สวัสดีครับ ก่อนอื่นเลยต้องขออภัยด้วยที่ tag นั้นมั่วราวกับสายหูฟังที่ถูกยัดในกระเป๋าผ้ามานานนับแรมปี
ถึงแม้เรื่องราวของผมมันจะเกี่ยวข้องกับทุก tag ก็ตามเถอะ
ถ้าเป็นไปได้ ก็อยากให้ทีมงานเห็นใจและเพื่อน ๆ ช่วยดันกระทู้นี้นะครับ
หากอ่านแล้วเห็นดีต้องใจกับข้อความที่ผมจะส่งถึง "เธอ"
* โพสผ่าน ID เพื่อนสาวนะครับ *
เข้าเรื่องเลยครับ
ผมมาตามหาคนครับ ! มันเป็นกระทู้ "หาคน" ที่ผมเคยนั่งบ่นกับเพื่อนอยู่บ่อยครั้ง
"โหยแม่ม แอบโรคจิตนะเนี้ย"
"แอบชอบพวกที่นั่งข้าง ๆ เวลาดูหนังแล้วมาโพสเนี้ยนะ โอ้ย ไมไม่คุยกับเค้าเลยนะ ถ้าปอดขนาดนั้นแล้วจะได้ไหม"
"โห ชาติหน้าคงหน้าเจอหรอก pantip คนเล่นกี่คน แล้วจะมีคนที่รู้จักคนคนนั้น มาเห็นโพสในช่วงเวลานั้น ๆ
บ้า เป็นไปไม่ได้ หนึ่งในแสนอะ บอกเลย"
"แปปเดียวก็ตกแล้ว ไม่มีใครสนใจหรอก"
จนกระทั้งผมมาเจอด้วยตัวเอง จะว่าผมปอดก็ไม่เชิงนัก หรือผมจีบสาวไม่เป็น รุกไม่ถูกต้อง ก็เป็นได้
และในค่ำคืนนั้นแสงสีกับเรดมิกซ์นับสิบแก้ว (รวมถึงควันบารากุจากโต๊ะข้าง ๆ ที่ไม่รู้จะพ่นย้อนหลังมาทำไมนักหนา )
ผมบอกได้เวลาว่า ผมไม่มีสติเท่าไหร่นัก ผมไม่ใช่คอเหล้า และไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญด้านการเที่ยวกลางคืนหรือแม้กระทั่งการจีบสาว
ผมอ่อนหัดเรื่องนี้ครับ เดือนครั้งกับร้านเหล้านี่ก็ถือว่าถี่แล้วสำหรับผม
แต่ใช่ว่าผมจะไม่ชอบนะ เพลงมันส์ ๆ จังหวะแรง ๆ ร้องเพลงเพราะ ๆ (ร้านนี้ผ่านอยู่ )
แถมไฟที่สาดส่อง ฟาดตามร่างกายให้ขับเคลื่อนไปตามเสียงบีท
คอนเสิร์ตยังไม่มันเท่านี้เลยครับ และหลายคอนก็ร้อนจนคนรอบข้างร่วงเป็นสิบ
นั้นแหละครับ สาเหตุหลัก ๆ ที่ผมเที่ยวกลางคืน และอีกแรงจูงใจหนึ่งก็คือ "ผมเหงา" ครับ หลายคนก็เป็นเช่นนั้น
แต่อย่างที่บอก ผมไม่ใช่สาย hardcore และสไตล์ของผู้หญิงส่วนมากที่ เซกซี่ เอ๊กส์จัด นมทะลัก
(หรือไม่ทะลักก็พยายามแต่งให้ทะลัก นั้นแหละ) มันก็ไม่ใช่สไตล์ผม พวกเธอเป็นได้แค่อาหารตา
และแน่นอน ไลฟ์สไตล์ของเป็นเพียงแค่เส้นขนานที่ไม่มีวันประจบกับชีวิตของพวกเธอเหล่านั้น
(จริง ๆ คงจีบไม่ติดด้วยแหละ ปลอบใจตัวเองไปงั้น ฮ่า ๆ )
