เรื่องมันเกิดที่ห้องที่เราอยู่ปัจจุบัน อยู่มาตั้งแต่ปี 1 เทอม 2 ตอนนี้ก็เกือบ 7 ปีแล้วค่ะ
พ่อเราซื้อห้องในแมนชั่นไว้ให้เราอยู่ แมนชั่นอยู่ใกล้ๆกับที่ทำงานใหญ่พ่อค่ะ (แต่พ่อประจำตจว ประมาณเดือนนึงจะมาครั้ง) วิวระเบียงห้องมองเห็นแม่น้ำเจ้าพระยา ช่วงสะพานพระรามหกและเจ็ด
มุมมองเรื่องลึกลับของเรา ค่อนข้างมาจากพ่อที่วิทย์จัดๆ+คำพูดพี่รหัสฝังหัวไว้ พ่อเคยบอกเราว่า ตายแล้วคือตาย เซลหยุดทำงาน ส่วนพี่รหัสเราบอกว่า ไม่ต้องพูดนะว่าไม่เชื่อแต่อย่าลบหลู่ ถ้าไม่กล้าลบหลู่ก็คือเชื่อนั่นแระ (เราเรียนคณะโบราณค่ะ เคยถามพี่ไปว่าเจอมั้งไหม? - ดูนางตอบ) == งั้น....เราเชื่อก็ได้ ไม่กล้าลบลู่อ่ะ (ได้พ่อกับพี่เยอะม๊ากกกกกกสินะ)
ตอนเดือนแรกๆ เราก็อยู่ห้องมาเป็นปกตินะคะ แต่จะมีประเภท โทรคุยอยู่กับเพื่อน แล้วอีกฝ่ายชอบถามกลับมาว่า อยู่ห้องกับใคร? ไม่ก็ เปิดทีวีไว้เหรอ? (ทักกันหลายคนอยู่ค่ะ)
จนช่วงขึ้น ปี 2 เพื่อนเราที่เรียนมัถยมด้วยกันมันมาหาแล้วนอนค้างหอเรา ช่วงนี้แหละที่เราเริ่มรู้จักกัน
เรากับเพื่อนชอบเล่นเกมออนไลน์ค่ะ เจอกันทีก็ดึกอะ ปกติกว่าจะนัดเล่นเวลาตรงกันได้ ต้องส่งmกัน ไม่ก็โทรจิก แต่อีกวันมันมีสอบคะ นางต้องตื่นเช้า...
เรื่องนี้เราฟังจากเพื่อนมานะคะ เราไม่ได้เจอเอง ออกตัวเลยว่า เราอะเจอน้อยมาก ส่วนใหญ่เปนเพื่อนๆเจอ
เพื่อนเรา นางตั้งมือถือปลุกไว้ค่ะ แต่พอมันปลุก นางตื่นมาปิดแล้วนอนต่อ เคลิ้มๆจะหลับอีกรอบ นางบอกว่ารู้สึกว่ามีคนมาเขย่าตัว แล้วบอก ตื่น ๆ ๆ ตื่นได้แล้ว ตื่น (อยากเล่มมุก อ่าง เทิดเทิงมาก แต่เพื่อนไม่ขำ - -')
ตอนนั้นนางอยากนอนต่อคะนางสะบัดแล้วพลิกนอนหันข้างแทน เสียงหายไป แป๊บเดียวคะ รู้สึกเหมือนใครเอาแขนฟาดเข้าที่ต้นคอจังๆ...
นางสะดุ้ง ลุกพรวดเลย ในใจนี่คิดว่าเป็นเราแน่ๆที่ฟาด หันมากะเอาเรื่องเต็นที่ -- เราหลับอยู่ด้านในสุดของเตียง ขาอยู่ในผ้าห่มเรียบร้อย นางเงิบมาก พยายามวัดระยะเท้า ว่าจะพาดไปถึงคอนางได้ไหม แต่ เรานอนบนเตียง นางนอนพื้นคะ มีระยะพอควร วิถีเท้าไม่ใช่แน่ๆ
ตอนเรางัวเงียตื่น หันไปเห็นนาง แต่งตัวเสร็จ กรีดตาอยู่แล้ว เร่งให้ลงไปส่ง เรานึกว่ารีบไปสอบ
เราขึ้นห้องมาตอนต่อพัก นางโทรมาเลยคะ ครึ่งทางก่อนถึงอนุสาวรีย์ "เมิง เมื่อเช้ากุเจอออ"
ตั้งแต่นั้นเราก็เริ่มรู้จักกัน เพื่อนเราบอกว่าเค้าเปนผู้หญิง หลังจากวันนั้รนางมานอนอีก 2 3 ครั้ง นางบอกเห็นแว๊บๆ ปลายหางตาหลายรอบอยู่
ไม่ได้น่ากลัวขนาดนั้น มั้ง?
