สวัสดีคะชาวพันทิปนี้อาจไม่ใช่กระทู้แรกที่ตั้งแต่เป็นกระทู้แรกที่จะเล่าเรื่องราวชีวิตของ จขกท.คะ
ตามหัวข้อข้างบนเลยจ้า ถ้าผิดพลาดอะไรขอโทษด้วยนะคะ เล่าเรื่องไม่เก่งคะ แต่อยากจะเล่าเป็นอุทาหร
ให้กับใครๆที่มีรักดีๆคนรักดีๆแต่ไม่เห็นค่าแล้วจะมาเรียกร้องตอนใกล้จะสายคะ
ขอบอกก่อนนะคะ จขกท. ยังไม่ได้เลิกกับแฟน เป็นจริงเป็นจังคะ ยังอยู่ด้วยกันคะ แต่ตอนนี้ตามง้ออยู่คะ
ถึงแม้จะไม่มีหวังแต่ก็อยากพยายามให้สุดความสามารถคะ เรื่องทั้งหมดที่จะเล่านี้คือเรื่องจริงคะจะเล่าตั้งแต่เจอกันเลยนะคะ
จขกท.หน้าตาบ้านๆ อวบๆนะคะ แต่แฟน จขกท. หน้าตาดูดีในระดับหนึ่งเลยค่ะทั้งฐานะทุกอย่างพร้อมคะ เราอายุห่างกัน 6ปีคะ
แตกต่างจากเรามากคะ ไม่คิดว่าจะมาคบกันได้คะ นี้ก็ 3ปี 7เดือนแล้วคะ อีก3เดือน 4ปีพยายามให้ผ่านไปให้ถึงคะ
ขอแทนแฟน จขกท.ว่า ค นะคะ แทน เราว่า ต. คะ แต่ก่อนคบเราบอกพี่ค.แล่วคะว่าเรา เอาแต่ใจมากคะรับได้ไหมพี่ค.บอกได้ก็เลยคบคะ
แต่เราพูดจาไม่เพราะเท่าไรนะคะจะว่าเราแย่ก็ได้คะเรายอมรับคะ
น้อมรับทุกคำติชมคะ แต่ขอกำลังใจมากกว่าคะ ขอบคุณนะคะ ที่เข้ามาอ่านคะ
เสียใจจริงๆคะ อยากให้กลับมาเหมือนเดิมคะ
เข้าเรื่อง....
เมื่อวันที่เท่าไรจำไม่ได้คะแต่จำได้ว่า เจอกันครั้งแรกที่เซเว่นแห่งหนึ่งในซ.ลาดพร้าวคะ วันจำไม่ได้จำได้เดือน10 ปี 11 คะ เวลาประมาณ2ทุ่ม
วันนั้น จขกท. ขับรถ(มอไซร์)ไปเซเว่นกับน้องสาวคะในซ.ลาดพร้าวแห่งหนึ่งขณะที่จอดรถอยู่นั้นเราก้ไปเห็นผู้ชาย2คนขับรถมาจอกข้างๆคะ
ก็ไม่ได้สนใจอะไรคะจนเราพูดกับน้องเราว่าเห่ยรู้ว่ะว่าพี่อ่าฮอตมากเลยนะมีแต่คนตามจีบ555(ตอนนั้น จขกท.ผอมคะแอบมโนเบาๆคะ) น้องก็ยิ้ม
แต่เราไม่รู้นะคะว่าผู้ชาย2คนนั้นได้ยินไหมเพราะคนที่จีบเราได้เดินเข้าไปในเซเว่นแล้วเหลือเพื่อนของพี่ค.คะ จากนั้นเราก็เดินเข้าเซเว่นไปมาคุย
กับเด็กในเซเว่นคะแต่ตอนนั้นเรารู้สึกว่ามีคนมองคะเราก็ไม่ได้สนใจอะไรคะก็เลยเดินดูของต่อแต่พอเห็นนะคะว่าพี่ค.จ่ายเงินและเดินออกไปแล้วสักพักเราก็จ่ายเงินและเดินออกมาคะแต่ที่หน้าตกใจคือเห่ยยยย พี่ค. .ยืนรอคะ(ตอนนั้นไม่รู้นะคะ)พอเดินไปที่รถของเราคะ พี่ค.