และความเหงา ( แบบอยากมีแฟน ) มันเป็นเรื่องที่แก้โครตยากเลยครับ
เรามีงานอดิเรก อ่านหนังสือ ดูหนัง ฟังเพลง ดูซีรี่ย์ ไปเที่ยว บลา ๆ
อย่างมากมันก็แค่ประทังเวลาให้หายเหงาเพียงครู่หนึ่ง นานวันเข้ากิจกรรมพวกนี้ก็รสชาติเหมือนมาม่า
กินได้เพื่ออยู่ แต่ไม่ฟิน และขาดรสชาติ
และบอกเลยนะ "ชีวิตทำงาน" "และเรียน ป โท" ของผม และหลาย ๆ คน ผมเชื่อว่า
แม่มม หาแฟนยากชิปหายเลย หาคนโสดก็อาจจะไม่ยากเท่าไหร่ แต่คนโสดที่สเปคพอผ่าน
ไม่มีแฟนแล้ว ( หรือผัวและลูก ) ดูแล้วเข้ากับเราได้ หายากสรัด ๆ เลยครับ
ไม่นึกมาก่อนเลยว่า คำกล่าวของผู้สูงวัยจะเป็นจริงขนาดนี้ ขนาดเรามีโมเม้นเข้าสังคมนะ
และเราก็กล้าที่จะไปคุยกับเค้าก่อน
60 % ของคนที่นิสัยดี เหมาะเป็นแม่ของลูก มักมีแฟนแล้ว และรักแฟนโครต
พร้อมจะแต่งงานทุก 24 ชั่วโมง (แบบว่าคบกันมาแล้ว 5 ปี + ) แล้วเหลืออะไรละครับ นอกจากต้องมาคอยเฟ้นหาคนที่
นิสัย click พร้อมกันทั้งสองฝ่ายแล้ว ยังต้องมาลุ้นว่าจะแห้วหรือไม่แห้วอีก
"ผมโสดมาสามปีละครับ เพื่อนก็บอกว่าเมิงเลือกเยอะ ก็อาจจะมีส่วน แต่จริง ๆ คือมันหาคนที่ click and love ไม่เจอต่างหาก"
นึกถึงเพลงพี่เป้วงไมล์ notclickable ? unclickable อะไรทำนองนั้นแหละ "อ่า มุกควายครับ อย่าไปสนใจ"
วันนี้ก็เป็นอีกวันหนึ่งผมมาสังสรรค์กับเพื่อน และเพื่อนของเพื่อนอีกที ด้วยความที่ไม่สนิทกันทั้งโต๊ะ
ผมเลยใช้ทักษะ กวาดด้วยสายตาแบบ surround จนกระทั้งผมไปสะดุดเข้ากับผู้หญิงคนนึงเข้า เธออยู่โต๊ะด้านหลังเกือบติดประตูทางออก
และใกล้โซนบาร์ของร้าน ผมไม่รู้จะอธิบายยังไงดี จะบอกว่าน่ารัก มันก็ใช่ แต่แบบทำไมต้องคนนี้ละ ? ผมไม่รู้ครับ แต่ถ้าเจอข้างนอก
ผมว่าเธอเหมือนเด็กเรียน ผมสั้น ใส่แว่น โก๊ะ ๆ แต่ทว่าในร้าน เธอใส่เสื้อ crop top สีหม่น ๆ และด้วยหุ่นของเธอที่สูงเพียว รวมกับท่าเต้นที่เกรียน ๆ
พร้อมจะเอ็นจอยกับทุกคนที่โต๊ะเธอ ผมถึงกับแอบอุทานพร้อมเรอเป็นกลิ่นเหล้าเลยว่า
" you're THE FKING SPOTLIGHT" ผมเหมือนเห็นนิกกี้ พริตตี้ขวัญใจชายไทยอยู่ในร้าน แต่เธอคนนี้ชนะขาดเลยครับ
