โดนตาม..

กระทู้สนทนา
เนื้องจากเรื่องนี้เกิดมาหลายปีแล้วค่ะ ตอนนี้จขกท เรียนมหาลัยแล้ว เรื่องที่จะเล่าเป็นเรื่องที่เจอกับตัวค่ะ ช่วงมัธยมปลายพอดีเลย
อยู่กับสิ่งที่เรียนว่าวิญญาณมาเป็นปีค่ะ ซึ่งเราเองก็เจอมาหลานรูปแบบ จนแอบแปลกใจ กูลอดมาได้ไงวะ = =

ถ้าไม่น่ากลัวก็ขอโทดด้วยนะคะ เนื่องจากเป็นเรื่องจริงค่ะ ไม่ได้แต่งแต่อย่างใด สำหรับ จขกทเองคือที่สุดของชีวิตที่เคยผ่านมาเลยค่ะ 5555

คือช่วงนั้นบีบีกำลังดังเลยค่ะ ตัวจขกท ก็ใช้ค่ะ ก็อยู่หอคุยBB กับเพื่อนปกติค่ะ จนถึงประมาณตี1ค่ะ อยู่ๆก็ได้กลิ่นเหม็นเน่าค่ะ
จขกท ก็เดินตามหาทั่วห้องเลยนะคะ ปิดประตูกระจกก็แล้ว กลิ่นก็มาเป็นระยะๆค่ะ ทั้งๆที่ไม่มีลมพัดมาเลยนะ
จนกลิ่นหายค่ะ เราก็มั่นใจว่าไม่มีกลิ่นแล้วเลยปิดไฟเตรียมตัวนอนค่ะ เปิดพัดลมติดผนังไว้ค่ะ จขกท ยังหลับไม่สนิทเลยนะคะ
ก็ได้ยินเสียงเหมือนคนมาหายใจใกล้ๆค่ะ เหมือนใกล้าเข้ามาเรื่อยๆ ดังขึ้นเรื่อยๆค่ะ เหมือนหายใจฟึดฟัดอะค่ะ เป็นสักพัก เราก็กลัวค่ะ
กลั้นใจอยู่นานมาก จนตัดสินใจหยิบโทสัพค่ะ เปิดไฟ หาเสียงค่ะ ปิดพัดลมเลยค่ะ รอฟังว่าจะมีเสียงไรไหม ก็ปกติค่ะ เงียบเชียบเลย
เลยคิดว่าตัวเองคิดมากไป หลอนตัวเองทำนอนงนั้นอะค่ะ ปิดไฟนอนค่ะ คราวนี้มาอีกค่ะ ทั้งเสียทั้งกลิ่นเลย ชัดเจนค่ะ
จขกท รีบลุกเปิดไฟค่ะ ไม่มีอะไรผิกปกติเลย แต่กลัวอะ เปิดไฟนอนเลยค่ะ แล้วในคืนนั้น จขกท ก็ฝันค่ะ ฝันว่ามีเด็กผู้ชายมาแกล้งค่ะ แกล้งเปิดกระโปรงเรา แล้วเอามือมาลูบขาเราค่ะ แล้วเราอายมาก เลยร้องดังๆกลางสนามเลยค่ะ
ชีผู้ชายคนนั้นแล้วบอกว่า ไอ้โรคจิตๆ มาเปิดกระโปรงผู้หญิง แล้วเหมือนเค้าก็รู้สึกผิดค่ะ ก็มาขอโทดเรา เพราะเพื่อนทั้งโรงเรียนไม่เล่นกะเค้าเลยค่ะ
เหมือนว่าโดนแบนอะไรทำนองนั้นอะค่ะ เราก็ไม่ให้อภัยค่ะ ไล่เค้าไปตายค่ะ บอกว่าอย่ามาพบมาเจอกันอีก ทำนองนั้นค่ะ
แล้วเหมือนเค้าน้อยใจอะค่ะ เค้าก็เดินคอตกไปเลย ในฝัน จขกทใช้ชีวิตอยู่ห้องตัวเองปกติเลยนะ อาบน้ำนอน ปกติเลยค่ะ
แล้วในฝันคือเราตื่นขึ้นมากลางดึกเห็นเค้ามาผูกคอตายตรงระเบียงห้องเราอะค่ะ แล้วเราก็สะดุ้งตื่นขึ้นมาช่วงใกล้รุ่งสางพอดีค่ะ
