สวัสดีค่ะ กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของเรา สมัครสมาชิก Pantip มานานแล้วค่ะ แต่ลืม Account เลยต้องสมัครใหม่มาเห็นว่าประสบกาณ์สยองขวัญกำลังมาแรง
ต้องขออภัยที่อาจจะวรรค หรืออะไรไม่ค่อยถูกเพราะเป็นกระทู้แรกที่พิมพ์ยาวๆแบบนี้ค่ะ __/\__
มาเริ่มเลยนะคะ
เราเป็นคนไม่ค่อยมีสัมผัสที่ 6 เรียกว่าไม่มีเลยก็ได้ค่ะ เกิดมาไม่เคยเจอผีเลย เคยเจอ 2 ครั้ง ในชีวิต ณ ตอนนี้ก็ยังไม่เคยเจออีกหลังจากครั้งนั้น
ประสบการณ์ ที่ 1 ที่พักย่านบางแสน
กล่าวไปเมื่อตอนเราเด็กนะคะ ประมาณ ป.5 - ป 6 จำไม่ได้เหมือนกันค่ะ เพราะนานมากๆแล้ว ตอนนั้นเรามีพี่เลี้ยงค่ะ ทุกๆปิดเทอมพ่อจะพาเราไปเที่ยวทะเลและทุกๆครั้งจะไปที่ โรงแรมแห่งนี้ค่ะ โรงแรมแห่งนี้ อยู่ติดชายหาดบางแสนนะคะ ขึ้นต้นด้วยตัว B ไม่แน่ใจว่าตอนนี้ยังมีอยู่ไหมไม่ได้ไปแถวนั้นนานมากแล้วค่ะ โรงแรมแบ่งเป็นสองโซน โซนแบบห้องทั่วไป แล้วอีกโซนนึงจะเป็นโซน บังกะโล ซึ่งปกติที่เราไปพักจะพักแถบห้องพักไม่ได้พักบังกะโล
ครั้งนั้นเราไปห้องพักส่วนนั้นเต็มค่ะเราเลยต้องมาพักบังกะโลแทน
เราไปกัน 4 คนค่ะ พ่อ พี่เลี้ยง เรา และ น้องชายค่ะ และกลุ่มของเพื่อนพ่อก็มาค่ะแต่ว่าเขาจองที่พักไว้ที่ห้องพักได้และเต็มพอดี
ไปถึงประมาณ 3 ทุ่มแล้ว พ่อเราก็ตามประสาค่ะไปกินเหล้า กับเพื่อนๆ เค้าก็เอาเหล้าออกจากห้องไป
ส่วนเราก็อาบน้ำเตรียมตัวนอนค่ะ วันนั้นพี่เลี้ยงเราใส่ชุดสีขาว แล้วแกเป็นคนชอบสระผมแล้วหวีผมยุ่งๆ มาปรกๆหน้าแกหน่อย
พอทำอะไรเสร็จสรรพ เราน้องพี่เลี้ยงก็นอนค่ะ น้องชายนอนข้างล่างเป็นฟูกเล็กๆกับพี่เลี้ยง ส่วนเรานอนบนเตียงค่ะ (ลืมบอกน่ะคะเป็นเตียงนอนได้สองคน)
พอตกดึกค่ะ เราสะดุ้งขึ้นมา เราก็รู้สึกถึงอะไรนุ่มๆตรงปลายเท้าน่ะค่ะ ก็เลยลืมตาดู เราเห็นเป็น ผู้หญิงสวมชุดขาวๆคล้ายๆที่พี่เลี้ยงเราใส่น่ะค่ะ
เราก็มองๆ แล้วก็เอาเท้าเขี่ยๆ มันนุ่มๆเย็นๆ เค้านั่งหันข้างให้เราค่ะ แต่ไม่มีท่าทีว่าจะหันมา