( มันเป็นความต้องใจนะ อย่าว่ากัน" ) คือแบบเธอมีเอกลักษณ์อะ อารมณ์แบบเธอคือมนุษย์กลายพันธ์คนเดียวในงาน
และแสดงความสามารถพิเศษออกมา ในขณะที่คนอื่นแค่เต้น เมา ดูด ดื่ม อะไรก็ว่าไป คือเธอเด่น
( เป็นการเปรียบเทียบที่แหม่ง ๆ ไปหน่อยเนอะ )
เอาเป็นว่าเธอเหมือนนางฟ้าท่ามกลางราตรีแห่งความเหงาที่แผ่ฟีโรโมนให้ผมคลานไปสยบแทบเท้า (อะไรแบบนั้น)
พอจังหวะที่ใครโสดยกมือขึ้นมาหน่อย "put your hand up in the air แว๊กกกก " แน่นอนครับว่าโสดไม่โสดแม่มก็เนียนยกกันทั้งนั้น
แต่พอเธอยกและโยกหัวเป็นจังหวะ ผมกลับเชื่อว่ะ เชื่อว่าเธอต้องไม่มีแฟน และในโต๊ะนั้นก็ไม่มีแฟนของเธอ ! โมเม้นนั้นเครื่องมันสตาร์ท
ติดและทำให้ผมเปิดเกมรุกแบบที่ไม่เคยทำกะใครมาก่อน (ในผับ )
ผมหาวิธีเข้าไปคุยกับหล่อนเดินโฉบไปมาเล็กน้อย "ให้ตายเหอะ มันยากนะ มั่นใจอย่างเดียวไม่พอต้องมั่นหน้า และหน้าด้านด้วย"
แต่ผมก็ทำได้ครับ ผมขอไลน์เธอด้วยการ scan QR code และคุยโต้ตอบกันเล็กน้อย เพราะร้านจะปิดแล้ว
profile ไลน์ของเธอคือรูปหมา beagle และชื่อโปรไฟล์คือ YW_Nutty ( เผื่อคนรู้จัก ต้องขอโทษด้วยนะที่เผย Profile ID )
" Hi " พร้อมติกเกอร์รูปแมวเหมียว
ส่งติกเกอร์ทักทายกลับมา
"เราชื่อนัทเหมือนกัน"
"เธอน่ารักกกก"
"เห็นหรอ"
"อื่ม"
"มั่วละ"
"อื่ม"
"บวกแสงไฟ"
"น่ารักแหละ ˆ_ ˆ"
"อื้ม เธอมั่ว"
"นี่กะจีบเลยนะ แต่ขอหายมึนก่อน"
" 555 เราก็มึน เพื่อนเมามาก"
อะไรประมาณนี้และมีอีกเล็กน้อย ผมนั่งรอเธออยู่ครู่หนึ่ง ดูเหมือนเพื่อนของเธอจะมีปฏิกริยาอะไรสักอย่างกับการที่ผมนั่งอยู่ที่บาร์
ผมจ้องหน้าเธอบ้าง เผื่อเธอจะปลีกตัวออกมาหา แต่ไม่มีโอกาส และเพื่อนผมก็จะกลับแล้ว สุดท้ายก็คลาดกัน
ครับ มันจบลงดื้อ ๆ แบบนี้เลย ( ผมไม่ได้คิดจะหิ้วหรืออะไรทั้งนั้น ผมแค่อยากมีโอกาสได้คุยกับเธอมากกว่านี้ )
และที่แย่ยิ่งกว่าดูอยู่ดี ๆ เหมือนเธอไม่อ่านไลน์ของผม และพิสูจน์แล้วพบว่า
"ผมโดน Block! "
ครับ มันอาจจะเป็นเรื่องที่ผ่านมาและผ่านไปสำหรับใครบางคน
และยิ่งดูไร้สาระมากขึ้นเพราะเราแทบไม่ได้ปฏิสัมพันธ์อะไรที่มันมีความหมายเลย แต่สำหรับผม มันมีนะ ...
