ตอนนี้เราคบกับแฟนเด็กกว่าเรามา 2 ปีแล้วค่ะ เขาจะเป็นคนค่อนข้างมองอะไรง่ายๆ ไม่ชอบคิดเยอะ มีปัญหาอะไรจะคุยเลย ซึ่งต่างกับเราที่คิดมาก และขี้น้อยใจ เป็นอะไรไม่ชอบบอกความรู้สึกตัวเอง เชื่อใจคนยากมาก เรื่องงี่เง่าที่ผญ.ทุกคนต้องเป็นกัน เราก็พยายามไม่เยอะใส่ อยากไปไหนก็ให้ไป เพราะเขาก็บอกตลอดว่าจะไปไหน ทำอะไร เราเลยพยายามเชื่อใจ ว่าเขาคงไม่ทำอะไรที่ทำให้เราเสียความรู้สึก เฟสเราก็ไม่ได้ขอรหัส จนวันนึงเราได้เห็นแชทเขาคุยกับพวกรุ่นน้อง ที่ชอบทักมา เพื่อนๆที่รู้จักบ้าง ก็ไม่มีอะไร แต่ที่สำคัญ แฟนเก่า ที่มีแฟนใหม่แล้ว .. แต่ก็ไม่ได้กุ๊กกิ๊กอะไรกัน แค่ถามความเป็นอยู่อะไรกันเฉยๆเราเลยรู้สึกกลัวขึ้นมา
เพราะเท่าที่รู้แฟนเรารักเขามากเหมือนกัน แล้วโดนบอกเลิก แต่ก็ยังเป็นเพื่อนกันได้อยู่ ก็เคยทะเลาะกันเรื่องนี้ เราไม่อยากต้องบังคับเขาว่าห้ามคุย ห้ามติดต่อกันอีก แต่เราอยากให้เขารู้ตัวว่า ทำแบบนี้แล้วเราไม่โอเค ถึงมันจะไม่มีอะไรก็ตาม เขาก็ได้แต่บอกว่ามันไม่มีอะไรจริงๆ นานๆทีก็ยังคุยกันเหมือนเดิม แม่ของแฟนเก่าเขาก็รักเขามาก อย่างกับลูกชายตัวเอง เล่นเฟสก็มาเม้น มากดไลค์ตลอด แฟนเราก็ยังเรียกเขาว่าแม่ ..
คือเราไม่โอเคอ่ะ ถึงจะไม่ได้มีอะไร แต่ครั้งนึงเขาเคยรักกันมาก แล้วตอนนี้ก็ยังติดต่อกันอยู่ ถ้าวันนึงแฟนเก่าเลิกกับแฟนขึ้นมา จะเป็นยังไง ทำไมเราถึงรู้สึกกลัวอยู่ตลอด ทำไมเขาเลือกทำให้เราสบายใจไม่ได้ แค่อยู่ห่างกันเพราะเรียนคนละที่ นานๆจะเจอกันที พ่อแม่เราไม่ค่อยชอบเขาเท่าไหร่ เพราะเด็กกว่า ฐานะธรรมดาดูไม่มีอนาคต (เขาเป็นพวกรักอิสระ ชอบถ่ายรูป จะเรียนนิเทศน์) เราก็รู้สึกแย่พออยู่แล้ว ไม่ใช่ว่าเขาไม่ดีนะคะ เขาคอยให้กำลังใจเราในวันที่แย่ๆเสมอ บอกรักทุกวัน ฝันดีทุกคืน ขับรถไปรับไปส่ง ก็มีแต่เรื่องนี้ที่เรากลัว
เคยมีครั้งนึงที่เราบอกเลิกเขา แต่พอคุยๆกันแล้วก็ไม่ได้เลิก เพราะเขาก็ไม่อยากเสียเราไป จนเมื่อวันก่อนทะเลาะกันจนเราบอกเลิกอีกครั้ง เขาก็ถามว่าแน่ใจนะ รอบนี้เขาทำอะไร ถ้าเธอเลือกแล้วงั้นก็แล้วแต่เธอ แต่ใจเราตอนนั้น ไม่ได้ต้องการจะทำอย่างที่ปากพูดเลย ก็คุยๆกันไม่ได้เลิกอีกเหมือนเดิม เราก็ถามเขานะ ว่าไม่เสียใจหรือไม่คิดจะยื้อเราไว้เลยหรอ เขาก็บอกว่าถ้าเธอเลือกที่จะไป ยังไงเธอก็ไปอยู่ดี
จะมีผช.สักกี่คนหรอคะ ที่รู้ว่าการอยู่กับเรามันยาก ก็ยังจะอยู่ รู้ว่าพ่อแม่เราไม่ชอบเขาก็ยังจะรักเรา เรามองเขาไม่ออก ว่าเขาจะคิดยังไง รู้สึกยังไง เวลาทะเลาะกัน เราจะชอบถามเสมอว่าเขาเคยคิดถึงชีวิตที่มีเราอยู่บ้างไหม ว่ามันยากแค่ไหน เขาก็จะบอกว่าไม่พูดไม่ได้แปลว่าเขาไม่คิดหรือไม่รู้สึกนะ ถึงอย่างนั้นเราก็ยังกลัวอยู่ดี
เรารู้ว่าวันนึงถ้าเขาจะไปก็ต้องยอมรับความจริง แต่ตอนนี้ด้วยความที่แสดงออกน้อยของเขา เราไม่รู้ว่าเขารักเราจริงรึเปล่า พอจะมีวิธีไหนบ้างไหมคะ ที่จะทำให้เรารู้สึกถึงความรักของเขามากกว่านี้ เพราะเราก็อยากอยู่กับเขาไปนานๆ แต่ความคิดแตกต่างกัน เราเองก็เลิกความคิดมากของเราไม่ได้
เราคิดมากไป หรือเขาคิดน้อยไป ?