ทีนี่เราก็ พลิกไปทางที่น้องชายกับพี่เลี้ยงเรานอนค่ะ ปรากฎ ว่าพี่เลี้ยงเรากะน้องเรานอนอยู่ตรงนั้น แต่ก็อารมณ์แบบพึ่งตื่นน่ะค่ะไม่รู้สึกอะไรเลยหลับต่อคิดว่าฝันด้วยในตอนนั้น
ตื่นเช้ามาเราก็มานั่งคิดๆ ค่ะแล้วถามพี่เลี้ยงว่า
"เมื่อคืนได้มานั่งปลายเท้าแคทเปล่า" เค้าบอกไม่ เอ่อ เราเริ่มรู้ตัวก็เริ่มขนลุกล่ะ
ตอนเด็กเราชอบอ่านเรื่องผีมาก ชอบมากสุดๆ เลยคิดเรื่องนี้มาในหัวเลย
เลยไปถามพ่อค่ะ ว่า พ่อได้รินเหล้าให้ เจ้าที่เจ้าทางไหม เพราะ ว่าเราเคยถามพ่อว่า ทำไมต้องริน เค้าบอกว่ารินให้เจ้าที่
พ่อบอก ลืม ไม่ได้รินนะ ตอนออกไป จนถึงตอนนี้เราก็ไม่ทราบค่ะว่าเค้าเป็นใครแต่ยังจำเรื่องนี้ได้ดี
ประสบการณ์ที่ 2 ค่ะ เจอดีกับน้อง
มีช่วงปิดเทอม เราย้ายมาอยู่บ้าง ตจวเป็นบ้านของตา แล้วเวลาเราไปเราจะชอบไปนอนบ้านของลุงค่ะ เพราะบ้านลุงเย็นสบาย ส่วนบ้านคุณตาเราร้อนเพราะเป็นบ้านไม้ แถมห้องน้ำอยู่ออกจากตัวบ้านเลยไม่ชอบค่ะ
เหตุเกิดคืนหนึ่งค่ะ เรานอนข้างนอกตรงโถงกับน้องชาย เราตื่นมาตอน ตี 3 เพราะน้องปลุก บอกว่าไปฉี่เป็นเพื่อนหน่อย เราก็ลุกไป
น้องเราเดินเลยไปกินน้ำค่ะส่วนเรา ขอเข้าห้องน้ำก่อนมัน เราก้เข้าไปแล้วได้ยินเสียงร้องเพลง
เคยฟังเพลงนี้ไหมคะ
" แวว แววเสียงรถไฟวิ่งไปหัวใจครื่นเครง" ประมาณเนี้ยอะค่ะ
แล้วก็พูดกันว่าไม่เอาล่ะเปลี่ยนเพลงดีกว่า เป็นเสียงผู้ชายกับผู้หญิงคุยกัน
ด้วยความว่าเราจะเป็นประเภทแบบ ไม่รู้ตัวเวลาเจอผี คือตอนนั้นคิดอย่างเดียว เสียงใครวะ ? ก็เลยปีนชักโครกไปดูค่ะ แต่ว่า ลืมไปว่า
ตรงนั้นมันเปนกระจกฝ้า ปีนไปก็มองไม่เห็นหรอกค่ะ
เราก็เลยเดินออกมาจากห้องน้ำ แบบที่ยังไม่ได้คิดอะไรนะคะ พอน้องเดินมา หาเราพูดว่า เอ็งได้ยินเสียงนั้นไหม เสียงคนร้องเพลงอะ
ตอนนั้นเราเริ่มมีสติขึ้นมาบ้างแล้ว ก็เลยถามว่า เออใช่ ได้ยินเหมือนกัน ใครวะมาร้องเพลงเวลานี้ เท่านั้นล่ะค่ะ วิ่ง ค่ะ แล้วปิดไฟนอนเงียบเลยทุกวันนี้ก็ยังไม่รู้ค่ะ ว่าใครมาร้องเพลงตอนตี 3 พูดไปก็ตลกดีนะคะ ร้องเป็นเพลงคุยกันเป็นเรื่องเป็นราว
