เห็นช่วงนี้เรื่องเล่าเรื่องผีเยอะ เราเป็นคนมีสัมผัสที่หกอยู่แล้วเลยอยากมาเล่าประสบการณ์ของเราบ้าง เชื่อไม่เชื่อแล้วแต่บุคคลนะคะ
นี่เป็นการตั้งกระทู้ครั้งแรกของเรานะคะ ถ้าผิดพลาดหรือตกหล่นอะไรไป ขออภัยทุกคนด้วยค่ะ
ขอเท้าความก่อนนะคะ เราเป็นคนมีเซ้นส์อยู่แล้ว คือเราจะเห็นเรื่องพวกนี้บ่อยมากๆ จนเป็นเรื่องปกติสำหรับเราและคนรอบข้างไปแล้ว ส่วนคุณป้าของเรา ก็เคยมีประสบการณ์ผ่านความเป็นความตายมาก่อน คือตายแล้วฟื้นนั่นแหละค่ะ หลังจากป้าฟื้น ป้าเราก็เลยเห็นเรื่องพวกนี้มาตลอด
เรื่องที่เราจะเล่าให้ฟังเป็นเรื่องของคุณย่าที่เสียไปแล้วค่ะ ก่อนที่คุณย่าจะเสียเราก็มีโอกาสช่วยคุณป้าดูแลย่ามาบ้าง คือเราไปเรียนมหาลัย เลยต้องย้ายไปอยู่กับป้า ด้วยความที่เราเป็นหลานคนสุดท้องของลูกคนสุดท้อง (ย่าเรามีลูกสามคน พ่อเราเป็นคนสุดท้อง) เลยทำให้คุณย่ารักเรามาเป็นพิเศษ ท่านเลี้ยงเรามาตั้งแต่เด็ก เรียกว่าประคบประหงมตามใจเราทุกอย่างเลยค่ะ แถมเป็นห่วงเราจนเกินไปด้วย 5555 ป้าเราจะเป็นคนดูแลย่า เพราะลุงคนโตก็เสียไปแล้ว ส่วนพ่อเราก็อยู่ไกล ย้ายไปอยู่กับแม่ในแถบชนบทหน่ะค่ะ ส่วนคุณปู่เราก็เสียไปได้สองสามปีแล้วล่ะค่ะ
เริ่มเลยนะคะ คือคุณย่าของเราท่านเสียไปช่วงเดือนเมษา ปี57 ที่ผ่านมาค่ะ ช่วงนั้นเป็นช่วงปิดเทอมพอดี ตอนแรกเรากับพ่อแม่กำลังเดือนทางไปเยี่ยมคุณย่าค่ะ เพราะป้าโทรมาบอกว่าอาการย่าไม่ดีแล้วนะ แต่เราเดินทางไปได้ไม่ทันครึ่งทาง ป้าก็โทรมาบอกว่าย่าเสียแล้ว เราเลยกลับไปเก็บของกัน พอไปถึงบ้านงาน เราก็เข้าไปกราบศพย่าค่ะ เราก็เห็นคุณย่านั่งยิ่มให้เรา เราเห็นแบบนั้นก็อดร้องไห้ไม่ได้ พอตกกลางคืนเรากับแม่ก็ช่วยกันเฝ้าธูปค่ะ คอยจุดธุปไม่ให้ธูปขาด ตามความเชื่อของคนโบราณที่ว่าไม่ให้ธูปใหญ่ดับหน่ะค่ะ แต่ด้วยความที่ว่าเราเห็นคุณย่ามาอยู่กับเราที่โลงตลอด คืนที่สองด้วยความที่เพลีบมาก เราเลยพูดลอยๆว่า 'ย่า ถ้าธุปจะหมดมาปลุกหนูด้วยนะ' จากนั้นเราก็หลับไป จากนั้นเราก็รู้สึกเหมือนมีคนมาสะกิดตัวเรา เราเลยตื่น ตอนนั้นงัวเงียมากค่ะ นั่งไปสักพักเลยนึกออกว่าเราบอกย่าไว้ว่าถ้าธูปจะหมดให้มาปลุก เราเลยไปดูธูป ปรากฏว่าธูปใกล้หมดจริงๆค่ะ เราเลยจุดใหม่ สงสัยว่าย่าคงมาปลุกเราตามที่เราบอกไว้ก่อนเราหลับนั่นแหละค่ะ แล้วก็เป็นแบบนี้มาเรื่องๆจนถึงวันเผาเลยค่ะ ขอเล่าข้ามจากวันเผาไปนะคะ หลังเผาเสร็จเช้าต่อมาเราก็ไปเก็บกระดูกย่ากัน พอสายๆเราก็ทำบุญเลี้ยงพระกัน พอเสร็จเราก้เลยเข้าไปนอนในบ้าน เพราะเพลียมาก เรานอนอยู่เตียงข้างนอก(เตียงย่า) ส่วนป้าเราก็ตามมานอน แต่ป้านอนข้างล่างนะคะ นอนไปได้สักพักเราก็รู้สึกเหมือนมีคนมาลูบหัวเรา ตอนแรกเราก็ไม่คิดอะไร กำลังจะลืมตาไปดู แต่ทำยังไงก็ลืมตาไม่ขึ้นค่ะ ส่งเสียงก็ไม่ได้ ตอนนั้นเราก็รู้แล้วค่ะ ว่าคงเป็นย่าแน่ๆ เราเลยหลับต่อ สักพักพอเราตื่น เราก็มองหน้ากับป้า ป้าก็ถามเราว่า 'ย่ามาหามั้ย เมื่อกี้เขามาลูบหัวแม่' (เราเรียกป้าว่าแม่) เราเลยตอบเขาไปว่า 'มา ย่ามาลูบหัวหนูเหมือนกัน' ถึงจากเสร็จงานศพ เราก็กลับบ้านที่ชนบทกับพ่อแม่ กว่าจะถึงบ้านก็หลายทุ่มแล้วค่ะ พอเราถึงบ้านได้สักพักเราก็เตรียมนอน แต่อยู่ๆหมาที่บ้านก็พากันวิ่งไปหน้าบ้าน แล้วพร้อมใจกันหอนเลยค่ะ เราก็ตกใจว่าหมาหอนอะไร ใครมาหน้าบ้าน? พอนึกไปนึกมา อ้าววว เรายังไม่ได้บอกเจ้าที่เลย เราเลยยกมือไหว้แล้วตั้งจิต บอกเจ้าที่ว่า ขออนุญาตให้คุณย่า (บอกชื่อจริงนามสกุลคุณย่า) ให้ท่านเข้ามาในบ้านได้ ท่านเป็นย่าของหนูเอง พอเราอธิษฐานจบ หมาก็หยุดหอนทันทีเลยค่ะ หลังจากนั้นมาก็ไม่มีอะไร พอช่วงเดือนพฤษภา ป้าชวนเราไปเที่ยวอัมพวา เลยทำให้เราต้องไปค้างบ้านย่า ขอเล่าไปถึงตอนเที่ยวเสร็จแล้วนะคะ หลังจากเที่ยวเสร็จเราก็นอนค้างต่ออีกคืน เราอยู่กับป้าสองคนนะคะตอนนั้น ตอนนั้นเป็นตอนเย็นแล้วค่ะ 5-6โมงได้ ป้าเราออกไปซื้อกับข้าว เราเลยนอนอยู่ในบ้านคนเดียว ซึ่งตอนป้าไปเราก็ล็อกประตูมุ้งลวดแล้วนะคะ เรานอนไปได้สักพัก เราก็ได้ยินเสียงคนเดินอยู่รอบๆที่ที่เรานอน ด้วยความที่ง่วงมากเราเลยไม่สนใจอะไร สักพักเรารู้สึกว่ามีคนมาจับแขนเรา เราก็จับกลับไป คือจับท่อนแขนเราหน่ะค่ะ พอเราจับไปก็เจอมืออีกมือนึง ตอนนั้นเราง่วงมาก เราเลยไม่ได้สนใจ คิดว่าคงเป็นมือตัวเราเอง แต่เราคิดไปคิดมา เราเอามือขวาจับท่อนแขนซ้านของตัวเองนี่นา แล้วเราจะจับไปเจอมือตัวเองได้ยังไง ? เราเลยพอรู้แล้วค่ะว่าย่าคงมาหาเราแน่ๆ เราก็ไม่ได้ลืมตานะคะ ตาหนักมา คือเราง่วงมากค่ะ แต่ตอนนั้นเราก็ยังรู้สึกว่าคนเดินอยู่แถวๆเรานอนนะคะ เราเลยพูดไปว่า 