สวัสดีค่ะ
วันนี้พุงโกะมีเรื่องราวดีซึ้งๆ อ่านแล้วรู้สึกอบอุ่นใจ มาฝากกันค่ะ
(โหมดแม่บ้านผู้มีจิตใจอ่อนโยน รักเด็กเข้าสิงค่ะ)
คำเตือน กรุณาเตรียมทิชชู่ไว้ด้วยนะคะ บ่อน้ำตาพุงโกะแตกมาแล้วค่ะ
----------------------------------------------------------------
Best Answer สำหรับแม่ผู้ที่กำลังคิดว่า “ ตัวเองกำลังจะเกลียดลูกสาวแท้ๆ ที่อายุเพียง 6 เดือน ”
เป็นเรื่องราวคำถามและคำตอบของแม่ที่สะสมความเครียดและเหนื่อยสุดๆในการเลี้ยงลูกน้อย จากเว็บไซต์หนึ่งในญี่ปุ่นค่ะ
----------------------------------------------------------------
[คำถาม ]
สิ้นเดือนนี้ลูกสาวจะอายุครบ 6 เดือนแล้วค่ะ เป็นลูกคนแรกค่ะ
ลูกคนนี้ตั้งแต่คลอดมา เป็นเด็กงอแง ร้องไห้บ่อยมาก อ้อน ไม่ค่อยยอมนอน
ต้องคอยให้อุ้มอยู่ตลอดเวลาค่ะ
ตอนนี้ใกล้จะครบ 6 เดือนแล้วก็ยังไม่ค่อยจะยอมนอนกลางวัน ต้องอุ้มเป็นชั่วโมงๆกว่าจะหลับ พอหลับก็เหมือนจะหลับไม่ลึก บางวันประมาณ 20 นาทีก็ตื่นค่ะ
ต่อจากนั้นก็จะพลิกไปพลิกมา ตลอดทั้งวัน
.
อยากให้นอน ก็ไม่ยอมนอน พออุ้มทีก็หยุดร้องที
แต่พอผ่านสักพักก็ขยี้ตาเหมือนง่วง แล้วก็ร้องไห้ต่อค่ะ
.
ยิ่งใช้รถเข็น หรือเป้อุ้ม เวลาออกไปข้างนอกก็ไม่นอน งอแง ร้องไห้ตลอด
(ตอนคลอดใหม่ๆ เวลาพาออกไปข้างนอกจะหลับได้ค่ะ)
.
ในบรรดาลูกของเพื่อนหลายๆคนที่เห็น ก็ยังไม่เห็นเด็กคนไหน ร้องไห้มากเท่านี้เลยค่ะ
.
ตอนคลอดใหม่ๆ ยังดูดนมไม่เก่ง ก็จะร้องไห้ ทำท่าไม่พอใจ แต่ดิฉันก็พยายามบีบเค้นนมให้ตลอดค่ะ
เวลาให้นมก็นอนให้ไม่ได้ ต้องนั่งให้เท่านั้น
.
ทำไมนะ ทำไม ตั้งแต่คลอดลูกคนนี้มา ชีวิตลำบากมาก ไม่เหมือนลูกของคนอื่นๆ
ตื่นมาทุกเช้ารู้สึกเครียด ไม่อยากเห็นลูกคนอื่นเพราะรู้สึกอิจฉา
เกลียดความรู้สึกนี้ของตัวเองตอนนี้มากค่ะ
เกลียดตัวเองที่เริ่มมีความรู้สึกไม่ชอบลูกแท้ๆของตัวเอง
เริ่มเกลียดทุกๆอย่างรอบตัว
.
เวลาดิฉันอุ้ม ลูกจะแค่ยิ้มเฉยๆ แต่เวลาสามีอุ้ม ลูกสาวมักจะหัวเราะคิกคักเสียงดัง
ทั้งๆที่สามีกลับมาจากทำงาน มาอุ้มนิดๆหน่อยๆเท่านั้น ทำให้คิดไปเองว่า
ลูกอยู่กับสามีมีความสุขมากกว่าอยู่กับดิฉัน
.