ส่วนประสบการณ์อื่นๆ
ก็ไม่มีอะไรมากแล้วค่ะส่วนใหญ่จะได้ยินเป็นเสียงคนเดินในบ้านเราแล้วมีเสียงไอกระแอม เวลาจะมีคนมาบ้านเช่นพวก ลุง หรือลูกๆของปู่เราน่ะค่ะ
เหมือนเค้าดีใจที่ลูกหลานจะมาบ้าน[คนมอญเวลาตายแล้วจะยังไม่ไปไหนจะยังวนเวียนอยู่อันนี้จำไม่ได้ว่าเพราะอะไรพ่อเคยเล่าให้ฟังแต่ลืม]
หรือ วิญญาณของพี่ชายเราที่ตายตั้งแต่ยังเด็ก ซึ่งมีครอบครัวมาเช่าบ้านเราอยู่ เช่าแต่ชั้นล่างน่ะค่ะคนที่มาเช่าเค้าเล่าว่าลูกชายคนเล็กเค้ามาบอกว่า
"แม่ๆ มีเพื่อนชวนหนูไปเล่นบนบ้าน นั้นไงเด็กคนนั้นไง ยืนอยู่บนบ้าน "
เราก็คิดแล้วล่ะค่ะ เพราะบ้านเราคงไม่มีวิญญาณเด็กที่ไหนมาอาศัยอยู่อยู่แล้วนอกจากพี่ชายเรา
มีอยู่ครั้งนึง พ่อเราก็ไป ตำหนักๆหนึ่งแถวศรีราชาค่ะ พ่อเราอยากได้กุมารมาเลี้ยงเพราะตอนนั้นค้าขาย ตอนแรกพูดปากเปล่าๆค่ะว่าอยากเลี้ยงแต่ไม่ได้ รับมา
พอกลับมาบ้านตกดึกได้ยินเสียงเด็กร้องไห้ค่ะ ตอนแรกคิดว่าน้องชายเรา เลยเปิดประตูออกไปดูปรากฎว่าไม่มีใครค่ะพ่อเราเลยกลับไปนอนต่อละฝันเห็นเด็กหัวจุก มาหาค่ะ แต่ไม่ได้พูดอะไร พอตื่นมาพ่อเราเลยกลับไปที่ตำหนักนั้น แล้วเล่าให้เค้าฟังเค้าเลยบอก ว่าเค้าตามไปอยากอยู่ด้วย อันนี้เราก็ไม่แน่ใจนะคะว่ากุมารทองเข้ามาในบ้านเราได้ยังไงเพราะว่าผีบ้านผีเรือนบ้านมอญอย่างที่ว่าค่ะ เหมือนเค้าดุ แล้วก็ บ้านมอญเป็นอะไรที่ทำอะไรผิดจารีตไม่ได้เลย น้องชายเราเคยเอาแฟนเข้ามาบ้านบางทีโดนไล่ตะเพิดเลยค่ะหรือตุ้กตาบาร์บี้ยังเล่นในบ้านไม่ได้เลย
พอหลังจากรับมามีองค์ของกุมารทองมาค่ะ ดึกๆเราจะได้ยินเสียงปืนและ ปืนกดของเด็กอะค่ะ ดัง แกร่กก แกร่กก แกร่กก อยู่เราก็ฟังไม่ได้กลัวอะไรแล้วก็หลับไป จนวันนึงของเล่นเต็มหิ้งแล้วค่ะเสียงหายเงียบ แล้วการค้าการขายก็ไม่ได้เจริญขึ้นเท่าไหร่ พ่อเราเลยเอาเขาไปฝากไว้ที่ ศาลม้าลาย เราไม่รู้ว่าเรียกว่าศาลอะไรแต่มีม้าลายเยอะๆอะค่ะ แถวทางไปปากเกร็ด
