สวัสดีเพื่อนๆ ชาวพันทิปครับ เรื่องของเราเป็นปัญหาชีวิต (อีกแล้ว) ตอนนี้ผมอายุ 27 แต่พ่อแม่กำลังเกษียญ แล้วท่านอยากจะให้ผมผ่อนบ้านต่อ แต่ผมบอกเลยว่าไม่ไหว ลองมาฟังเรื่องของผมดูนะครับ

สำหรับผู้ที่ไม่ต้องการฟัง ผมบ่นปัญหาชีวิต สามารถลัดไปดูคำถามของผมด้านล่างสปอยได้เลยครับ

ขอลบเรื่องที่บ่นออกนะครับ

จนมาปีนี้นี่แหละ พ่อบอกว่า อีกไม่กี่เดือนพ่อจะเกษียญแล้ว พ่อคงผ่อนบ้าน และส่งเงินมาอีกไม่ได้แล้ว ให้ผมจัดการคนเดียว ผมกำลังจะสร้างเนื้อสร้างตัว อยากจะซื้อคอนโดใกล้ที่ทำงาน แต่กลับต้องมาผ่อนบ้านที่ตัวเองไม่อยากอยู่ มันขัดความรู้สึกมากครับ บอกก็บอกตั้งแต่ต้นแล้วว่าให้ซื้อบ้านถูกกว่านี้ เขาก็ไม่ยอมกัน ไหนจะผ่อนรถอีก พึ่งผ่อนมาได้ไม่กี่ปีเอง



คำถามครับ ถามว่า

ขณะนี้ผมเงินเดือนประมาณ 2-3 หมื่น บาท แต่ไม่แน่ไม่นอน งานมาเงินเยอะ งานหด ก็อดกัน
กำลังจะต้องผ่อนหนี้แทนพ่อแม่ 3.5 ล้านบาท หากผ่อนแทน พ่อบอกว่าจะกลบหนี้ในส่วนของรถที่เหลือประมาณ 250,000 บาท ให้
และคาดว่าจะมีหนี้จากสหกรณ์ของแม่อีกราวๆ 200,000 บาท ในอีกประมาณ 4 ปีข้างหน้า

ส่วนตัวผมคิดว่า ปล่อยบ้านให้โดนยึด หรือขายทึ้งซะ แล้วซื้อบ้านหลังใหม่ หรือคอนโดอยู่ ราคาสักล้าน - 2 ล้าน น่าจะดีกว่า

เพื่อนชาวพันทิปว่า ผมควรจะปล่อยให้พ่อแม่ ใช้หนี้บ้านกันเอง (เพราะตอนแรกเขาบอกว่าเขาใช้กันได้ แต่มาตอนนี้กลับทำไม่ได้) แล้วซื้อบ้านใหม่ หรือผมจะผ่อนบ้านเดิม แล้วให้พ่อจ่ายค่ารถให้หมดไปดีครับ หรือผมควรทำยังไงดีครับ อยากหาทางออกที่ดีที่สุด



ภาระตอนนี้
ใช้เงินเดือนละประมาณ 25,000 บาท เป็นค่าเดินทางไปทำงานซะ 4,500 กินเองเดือนละ 7000 นอกนั้นจิปาฐะ และซื้อของสดของชำเข้าบ้านครับ ผ่อนรถเดือนละประมาณ 10,000 บาท ค่าน้ำค่าไฟเดือนละประมาณ 4,000 บาท นอกนั้นซื้อ LTF, RMF ลดหย่อนภาษี และเก็บเอาไว้ใช้ครับ ไม่ให้ตังค์แม่ เพราะแม่ใช้เงินที่พ่อส่งมา ถ้าไม่มีภาระที่ผมรับแทน ก็คงจ่ายค่าบ้าน และ ใช้เงินพออยู่พอใช้ไปได้เป็นเดือนๆ ครับ



