อันเนื่องมาจากเดือนพฤษภาคม ปี 2013 ฉันกับพี่สาวได้ไปเยือนอังกฤษเป็นครั้งแรก เป็นการเที่ยวแบบเดินทางกันเอง เที่ยวเอง หนึ่งในเส้นทางการท่องเที่ยวเราได้แวะหมู่บ้านไบเบอร์รี่ (ฺBibury) หมู่บ้านชนบทแสนสวยแถบคอทส์โวลท์ ตั้งอยู่ทางตะวันตกเฉียงใต้ของอังกฤษ ครั้งนั้นเราไปเดือนพฤษภาคม ได้เห็นกุหลาบ ทั้งกุหลาบต้นและกุหลาบเลื้อย ที่บ้านในแถบนี้นิยมปลูกให้เลื้อยไปกับฝาผนังบ้าน พากันออกดอกตูมแต่ยังไม่บาน ยังไม่หอม เพิ่งจะเป็นตุ่มๆ เราจึงได้แต่หมายมาดกันว่าปีหน้าเดือนมิถุนายน จะกลับมาใหม่ (ทั้งนี้ทั้งนั้น ดอกไม้ในเดือนพฤษภาคมก็สวยมากทีเดียว เพียงแต่กุหลาบยังไม่บาน) ครั้งนี้เราจอง Britrail เพื่อสะดวกและประหยัด เพราะเราจะต้องขึ้นไปสก๊อตด้วย แต่ฉันกลับพบว่าชอบการเดินทางโดยรถบัสมากกว่าเพราะ
1. สถานีรถไฟในยุโรป หลายสถานีมักไม่มีลิฟท์และบันไดเลื่อน ต้องแบกกระเป๋าเดินทางใบมหึมาขึ้นๆ ลงๆ บันไดอยู่นั่นแล้ว
2. ขึ้นรถไฟมักต้องคอยแย่งที่วางกระเป๋าอีก และมักจะเต็มแล้วตอนเราไปถึง แต่รถบัสมีที่วางกระเป๋าแน่ๆ มีคนขับคอยยกกระเป๋าให้อีก (ชอบ)
3. กระจกหน้าต่างรถไฟอันกว้างสบายจอใหญ่ มีโต๊ะใหญ่วางของให้นั่งกินนั่งอ่านตามสบาย จะถูกสำรองที่นั่งให้นักเดินทางที่มีโน้ตบุ้คไปด้วย ซึ่งมักเป็นชาวเมืองเอง ที่น่าเจ็บใจคือ พวกนี้ไม่เห็นจะชื่นชมวิวข้างทางเลย ได้แต่จ้องหน้าจออย่างเดียว และการเลือกที่นั่งดีไม่ดี ไปเจอที่นั่งแบบนั่งทวนรถไฟ...เซ็งเบย

4. ฉันว่าการนั่งรถบัสได้ดูตึกรามบ้านช่องแบบใกล้ชิดติดจอมากกว่า
ซึ่งทริปใหม่เดือนมิถุนายน 2014 ฉันต้องเดินทางคนเดียว เพราะตัวต้นเรื่องพี่สาวของฉันที่อยากชมกุหลาบคอทส์โวลท์ติดผ่าตัด เส้นทางครั้งนี้ฉันเลือกเที่ยวอ๊อกฟอร์ด, ไซเรนเซสเตอร์, คอทส์โวลท์, ลอนดอน โดยแวะเที่ยวเมืองวินเซอร์แบบไปกลับจากลอนดอน พาหนะในการเดินทางเน้นที่รถบัสประจำทาง เป็นการเที่ยวแบบสโลไลฟ์ ใครสนใจการเที่ยวแบบนี้ก็ตามกันมาเลยค่ะ
[CR] เที่ยวลอนดอน อ๊อกฟอร์ด คอทส์โวลด์ วินเซอร์ ไปรถบัส ง่ายๆสบายเป๋า
1. สถานีรถไฟในยุโรป หลายสถานีมักไม่มีลิฟท์และบันไดเลื่อน ต้องแบกกระเป๋าเดินทางใบมหึมาขึ้นๆ ลงๆ บันไดอยู่นั่นแล้ว
2. ขึ้นรถไฟมักต้องคอยแย่งที่วางกระเป๋าอีก และมักจะเต็มแล้วตอนเราไปถึง แต่รถบัสมีที่วางกระเป๋าแน่ๆ มีคนขับคอยยกกระเป๋าให้อีก (ชอบ)
3. กระจกหน้าต่างรถไฟอันกว้างสบายจอใหญ่ มีโต๊ะใหญ่วางของให้นั่งกินนั่งอ่านตามสบาย จะถูกสำรองที่นั่งให้นักเดินทางที่มีโน้ตบุ้คไปด้วย ซึ่งมักเป็นชาวเมืองเอง ที่น่าเจ็บใจคือ พวกนี้ไม่เห็นจะชื่นชมวิวข้างทางเลย ได้แต่จ้องหน้าจออย่างเดียว และการเลือกที่นั่งดีไม่ดี ไปเจอที่นั่งแบบนั่งทวนรถไฟ...เซ็งเบย
4. ฉันว่าการนั่งรถบัสได้ดูตึกรามบ้านช่องแบบใกล้ชิดติดจอมากกว่า
ซึ่งทริปใหม่เดือนมิถุนายน 2014 ฉันต้องเดินทางคนเดียว เพราะตัวต้นเรื่องพี่สาวของฉันที่อยากชมกุหลาบคอทส์โวลท์ติดผ่าตัด เส้นทางครั้งนี้ฉันเลือกเที่ยวอ๊อกฟอร์ด, ไซเรนเซสเตอร์, คอทส์โวลท์, ลอนดอน โดยแวะเที่ยวเมืองวินเซอร์แบบไปกลับจากลอนดอน พาหนะในการเดินทางเน้นที่รถบัสประจำทาง เป็นการเที่ยวแบบสโลไลฟ์ ใครสนใจการเที่ยวแบบนี้ก็ตามกันมาเลยค่ะ