ประสบการณ์ของเราก็มีแค่นี้แหละค่ะ อาจจะไม่น่ากลัว แต่ก็อยากจะลองแชร์ ว่าใครเคยเจอผีแบบไม่รู้ตัวบ้างพอรู้ตัวอีกทีค่อยสยอง บรื๋ออ
ประสบการณ์จากคนไม่มีเซนส์
ต้องขออภัยที่อาจจะวรรค หรืออะไรไม่ค่อยถูกเพราะเป็นกระทู้แรกที่พิมพ์ยาวๆแบบนี้ค่ะ __/\__
มาเริ่มเลยนะคะ
เราเป็นคนไม่ค่อยมีสัมผัสที่ 6 เรียกว่าไม่มีเลยก็ได้ค่ะ เกิดมาไม่เคยเจอผีเลย เคยเจอ 2 ครั้ง ในชีวิต ณ ตอนนี้ก็ยังไม่เคยเจออีกหลังจากครั้งนั้น
ประสบการณ์ ที่ 1 ที่พักย่านบางแสน
กล่าวไปเมื่อตอนเราเด็กนะคะ ประมาณ ป.5 - ป 6 จำไม่ได้เหมือนกันค่ะ เพราะนานมากๆแล้ว ตอนนั้นเรามีพี่เลี้ยงค่ะ ทุกๆปิดเทอมพ่อจะพาเราไปเที่ยวทะเลและทุกๆครั้งจะไปที่ โรงแรมแห่งนี้ค่ะ โรงแรมแห่งนี้ อยู่ติดชายหาดบางแสนนะคะ ขึ้นต้นด้วยตัว B ไม่แน่ใจว่าตอนนี้ยังมีอยู่ไหมไม่ได้ไปแถวนั้นนานมากแล้วค่ะ โรงแรมแบ่งเป็นสองโซน โซนแบบห้องทั่วไป แล้วอีกโซนนึงจะเป็นโซน บังกะโล ซึ่งปกติที่เราไปพักจะพักแถบห้องพักไม่ได้พักบังกะโล
ครั้งนั้นเราไปห้องพักส่วนนั้นเต็มค่ะเราเลยต้องมาพักบังกะโลแทน
เราไปกัน 4 คนค่ะ พ่อ พี่เลี้ยง เรา และ น้องชายค่ะ และกลุ่มของเพื่อนพ่อก็มาค่ะแต่ว่าเขาจองที่พักไว้ที่ห้องพักได้และเต็มพอดี
ไปถึงประมาณ 3 ทุ่มแล้ว พ่อเราก็ตามประสาค่ะไปกินเหล้า กับเพื่อนๆ เค้าก็เอาเหล้าออกจากห้องไป
ส่วนเราก็อาบน้ำเตรียมตัวนอนค่ะ วันนั้นพี่เลี้ยงเราใส่ชุดสีขาว แล้วแกเป็นคนชอบสระผมแล้วหวีผมยุ่งๆ มาปรกๆหน้าแกหน่อย
พอทำอะไรเสร็จสรรพ เราน้องพี่เลี้ยงก็นอนค่ะ น้องชายนอนข้างล่างเป็นฟูกเล็กๆกับพี่เลี้ยง ส่วนเรานอนบนเตียงค่ะ (ลืมบอกน่ะคะเป็นเตียงนอนได้สองคน)
พอตกดึกค่ะ เราสะดุ้งขึ้นมา เราก็รู้สึกถึงอะไรนุ่มๆตรงปลายเท้าน่ะค่ะ ก็เลยลืมตาดู เราเห็นเป็น ผู้หญิงสวมชุดขาวๆคล้ายๆที่พี่เลี้ยงเราใส่น่ะค่ะ
เราก็มองๆ แล้วก็เอาเท้าเขี่ยๆ มันนุ่มๆเย็นๆ เค้านั่งหันข้างให้เราค่ะ แต่ไม่มีท่าทีว่าจะหันมา
ทีนี่เราก็ พลิกไปทางที่น้องชายกับพี่เลี้ยงเรานอนค่ะ ปรากฎ ว่าพี่เลี้ยงเรากะน้องเรานอนอยู่ตรงนั้น แต่ก็อารมณ์แบบพึ่งตื่นน่ะค่ะไม่รู้สึกอะไรเลยหลับต่อคิดว่าฝันด้วยในตอนนั้น