ก็มาขอเบอร์คะเราเลยคะก็แบบเออให้ไปคะแบบ งงๆ เรานี้แบบให้ได้ไงว่ะมานึกดูที่หลังนะคะเพราะแฟนเรามาแบบหน้าแดงกินเหล้าดูดบุรี่มาเลยคะหัวฟู่คะแล้วก็ได้คุยกันถามชื่อกันนิดๆหน่อยๆพอเป็นพิธีก็บอกพักแถวไหนอะไรยังไงคะจากนั้นเราก็ขอตัวกลับห้องก่อนคะก็ขับรถกลับห้องคะแต่รู้ไมคะมันน่าขำหรือจะยังไงดีคือพี่ค.มันทำเบอร์หายคะนางยอมขับรถมาขอเบอร์เราอีกรอบที่หน้าตึกกันเลยที่เดียวคะ จากนั้นเราก็ให้ใหม่อีกรอบคะแล้วก็แยกย้ายคะ(ตอนนั้นแอบยิ้มนะคะ)
พอเวลาผ่านไปสัก3-4ชม.ก็มีเบอร์แปลกโทรมาคะเราก็รับนะคะก็คุยนิดๆหน่อยๆคะเพราะเราบอกพี่ค.ว่าจะไปอาบน้ำจะรอไมคะ(คิคิแอบอ่อยคะ)พี่ค.บอกรอ
คือตอนนั้นไม่ได้ไปอาบน้ำหรอกคะคุยกับผู้ชายคนอื่นอยู่คะ 555(เรามีมือถือ2เครื่องนะคะเลยไม่มีใครรู้คะเราปิดเสียงคะ)พอเวลาผ่านไปชั่วโมงกว่าคะ
เราก็มาคุยกับพี่ค.คะแต่อีกเครื่องก็ยังไม่ว่างนะคะตอนนั้นเราก็บอกพี่ค.ว่า พี่ค.คะขอโทษนะพอดีอาบน้ำนานไปหน่อยเดี๋ยวแต่งตัวแปปนะคะ
จากนั้นก็หายไปค่ะสักครึ่งชม.ได้เราก็วางจากอีกคนมาคุยกับพี่ค.คะ ตอนนั้นคิดว่าสวยเลือกได้คะ(พิมพ์ไปยิ้มไปคะ)ก็คุยกันมาได้สักพักคะจนเราต้องไปทำงานห้างแห่งหนึ่งในแถวลาดพร้าวค่ะเป็น Big c คะ จากที่พี่ค.ก็ขออกมาเจอคะเราก็เออได้คะแต่ประเด็ดคือพี่ค.มาเร็วเกินไปคะเราเลิก3ทุ่มพี่ค.มา1ทุ่มคะมารอคะพี่เขาไม่บ่นเลยคะ(แรกๆคะ)จนเราเลิกคะพี่ค.ก็เดินมาช่วยปิดร้านคะเพราะพี่ค.รอเราอยู่แถวนั้นนะคะพอปิดร้านเสร็จเราก็ต้องไปโอนเงินคะเพราะต้องส่งยอดขายคะเราก็คุยโทรศัพท์ไปด้วยคะจนพี่เจ้าของร้านถามอยู่กับใครเราก็บอกเพื่อนค่ะขณะเดินข้างกันนะคะพี่ค.ได้ยินจึงถามนี้เพื่อนหรอไม่ใช่แฟน
เราเลยเออแฟนคะพี่จากนั้นก็คบกันเลยคะ วันที่ 01/11/11 คะ คบกันมาเลื่อยๆคะมารับมาส่งห้องทุกวันคะตอนพี่ค.ยังไม่ทำงานนะคะเรียนคะแต่ปิดอยู่คะ
จนเวลาผ่านไปได้สัก3เดือนคะคบกันมาเลื่อยไม่มีอะไรคะตอนนั้นเรายังไม่เล่นเฟสหรืออะไรทั้งนั้นนะคะแต่พี่ค.เล่นคะแล้วเรื่องมันก็เกิดคะครั้งที่1คะ
วันนั้นเดือน ม.ค 12 คะ เราเข้างานสายคะนั่งเล่นคอมอยู่ที่บ้านพี่ค.คะเราก็ได้ยินเสียงเฟสแชทดังขึ้นคะเราก็มองคะเป็นผู้หญิงคะตอนนั้นคิดไว้แล้วคะว่าแฟนเก่าแน่ๆมันรู้ว่าอยู่ด้วยกันพี่ค.ก็ตอบคะอะไรสักอย่างตอนนั้นเราทำเป็นไม่สนใจคะแต่เราโกรธละคะบอกเลยคะหงุดหงิดคะ จนพี่เข้ารู้คะก็ง้อๆๆเราคะ