เคยปรึกษาหมอนะคะ ว่าดิฉันอุ้มมากเกินไปหรือเปล่า
หมอก็บอกว่าไม่ค่ะ ให้อุ้มต่อไปเพราะเด็กเค้าต้องการความปลอดภัยและอุ่นใจจากพ่อแม่
.
แต่ก่อนเป็นคนชอบเด็ก รักเด็กมากค่ะ อยากมีลูกเป็นของตัวเองมาก
แต่ทำไม พอมีแล้วถึงเป็นอย่างนี้
ไม่รู้จะทำยังไงดีแล้วค่ะ
ตอนนี้แม้กระทั่งหน้าลูกสาวตอนหลับ ก็เริ่มรู้สึกว่าไม่น่ารักแล้ว
ช่วยด้วยค่ะ
.
----------------------------------------------------------------
[คำตอบที่ผู้ถามเลือกให้เป็น Best Answer]
.
มะม๊า ขอโทษนะคะ ขอโทษที่หนูดูดนมไม่เก่ง
ขอโทษที่หนูร้องไห้ งอแง ขอโทษที่หนูไม่ยอมนอนกลางวัน
เพราะหนูรักมะม๊านะคะ หนูถึงอยากตื่นตลอด อยากมองมะม๊าตลอดเวลา
.
ปะป๊าไม่ค่อยอุ้มหนู หนูอยากให้ปะป๊าอุ้มหนูบ่อยๆ
ก็เลยต้องยิ้ม ต้องหัวเราะให้ปะป๊ามากๆค่ะ
.
อยู่กับมะม๊า มะม๊าตามใจหนู หนูก็เลยเอาแต่ใจตัวเอง
หนูรู้ว่าทำให้มะม๊าต้องลำบาก หนูดีใจที่มะม๊าเป็นห่วงหนู
หนูอยากอยู่กับมะม๊าตลอดไปค่ะ หนูอยากเก็บมะม๊าไว้กับหนูคนเดียว
.
มะม๊าคนอื่นหนูไม่เอา หนูรักมะม๊าที่สุดในโลก
มะม๊าของหนูใจดีที่สุดในโลก
.
ถ้าหนูโตขึ้น หนูจะใส่ชุดเหมือนมะม๊าออกไปข้างนอก
ถ้าหนูโตขึ้น หนูจะเป็นเพื่อนสนิทกับมะม๊า
ถ้าหนูตัวสูงกว่ามะม๊า หนูจะพยุงมะม๊านะคะ
.
ขอโทษนะคะ ที่ตอนนี้หนูเลี้ยงยากกว่าเด็กคนอื่น
แต่หนูจะเอามะม๊าคนเดียว หนูเลือกที่จะมาเกิดกับมะม๊านะคะ
.
มะม๊า ตอนนี้หนูยังพูดไม่ได้ แต่สายตาและมือน้อยๆของหนู
บอกว่า “ รักมะม๊าอยู่ตลอดเวลา ” นะคะ
รักมะม๊า รักมะม๊า
.
ขอบคุณมะม๊ามากนะคะที่คลอดหนูออกมา
ขอบคุณที่ตั้งใจเลี้ยงดูให้หนูเติบโตขึ้นทุกวันๆ ขอบคุณค่ะ
.
----------------------------------------------------------------
[คำขอบคุณของผู้ตั้งคำถาม]
.
อ่านแล้วน้ำตาไหลไม่หยุดเลยค่ะ
ดิฉันใช้เวลา 34 ชั่วโมงในการคลอดลูกคนนี้
และลูกสาวคนนี้ก็ใช้เวลาเท่ากันในความพยายามที่จะออกมาดูโลกใบนี้
.
เหมือนว่าจะได้สติกลับคืนมาแล้วค่ะ รักลูกคนนี้มาก
ทั้งๆที่ตอนคลอดใหม่ๆ ลำบากกว่านี้ แต่ความรู้สึกรักลูกมีมากกว่าเลยทนมาได้
แต่พอเวลาผ่านไป เริ่มที่จะเอาความรู้สึกเอาตัวเองเป็นหลัก
รู้สึกผิดมากค่ะ
.