พ่อเราซื้อห้องในแมนชั่นไว้ให้เราอยู่ แมนชั่นอยู่ใกล้ๆกับที่ทำงานใหญ่พ่อค่ะ (แต่พ่อประจำตจว ประมาณเดือนนึงจะมาครั้ง) วิวระเบียงห้องมองเห็นแม่น้ำเจ้าพระยา ช่วงสะพานพระรามหกและเจ็ด
มุมมองเรื่องลึกลับของเรา ค่อนข้างมาจากพ่อที่วิทย์จัดๆ+คำพูดพี่รหัสฝังหัวไว้ พ่อเคยบอกเราว่า ตายแล้วคือตาย เซลหยุดทำงาน ส่วนพี่รหัสเราบอกว่า ไม่ต้องพูดนะว่าไม่เชื่อแต่อย่าลบหลู่ ถ้าไม่กล้าลบหลู่ก็คือเชื่อนั่นแระ (เราเรียนคณะโบราณค่ะ เคยถามพี่ไปว่าเจอมั้งไหม? - ดูนางตอบ) == งั้น....เราเชื่อก็ได้ ไม่กล้าลบลู่อ่ะ (ได้พ่อกับพี่เยอะม๊ากกกกกกสินะ)
ตอนเดือนแรกๆ เราก็อยู่ห้องมาเป็นปกตินะคะ แต่จะมีประเภท โทรคุยอยู่กับเพื่อน แล้วอีกฝ่ายชอบถามกลับมาว่า อยู่ห้องกับใคร? ไม่ก็ เปิดทีวีไว้เหรอ? (ทักกันหลายคนอยู่ค่ะ)
จนช่วงขึ้น ปี 2 เพื่อนเราที่เรียนมัถยมด้วยกันมันมาหาแล้วนอนค้างหอเรา ช่วงนี้แหละที่เราเริ่มรู้จักกัน
เรากับเพื่อนชอบเล่นเกมออนไลน์ค่ะ เจอกันทีก็ดึกอะ ปกติกว่าจะนัดเล่นเวลาตรงกันได้ ต้องส่งmกัน ไม่ก็โทรจิก แต่อีกวันมันมีสอบคะ นางต้องตื่นเช้า...
เรื่องนี้เราฟังจากเพื่อนมานะคะ เราไม่ได้เจอเอง ออกตัวเลยว่า เราอะเจอน้อยมาก ส่วนใหญ่เปนเพื่อนๆเจอ
เพื่อนเรา นางตั้งมือถือปลุกไว้ค่ะ แต่พอมันปลุก นางตื่นมาปิดแล้วนอนต่อ เคลิ้มๆจะหลับอีกรอบ นางบอกว่ารู้สึกว่ามีคนมาเขย่าตัว แล้วบอก ตื่น ๆ ๆ ตื่นได้แล้ว ตื่น (อยากเล่มมุก อ่าง เทิดเทิงมาก แต่เพื่อนไม่ขำ - -')
ตอนนั้นนางอยากนอนต่อคะนางสะบัดแล้วพลิกนอนหันข้างแทน เสียงหายไป แป๊บเดียวคะ รู้สึกเหมือนใครเอาแขนฟาดเข้าที่ต้นคอจังๆ...
นางสะดุ้ง ลุกพรวดเลย ในใจนี่คิดว่าเป็นเราแน่ๆที่ฟาด หันมากะเอาเรื่องเต็นที่ -- เราหลับอยู่ด้านในสุดของเตียง ขาอยู่ในผ้าห่มเรียบร้อย นางเงิบมาก พยายามวัดระยะเท้า ว่าจะพาดไปถึงคอนางได้ไหม แต่ เรานอนบนเตียง นางนอนพื้นคะ มีระยะพอควร วิถีเท้าไม่ใช่แน่ๆ
ตอนเรางัวเงียตื่น หันไปเห็นนาง แต่งตัวเสร็จ กรีดตาอยู่แล้ว เร่งให้ลงไปส่ง เรานึกว่ารีบไปสอบ
เราขึ้นห้องมาตอนต่อพัก นางโทรมาเลยคะ ครึ่งทางก่อนถึงอนุสาวรีย์ "เมิง เมื่อเช้ากุเจอออ"
ตั้งแต่นั้นเราก็เริ่มรู้จักกัน เพื่อนเราบอกว่าเค้าเปนผู้หญิง หลังจากวันนั้รนางมานอนอีก 2 3 ครั้ง นางบอกเห็นแว๊บๆ ปลายหางตาหลายรอบอยู่