สวัสดีเพื่อนๆพันทิปทุกท่าน ห่างหายไปนาน แต่ยังคงติดละครเหมือนเดิม แหม่ๆๆ

วันนี้อิฉันมาปรบมือให้กับละคร ข้าบดินทร์ ในหลายๆอย่างนะเจ้าคะ

แสง สี ภาพ มุมกล้อง : ดีงามพระรามสี่มากเจ้าค่ะ แสงสวย สีสวย เพลงก็ไพเราะ แม้ว่าเพลงจะสมัยใหม่ไปนิด แต่เสียงเอื้อนพี่เบญทำเอาอิฉันยอมเจ้าค่ะ ปรบมือเบาๆให้กับองค์ประกอบเหล่านี้

ฉากบู๊ ออกแบบสวยงาม มุมกล้อง การตัดต่อลื่นไหล คือดูไปก็อิ่มใจไป ละครไทยพัฒนาขึ้นมาเยอะมากจริงๆยุคหลังๆนี้ T^T

บทละคร : ตัว จขกท. เองไม่เคยได้อ่านหนังสือนิยาย เลยไม่รู้ว่าเมื่อปรับมาเป็นบทละครแล้ว ถือว่าผ่าน ไม่ผ่าน ดีกว่า หรือแย่ลง แต่เท่าที่ดูแต่ละคร เรื่องนี้สนุก น่าติดตาม ยืดเยื้อบ้างในช่วงแรก แต่ตอนนี้เริ่มพีคแล้ว ตัวละครเริ่มมีการเปลี่ยนแปลง ต้องดูต่อไปว่าจะกะไรต่อ >[]<

และที่ต้องปรบมือให้ดังๆคือความรู้ รายละเอียดของเหตุการณ์บ้านเมืองในตอนนั้น คือดูเรื่องนี้ไม่ใช่ดูเอาผ่าน ดูเอาสนุก ดูดราม่า แต่คือดูได้ความรู้ ทั้งเหตุการณ์บ้านเมือง ภาษาวัฒนธรรม การใช้ชีวิตการเป็นอยู่ มันทำให้เราได้เรียนรู้ประวัติศาสตร์โดยไม่ต้องไปงมหาหนังสือหลายๆเล่มให้เมื่อยตุ้ม เรื่องนี้ต้องปรบมือให้คุณ ณวรรณวรรธน์ ที่มีรวบรวมข้อมูลทางประวัติศาสตร์ได้เยอะแยะมากมายและถูกต้อง อีกทั้งร้อยเรียงออกมาให้เข้าใจง่าย ทำให้ทีมงาน ผู้เขียนบทนำมาตีความ ต่อยอดออกมาได้อยู่ในกรอบที่ถูกต้อง ไม่รู้สึกเลยว่าทีมงานไม่ทำการบ้าน คือทุกอย่างในละครแม้สีมันจะสดแบบอารมณ์ว่าสร้างใหม่ แต่มันมีกลิ่นอายความเป็นไทยสมัยก่อนอยู่เต็มไปหมด

ภาษา : อันนี้ปรบมือให้ดังขึ้นอีกนิด ภาษาไทยเรื่องนี้เก่าไม่เหมือนเรื่องอื่น นักแสดงทุกคนเก่ง จะคำสั้นๆ หรือประโยคยาวๆ ไม่ค่อยหลุดเลย อาจมีบางประโยคที่คำมันยาก นักแสดงเลยดูเหมือนท่องๆ เว้นจังหวะผิดๆถูกๆ แต่ตอนวันนี้ ทุกอย่างดูลื่นไหล ฟังแล้วมันสวย มันเพราะอะ รักภาษาไทยจริงๆ ปรบมือ !!

แต่ที่ต้องปรบมือให้ดังสุดๆ ก็คือ นักแสดง ค่ะ
ทั้ง เจมส์ มาร์ ทั้ง แมท ภีรนีย์ คือถึงสองคนนี้จะเป็นลูกครึ่ง แต่ก็ดีที่ทางกองละครย้อมตัวให้เป็นไทย ทั้งผมดำ คิ้วดำ ตาสีน้ำตาล ยิ่งใส่เสื้อผ้าไทยๆแล้ว ออกมาดูดีเชียวค่ะ แต่ทั้งหมดนี้อิฉันก็มองข้าม ฟิ้ววววววววววว ไปเลย เพราะการแสดงของทั้งสอง มันได้ มันโดน มันอิน มันเลอค่า ดีงามมมม

เจมส์ มาร์ เหมือนจะเล่นละครไม่เยอะนะ แต่ว่าแต่ละเรื่องมีพัฒนาการมาก เรื่องนี้ดราม่า ยิ่งชัด คือดูแล้วน่าสงสารเวลาร้องไห้ ดูแล้วเขินเวลาเกี๊ยวสาว ว๊ายยย

แมท ภีรนีย์ เธอสวยมากนะ พอใส่ชุดไทย คำพูดคำจา การแสดงสีหน้าท่าทางเอาอยู่อะ ยิ่งฉากกลางตลาดเมื่อกี้ เหยย ใช่มาก อดทนจะไม่ร้อง แต่น้ำตาก็มา เยี่ยมจริงๆ

ไม่เฉพาะพระนางนะคะ นักแสดงนำคนอื่นๆก็ทำได้ดี พี่แหม่มงี้ ฉากกินแตงกวาเมื่อกี้คือแบบ เคี้ยวกรวบๆ ไม่ห่วงสวย ร้องห่มร้องไห้ตัวโยน อิฉันดูแล้วแทบเปลี่ยนช่องค่ะ ทนเห็นแม่คุณร้องไห้ไม่ได้ แต่ก็เปลี่ยนไม่ได้ค่ะ สนุกเหลือเกิน
คุณดิลก คุณสุเชาว์ คุณสาวิตรี นักแสดงรุ่นใหญ่ทุกคนคือรักษามาตรฐานการแสดงหมด ปรบมือไปเล๊ยยยย !!

จขกท. ชอบนะเรื่องนี้ ดีทีเดียว ดูละครแล้วอยากอ่านนิยายเลย เพราะส่วนตัวชอบนิยายสำนักพิมพ์บ้านวรรณกรรมเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว นักเขียนสำนักนี้เก่งๆทั้งนั้น ภาษาสวย เนื้อเรื่องร้อยเรียงดี เพื่อนๆในพันทิปคิดว่ายังไงกันบ้างคะ

ปล.แก้ไขคำผิดค่ะ