กลับมาทำไม

กระทู้คำถาม
ผมเป็นคต่างจังหวัดครับ แต่ต้องไปทำงานที่กรุงเทพ ก็ไปทำงาน นานน๊านนนนนทีถึงจะได้กลับมาบ้าน แต่เรื่องมันเริ่มก็ตรงวันที่ผมกลับมาบ้านที่แหละ ผมเป็นคนไม่มีครอบครัว แล้วก็ยังโสด ทำแต่งาน พอมีเวลาพักนานๆก็กลับบ้าน นั่งๆนอนๆอยู่ซักเดือนสองเดือนก็กลับไปทำงานใหม่ แต่ที่บ้านผมมีบ้านติดกันข้างๆเป็นบ้านของตายายคู่หนึ่ง ซึ่งผมก็รู้จักสนิทสนมกันนี่แหละ บ้านนั้นแกเป็นคนน่ารรัก เจอกันก็ทักทายปกติ แต่ที่ไม่ปกติก็คือครั้งนั้นครั้งที่ผมกลับบ้านผมเห็นตาแกนั่งอยู่หน้าบ้าน หน้าเเหมือนตึงเครียดเรื่องอะไรซักอย่าง ผมเข้าไปหาแต่ก็ยังไม่ได้ถามแกว่าเป็นอะไร เพราะก็ไม่ได้เจอแกตั้งนานก้เลยเข้าไปทักทายถามไถ่กันสารทุกข์สุขดิบ แกก็ถามว่ามาแล้วเหรอ ไม่ได้เจอกันตั้งนาน เป็นไงบ้าง คำพูดที่ดูเหมือนปกติ แต่ผมเห็นได้ชัดว่าไม่เหมือนเดิม แกดูเหมือนมีเรื่องอะไรอยู่ในใจจริง แล้วอีกเรื่องที่น่าแปลกก็คือผมไม่เห็นยายเลย เหมือนมีโอกาสผมเลยถามว่าแล้วยายอยู่ไหน ตอนนั้นแหละที่หน้าตาลุงแกเปลี่ยนไปทันที แกเงียบไปพักนึง แล้วก็เล่าให้ผมฟังว่า เดี๋ยวนี้ยายแกทำตัวแปลก อยู่แต่ในห้องนอน ไม่ยอมออกมาแล้วก็ไม่ได้กินอะไรนานแล้ว อยู่ในห้องนอนแกก็โวยวายอะไรซักอย่าง แถวนั้นก็มีแต่บ้านของตาแกกับบ้านผม ลูกหลานตาแกก็ไม่มี ตาแกก็ไม่รู้จะทำยังไง ตอนนั้นผมก็ยังไม่รู้ว่าเรื่องมันเป็นมายังไง ผมเลยอาสาที่จะไปลองคุยกับยาย เพื่อจะช่วยไรได้บ้าง ตอนนั้นผมกับตาก็ยืนอยู่หน้าประตูบานที่ยายแกขังตัวเองอยู่ข้างใน ในห้องตอนนั้นเงียบไม่มีเสียงยาย แต่ห้องก็ถูกล๊อกจากข้างใน ผมเลยค่อยพูดเบาๆ ว่า "ยาย" ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงยายจากข้างในพูดอะไรซักอย่าง ที่ฟังดูไม่รู้เรื่อง ไม่เป็นภาษา นํ้าเสียงแลดูหวาดกลัวอะไรซักอย่าง พูดมาอย่างต่อเนื่อง ผมค่อยๆปล่อยคำพูดหลายอย่าง ให้ยายออกมา ออกมาคุยกัน แต่ก็ไม่เป็นผล ผมหันไปมองตา ตาแกก็ส่ายหน้าอย่างไร้หนทาง แล้วผมก็ยังเริ่มพูดต่อไปอีกเรื่อง ตาแกก็ช่วยพูดบ้าง แต่ยิ่งช่วยกันพูด ช่วยกันบอกให้ยายแกออกมา ยายแกก็เริ่มพูดเสียงดังขึ้นๆ จนกลายเป็นเสียงโวยวาย ให้พวกเราออกไปๆ เสียงมือทุบพนัง เขวี้ยงข้าวของดังสั่นมาถึงข้างนอก ถึงจุดนั้นผมเห็นแล้วว่าเริ่มไม่ดี ผมเลยบอกตาให้ไปแจ้งตำรวจดีกว่า เพื่อตำรวจจะช่วยไรได้มากกว่า ตาแกก็ไปคุยโทรศัพท์อีกห้องนึงซึ่งก็ไม่ห่างกัน ส่วนผมเองก็รู้สึกกลัวขนลุกแปลกๆกับความแปลกประหลาดนี้ ผมหยุกพูดแล้วยืนเฉยๆหน้าประตู เสียงยายค่อยๆสงบลง จนเงียบไปอีกครั้ง ผมจึงพูดไปอีกว่ายาย เป็นไงบ้าง ตอนนั้นแหละที่ผมได้ยินเสียงยายพูดอะไรซักอย่างเบา แต่ฟังดูเป็นคำพูดบางอย่าง ผมเอาหูแนบที่ประตูเพื่อที่จะได้ฟังชัดๆ แล้วก็เห็นผล ผมได้ยินคำพูดที่ออกมาจากยายอย่างชัดเจน
"ยิ้มตายไปแล้ว ยิ้มจะกลับมาทำไม"
ฝนตอนแรกผมไม่เข้าใจในสิ่งที่ยายพูด
จนกระทั้งผมหันหน้าไปทางผนัง
และสังเกตุเห็นบางอย่าง
รูปของตา
รูปที่มี ชาตะ
และ
มรณะ
ไม่นานนี้เอง

ตอนนั้นผมยังรู้สึกงุนงง มากกว่าที่จะหวาดกลัว ตัวแข็งทื่อ
และรู้สึกได้ชัดเจนเลยว่า แกยืนอยู่ข้างหลังผม



คือผมแต่งเอง อยากรู้ว่าผ่านมั้ย 555555
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่