สวัสดีวันนี้เราจะมาเล่าประสบการณ์การโดดเรียนครั้งแรก...
เรื่องมันมีอยู่ว่า ตอนนั้นผมอยู่ ม.6 ครับ
ซึ่งส่วนใหญ่เด็กรุ่นน้องจะมองว่า พี่ ม.6 สบายจังเลย ไม่ค่อยได้เรียน
แต่ความจริงมันกลับกันครับ
อาจารย์ไม่ค่อยเข้าสอนเพราะเด็กบางคนลาไปสอบนู่นนี่นั่นบ้างจนเกือบหมดห้อง
แต่....
อาจารย์มักสั่งงานไว้เสมอ (ส่วนมากจะสั่งให้เขียงรายงาน เพื่อป้องกันการ 'ก็อป/วาง')
มันก็มีทั้งดีและดีน้อย(ไม่อยากพูดว่าเสีย5555)
ข้อดีคือการได้ทบทวนไปในตัว
ข้อดีน้อยคือ การทำไม่ทัน (อาจเพราะมอหกกินจะกรรมเยอะรายงาน(เขียน)แน่น)
วันนั้น....
เกิดต้องส่งรายงานตอนบ่ายพอดีครับ(มีประมาณ50หน้า)
ความจริงวางอผนจะทำทุกวันหลังเลิกเรียนไม่เกินสี่ทุ่ม
(ผมลืมบอกไปว่าผมขึ้นรถรับส่งเพราะพ่อแมาไม่ให้ไปอยู่หอ ตื่นตีสี่ อาบน้ำรอรถมา ตีห้า พอเลิกเรียน หกโมง รอคนขึ้นรถครบทุ่มหนึ่งพอดี กลับบ้านมาถึงประมาณเกือบๆสองทุ่ม ก็มาอาบน้ำกินข้าว ทำการบ้าน ถึงสี่ห้าทุ่ม ถ้าเกินนี้กลัวตื่นไม่ไหว)
และแน่นอนวันส่งรายงานงานผมยังไม่เสร็จเพราะช่วงนั้นเป็นช่วงกีฬาสีด้วยแหละครับ ผมเลยมานั่งทำต่อที่โรงเรียนตอนเช้า รวมถึงตอนเข้าแถว
แต่ก็ไม่เสร็จครับ เหลืออีกสี่ห้าแผ่น แต่ต้องเข้าเรียนคาบเช้าแล้ว จะจดในคาบก็ไม่ได้ต้องเกรงใจครู
เพื่อนๆกลุ่มผมก็ทำไม่เสร็จเช่นกัน จึงพากันนัดกันโดดคาบคณิตศาสตร์(อาจารย์โหดมาก)
คิดอยู่นานสองนาน แต่ยังไงก็เอาว่ะเพื่อนมาเรียนสิบกว่าคน อาจารย์คงจะไม่สอนและให้งานเหมือนเดิม
เราเลยเลือกที่จะโดดไปกับเพื่อนสี่ห้าคนของเรา
แต่แล้วความโชคดีที่จะทำงานเสร็จมีความโชคร้ายอยู่ อาจารย์ที่จะเข้าสอนวิชาถัดจากคณิตศาสตร์นั่งอยู่ในห้องสมุด (ที่ที่เรานั่งปั่นงานอยู่)
อาจารย์หันมายิ้มให้อย่างสวยงามแล้วพูดว่า
'อ่าวอาจารย์ไม่เข้าสอนหรอ มามาเดี๋ยวครูขึ้นไปสอน'
ผมและเพื่อนๆได้แต่นั่งอึ้งแบบเงียบๆและรอให้อาจารย์เดินออกไปก่อน
แล้วพวกเราก็.....'วิ่งสิครับรอไร'
พอวิ่งไปถึงห้อง ครูที่พูดกับเราเมื่อกี้ท่านถึงห้องแล้วครับ แล้วก็ส่งสายตาโหดๆมาประมาณว่า 'พวกเธอโดดเรียนใช่ไหม'
พอจบคาบคณิต อาจารย์ก็ไปเล่าให้อาจารย์ฟังว่าเราโดดเรียนนู่นนี่นั่น
ณ จุดๆนั้น หน้าผมชาไปทั้งตัวทั้งอายทั้งกลัว โถ่ว ชีวิตการโดดเรียนครั้งแรกทำให้ผมเสียหายหลายแสน(แสนสาหัสถ้าผู้ปกครองรู้)
#เพื่อนๆหละครับมีใครเคยโดดเรียนไหมแล้วโดดไปทำอะไร
เมื่อเด็กเรียน "โดดเรียน"
เรื่องมันมีอยู่ว่า ตอนนั้นผมอยู่ ม.6 ครับ
ซึ่งส่วนใหญ่เด็กรุ่นน้องจะมองว่า พี่ ม.6 สบายจังเลย ไม่ค่อยได้เรียน
แต่ความจริงมันกลับกันครับ
อาจารย์ไม่ค่อยเข้าสอนเพราะเด็กบางคนลาไปสอบนู่นนี่นั่นบ้างจนเกือบหมดห้อง
แต่....