ตอนนี้รู้สึกอบอุ่น และจะพยายามเลี้ยงลูกคนนี้ให้ดีที่สุดต่อไปค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ
----------------------------------------------------------------
.
จบแล้วค่ะ เป็นยังไงกันบ้างคะ อ่านมาถึงตรงนี้แล้ว รู้สึกอย่างไรกันบ้าง
พุงโกะอ่านภาษาญี่ปุ่นกี่รอบ น้ำตาก็แตกทุกรอบเลยค่ะ
(ที่ต้องอ่านหลายรอบ เพราะต้องแกะแล้วเอามาแปลให้อ่านนี่แหล่ะค่ะ)
.
หวังว่าข้อความนี้จะเป็นประโยชน์ต่อแม่ผู้ที่กำลังมีปัญหาคล้ายๆกัน ไม่มากก็น้อยนะคะ
และอาจจะช่วยลดอัตราการฆ่าลูก ทิ้งลูก ที่เห็นเป็นข่าวบ่อยๆทั้งที่เมืองไทยและญี่ปุ่นนะคะ
อยากเป็นส่วนหนึ่งหรือส่วนเล็กๆที่ทำให้ใครสักคนหลุดพ้นจากปัญหาค่ะ
.
พบกับเรื่องราวและสาระมากมายในการดำรงชีวิต ณ ประเทศญี่ปุ่นของออฟฟิสเลดี้+แม่บ้านในนาม "พุงโกะ"
ได้ที่เฟสบุ๊คตามลิ้งค์ข้างล่างนี้นะคะ
https://www.facebook.com/TokyosLifeStyleByPhungko
มากดไลท์กันเยอะๆนะคะ จะได้เป็นกำลังใจให้พุงโกะ หาเรื่องราวต่างๆมานำเสนออีกค่ะ
.
ใครอยากอ่านข้อความจริง (ภาษาญี่ปุ่น) ก็เข้าตามลิ้งค์ด้านล่างนี้นะคะ
.
พุงโกะ
.
ที่มา
http://fundo.jp/29764 
Best Answer สำหรับแม่ผู้ที่กำลังคิดว่า “ ตัวเองกำลังจะเกลียดลูกสาวแท้ๆ ที่อายุเพียง 6 เดือน ”
วันนี้พุงโกะมีเรื่องราวดีซึ้งๆ อ่านแล้วรู้สึกอบอุ่นใจ มาฝากกันค่ะ
(โหมดแม่บ้านผู้มีจิตใจอ่อนโยน รักเด็กเข้าสิงค่ะ)
คำเตือน กรุณาเตรียมทิชชู่ไว้ด้วยนะคะ บ่อน้ำตาพุงโกะแตกมาแล้วค่ะ
----------------------------------------------------------------
Best Answer สำหรับแม่ผู้ที่กำลังคิดว่า “ ตัวเองกำลังจะเกลียดลูกสาวแท้ๆ ที่อายุเพียง 6 เดือน ”
เป็นเรื่องราวคำถามและคำตอบของแม่ที่สะสมความเครียดและเหนื่อยสุดๆในการเลี้ยงลูกน้อย จากเว็บไซต์หนึ่งในญี่ปุ่นค่ะ
----------------------------------------------------------------
[คำถาม ]
สิ้นเดือนนี้ลูกสาวจะอายุครบ 6 เดือนแล้วค่ะ เป็นลูกคนแรกค่ะ
ลูกคนนี้ตั้งแต่คลอดมา เป็นเด็กงอแง ร้องไห้บ่อยมาก อ้อน ไม่ค่อยยอมนอน
ต้องคอยให้อุ้มอยู่ตลอดเวลาค่ะ
ตอนนี้ใกล้จะครบ 6 เดือนแล้วก็ยังไม่ค่อยจะยอมนอนกลางวัน ต้องอุ้มเป็นชั่วโมงๆกว่าจะหลับ พอหลับก็เหมือนจะหลับไม่ลึก บางวันประมาณ 20 นาทีก็ตื่นค่ะ
ต่อจากนั้นก็จะพลิกไปพลิกมา ตลอดทั้งวัน
.