ตื่นเช้ามาเราก็มานั่งคิดๆ ค่ะแล้วถามพี่เลี้ยงว่า
"เมื่อคืนได้มานั่งปลายเท้าแคทเปล่า" เค้าบอกไม่ เอ่อ เราเริ่มรู้ตัวก็เริ่มขนลุกล่ะ
ตอนเด็กเราชอบอ่านเรื่องผีมาก ชอบมากสุดๆ เลยคิดเรื่องนี้มาในหัวเลย
เลยไปถามพ่อค่ะ ว่า พ่อได้รินเหล้าให้ เจ้าที่เจ้าทางไหม เพราะ ว่าเราเคยถามพ่อว่า ทำไมต้องริน เค้าบอกว่ารินให้เจ้าที่
พ่อบอก ลืม ไม่ได้รินนะ ตอนออกไป จนถึงตอนนี้เราก็ไม่ทราบค่ะว่าเค้าเป็นใครแต่ยังจำเรื่องนี้ได้ดี
ประสบการณ์ที่ 2 ค่ะ เจอดีกับน้อง
มีช่วงปิดเทอม เราย้ายมาอยู่บ้าง ตจวเป็นบ้านของตา แล้วเวลาเราไปเราจะชอบไปนอนบ้านของลุงค่ะ เพราะบ้านลุงเย็นสบาย ส่วนบ้านคุณตาเราร้อนเพราะเป็นบ้านไม้ แถมห้องน้ำอยู่ออกจากตัวบ้านเลยไม่ชอบค่ะ
เหตุเกิดคืนหนึ่งค่ะ เรานอนข้างนอกตรงโถงกับน้องชาย เราตื่นมาตอน ตี 3 เพราะน้องปลุก บอกว่าไปฉี่เป็นเพื่อนหน่อย เราก็ลุกไป
น้องเราเดินเลยไปกินน้ำค่ะส่วนเรา ขอเข้าห้องน้ำก่อนมัน เราก้เข้าไปแล้วได้ยินเสียงร้องเพลง
เคยฟังเพลงนี้ไหมคะ
" แวว แววเสียงรถไฟวิ่งไปหัวใจครื่นเครง" ประมาณเนี้ยอะค่ะ
แล้วก็พูดกันว่าไม่เอาล่ะเปลี่ยนเพลงดีกว่า เป็นเสียงผู้ชายกับผู้หญิงคุยกัน
ด้วยความว่าเราจะเป็นประเภทแบบ ไม่รู้ตัวเวลาเจอผี คือตอนนั้นคิดอย่างเดียว เสียงใครวะ ? ก็เลยปีนชักโครกไปดูค่ะ แต่ว่า ลืมไปว่า
ตรงนั้นมันเปนกระจกฝ้า ปีนไปก็มองไม่เห็นหรอกค่ะ
เราก็เลยเดินออกมาจากห้องน้ำ แบบที่ยังไม่ได้คิดอะไรนะคะ พอน้องเดินมา หาเราพูดว่า เอ็งได้ยินเสียงนั้นไหม เสียงคนร้องเพลงอะ
ตอนนั้นเราเริ่มมีสติขึ้นมาบ้างแล้ว ก็เลยถามว่า เออใช่ ได้ยินเหมือนกัน ใครวะมาร้องเพลงเวลานี้ เท่านั้นล่ะค่ะ วิ่ง ค่ะ แล้วปิดไฟนอนเงียบเลยทุกวันนี้ก็ยังไม่รู้ค่ะ ว่าใครมาร้องเพลงตอนตี 3 พูดไปก็ตลกดีนะคะ ร้องเป็นเพลงคุยกันเป็นเรื่องเป็นราว
ส่วนประสบการณ์อื่นๆ