เพื่อนผมก็บอกว่า "ช่างแม่ม หาใหม่"
ผมไม่รู้ว่าผมทำตัวคุกคามเธอมากเกินไปหรือเปล่า ผมไม่ได้ละลาบละล้วงทั้งกายและวาจา แค่หน้าเมา ๆ
กับหน้าตาธรรมดา ๆ ของผมอาจดูเป็นพิษเป็นภัย? หรือว่าเธอแค่กลัวคนแปลกหน้า หรือเพื่อนเธอบอกว่า "อย่าดีกว่าแก "
หรืออะไรเทือกนั้น มันทำให้ผมนอนไม่หลับครับ และผมเกลียด เกลียดอะไรที่มันคาใจสุด ๆ
ถ้าบอกว่า "ไม่อยากคุยอะ ไม่ต้องทักเรานะ" ผมยังรับได้และเข้าใจ แต่คือเห้ย ตัดจบมันไม่ใช่อะ นี่เรายังไม่รู้จักกันเลยน๊ะ !!
ทำไมเธอไม่เปิดโอกาสให้เราเลย ทำไม ทำไม ทำไม ....... กอบกับใครสักคนที่ต้องตา ซึ่งมันหายากมาก ๆ แล้ว
ผมไม่อยากให้โอกาสนี้มันหลุดลอยไปเลยครับ ขอได้รู้จัก ได้เป็นเพื่อน มันก็ยังดีกว่าไม่ได้อะไรเลย ใช่มะ
"นัท ครับ" นัทให้โอกาสเราหน่อยได้ไหม หรือยังไงก็ช่วยมาลองคุยกัน อย่างน้อยถ้ามีอะไร
(เช่นมีแฟนแล้ว หรือไม่สะดวก หรือนายไม่โอ )
ก็ช่วยบอกเราหน่อย จะหลังไมค์หรือไลน์มาหรืออะไรก็ได้
สำหรับใครที่รู้จักสาวผมสั้น ค่อนข้างสูง ใส่แว่น ใส่เสื้อ crop top เอวลอย ณ ร้าน Muse คืนวันเสาร์
ช่วยบอกให้คุณเธอ อ่านกระทู้นี้ก็ยังดี
เราไม่อยากพลาดโอกาสนี้ไป เราไม่อยากคาใจ "เราอยากรู้จักเธอ" และ "เธอ น่ารักจริง ๆ นะ"
เมื่อผมแอบชอบเธอ ณ ร้าน Muse ที่ทองหล่อ (คืนวันเสาร์ 6/6/2015)
สวัสดีครับ ก่อนอื่นเลยต้องขออภัยด้วยที่ tag นั้นมั่วราวกับสายหูฟังที่ถูกยัดในกระเป๋าผ้ามานานนับแรมปี
ถึงแม้เรื่องราวของผมมันจะเกี่ยวข้องกับทุก tag ก็ตามเถอะ
ถ้าเป็นไปได้ ก็อยากให้ทีมงานเห็นใจและเพื่อน ๆ ช่วยดันกระทู้นี้นะครับ
หากอ่านแล้วเห็นดีต้องใจกับข้อความที่ผมจะส่งถึง "เธอ"
* โพสผ่าน ID เพื่อนสาวนะครับ *
เข้าเรื่องเลยครับ
ผมมาตามหาคนครับ ! มันเป็นกระทู้ "หาคน" ที่ผมเคยนั่งบ่นกับเพื่อนอยู่บ่อยครั้ง
"โหยแม่ม แอบโรคจิตนะเนี้ย"
"แอบชอบพวกที่นั่งข้าง ๆ เวลาดูหนังแล้วมาโพสเนี้ยนะ โอ้ย ไมไม่คุยกับเค้าเลยนะ ถ้าปอดขนาดนั้นแล้วจะได้ไหม"
"โห ชาติหน้าคงหน้าเจอหรอก pantip คนเล่นกี่คน แล้วจะมีคนที่รู้จักคนคนนั้น มาเห็นโพสในช่วงเวลานั้น ๆ
บ้า เป็นไปไม่ได้ หนึ่งในแสนอะ บอกเลย"
"แปปเดียวก็ตกแล้ว ไม่มีใครสนใจหรอก"