อยากให้นอน ก็ไม่ยอมนอน พออุ้มทีก็หยุดร้องที
แต่พอผ่านสักพักก็ขยี้ตาเหมือนง่วง แล้วก็ร้องไห้ต่อค่ะ
.
ยิ่งใช้รถเข็น หรือเป้อุ้ม เวลาออกไปข้างนอกก็ไม่นอน งอแง ร้องไห้ตลอด
(ตอนคลอดใหม่ๆ เวลาพาออกไปข้างนอกจะหลับได้ค่ะ)
.
ในบรรดาลูกของเพื่อนหลายๆคนที่เห็น ก็ยังไม่เห็นเด็กคนไหน ร้องไห้มากเท่านี้เลยค่ะ
.
ตอนคลอดใหม่ๆ ยังดูดนมไม่เก่ง ก็จะร้องไห้ ทำท่าไม่พอใจ แต่ดิฉันก็พยายามบีบเค้นนมให้ตลอดค่ะ
เวลาให้นมก็นอนให้ไม่ได้ ต้องนั่งให้เท่านั้น
.
ทำไมนะ ทำไม ตั้งแต่คลอดลูกคนนี้มา ชีวิตลำบากมาก ไม่เหมือนลูกของคนอื่นๆ
ตื่นมาทุกเช้ารู้สึกเครียด ไม่อยากเห็นลูกคนอื่นเพราะรู้สึกอิจฉา
เกลียดความรู้สึกนี้ของตัวเองตอนนี้มากค่ะ
เกลียดตัวเองที่เริ่มมีความรู้สึกไม่ชอบลูกแท้ๆของตัวเอง
เริ่มเกลียดทุกๆอย่างรอบตัว
.
เวลาดิฉันอุ้ม ลูกจะแค่ยิ้มเฉยๆ แต่เวลาสามีอุ้ม ลูกสาวมักจะหัวเราะคิกคักเสียงดัง
ทั้งๆที่สามีกลับมาจากทำงาน มาอุ้มนิดๆหน่อยๆเท่านั้น ทำให้คิดไปเองว่า
ลูกอยู่กับสามีมีความสุขมากกว่าอยู่กับดิฉัน
.
เคยปรึกษาหมอนะคะ ว่าดิฉันอุ้มมากเกินไปหรือเปล่า
หมอก็บอกว่าไม่ค่ะ ให้อุ้มต่อไปเพราะเด็กเค้าต้องการความปลอดภัยและอุ่นใจจากพ่อแม่
.
แต่ก่อนเป็นคนชอบเด็ก รักเด็กมากค่ะ อยากมีลูกเป็นของตัวเองมาก
แต่ทำไม พอมีแล้วถึงเป็นอย่างนี้
ไม่รู้จะทำยังไงดีแล้วค่ะ
ตอนนี้แม้กระทั่งหน้าลูกสาวตอนหลับ ก็เริ่มรู้สึกว่าไม่น่ารักแล้ว
ช่วยด้วยค่ะ
.
----------------------------------------------------------------
[คำตอบที่ผู้ถามเลือกให้เป็น Best Answer]
.
มะม๊า ขอโทษนะคะ ขอโทษที่หนูดูดนมไม่เก่ง
ขอโทษที่หนูร้องไห้ งอแง ขอโทษที่หนูไม่ยอมนอนกลางวัน
เพราะหนูรักมะม๊านะคะ หนูถึงอยากตื่นตลอด อยากมองมะม๊าตลอดเวลา
.
ปะป๊าไม่ค่อยอุ้มหนู หนูอยากให้ปะป๊าอุ้มหนูบ่อยๆ
ก็เลยต้องยิ้ม ต้องหัวเราะให้ปะป๊ามากๆค่ะ
.
อยู่กับมะม๊า มะม๊าตามใจหนู หนูก็เลยเอาแต่ใจตัวเอง
หนูรู้ว่าทำให้มะม๊าต้องลำบาก หนูดีใจที่มะม๊าเป็นห่วงหนู
หนูอยากอยู่กับมะม๊าตลอดไปค่ะ หนูอยากเก็บมะม๊าไว้กับหนูคนเดียว
.