'ย่า หนูง่วง หนูขอนอนก่อนนะ' แล้วเราก็หลับไปจนป้าเรากลับมาเค้าประตูเรียก พอเราเดินไปเปิด คำแรกที่ป้าถามคือ 'ย่ามาหาหรอ แม่ได้กลิ่นย่า กลิ่นสบู่ที่ย่าใช้อ่ะ' (ย่าจะมีสบู่ที่ย่าให้คนเดียวอยู่ค่ะ เวลาเรากับป้าอาบน้ำให้ก็ใช้สบู่อันนี้ค่ะ เป็นสบู่ที่ใช่เฉพาะของย่าค่ะ) เราเลยตอบป้าไปว่า ใช่ ย่ามาจับแขนหนูตะกี้ หลังจากนั้นก็ไม่มีอะไรค่ะ เราก็มีฝันเห็นย่าบ้าง ฝันเห็นบ้าง แต่หลังจากนั้นมาได้ระยะนึง นานพอสมควรค่ะ เราก็ฝันเห็นย่ากับปู่นั่งอยู่ด้วยกัน นั่งยิ้มให้เรา ตอนนั้นเราก็ไม่ได้คิดอะไร พอเวลาผ่านไปเราเลยไปเล่าให้ป้าฟัง ป้าก็บอกเราว่า มีอยู่วันนึง ตอนป้าลงมาล้างจาน ชงกาแฟ ช่วงเช้ามืด ป้าเห็นย่ากับปู้เดินมาหาป้าที่หน้าห้องครัว ยิ้มให้ป้าแล้วก็เดินหายไป และหลังจากนั้นมาเรากับป้าก็คุยกันเรื่อยๆว่าเห็นย่ามั้ย สรุปว่า หลังจากที่เราฝันและหลังจากที่ป้าเห็นปู่กับย่าอยู่ด้วยกัน เรากับป้าก็ไม่เคยเห็นย่าหรือฝันถึงย่ากันอีกเลย สงสัยว่าย่าคงมาบอกเราว่าเจอปู่แล้ว ท่านสองคนคงมาลาหน่ะค่ะ
เรื่องที่เราจะเล่าก็มีเท่านี้แหละค่ะ ไม่ได้น่ากลัวหรอกค่ะ แต่อยากจะบอกกับทุกคนเลยนะคะ ผู้มีพระคุณของเราถึงแม้ท่านจะตายไป ท่านก็ยังมีความรักและเป็นห่วงเราอยู่เสมอ ถ้าใครยังมีโอกาสดูแล ญาติผู้ใหญ่ ไม่ว่าจะเป็นปู่ย่าตายยาย พ่อแม่หรือใครๆก็ตามที่มีพระคุณกับเรา ดูแลท่านให้เต็มที่นะคะ รีบดูแลท่านตั้งแต่ตอนนี้ ก่อนจะมาเสียใจที่หลังว่าเรายังไม่ได้ทำนู่นนี่ให้ท่านเลย ขนาดเรามีโอกาสได้ดูแลย่า เรายังรู้สึกว่าเรายังไม่ได้ทดแทนท่านจนถึงที่สุดเลยค่ะ ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ
ประสบการณ์เจอญาติผู้ใหญ่ที่เสียไปแล้ว
นี่เป็นการตั้งกระทู้ครั้งแรกของเรานะคะ ถ้าผิดพลาดหรือตกหล่นอะไรไป ขออภัยทุกคนด้วยค่ะ
ขอเท้าความก่อนนะคะ เราเป็นคนมีเซ้นส์อยู่แล้ว คือเราจะเห็นเรื่องพวกนี้บ่อยมากๆ จนเป็นเรื่องปกติสำหรับเราและคนรอบข้างไปแล้ว ส่วนคุณป้าของเรา ก็เคยมีประสบการณ์ผ่านความเป็นความตายมาก่อน คือตายแล้วฟื้นนั่นแหละค่ะ หลังจากป้าฟื้น ป้าเราก็เลยเห็นเรื่องพวกนี้มาตลอด