จนกระทั้งผมมาเจอด้วยตัวเอง จะว่าผมปอดก็ไม่เชิงนัก หรือผมจีบสาวไม่เป็น รุกไม่ถูกต้อง ก็เป็นได้
และในค่ำคืนนั้นแสงสีกับเรดมิกซ์นับสิบแก้ว (รวมถึงควันบารากุจากโต๊ะข้าง ๆ ที่ไม่รู้จะพ่นย้อนหลังมาทำไมนักหนา )
ผมบอกได้เวลาว่า ผมไม่มีสติเท่าไหร่นัก ผมไม่ใช่คอเหล้า และไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญด้านการเที่ยวกลางคืนหรือแม้กระทั่งการจีบสาว
ผมอ่อนหัดเรื่องนี้ครับ เดือนครั้งกับร้านเหล้านี่ก็ถือว่าถี่แล้วสำหรับผม
แต่ใช่ว่าผมจะไม่ชอบนะ เพลงมันส์ ๆ จังหวะแรง ๆ ร้องเพลงเพราะ ๆ (ร้านนี้ผ่านอยู่ )
แถมไฟที่สาดส่อง ฟาดตามร่างกายให้ขับเคลื่อนไปตามเสียงบีท
คอนเสิร์ตยังไม่มันเท่านี้เลยครับ และหลายคอนก็ร้อนจนคนรอบข้างร่วงเป็นสิบ
นั้นแหละครับ สาเหตุหลัก ๆ ที่ผมเที่ยวกลางคืน และอีกแรงจูงใจหนึ่งก็คือ "ผมเหงา" ครับ หลายคนก็เป็นเช่นนั้น
แต่อย่างที่บอก ผมไม่ใช่สาย hardcore และสไตล์ของผู้หญิงส่วนมากที่ เซกซี่ เอ๊กส์จัด นมทะลัก
(หรือไม่ทะลักก็พยายามแต่งให้ทะลัก นั้นแหละ) มันก็ไม่ใช่สไตล์ผม พวกเธอเป็นได้แค่อาหารตา
และแน่นอน ไลฟ์สไตล์ของเป็นเพียงแค่เส้นขนานที่ไม่มีวันประจบกับชีวิตของพวกเธอเหล่านั้น
(จริง ๆ คงจีบไม่ติดด้วยแหละ ปลอบใจตัวเองไปงั้น ฮ่า ๆ )
และความเหงา ( แบบอยากมีแฟน ) มันเป็นเรื่องที่แก้โครตยากเลยครับ
เรามีงานอดิเรก อ่านหนังสือ ดูหนัง ฟังเพลง ดูซีรี่ย์ ไปเที่ยว บลา ๆ
อย่างมากมันก็แค่ประทังเวลาให้หายเหงาเพียงครู่หนึ่ง นานวันเข้ากิจกรรมพวกนี้ก็รสชาติเหมือนมาม่า
กินได้เพื่ออยู่ แต่ไม่ฟิน และขาดรสชาติ
และบอกเลยนะ "ชีวิตทำงาน" "และเรียน ป โท" ของผม และหลาย ๆ คน ผมเชื่อว่า
แม่มม หาแฟนยากชิปหายเลย หาคนโสดก็อาจจะไม่ยากเท่าไหร่ แต่คนโสดที่สเปคพอผ่าน
ไม่มีแฟนแล้ว ( หรือผัวและลูก ) ดูแล้วเข้ากับเราได้ หายากสรัด ๆ เลยครับ
ไม่นึกมาก่อนเลยว่า คำกล่าวของผู้สูงวัยจะเป็นจริงขนาดนี้ ขนาดเรามีโมเม้นเข้าสังคมนะ
และเราก็กล้าที่จะไปคุยกับเค้าก่อน 60 % ของคนที่นิสัยดี เหมาะเป็นแม่ของลูก มักมีแฟนแล้ว และรักแฟนโครต
พร้อมจะแต่งงานทุก 24 ชั่วโมง (แบบว่าคบกันมาแล้ว 5 ปี + ) แล้วเหลืออะไรละครับ นอกจากต้องมาคอยเฟ้นหาคนที่
นิสัย click พร้อมกันทั้งสองฝ่ายแล้ว ยังต้องมาลุ้นว่าจะแห้วหรือไม่แห้วอีก