ทั้งกลัวทั้งระแวงค่ะ เหมือนฝันซ้อนฝัน หรือเหมือนกึ่งหลับกึ่งตื่นอะค่ะ
เราไม่สบายใจมากๆค่ะ เลยชวนเพื่อนไปตระเวรไหว้พระเลยค่ะ ไปถึงศาลหนึ่งในจังหวัดค่ะ
ก็มีผู้หญิงวัยกลางคนเหมือนเป็นคนดูแลศาลอะค่ะใส่ชุดขาว ท่านดูลายมือพอดีค่ะ เราเลยเดินเข้าไปคุย
ท่านก็เลยทักค่ะว่ามีผู้ชายตามเรามานะ เหมือนถูกชะตาเรา เราหน้าเหมือนลูกหรือแฟนเค้า
เค้าเป็นห่วง อยากดูแล เลยตามเรามาค่ะ ก็ทำบุญไปให้ กลับมาห้องก็ยังรู้สึกอยู่ค่ะ เหมือนไม่ได้อยู่คนเดียว
ช่วงนั้นดวงตกด้วย มีแต่คนทักค่ะ ว่าหน้าหมอง หน้าคล้ำ แต่เราก็คิดแค่ว่าเราเรียนหนักรึป่าว
เราไปบ้านเพื่อนค่ะ บ้านเพื่อนของ จขกท เนี้ยจะมียายเคยเป็นแม่นมของร่างทรงมาก่อนค่ะ
ท่านก็ทักเราเลย ป่วยหรอ ทำไมเป็นแบบนี้ มาๆกูจะเป่าหัวให้แล้วท่านก็ผูกแขนให้ค่ะ ด้วยความที่เรางงๆ ค่ะ
ก็ไม่ได้สนใจอะไรเลย ว่าจิงไหม มีคนตามจิงหรอ ยังพูดติดตลกกะเพื่อนเลยค่ะ ว่าหน้ากูคล้ำเพราะกูนอนดึกปะวะ ขำๆกันไปค่ะ
คือผ่านไปวันสองวันค่ะ จขกท รู้สึกอยากไปหาพี่คนนึงมากๆเลย ไม่เจอกันมาเป็นปีแล้วนะคะ ทั้งๆที่บ้านพี่แกอยู่ใกล้ๆกับหอเรา
พอเรานึกขึ้นได้ ก็ชวนเพื่อนไปหาเลยค่ะ ขับรถมอไซไปแปปเดียว
พอเราจอดรถปุ๊ป พี่เขาก็เดินออกมาหน้าบ้านเลย บอกเราว่ากูคิดไว้แล้วว่าจะมา ก็มาจิงๆ แล้วก็ถามเราค่ะ ว่าเป็นไงนอนอิ่มไหม ?
เหนื่อยไหม ? ไม่ค่อยสบายใจใช่ไหม หน้านี้คล้ำเชียว เราก็เลยเล่าให้พี่เค้าฟังค่ะ ด้วยความที่บ้านเราอยู่ต่างอำเภอแต่เข้ามาเรียนในเมือง
เลยได้พักอยู่หอตั้งแต่มัธยมต้นเลย พี่ก็ไปห้องเราค่ะ ขอเข้าห้องน้ำห้องเรา พอออกมาพี่เลยพูดว่าเขาอยากอยู่ด้วย อยากดูแล
ไม่ได้อยากทำให้กลัวหรอก พูดเหมือนกันเลยค่ะ เราก็ถามนะว่าใคร เป็นใครทำนองนี้ พี่เราเงียบสักพักค่ะ
แล้วหัวเราะ พูดกับเราว่า แล้วเคยไปพูดกับใครที่ไหนไหมละ ว่าเหนื่อย ว่าน้อยใจคนที่บ้าน ว่าไม่มีใครดูแล
เขาก็ตามมาเพราะคำพูดนั้นแหล่ะ เขารัก เขาเอ็นดู เป็นห่วง อาจเพราะหน้าเหมือนลูกหรือแฟนเขาละมั้ง เราอึ้งเลยค่ะ


เดี๋ยวมาต่อนะคะ ^^
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่