ก็ไม่มีอะไรมากแล้วค่ะส่วนใหญ่จะได้ยินเป็นเสียงคนเดินในบ้านเราแล้วมีเสียงไอกระแอม เวลาจะมีคนมาบ้านเช่นพวก ลุง หรือลูกๆของปู่เราน่ะค่ะ
เหมือนเค้าดีใจที่ลูกหลานจะมาบ้าน[คนมอญเวลาตายแล้วจะยังไม่ไปไหนจะยังวนเวียนอยู่อันนี้จำไม่ได้ว่าเพราะอะไรพ่อเคยเล่าให้ฟังแต่ลืม]
หรือ วิญญาณของพี่ชายเราที่ตายตั้งแต่ยังเด็ก ซึ่งมีครอบครัวมาเช่าบ้านเราอยู่ เช่าแต่ชั้นล่างน่ะค่ะคนที่มาเช่าเค้าเล่าว่าลูกชายคนเล็กเค้ามาบอกว่า
"แม่ๆ มีเพื่อนชวนหนูไปเล่นบนบ้าน นั้นไงเด็กคนนั้นไง ยืนอยู่บนบ้าน "
เราก็คิดแล้วล่ะค่ะ เพราะบ้านเราคงไม่มีวิญญาณเด็กที่ไหนมาอาศัยอยู่อยู่แล้วนอกจากพี่ชายเรา
มีอยู่ครั้งนึง พ่อเราก็ไป ตำหนักๆหนึ่งแถวศรีราชาค่ะ พ่อเราอยากได้กุมารมาเลี้ยงเพราะตอนนั้นค้าขาย ตอนแรกพูดปากเปล่าๆค่ะว่าอยากเลี้ยงแต่ไม่ได้ รับมา
พอกลับมาบ้านตกดึกได้ยินเสียงเด็กร้องไห้ค่ะ ตอนแรกคิดว่าน้องชายเรา เลยเปิดประตูออกไปดูปรากฎว่าไม่มีใครค่ะพ่อเราเลยกลับไปนอนต่อละฝันเห็นเด็กหัวจุก มาหาค่ะ แต่ไม่ได้พูดอะไร พอตื่นมาพ่อเราเลยกลับไปที่ตำหนักนั้น แล้วเล่าให้เค้าฟังเค้าเลยบอก ว่าเค้าตามไปอยากอยู่ด้วย อันนี้เราก็ไม่แน่ใจนะคะว่ากุมารทองเข้ามาในบ้านเราได้ยังไงเพราะว่าผีบ้านผีเรือนบ้านมอญอย่างที่ว่าค่ะ เหมือนเค้าดุ แล้วก็ บ้านมอญเป็นอะไรที่ทำอะไรผิดจารีตไม่ได้เลย น้องชายเราเคยเอาแฟนเข้ามาบ้านบางทีโดนไล่ตะเพิดเลยค่ะหรือตุ้กตาบาร์บี้ยังเล่นในบ้านไม่ได้เลย
พอหลังจากรับมามีองค์ของกุมารทองมาค่ะ ดึกๆเราจะได้ยินเสียงปืนและ ปืนกดของเด็กอะค่ะ ดัง แกร่กก แกร่กก แกร่กก อยู่เราก็ฟังไม่ได้กลัวอะไรแล้วก็หลับไป จนวันนึงของเล่นเต็มหิ้งแล้วค่ะเสียงหายเงียบ แล้วการค้าการขายก็ไม่ได้เจริญขึ้นเท่าไหร่ พ่อเราเลยเอาเขาไปฝากไว้ที่ ศาลม้าลาย เราไม่รู้ว่าเรียกว่าศาลอะไรแต่มีม้าลายเยอะๆอะค่ะ แถวทางไปปากเกร็ด
ประสบการณ์ของเราก็มีแค่นี้แหละค่ะ อาจจะไม่น่ากลัว แต่ก็อยากจะลองแชร์ ว่าใครเคยเจอผีแบบไม่รู้ตัวบ้างพอรู้ตัวอีกทีค่อยสยอง บรื๋ออ