สวัสดีค่ะ ชาวพันทิปทุกคน
เมื่อ2ปีก่อน ฉันได้รู้จักกับรุ่นพี่ม.6 กลุ่มนึง ตอนนั้นฉันเรียนอยู่ม.4 กิจกรรมบางอย่าง ทำให้ฉันกับรุ่นพี่กลุ่มนั้นได้ใช้เวลาที่อยู่ในโรงเรียนด้วยกันทุกวัน
ตอนนี้ฉันคุยกับรุ่นพี่คนนึงที่อยู๋ในกลุ่มนั้นล่ะค่ะ แต่เมื่อ2 ปีก่อนฉันกับเขา ก็แค่รุ่นพี่รุ่นน้องกัน เพราะฉันดันไปแอบชอบเพื่อนเขาอีกคน 555
เราเริ่มสนิทกันมากขึ้น ฉันกำลังเป็นที่ปรึกษาคนใหม่ของเขา เขาก็จะขึ้นมาเล่าให้ฉันฟัง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเพื่อน แฟน หรือแม้กระทั้งเรื่องเรียนต่อ มันทำให้ความคิดแว๊บนึงของฉันเกิดขึ้นมาว่าฉันชอบพี่เขารึป่าว แต่ก็ต้องเลิกคิด เพราะว่าพี่เขาก็มีแฟน ฉันก็มีแฟน..
จนถึงวันที่พี่เขาจบม.6 ฉันไม่ได้เจอเขาเลย แม้แต่วันปัจฉิม เขาหายไปตอนไหนก็ไม่รู้ จำได้ว่าเรื่องสุดท้ายที่เราคุยกัน พี่เขามาปรึกษาเรื่องเรียนต่อ แต่ฉันก็ไม่ได้สนใจกับการที่พี่เขาหายไปเท่าไหร่ เพราะฉันก็มีแฟนอยู่แแล้ว เลยไม่ค่อยจะสนใครเท่าไหร่
จนเวลาผ่านไปเกือบปี ฉันก็เลิกกับแฟน ณ ตอนนั้น มันเจ็บจนไม่รู้จะทำอะไร จนฉันคิดว่าจะยังไม่เปิดใจคุยกะใคร ถึงแม้จะดีแค่ไหนก็ตาม
หลังจากที่ฉันเลิกกะแฟนได้เดือนกว่าๆ เฟสบุ๊คของฉันก็มีแชทช่องนึง เด้งมา พร้อมกับข้อความที่บอกว่า "หวัดดีน้องสาวผู้น่ารัก" พี่เขากลับมา หลังจากหายไปไหนก็ไม่รู้
เราสองคนก็เลยคุยกันไป ตามประสาพี่น้องที่ไม่ได้คุยกันนานมาก ถามสารทุกข์สุกดิบต่างๆนาๆ จนฉันลืมไปเลยว่า "ฉันกำลังเสียใจ"
เราสองคนคุยกันตลอดตั้งแต่วันนั้นที่พี่เขาทักมา คุยกันทุกครั้งที่ว่าง คุยกันทุกครั้งก่อนนอน มันเลยทำให้ฉันเกิดคำถามกับตัวเองว่า "เขาจะรู้สึกอย่างเรารึป่าว" เพียงเวลาอาทิตย์กว่าๆที่คุยกัน มันทำให้ฉันรู้สึกดีกับพี่เขามากๆ มากจนอยากจะถาม.. แต่ก็ไม่กล้า!!
จนใกล้จะถึงวันที่เขาต้องกลับไปเรียนต่อ เขาก็เอาคำถามที่ฉันอยากถามเขา มาถามฉัน ความรูสึกตอนนั้น ดีใจกว่าตอนที่แฟนคนก่อนขอฉันคบอีก มันมีความสุขมากกับการที่รู้ว่า เราสองคนรู้สึกเหมือนกัน เราสันยากันว่า สิ้นปี 57 เราจะกลับมาเจอกัน
แต่ทุกอย่างก็ไม่เป็นอย่างที่หวัง ต้นเดือนธันวา ปี 57 ฉันต้องย้ายที่อยู่ใหม่ ที่ๆเราสองคนไกลกันกว่าเดิม คือฉันย้ายไปอยู่ภาคเหนือ พี่เขาเรียนอยู่ภาคใต้
เราสองคนผิดหวังกับเรื่องที่เกิดขึ้น ฝันของเราสองคนสลายไปภายในเสี้ยวเวลา จากคำว่า เดี๋ยวก็ได้เจอกันแล้ว กลายเป็น เราจะได้เจอกันอีกเมื่อไหร่..ก็ไม่รู้เลย
ตอนนี้ฉันกับพี่เขาก็ยังคุยกันอยู่ ยังติดต่อกันตลอด แต่เราก็ไม่มีสถานะใดๆ ที่ผูกมัดกันเลย เขาเคยขอฉันเป็นแฟน แต่ฉันกลับปฏิเสธ เพราะฉันอยากตอบตกลงต่อหน้าเขาเท่านั้นเอง แต่ฉันก็ไม่รู้เลยว่าเมื่อไหร่ ที่เราจะกลับมาเจอกัน
เราสองคนต่างก็มีความหวังเดียวกัน เพียงแค่ว่าสักวันเราคงได้เจอกัน ถึงแม้ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่..ก็ตาม
เราจะได้เจอกันอีกไหม
เมื่อ2ปีก่อน ฉันได้รู้จักกับรุ่นพี่ม.6 กลุ่มนึง ตอนนั้นฉันเรียนอยู่ม.4 กิจกรรมบางอย่าง ทำให้ฉันกับรุ่นพี่กลุ่มนั้นได้ใช้เวลาที่อยู่ในโรงเรียนด้วยกันทุกวัน
ตอนนี้ฉันคุยกับรุ่นพี่คนนึงที่อยู๋ในกลุ่มนั้นล่ะค่ะ แต่เมื่อ2 ปีก่อนฉันกับเขา ก็แค่รุ่นพี่รุ่นน้องกัน เพราะฉันดันไปแอบชอบเพื่อนเขาอีกคน 555
เราเริ่มสนิทกันมากขึ้น ฉันกำลังเป็นที่ปรึกษาคนใหม่ของเขา เขาก็จะขึ้นมาเล่าให้ฉันฟัง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเพื่อน แฟน หรือแม้กระทั้งเรื่องเรียนต่อ มันทำให้ความคิดแว๊บนึงของฉันเกิดขึ้นมาว่าฉันชอบพี่เขารึป่าว แต่ก็ต้องเลิกคิด เพราะว่าพี่เขาก็มีแฟน ฉันก็มีแฟน..
จนถึงวันที่พี่เขาจบม.6 ฉันไม่ได้เจอเขาเลย แม้แต่วันปัจฉิม เขาหายไปตอนไหนก็ไม่รู้ จำได้ว่าเรื่องสุดท้ายที่เราคุยกัน พี่เขามาปรึกษาเรื่องเรียนต่อ แต่ฉันก็ไม่ได้สนใจกับการที่พี่เขาหายไปเท่าไหร่ เพราะฉันก็มีแฟนอยู่แแล้ว เลยไม่ค่อยจะสนใครเท่าไหร่
จนเวลาผ่านไปเกือบปี ฉันก็เลิกกับแฟน ณ ตอนนั้น มันเจ็บจนไม่รู้จะทำอะไร จนฉันคิดว่าจะยังไม่เปิดใจคุยกะใคร ถึงแม้จะดีแค่ไหนก็ตาม
หลังจากที่ฉันเลิกกะแฟนได้เดือนกว่าๆ เฟสบุ๊คของฉันก็มีแชทช่องนึง เด้งมา พร้อมกับข้อความที่บอกว่า "หวัดดีน้องสาวผู้น่ารัก" พี่เขากลับมา หลังจากหายไปไหนก็ไม่รู้
เราสองคนก็เลยคุยกันไป ตามประสาพี่น้องที่ไม่ได้คุยกันนานมาก ถามสารทุกข์สุกดิบต่างๆนาๆ จนฉันลืมไปเลยว่า "ฉันกำลังเสียใจ"
เราสองคนคุยกันตลอดตั้งแต่วันนั้นที่พี่เขาทักมา คุยกันทุกครั้งที่ว่าง คุยกันทุกครั้งก่อนนอน มันเลยทำให้ฉันเกิดคำถามกับตัวเองว่า "เขาจะรู้สึกอย่างเรารึป่าว" เพียงเวลาอาทิตย์กว่าๆที่คุยกัน มันทำให้ฉันรู้สึกดีกับพี่เขามากๆ มากจนอยากจะถาม.. แต่ก็ไม่กล้า!!
จนใกล้จะถึงวันที่เขาต้องกลับไปเรียนต่อ เขาก็เอาคำถามที่ฉันอยากถามเขา มาถามฉัน ความรูสึกตอนนั้น ดีใจกว่าตอนที่แฟนคนก่อนขอฉันคบอีก มันมีความสุขมากกับการที่รู้ว่า เราสองคนรู้สึกเหมือนกัน เราสันยากันว่า สิ้นปี 57 เราจะกลับมาเจอกัน
แต่ทุกอย่างก็ไม่เป็นอย่างที่หวัง ต้นเดือนธันวา ปี 57 ฉันต้องย้ายที่อยู่ใหม่ ที่ๆเราสองคนไกลกันกว่าเดิม คือฉันย้ายไปอยู่ภาคเหนือ พี่เขาเรียนอยู่ภาคใต้
เราสองคนผิดหวังกับเรื่องที่เกิดขึ้น ฝันของเราสองคนสลายไปภายในเสี้ยวเวลา จากคำว่า เดี๋ยวก็ได้เจอกันแล้ว กลายเป็น เราจะได้เจอกันอีกเมื่อไหร่..ก็ไม่รู้เลย
ตอนนี้ฉันกับพี่เขาก็ยังคุยกันอยู่ ยังติดต่อกันตลอด แต่เราก็ไม่มีสถานะใดๆ ที่ผูกมัดกันเลย เขาเคยขอฉันเป็นแฟน แต่ฉันกลับปฏิเสธ เพราะฉันอยากตอบตกลงต่อหน้าเขาเท่านั้นเอง แต่ฉันก็ไม่รู้เลยว่าเมื่อไหร่ ที่เราจะกลับมาเจอกัน
เราสองคนต่างก็มีความหวังเดียวกัน เพียงแค่ว่าสักวันเราคงได้เจอกัน ถึงแม้ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่..ก็ตาม