คือ วันนั้นครับเป็นวันรับน้องของโรงเรียนผมครับ
ซึ่งตอนนั้นผมอยู่มอหกแล้วแต่น้องเขาอยู่มอสี่ครับ ผมไปเจอรุ่นน้องคนนึงครับตอนแรกผมก็เฉยๆอะครับผมก็เลยแบบเที่ยวบอกคนอื่นเขาไปมั่วเลยครับว่าน้องเขาน่ารักดี แต่พอผมพูดอย่างงี้ไปเรื่อยๆผมก็รู้สึกแปลกๆอะครับ เวลาผมเห็นหน้าน้องเขาใจผมมันแลสั่นๆอะครับ จนถึงตอนที่มันมีการผูกสายสิญจน์ให้รุ่นน้องอะครับผมก็อยากไปผูกให้น้องเขามากเลยครับแต่ที่ไหนได้มีแต่คนรุมกันเข้าไปผูกสาบสิญจน์ให้น้องเขาครับผมเลยไม่กล้าเขาไปผูกให้น้องเขาอะครับ รู้สึกเฟลมากเลยครับ
วันต่อมาผมไปเจอน้องเขาอยู่ที่เรียนพิเศษครับ น้องเขานั่งอยู่คนเดียวแต่ผมก็ไม่กล้าเข้าไปทักเพราะน้องเขาไม่รู้จักผมอะครับ ผมก็เลยได้แต่นั่งมองน้องเขาครับ แต่แล้วเพื่อนผมมันก็มาหาผมแล้วมันรู้จักน้องเขาครับ มันก็เลยทำให้ผมได้คุยกับน้องเขาเป็นครั้งแรกครับ พอผมกลับถึงบ้านผมก็ทักน้องเขาไปในเฟสครับ แต่ผมไม่กล้าคุยกับน้องเขาแบบจะจีบอะครับเลยต้องปัดด้วยการคุยเรื่องงานอะครับแล้วก็ได้แต่ทิ้งท้ายกลับน้องเขาไว้ว่า "เจอพี่ทักได้พี่ไม่กัด" มันดูเหมือนจะเป็นจุดเริ่มต้นที่ดีใช่ไหมครับ 5555
วันต่อมาผมก็เจอน้องเขาที่โรงเรียนครับน้องเขาก็ทักผมผมรู้สึกฟินมากเลยครับเจอกี่ทีน้องเขาก็ทักผมแต่ไม่เคยได้คุยกันเลยครับ ตอนนี้ก็รู้จักน้องเขามาเป็นอาทิตย์แล้วครับ นั่งมองน้องเขาตอนเรียนพิเศษ นั่งมองเขากินข้าวอยู่ที่โต๊ะห่างๆ พยายามทำทุกอย่างให้ได้เจอน้องเขาอะครับ คอยเฝ้าดูเฟสเขาตลอด (ยังก็โรคจิต) แต่ยังไงผมก็ไม่ได้คุยกับน้องเขาอยู่ดีอะครับ
ตอนนี้!!! ผมเครียดมากเลยครับเพราะผมก็จะจบมอหกอยู่แล้วผมควรทำยังไงดีอะครับ ผมบอกเลยว่าผมโครตขี้อายอะครับตอนนี้เวลาจะคุยกับน้องเขาก็ต้องหางานมาอ้างพอไม่มีงานก็ไม่ได้คุยอะครับ ใครก็ได้ที่เคยผ่านเรื่องราวแบบนี้อะครั่วยแนะนำผมทีครับ ขอบคุณมากครับ ><
แอบชอบรุ่นน้องแต่ไมกล้าเข้าไปคุยทำไงดีครับ
ซึ่งตอนนั้นผมอยู่มอหกแล้วแต่น้องเขาอยู่มอสี่ครับ ผมไปเจอรุ่นน้องคนนึงครับตอนแรกผมก็เฉยๆอะครับผมก็เลยแบบเที่ยวบอกคนอื่นเขาไปมั่วเลยครับว่าน้องเขาน่ารักดี แต่พอผมพูดอย่างงี้ไปเรื่อยๆผมก็รู้สึกแปลกๆอะครับ เวลาผมเห็นหน้าน้องเขาใจผมมันแลสั่นๆอะครับ จนถึงตอนที่มันมีการผูกสายสิญจน์ให้รุ่นน้องอะครับผมก็อยากไปผูกให้น้องเขามากเลยครับแต่ที่ไหนได้มีแต่คนรุมกันเข้าไปผูกสาบสิญจน์ให้น้องเขาครับผมเลยไม่กล้าเขาไปผูกให้น้องเขาอะครับ รู้สึกเฟลมากเลยครับ
วันต่อมาผมไปเจอน้องเขาอยู่ที่เรียนพิเศษครับ น้องเขานั่งอยู่คนเดียวแต่ผมก็ไม่กล้าเข้าไปทักเพราะน้องเขาไม่รู้จักผมอะครับ ผมก็เลยได้แต่นั่งมองน้องเขาครับ แต่แล้วเพื่อนผมมันก็มาหาผมแล้วมันรู้จักน้องเขาครับ มันก็เลยทำให้ผมได้คุยกับน้องเขาเป็นครั้งแรกครับ พอผมกลับถึงบ้านผมก็ทักน้องเขาไปในเฟสครับ แต่ผมไม่กล้าคุยกับน้องเขาแบบจะจีบอะครับเลยต้องปัดด้วยการคุยเรื่องงานอะครับแล้วก็ได้แต่ทิ้งท้ายกลับน้องเขาไว้ว่า "เจอพี่ทักได้พี่ไม่กัด" มันดูเหมือนจะเป็นจุดเริ่มต้นที่ดีใช่ไหมครับ 5555
วันต่อมาผมก็เจอน้องเขาที่โรงเรียนครับน้องเขาก็ทักผมผมรู้สึกฟินมากเลยครับเจอกี่ทีน้องเขาก็ทักผมแต่ไม่เคยได้คุยกันเลยครับ ตอนนี้ก็รู้จักน้องเขามาเป็นอาทิตย์แล้วครับ นั่งมองน้องเขาตอนเรียนพิเศษ นั่งมองเขากินข้าวอยู่ที่โต๊ะห่างๆ พยายามทำทุกอย่างให้ได้เจอน้องเขาอะครับ คอยเฝ้าดูเฟสเขาตลอด (ยังก็โรคจิต) แต่ยังไงผมก็ไม่ได้คุยกับน้องเขาอยู่ดีอะครับ
ตอนนี้!!! ผมเครียดมากเลยครับเพราะผมก็จะจบมอหกอยู่แล้วผมควรทำยังไงดีอะครับ ผมบอกเลยว่าผมโครตขี้อายอะครับตอนนี้เวลาจะคุยกับน้องเขาก็ต้องหางานมาอ้างพอไม่มีงานก็ไม่ได้คุยอะครับ ใครก็ได้ที่เคยผ่านเรื่องราวแบบนี้อะครั่วยแนะนำผมทีครับ ขอบคุณมากครับ ><