เราก็เลยบอกว่าให้ลบออกคะแฟนเก่าทุกคนห้ามมีคะพี่ค.ก็ลบคะ555เราก็เลยหายโกระคะแต่ยังนอยอยู่คะ จากนั้นก็คบกันมาเลื่อยๆคะก็มีทะเลากันบ้างามประสาคนคบกันนะคะ พอเข้าเดือนเม.ย 12 คะ เราก็ได้ย้ายจากห้องมาอยู่บ้านพี่เขาคะ พ่อพี่เขาบอกย้ายมาอยู่นี้เลยเสียค่าห้องทำไมไหนๆคบกันแล้ว
ตอนนั้นพี่ค.ติดเรามากคะตามทุกที่คะทำงานก็ไปเฝ้าคะจนที่บ้านพี่ค.ให้เราย้ายไปอยู่ด้วยกันคะจะได้ไม่ต้องไปเฝ้ากลับมาจะได้เจอกันเลยคะ
และเรื่องที่2ก็เข้ามาคะ คือพี่ค.ไม่เรียนแล้วคะเรียนไม่ไหวตอนนั้นเราก็ยังไม่รู้นะคะจนวันนั้นพี่ค.เขาบอกเราคะว่าไม่ไหวคะเราจึกบอกให้ไปบอกพ่อคะ
พี่ค.ก็คิดอยู่นานเลยคะกว่าจะบอกได้ผ่านไปหลายเดือนเหมือนกันจนในที่สุดพี่ค.ก็บอกพ่อคะพ่อก็ด่าและคะหนูเห็นละสงสารพ่อพี่ค.มากค่าเทอมหนึ่งนี้ครึ่งแสนคะ (มหานครอ่าคะวิศวะ)เราไม่ได้เข้าไปด้วยนะคะแต่ได้ยินคะยืนอยู่ข้างนอกคะตอนนั้นมีบ้าน2หลังคะบ้านพี่ค.นะคะจากนั้นพี่ค.ก็ออกมาคะด้วยซีหน้าแย่ๆคะเราเลยปลอบทุกอย่างคะบอกไม่เป็นไรเอาใหม่นะเดี๋ยวตอนนี้ไปหางานทำนะไรงี้คะอยู่ข้างๆเสอมคะ ไม่ว่าจะอะไรก็แล้วแต่คะและแล้วพี่ค.ก็ได้งานทำในออฟฟิตคะพนักงานทั่วไปเราก็ทำงานคบกันมาเรื่อยๆคะเราย้ายที่ทำงานแล้วนะคะไปทำขายผ้าขนหนูบ้างคะทำได้เกือบปีก็ย้ายมาทำเอ็มเคคะเรื่องของเรามันเกิดที่นี้ล่ะคะตอนนั้นคบกันได้1ปีกว่าๆแล้วคะเราก็ทำงานในเอ็มเคมาเรื่อยๆคะจนเราได้รู้จักกับพี่คนหนึ่งในนั้นคะก็แอบคุยกันคะคุยกันมาเรื่อยๆแต่พี่เขาไม่รู้นะคะว่าเรามีแฟนค่ะจากนั้นก็ไปเที่ยวดูหนังกันบ้างอะไรบ้างคะพี่ค.เรายังไม่เลิกนะคะคบอยู่แต่เขาไปทำงานคะ ไม่ค่อยสนใจเราเท่าไรคะเราแบบเหงาหรือป่าวไม่เข้าใจเหมือนกันคะแต่รู้ว่าคุยแล้วสบายใจดีเพราะช่วงนั้นเราทะเลาะกับพี่ค.บ่อยมากคะเลยมาเจอพี่เขาเราเลยคุยคะผ่านไปไม่นานพี่ค.ก็ทราบเรื่องคะก็ทะเลาะกันคะจะเลิกเลยแต่เราง้อคะเรารักพี่ค.นะคะพี่คนนั้นเราก็เลิกไปคะเราก็ดีกับพี่ค.คะพี่ค.