"ผมโสดมาสามปีละครับ เพื่อนก็บอกว่าเมิงเลือกเยอะ ก็อาจจะมีส่วน แต่จริง ๆ คือมันหาคนที่ click and love ไม่เจอต่างหาก"
นึกถึงเพลงพี่เป้วงไมล์ notclickable ? unclickable อะไรทำนองนั้นแหละ "อ่า มุกควายครับ อย่าไปสนใจ"
วันนี้ก็เป็นอีกวันหนึ่งผมมาสังสรรค์กับเพื่อน และเพื่อนของเพื่อนอีกที ด้วยความที่ไม่สนิทกันทั้งโต๊ะ
ผมเลยใช้ทักษะ กวาดด้วยสายตาแบบ surround จนกระทั้งผมไปสะดุดเข้ากับผู้หญิงคนนึงเข้า เธออยู่โต๊ะด้านหลังเกือบติดประตูทางออก
และใกล้โซนบาร์ของร้าน ผมไม่รู้จะอธิบายยังไงดี จะบอกว่าน่ารัก มันก็ใช่ แต่แบบทำไมต้องคนนี้ละ ? ผมไม่รู้ครับ แต่ถ้าเจอข้างนอก
ผมว่าเธอเหมือนเด็กเรียน ผมสั้น ใส่แว่น โก๊ะ ๆ แต่ทว่าในร้าน เธอใส่เสื้อ crop top สีหม่น ๆ และด้วยหุ่นของเธอที่สูงเพียว รวมกับท่าเต้นที่เกรียน ๆ
พร้อมจะเอ็นจอยกับทุกคนที่โต๊ะเธอ ผมถึงกับแอบอุทานพร้อมเรอเป็นกลิ่นเหล้าเลยว่า
" you're THE FKING SPOTLIGHT" ผมเหมือนเห็นนิกกี้ พริตตี้ขวัญใจชายไทยอยู่ในร้าน แต่เธอคนนี้ชนะขาดเลยครับ
( มันเป็นความต้องใจนะ อย่าว่ากัน" ) คือแบบเธอมีเอกลักษณ์อะ อารมณ์แบบเธอคือมนุษย์กลายพันธ์คนเดียวในงาน
และแสดงความสามารถพิเศษออกมา ในขณะที่คนอื่นแค่เต้น เมา ดูด ดื่ม อะไรก็ว่าไป คือเธอเด่น
( เป็นการเปรียบเทียบที่แหม่ง ๆ ไปหน่อยเนอะ )
เอาเป็นว่าเธอเหมือนนางฟ้าท่ามกลางราตรีแห่งความเหงาที่แผ่ฟีโรโมนให้ผมคลานไปสยบแทบเท้า (อะไรแบบนั้น)
พอจังหวะที่ใครโสดยกมือขึ้นมาหน่อย "put your hand up in the air แว๊กกกก " แน่นอนครับว่าโสดไม่โสดแม่มก็เนียนยกกันทั้งนั้น
แต่พอเธอยกและโยกหัวเป็นจังหวะ ผมกลับเชื่อว่ะ เชื่อว่าเธอต้องไม่มีแฟน และในโต๊ะนั้นก็ไม่มีแฟนของเธอ ! โมเม้นนั้นเครื่องมันสตาร์ท
ติดและทำให้ผมเปิดเกมรุกแบบที่ไม่เคยทำกะใครมาก่อน (ในผับ )
ผมหาวิธีเข้าไปคุยกับหล่อนเดินโฉบไปมาเล็กน้อย "ให้ตายเหอะ มันยากนะ มั่นใจอย่างเดียวไม่พอต้องมั่นหน้า และหน้าด้านด้วย"
แต่ผมก็ทำได้ครับ ผมขอไลน์เธอด้วยการ scan QR code และคุยโต้ตอบกันเล็กน้อย เพราะร้านจะปิดแล้ว
profile ไลน์ของเธอคือรูปหมา beagle และชื่อโปรไฟล์คือ YW_Nutty ( เผื่อคนรู้จัก ต้องขอโทษด้วยนะที่เผย Profile ID )