เงินเก็บ
ตอนนี้มีประมาณ 50,000 บาท
LTF, RMF และ กองทุน ประมาณ 30,000 บาท



พิจารณาข้อดีของเสีย

ถ้าปล่อยให้พ่อแม่จัดการกันเอง
ข้อดี  คืออย่างน้อยๆ มีบ้านหลังใหม่ ภาระหนีอาจจะลดลง และผมได้ตามที่ต้องการ
ข้อเสีย คือดูอกตัญญู แต่ผมบอกเลยว่า ผมผ่อน 3.5 ล้านไม่น่าจะไหว

ถ้าผมจะผ่อนแทนพ่อแม่
ข้อดี  คือได้บ้านราคา 5 ล้าน แต่ผมผ่อนเองในราคา 3.5 ล้าน (และคาดว่าคงจะต้องผ่อนคนเดียว และดูทรงแล้วอาจจะไม่ไหว) แต่หมดปัญหากับรถไป
ข้อเสีย คือ ต้องอยู่กับแม่ไปตลอดชีวิต ประมาณดูแล้วว่าต้องจ่ายหนี้ก้อนนี้อีกประมาณ 20 ปี ซึ่งผมไม่อยากอยู่ครับ อยากอยู่คนเดียว อยู่กับแม่แล้วด่าแม่ ทะเลาะกับแม่ เบื่อครับ แถมกรรมตกกับผม ไม่ได้ตกกับแม่เลย ตายไปตกนรกแน่นอน ทำใจแล้ว แต่อดไม่ด่าไม่ได้จริง เรื่องมันร้ายแรง ส่วนพ่อเขาอยู่กับเมียใหม่ แต่ดูทรงแล้ว เมียเขาอาจจะถีบหัวส่งมาอยู่กับผมเมื่อไหร่ก็ได้


สุดท้ายป้านปลายชีวิตผมว่าผมจะอยู่ตัวคนเดียวครับ แต่ปัญหาคือ ถ้าผ่อนบ้านให้พ่อแม่ จะไม่มีเงินเก็บไว้ใช้ยามแก่ และต้องอยู่บ้านพุๆ หลังเก่าจากพ่อแม่ครับ



ปล. ผมเกลียดบ้านหลังนี้ ไม่ชอบ แบบไม่มีเหตุผล (เหตุผลอาจจะมีคือบอกแม่ตั้งแต่ต้นแล้วว่าช่วยผ่อนไม่ได้ แต่แม่ก็ยังจะเอา)
ผมพูดเลยว่าเห็นแก่ตัว อยากสร้างตัว อยากได้คอนโด เพราะทุกวันนี้ค่าเดินทางไปทำงาน ไม่ต่างกับก็ซื้อคอนโดเลยครับ

ปล2. อยากจะฝากเป็นข้อคิดสักนิด ถ้าคุณผู้หญิง ผู้ชายท่านไหน ไม่ได้รักกันจริงๆ อย่าแต่งงานกันเลยครับ ลำบากทั้งคู่ แถมยังสร้างปมให้เด็กที่เกิดมาอีก ก่อนจะทำอะไรกัน คิดให้ดีๆ ผู้หญิงก็อย่าคิดจะจับผู้ชายด้วยการมีลูก ส่วนผู้ชายก็อย่ามีอะไรกับผู้หญิงเพราะแค่เขาเสนอ แม่บ้านที่ดีจะพาครอบครัวเดินหน้า แม่บ้านบ้าๆ จะทำครอบครัวล้มจม เพราะคนนำครอบครัวจริงๆ คือแม่บ้านครับ อย่าพยายามใช้เงินเกินตัว ถ้าเห็นปัญหาในครอบครัวตรงหน้า โดยเฉพาะเรื่องเงิน ให้พยายามเข้าไปขัดขว้าง หรือ ตัดปัญหาให้เร็วที่สุด อย่าทำแบบผมครับ สุดท้ายปัญหามาตกที่ตัวเราเองครับ