ดีกับเรามากคะอยากได้อะไรหาให้ทุกอย่างทำให้ได้ทุกอย่างคะไม่เคยบ่นคะ เรานี้แบบดีจังแต่เราก็ยังมีคนอื่นมาเรื่อยๆคะทะเลาะกันแบบนี้มาตลอดคะตอนนั้นเราออกจากที่ทำงานนะคะไม่ได้ทำคะหยุดเลยคะและจนพี่ค.เขาเรียนที่มหาลัยแห่งหนึ่งเอกชนคะที่บางเขตคะเราก็คิดละว่าต้องเจอผู้หญิงเยอะแน่ๆเลยอะไรมาเต็มคะเรานี้แบบออกกฏเลยคะห้ามคบหรือคุยกับเพื่อนผู้หญิงนอกเวลาเรียนคะ(เราเยอะมากคะ)พี่ค.ก็ยอมคะเรานี้เช็คหมดเลยคะและเราก็เริ่มหางานคะได้ทำงานในบริษัทแห่งหนุ่งคะขายมือถือคะเราก็ทำมาเรื่อยๆคะพี่ค.ก็ทำงานไปเรียนไปคะพี่ค.เรียนส-อ.คะ เราเรียกศนคะม.ปลายคะและเราก็ได้ทำงานคะเงินดีคะแต่เราดันไปคุยกับพี่ที่ทำงานคนหนึ่งคะชื่อ.อละกันคะ(คงคิดใช่ไหมคะทำไมจขกท.แรดจัง 555) ก็คุยกันมาเรื่อยๆคะไปเที่ยวด้วยกันตอนกลางคืนบ้างไรบ้างคะ(เราจะบอกพี่ค.ว่าไปงานเลี้นงบริษัทตลอดคะพี่ค.ไว้ใจเรามากคะ)ดึกแค่ไหนตี1ตี2เขาก็รอเราคะสงสารพี่ค.เหมือนกันนะคะพี่ค.เข้างาน9โมงคะแล้วต้องมารอเราคือพี่เขาดีมากคะจนเราแบบคิดว่าพี่ค.คงรักเราไม่รักคนอื่นหลอกคิดแบบนั้นคะจนทำให้เรื่องมันเกิดคะ
เดี๋ยวมาต่อคะ พี่ค.มา ขอไปง้อก่อนคะ
เมื่อกำลังจะเสียคนรักและดีเสอมมาไป
ตามหัวข้อข้างบนเลยจ้า ถ้าผิดพลาดอะไรขอโทษด้วยนะคะ เล่าเรื่องไม่เก่งคะ แต่อยากจะเล่าเป็นอุทาหร
ให้กับใครๆที่มีรักดีๆคนรักดีๆแต่ไม่เห็นค่าแล้วจะมาเรียกร้องตอนใกล้จะสายคะ
ขอบอกก่อนนะคะ จขกท. ยังไม่ได้เลิกกับแฟน เป็นจริงเป็นจังคะ ยังอยู่ด้วยกันคะ แต่ตอนนี้ตามง้ออยู่คะ
ถึงแม้จะไม่มีหวังแต่ก็อยากพยายามให้สุดความสามารถคะ เรื่องทั้งหมดที่จะเล่านี้คือเรื่องจริงคะจะเล่าตั้งแต่เจอกันเลยนะคะ
จขกท.หน้าตาบ้านๆ อวบๆนะคะ แต่แฟน จขกท. หน้าตาดูดีในระดับหนึ่งเลยค่ะทั้งฐานะทุกอย่างพร้อมคะ เราอายุห่างกัน 6ปีคะ
แตกต่างจากเรามากคะ ไม่คิดว่าจะมาคบกันได้คะ นี้ก็ 3ปี 7เดือนแล้วคะ อีก3เดือน 4ปีพยายามให้ผ่านไปให้ถึงคะ
ขอแทนแฟน จขกท.ว่า ค นะคะ แทน เราว่า ต. คะ แต่ก่อนคบเราบอกพี่ค.แล่วคะว่าเรา เอาแต่ใจมากคะรับได้ไหมพี่ค.บอกได้ก็เลยคบคะ
แต่เราพูดจาไม่เพราะเท่าไรนะคะจะว่าเราแย่ก็ได้คะเรายอมรับคะ
น้อมรับทุกคำติชมคะ แต่ขอกำลังใจมากกว่าคะ ขอบคุณนะคะ ที่เข้ามาอ่านคะ
เสียใจจริงๆคะ อยากให้กลับมาเหมือนเดิมคะ
เข้าเรื่อง....
