทำให้เรารู้สึกว่าเราเป็นผู้หญิงที่ใจง่ายยอมให้เขาทำอะไรง่ายๆ ทั้งๆ ที่ยังไม่ได้เป็นอะไรกันความรู้สึกเราล่ะ พอต่อมาเขาก็แอดมาเป็นเพื่อนในเฟสไม่ถึงอาทิตย์บล็อคเราไปอีก รอบนี้เงียบหายไปเลยไม่อะไร จนเราอยากกินเหล้าเมาจ้าาาา น้ำตามาจากไหนไม่รู้พูดหมดตอนเมานี้หมดสภาพเหมือนหมาเลย ร้องไห้เหมือนคนเสียสติคนบ้าเพื่อนคนรอบข้างทำอะไรไม่ได้นอกจากนั่งอยู่ข้างๆ พอฟื้นขึ้นมาก็กลับมาเป็นคนอีกรอบทำไมมันรู้สึกโล่งสบาย เราก็รับรู้เรื่องราวของเขาอยู่นะทั้ง ๆ ที่บล๊อคเราหมดทุกเฟสที่เรามีแต่ก็ทำอะไรไม่ได้แต่ก็ยังมีคนมาเล่าให้ฟังตลอดอ่ะว่ามีอะไรเหมือนกับว่าเราคุยเรื่องอื่นมันก็วนเข้าเรื่องคนนี้ตลอดอ่ะ มีความรู้สึกว่าเราจะกลับมารักกันเหมือนเดิมแต่เดี๋ยวนะถามตัวเองนะ"ไปเอาความมั่นใจมาจากไหนเหรอ? อีบ้าาาา เขายังไม่ปลดบล๊อกเลยตอนนี้ ยังจะคิดว่าเขาจะกลับมาหาเหรอ?" อะไรประมาณนั้นอ่ะ เมาครั้งที่สองก็ทักน้องคนนั้นไปอีกคือคุยกับน้องตลอดนะแต่คุยเรื่องอื่นแต่วันที่เมาอ่ะขอหน่อยว่ามันยังทักมาอยู่ไหมน้องก็ตอบมาว่าทักอยู่วันนี้ดราม่ากันไปน้องเขาก็บอกให้ตัดใจ บอกว่าถ้ายังอยากคุยกับให้ได้แค่เพื่อน มากกว่านี้อึดอัดกันป่าวๆ เราก็เลยถามว่าแฟนน้องล่ะว่าไง น้องว่าแฟนน้องก็รับรู้แล้วก็บอกให้ระวังตัวดูแลตัวเองดีๆ ถ้ามากกว่านี้ก็ให้บอกน้องก็รายงานแฟนเรื่อยๆ นะ น่ารักมากอ่ะ จนเราคิดได้ว่าเออเหนียววะไอ้น้องคนนี้มั่นคงกับแฟนตัวเองไม่หวั่นไหวกับเขาหรอกวะ คือตอนนี้ต่อให้เขาคุยกับใครไปแล้วก็เฉยๆ อ่ะ แต่ถ้าถามว่ายังรักไหม ? ตอบเลยว่ารัก ก็ไม่รู้ไงว่าอะไรมันติดใจเราอยู่คือทำไมเราไปทำใจให้มันลืมๆ ไปซะเฉยๆ กับมันไปซะเลิกคิดว่าจะกลับมารักกันได้เพราะป่านนี้ยังไม่ปลดบล็อคเราเลยยังจะหวังอะไรอีก แต่พอได้อ่านกระทู้ในพันทิปเกี่ยวกับคนที่เลิกกันจะกลับมาคบกันได้ไหม บางอันก็ดีนะกลับได้ ๆ บางอันก็มาซะเศร้าว่าไม่ได้ แล้วเราถามหน่อยนะว่าอย่างกรณีเราอ่ะเลิกกันแบบนี้กลับมาได้ไหม? แล้วเราเจอแบบนี้เราโง่ป่ะ? ที่ยอมเกือบจะทุกอย่าง
#ตั้งกระทู้ครั้งแรก  อยากแชร์เรื่องราวช่วงนึงในชีวิต ก็เข้ามาแสดงความคิดเห็นได้ อย่าว่าเราแรดเลยนะ 5555555 #ขอบคุณคะที่อ่านจนจบหรือไม่จบ ?