อาจารย์มักสั่งงานไว้เสมอ (ส่วนมากจะสั่งให้เขียงรายงาน เพื่อป้องกันการ 'ก็อป/วาง')
มันก็มีทั้งดีและดีน้อย(ไม่อยากพูดว่าเสีย5555)
ข้อดีคือการได้ทบทวนไปในตัว
ข้อดีน้อยคือ การทำไม่ทัน (อาจเพราะมอหกกินจะกรรมเยอะรายงาน(เขียน)แน่น)
วันนั้น....
เกิดต้องส่งรายงานตอนบ่ายพอดีครับ(มีประมาณ50หน้า)
ความจริงวางอผนจะทำทุกวันหลังเลิกเรียนไม่เกินสี่ทุ่ม
(ผมลืมบอกไปว่าผมขึ้นรถรับส่งเพราะพ่อแมาไม่ให้ไปอยู่หอ ตื่นตีสี่ อาบน้ำรอรถมา ตีห้า พอเลิกเรียน หกโมง รอคนขึ้นรถครบทุ่มหนึ่งพอดี กลับบ้านมาถึงประมาณเกือบๆสองทุ่ม ก็มาอาบน้ำกินข้าว ทำการบ้าน ถึงสี่ห้าทุ่ม ถ้าเกินนี้กลัวตื่นไม่ไหว)
และแน่นอนวันส่งรายงานงานผมยังไม่เสร็จเพราะช่วงนั้นเป็นช่วงกีฬาสีด้วยแหละครับ ผมเลยมานั่งทำต่อที่โรงเรียนตอนเช้า รวมถึงตอนเข้าแถว
แต่ก็ไม่เสร็จครับ เหลืออีกสี่ห้าแผ่น แต่ต้องเข้าเรียนคาบเช้าแล้ว จะจดในคาบก็ไม่ได้ต้องเกรงใจครู
เพื่อนๆกลุ่มผมก็ทำไม่เสร็จเช่นกัน จึงพากันนัดกันโดดคาบคณิตศาสตร์(อาจารย์โหดมาก)
คิดอยู่นานสองนาน แต่ยังไงก็เอาว่ะเพื่อนมาเรียนสิบกว่าคน อาจารย์คงจะไม่สอนและให้งานเหมือนเดิม
เราเลยเลือกที่จะโดดไปกับเพื่อนสี่ห้าคนของเรา
แต่แล้วความโชคดีที่จะทำงานเสร็จมีความโชคร้ายอยู่ อาจารย์ที่จะเข้าสอนวิชาถัดจากคณิตศาสตร์นั่งอยู่ในห้องสมุด (ที่ที่เรานั่งปั่นงานอยู่)
อาจารย์หันมายิ้มให้อย่างสวยงามแล้วพูดว่า
'อ่าวอาจารย์ไม่เข้าสอนหรอ มามาเดี๋ยวครูขึ้นไปสอน'
ผมและเพื่อนๆได้แต่นั่งอึ้งแบบเงียบๆและรอให้อาจารย์เดินออกไปก่อน
แล้วพวกเราก็.....'วิ่งสิครับรอไร'
พอวิ่งไปถึงห้อง ครูที่พูดกับเราเมื่อกี้ท่านถึงห้องแล้วครับ แล้วก็ส่งสายตาโหดๆมาประมาณว่า 'พวกเธอโดดเรียนใช่ไหม'
พอจบคาบคณิต อาจารย์ก็ไปเล่าให้อาจารย์ฟังว่าเราโดดเรียนนู่นนี่นั่น
ณ จุดๆนั้น หน้าผมชาไปทั้งตัวทั้งอายทั้งกลัว โถ่ว ชีวิตการโดดเรียนครั้งแรกทำให้ผมเสียหายหลายแสน(แสนสาหัสถ้าผู้ปกครองรู้)
#เพื่อนๆหละครับมีใครเคยโดดเรียนไหมแล้วโดดไปทำอะไร