เพราะเท่าที่รู้แฟนเรารักเขามากเหมือนกัน แล้วโดนบอกเลิก แต่ก็ยังเป็นเพื่อนกันได้อยู่ ก็เคยทะเลาะกันเรื่องนี้ เราไม่อยากต้องบังคับเขาว่าห้ามคุย ห้ามติดต่อกันอีก แต่เราอยากให้เขารู้ตัวว่า ทำแบบนี้แล้วเราไม่โอเค ถึงมันจะไม่มีอะไรก็ตาม เขาก็ได้แต่บอกว่ามันไม่มีอะไรจริงๆ นานๆทีก็ยังคุยกันเหมือนเดิม แม่ของแฟนเก่าเขาก็รักเขามาก อย่างกับลูกชายตัวเอง เล่นเฟสก็มาเม้น มากดไลค์ตลอด แฟนเราก็ยังเรียกเขาว่าแม่ ..
คือเราไม่โอเคอ่ะ ถึงจะไม่ได้มีอะไร แต่ครั้งนึงเขาเคยรักกันมาก แล้วตอนนี้ก็ยังติดต่อกันอยู่ ถ้าวันนึงแฟนเก่าเลิกกับแฟนขึ้นมา จะเป็นยังไง ทำไมเราถึงรู้สึกกลัวอยู่ตลอด ทำไมเขาเลือกทำให้เราสบายใจไม่ได้ แค่อยู่ห่างกันเพราะเรียนคนละที่ นานๆจะเจอกันที พ่อแม่เราไม่ค่อยชอบเขาเท่าไหร่ เพราะเด็กกว่า ฐานะธรรมดาดูไม่มีอนาคต (เขาเป็นพวกรักอิสระ ชอบถ่ายรูป จะเรียนนิเทศน์) เราก็รู้สึกแย่พออยู่แล้ว ไม่ใช่ว่าเขาไม่ดีนะคะ เขาคอยให้กำลังใจเราในวันที่แย่ๆเสมอ บอกรักทุกวัน ฝันดีทุกคืน ขับรถไปรับไปส่ง ก็มีแต่เรื่องนี้ที่เรากลัว
เคยมีครั้งนึงที่เราบอกเลิกเขา แต่พอคุยๆกันแล้วก็ไม่ได้เลิก เพราะเขาก็ไม่อยากเสียเราไป จนเมื่อวันก่อนทะเลาะกันจนเราบอกเลิกอีกครั้ง เขาก็ถามว่าแน่ใจนะ รอบนี้เขาทำอะไร ถ้าเธอเลือกแล้วงั้นก็แล้วแต่เธอ แต่ใจเราตอนนั้น ไม่ได้ต้องการจะทำอย่างที่ปากพูดเลย ก็คุยๆกันไม่ได้เลิกอีกเหมือนเดิม เราก็ถามเขานะ ว่าไม่เสียใจหรือไม่คิดจะยื้อเราไว้เลยหรอ เขาก็บอกว่าถ้าเธอเลือกที่จะไป ยังไงเธอก็ไปอยู่ดี
จะมีผช.สักกี่คนหรอคะ ที่รู้ว่าการอยู่กับเรามันยาก ก็ยังจะอยู่ รู้ว่าพ่อแม่เราไม่ชอบเขาก็ยังจะรักเรา เรามองเขาไม่ออก ว่าเขาจะคิดยังไง รู้สึกยังไง เวลาทะเลาะกัน เราจะชอบถามเสมอว่าเขาเคยคิดถึงชีวิตที่มีเราอยู่บ้างไหม ว่ามันยากแค่ไหน เขาก็จะบอกว่าไม่พูดไม่ได้แปลว่าเขาไม่คิดหรือไม่รู้สึกนะ ถึงอย่างนั้นเราก็ยังกลัวอยู่ดี
เรารู้ว่าวันนึงถ้าเขาจะไปก็ต้องยอมรับความจริง แต่ตอนนี้ด้วยความที่แสดงออกน้อยของเขา เราไม่รู้ว่าเขารักเราจริงรึเปล่า พอจะมีวิธีไหนบ้างไหมคะ ที่จะทำให้เรารู้สึกถึงความรักของเขามากกว่านี้ เพราะเราก็อยากอยู่กับเขาไปนานๆ แต่ความคิดแตกต่างกัน เราเองก็เลิกความคิดมากของเราไม่ได้