เมื่อวันที่เท่าไรจำไม่ได้คะแต่จำได้ว่า เจอกันครั้งแรกที่เซเว่นแห่งหนึ่งในซ.ลาดพร้าวคะ วันจำไม่ได้จำได้เดือน10 ปี 11 คะ เวลาประมาณ2ทุ่ม
วันนั้น จขกท. ขับรถ(มอไซร์)ไปเซเว่นกับน้องสาวคะในซ.ลาดพร้าวแห่งหนึ่งขณะที่จอดรถอยู่นั้นเราก้ไปเห็นผู้ชาย2คนขับรถมาจอกข้างๆคะ
ก็ไม่ได้สนใจอะไรคะจนเราพูดกับน้องเราว่าเห่ยรู้ว่ะว่าพี่อ่าฮอตมากเลยนะมีแต่คนตามจีบ555(ตอนนั้น จขกท.ผอมคะแอบมโนเบาๆคะ) น้องก็ยิ้ม
แต่เราไม่รู้นะคะว่าผู้ชาย2คนนั้นได้ยินไหมเพราะคนที่จีบเราได้เดินเข้าไปในเซเว่นแล้วเหลือเพื่อนของพี่ค.คะ จากนั้นเราก็เดินเข้าเซเว่นไปมาคุย
กับเด็กในเซเว่นคะแต่ตอนนั้นเรารู้สึกว่ามีคนมองคะเราก็ไม่ได้สนใจอะไรคะก็เลยเดินดูของต่อแต่พอเห็นนะคะว่าพี่ค.จ่ายเงินและเดินออกไปแล้วสักพักเราก็จ่ายเงินและเดินออกมาคะแต่ที่หน้าตกใจคือเห่ยยยย พี่ค. .ยืนรอคะ(ตอนนั้นไม่รู้นะคะ)พอเดินไปที่รถของเราคะ พี่ค.ก็มาขอเบอร์คะเราเลยคะก็แบบเออให้ไปคะแบบ งงๆ เรานี้แบบให้ได้ไงว่ะมานึกดูที่หลังนะคะเพราะแฟนเรามาแบบหน้าแดงกินเหล้าดูดบุรี่มาเลยคะหัวฟู่คะแล้วก็ได้คุยกันถามชื่อกันนิดๆหน่อยๆพอเป็นพิธีก็บอกพักแถวไหนอะไรยังไงคะจากนั้นเราก็ขอตัวกลับห้องก่อนคะก็ขับรถกลับห้องคะแต่รู้ไมคะมันน่าขำหรือจะยังไงดีคือพี่ค.มันทำเบอร์หายคะนางยอมขับรถมาขอเบอร์เราอีกรอบที่หน้าตึกกันเลยที่เดียวคะ จากนั้นเราก็ให้ใหม่อีกรอบคะแล้วก็แยกย้ายคะ(ตอนนั้นแอบยิ้มนะคะ)
พอเวลาผ่านไปสัก3-4ชม.ก็มีเบอร์แปลกโทรมาคะเราก็รับนะคะก็คุยนิดๆหน่อยๆคะเพราะเราบอกพี่ค.ว่าจะไปอาบน้ำจะรอไมคะ(คิคิแอบอ่อยคะ)พี่ค.บอกรอ
คือตอนนั้นไม่ได้ไปอาบน้ำหรอกคะคุยกับผู้ชายคนอื่นอยู่คะ 555(เรามีมือถือ2เครื่องนะคะเลยไม่มีใครรู้คะเราปิดเสียงคะ)พอเวลาผ่านไปชั่วโมงกว่าคะ
เราก็มาคุยกับพี่ค.คะแต่อีกเครื่องก็ยังไม่ว่างนะคะตอนนั้นเราก็บอกพี่ค.ว่า พี่ค.คะขอโทษนะพอดีอาบน้ำนานไปหน่อยเดี๋ยวแต่งตัวแปปนะคะ