มะม๊าคนอื่นหนูไม่เอา หนูรักมะม๊าที่สุดในโลก
มะม๊าของหนูใจดีที่สุดในโลก
.
ถ้าหนูโตขึ้น หนูจะใส่ชุดเหมือนมะม๊าออกไปข้างนอก
ถ้าหนูโตขึ้น หนูจะเป็นเพื่อนสนิทกับมะม๊า
ถ้าหนูตัวสูงกว่ามะม๊า หนูจะพยุงมะม๊านะคะ
.
ขอโทษนะคะ ที่ตอนนี้หนูเลี้ยงยากกว่าเด็กคนอื่น
แต่หนูจะเอามะม๊าคนเดียว หนูเลือกที่จะมาเกิดกับมะม๊านะคะ
.
มะม๊า ตอนนี้หนูยังพูดไม่ได้ แต่สายตาและมือน้อยๆของหนู
บอกว่า “ รักมะม๊าอยู่ตลอดเวลา ” นะคะ
รักมะม๊า รักมะม๊า
.
ขอบคุณมะม๊ามากนะคะที่คลอดหนูออกมา
ขอบคุณที่ตั้งใจเลี้ยงดูให้หนูเติบโตขึ้นทุกวันๆ ขอบคุณค่ะ
.
----------------------------------------------------------------
[คำขอบคุณของผู้ตั้งคำถาม]
.
อ่านแล้วน้ำตาไหลไม่หยุดเลยค่ะ
ดิฉันใช้เวลา 34 ชั่วโมงในการคลอดลูกคนนี้
และลูกสาวคนนี้ก็ใช้เวลาเท่ากันในความพยายามที่จะออกมาดูโลกใบนี้
.
เหมือนว่าจะได้สติกลับคืนมาแล้วค่ะ รักลูกคนนี้มาก
ทั้งๆที่ตอนคลอดใหม่ๆ ลำบากกว่านี้ แต่ความรู้สึกรักลูกมีมากกว่าเลยทนมาได้
แต่พอเวลาผ่านไป เริ่มที่จะเอาความรู้สึกเอาตัวเองเป็นหลัก
รู้สึกผิดมากค่ะ
.
ตอนนี้รู้สึกอบอุ่น และจะพยายามเลี้ยงลูกคนนี้ให้ดีที่สุดต่อไปค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ
----------------------------------------------------------------
.
จบแล้วค่ะ เป็นยังไงกันบ้างคะ อ่านมาถึงตรงนี้แล้ว รู้สึกอย่างไรกันบ้าง
พุงโกะอ่านภาษาญี่ปุ่นกี่รอบ น้ำตาก็แตกทุกรอบเลยค่ะ
(ที่ต้องอ่านหลายรอบ เพราะต้องแกะแล้วเอามาแปลให้อ่านนี่แหล่ะค่ะ)
.
หวังว่าข้อความนี้จะเป็นประโยชน์ต่อแม่ผู้ที่กำลังมีปัญหาคล้ายๆกัน ไม่มากก็น้อยนะคะ
และอาจจะช่วยลดอัตราการฆ่าลูก ทิ้งลูก ที่เห็นเป็นข่าวบ่อยๆทั้งที่เมืองไทยและญี่ปุ่นนะคะ
อยากเป็นส่วนหนึ่งหรือส่วนเล็กๆที่ทำให้ใครสักคนหลุดพ้นจากปัญหาค่ะ
.
พบกับเรื่องราวและสาระมากมายในการดำรงชีวิต ณ ประเทศญี่ปุ่นของออฟฟิสเลดี้+แม่บ้านในนาม "พุงโกะ"
ได้ที่เฟสบุ๊คตามลิ้งค์ข้างล่างนี้นะคะ
https://www.facebook.com/TokyosLifeStyleByPhungko
มากดไลท์กันเยอะๆนะคะ จะได้เป็นกำลังใจให้พุงโกะ หาเรื่องราวต่างๆมานำเสนออีกค่ะ
.
ใครอยากอ่านข้อความจริง (ภาษาญี่ปุ่น) ก็เข้าตามลิ้งค์ด้านล่างนี้นะคะ
.
พุงโกะ
.
ที่มา http://fundo.jp/29764