" Hi " พร้อมติกเกอร์รูปแมวเหมียว
ส่งติกเกอร์ทักทายกลับมา
"เราชื่อนัทเหมือนกัน"
"เธอน่ารักกกก"
"เห็นหรอ"
"อื่ม"
"มั่วละ"
"อื่ม"
"บวกแสงไฟ"
"น่ารักแหละ ˆ_ ˆ"
"อื้ม เธอมั่ว"
"นี่กะจีบเลยนะ แต่ขอหายมึนก่อน"
" 555 เราก็มึน เพื่อนเมามาก"
อะไรประมาณนี้และมีอีกเล็กน้อย ผมนั่งรอเธออยู่ครู่หนึ่ง ดูเหมือนเพื่อนของเธอจะมีปฏิกริยาอะไรสักอย่างกับการที่ผมนั่งอยู่ที่บาร์
ผมจ้องหน้าเธอบ้าง เผื่อเธอจะปลีกตัวออกมาหา แต่ไม่มีโอกาส และเพื่อนผมก็จะกลับแล้ว สุดท้ายก็คลาดกัน
ครับ มันจบลงดื้อ ๆ แบบนี้เลย ( ผมไม่ได้คิดจะหิ้วหรืออะไรทั้งนั้น ผมแค่อยากมีโอกาสได้คุยกับเธอมากกว่านี้ )
และที่แย่ยิ่งกว่าดูอยู่ดี ๆ เหมือนเธอไม่อ่านไลน์ของผม และพิสูจน์แล้วพบว่า "ผมโดน Block! "
ครับ มันอาจจะเป็นเรื่องที่ผ่านมาและผ่านไปสำหรับใครบางคน
และยิ่งดูไร้สาระมากขึ้นเพราะเราแทบไม่ได้ปฏิสัมพันธ์อะไรที่มันมีความหมายเลย แต่สำหรับผม มันมีนะ ...
เพื่อนผมก็บอกว่า "ช่างแม่ม หาใหม่"
ผมไม่รู้ว่าผมทำตัวคุกคามเธอมากเกินไปหรือเปล่า ผมไม่ได้ละลาบละล้วงทั้งกายและวาจา แค่หน้าเมา ๆ
กับหน้าตาธรรมดา ๆ ของผมอาจดูเป็นพิษเป็นภัย? หรือว่าเธอแค่กลัวคนแปลกหน้า หรือเพื่อนเธอบอกว่า "อย่าดีกว่าแก "
หรืออะไรเทือกนั้น มันทำให้ผมนอนไม่หลับครับ และผมเกลียด เกลียดอะไรที่มันคาใจสุด ๆ
ถ้าบอกว่า "ไม่อยากคุยอะ ไม่ต้องทักเรานะ" ผมยังรับได้และเข้าใจ แต่คือเห้ย ตัดจบมันไม่ใช่อะ นี่เรายังไม่รู้จักกันเลยน๊ะ !!
ทำไมเธอไม่เปิดโอกาสให้เราเลย ทำไม ทำไม ทำไม ....... กอบกับใครสักคนที่ต้องตา ซึ่งมันหายากมาก ๆ แล้ว
ผมไม่อยากให้โอกาสนี้มันหลุดลอยไปเลยครับ ขอได้รู้จัก ได้เป็นเพื่อน มันก็ยังดีกว่าไม่ได้อะไรเลย ใช่มะ
"นัท ครับ" นัทให้โอกาสเราหน่อยได้ไหม หรือยังไงก็ช่วยมาลองคุยกัน อย่างน้อยถ้ามีอะไร
(เช่นมีแฟนแล้ว หรือไม่สะดวก หรือนายไม่โอ )
ก็ช่วยบอกเราหน่อย จะหลังไมค์หรือไลน์มาหรืออะไรก็ได้
สำหรับใครที่รู้จักสาวผมสั้น ค่อนข้างสูง ใส่แว่น ใส่เสื้อ crop top เอวลอย ณ ร้าน Muse คืนวันเสาร์
ช่วยบอกให้คุณเธอ อ่านกระทู้นี้ก็ยังดี
เราไม่อยากพลาดโอกาสนี้ไป เราไม่อยากคาใจ "เราอยากรู้จักเธอ" และ "เธอ น่ารักจริง ๆ นะ"