จากนั้นก็หายไปค่ะสักครึ่งชม.ได้เราก็วางจากอีกคนมาคุยกับพี่ค.คะ ตอนนั้นคิดว่าสวยเลือกได้คะ(พิมพ์ไปยิ้มไปคะ)ก็คุยกันมาได้สักพักคะจนเราต้องไปทำงานห้างแห่งหนึ่งในแถวลาดพร้าวค่ะเป็น Big c คะ จากที่พี่ค.ก็ขออกมาเจอคะเราก็เออได้คะแต่ประเด็ดคือพี่ค.มาเร็วเกินไปคะเราเลิก3ทุ่มพี่ค.มา1ทุ่มคะมารอคะพี่เขาไม่บ่นเลยคะ(แรกๆคะ)จนเราเลิกคะพี่ค.ก็เดินมาช่วยปิดร้านคะเพราะพี่ค.รอเราอยู่แถวนั้นนะคะพอปิดร้านเสร็จเราก็ต้องไปโอนเงินคะเพราะต้องส่งยอดขายคะเราก็คุยโทรศัพท์ไปด้วยคะจนพี่เจ้าของร้านถามอยู่กับใครเราก็บอกเพื่อนค่ะขณะเดินข้างกันนะคะพี่ค.ได้ยินจึงถามนี้เพื่อนหรอไม่ใช่แฟน
เราเลยเออแฟนคะพี่จากนั้นก็คบกันเลยคะ วันที่ 01/11/11 คะ คบกันมาเลื่อยๆคะมารับมาส่งห้องทุกวันคะตอนพี่ค.ยังไม่ทำงานนะคะเรียนคะแต่ปิดอยู่คะ
จนเวลาผ่านไปได้สัก3เดือนคะคบกันมาเลื่อยไม่มีอะไรคะตอนนั้นเรายังไม่เล่นเฟสหรืออะไรทั้งนั้นนะคะแต่พี่ค.เล่นคะแล้วเรื่องมันก็เกิดคะครั้งที่1คะ
วันนั้นเดือน ม.ค 12 คะ เราเข้างานสายคะนั่งเล่นคอมอยู่ที่บ้านพี่ค.คะเราก็ได้ยินเสียงเฟสแชทดังขึ้นคะเราก็มองคะเป็นผู้หญิงคะตอนนั้นคิดไว้แล้วคะว่าแฟนเก่าแน่ๆมันรู้ว่าอยู่ด้วยกันพี่ค.ก็ตอบคะอะไรสักอย่างตอนนั้นเราทำเป็นไม่สนใจคะแต่เราโกรธละคะบอกเลยคะหงุดหงิดคะ จนพี่เข้ารู้คะก็ง้อๆๆเราคะ
เราก็เลยบอกว่าให้ลบออกคะแฟนเก่าทุกคนห้ามมีคะพี่ค.ก็ลบคะ555เราก็เลยหายโกระคะแต่ยังนอยอยู่คะ จากนั้นก็คบกันมาเลื่อยๆคะก็มีทะเลากันบ้างามประสาคนคบกันนะคะ พอเข้าเดือนเม.ย 12 คะ เราก็ได้ย้ายจากห้องมาอยู่บ้านพี่เขาคะ พ่อพี่เขาบอกย้ายมาอยู่นี้เลยเสียค่าห้องทำไมไหนๆคบกันแล้ว
ตอนนั้นพี่ค.ติดเรามากคะตามทุกที่คะทำงานก็ไปเฝ้าคะจนที่บ้านพี่ค.ให้เราย้ายไปอยู่ด้วยกันคะจะได้ไม่ต้องไปเฝ้ากลับมาจะได้เจอกันเลยคะ
และเรื่องที่2ก็เข้ามาคะ คือพี่ค.ไม่เรียนแล้วคะเรียนไม่ไหวตอนนั้นเราก็ยังไม่รู้นะคะจนวันนั้นพี่ค.เขาบอกเราคะว่าไม่ไหวคะเราจึกบอกให้ไปบอกพ่อคะ
พี่ค.ก็คิดอยู่นานเลยคะกว่าจะบอกได้ผ่านไปหลายเดือนเหมือนกันจนในที่สุดพี่ค.ก็บอกพ่อคะพ่อก็ด่าและคะหนูเห็นละสงสารพ่อพี่ค.มากค่าเทอมหนึ่งนี้ครึ่งแสนคะ (มหานครอ่าคะวิศวะ)เราไม่ได้เข้าไปด้วยนะคะแต่ได้ยินคะยืนอยู่ข้างนอกคะตอนนั้นมีบ้าน2หลังคะบ้านพี่ค.นะคะจากนั้นพี่ค.ก็ออกมาคะด้วยซีหน้าแย่ๆคะเราเลยปลอบทุกอย่างคะบอกไม่เป็นไรเอาใหม่นะเดี๋ยวตอนนี้ไปหางานทำนะไรงี้คะอยู่ข้างๆเสอมคะ ไม่ว่าจะอะไรก็แล้วแต่คะและแล้วพี่ค.ก็ได้งานทำในออฟฟิตคะพนักงานทั่วไปเราก็ทำงานคบกันมาเรื่อยๆคะเราย้ายที่ทำงานแล้วนะคะไปทำขายผ้าขนหนูบ้างคะทำได้เกือบปีก็ย้ายมาทำเอ็มเคคะเรื่องของเรามันเกิดที่นี้ล่ะคะตอนนั้นคบกันได้1ปีกว่าๆแล้วคะเราก็ทำงานในเอ็มเคมาเรื่อยๆคะจนเราได้รู้จักกับพี่คนหนึ่งในนั้นคะก็แอบคุยกันคะคุยกันมาเรื่อยๆแต่พี่เขาไม่รู้นะคะว่าเรามีแฟนค่ะจากนั้นก็ไปเที่ยวดูหนังกันบ้างอะไรบ้างคะพี่ค.เรายังไม่เลิกนะคะคบอยู่แต่เขาไปทำงานคะ ไม่ค่อยสนใจเราเท่าไรคะเราแบบเหงาหรือป่าวไม่เข้าใจเหมือนกันคะแต่รู้ว่าคุยแล้วสบายใจดีเพราะช่วงนั้นเราทะเลาะกับพี่ค.บ่อยมากคะเลยมาเจอพี่เขาเราเลยคุยคะผ่านไปไม่นานพี่ค.ก็ทราบเรื่องคะก็ทะเลาะกันคะจะเลิกเลยแต่เราง้อคะเรารักพี่ค.นะคะพี่คนนั้นเราก็เลิกไปคะเราก็ดีกับพี่ค.คะพี่ค.ดีกับเรามากคะอยากได้อะไรหาให้ทุกอย่างทำให้ได้ทุกอย่างคะไม่เคยบ่นคะ เรานี้แบบดีจังแต่เราก็ยังมีคนอื่นมาเรื่อยๆคะทะเลาะกันแบบนี้มาตลอดคะตอนนั้นเราออกจากที่ทำงานนะคะไม่ได้ทำคะหยุดเลยคะและจนพี่ค.เขาเรียนที่มหาลัยแห่งหนึ่งเอกชนคะที่บางเขตคะเราก็คิดละว่าต้องเจอผู้หญิงเยอะแน่ๆเลยอะไรมาเต็มคะเรานี้แบบออกกฏเลยคะห้ามคบหรือคุยกับเพื่อนผู้หญิงนอกเวลาเรียนคะ(เราเยอะมากคะ)พี่ค.ก็ยอมคะเรานี้เช็คหมดเลยคะและเราก็เริ่มหางานคะได้ทำงานในบริษัทแห่งหนุ่งคะขายมือถือคะเราก็ทำมาเรื่อยๆคะพี่ค.ก็ทำงานไปเรียนไปคะพี่ค.เรียนส-อ.คะ เราเรียกศนคะม.ปลายคะและเราก็ได้ทำงานคะเงินดีคะแต่เราดันไปคุยกับพี่ที่ทำงานคนหนึ่งคะชื่อ.อละกันคะ(คงคิดใช่ไหมคะทำไมจขกท.แรดจัง 555) ก็คุยกันมาเรื่อยๆคะไปเที่ยวด้วยกันตอนกลางคืนบ้างไรบ้างคะ(เราจะบอกพี่ค.ว่าไปงานเลี้นงบริษัทตลอดคะพี่ค.ไว้ใจเรามากคะ)ดึกแค่ไหนตี1ตี2เขาก็รอเราคะสงสารพี่ค.เหมือนกันนะคะพี่ค.เข้างาน9โมงคะแล้วต้องมารอเราคือพี่เขาดีมากคะจนเราแบบคิดว่าพี่ค.คงรักเราไม่รักคนอื่นหลอกคิดแบบนั้นคะจนทำให้เรื่องมันเกิดคะ
เดี๋ยวมาต่อคะ พี่ค.มา ขอไปง้อก่อนคะ