เรื่องที่เราจะเล่าให้ฟังเป็นเรื่องของคุณย่าที่เสียไปแล้วค่ะ ก่อนที่คุณย่าจะเสียเราก็มีโอกาสช่วยคุณป้าดูแลย่ามาบ้าง คือเราไปเรียนมหาลัย เลยต้องย้ายไปอยู่กับป้า ด้วยความที่เราเป็นหลานคนสุดท้องของลูกคนสุดท้อง (ย่าเรามีลูกสามคน พ่อเราเป็นคนสุดท้อง) เลยทำให้คุณย่ารักเรามาเป็นพิเศษ ท่านเลี้ยงเรามาตั้งแต่เด็ก เรียกว่าประคบประหงมตามใจเราทุกอย่างเลยค่ะ แถมเป็นห่วงเราจนเกินไปด้วย 5555 ป้าเราจะเป็นคนดูแลย่า เพราะลุงคนโตก็เสียไปแล้ว ส่วนพ่อเราก็อยู่ไกล ย้ายไปอยู่กับแม่ในแถบชนบทหน่ะค่ะ ส่วนคุณปู่เราก็เสียไปได้สองสามปีแล้วล่ะค่ะ
เริ่มเลยนะคะ คือคุณย่าของเราท่านเสียไปช่วงเดือนเมษา ปี57 ที่ผ่านมาค่ะ ช่วงนั้นเป็นช่วงปิดเทอมพอดี ตอนแรกเรากับพ่อแม่กำลังเดือนทางไปเยี่ยมคุณย่าค่ะ เพราะป้าโทรมาบอกว่าอาการย่าไม่ดีแล้วนะ แต่เราเดินทางไปได้ไม่ทันครึ่งทาง ป้าก็โทรมาบอกว่าย่าเสียแล้ว เราเลยกลับไปเก็บของกัน พอไปถึงบ้านงาน เราก็เข้าไปกราบศพย่าค่ะ เราก็เห็นคุณย่านั่งยิ่มให้เรา เราเห็นแบบนั้นก็อดร้องไห้ไม่ได้ พอตกกลางคืนเรากับแม่ก็ช่วยกันเฝ้าธูปค่ะ คอยจุดธุปไม่ให้ธูปขาด ตามความเชื่อของคนโบราณที่ว่าไม่ให้ธูปใหญ่ดับหน่ะค่ะ แต่ด้วยความที่ว่าเราเห็นคุณย่ามาอยู่กับเราที่โลงตลอด คืนที่สองด้วยความที่เพลีบมาก เราเลยพูดลอยๆว่า 'ย่า ถ้าธุปจะหมดมาปลุกหนูด้วยนะ' จากนั้นเราก็หลับไป จากนั้นเราก็รู้สึกเหมือนมีคนมาสะกิดตัวเรา เราเลยตื่น ตอนนั้นงัวเงียมากค่ะ นั่งไปสักพักเลยนึกออกว่าเราบอกย่าไว้ว่าถ้าธูปจะหมดให้มาปลุก เราเลยไปดูธูป ปรากฏว่าธูปใกล้หมดจริงๆค่ะ เราเลยจุดใหม่ สงสัยว่าย่าคงมาปลุกเราตามที่เราบอกไว้ก่อนเราหลับนั่นแหละค่ะ แล้วก็เป็นแบบนี้มาเรื่องๆจนถึงวันเผาเลยค่ะ ขอเล่าข้ามจากวันเผาไปนะคะ หลังเผาเสร็จเช้าต่อมาเราก็ไปเก็บกระดูกย่ากัน พอสายๆเราก็ทำบุญเลี้ยงพระกัน พอเสร็จเราก้เลยเข้าไปนอนในบ้าน เพราะเพลียมาก เรานอนอยู่เตียงข้างนอก(เตียงย่า) ส่วนป้าเราก็ตามมานอน แต่ป้านอนข้างล่างนะคะ นอนไปได้สักพักเราก็รู้สึกเหมือนมีคนมาลูบหัวเรา ตอนแรกเราก็ไม่คิดอะไร กำลังจะลืมตาไปดู แต่ทำยังไงก็ลืมตาไม่ขึ้นค่ะ ส่งเสียงก็ไม่ได้ ตอนนั้นเราก็รู้แล้วค่ะ ว่าคงเป็นย่าแน่ๆ เราเลยหลับต่อ สักพักพอเราตื่น เราก็มองหน้ากับป้า ป้าก็ถามเราว่า 'ย่ามาหามั้ย เมื่อกี้เขามาลูบหัวแม่' (เราเรียกป้าว่าแม่) เราเลยตอบเขาไปว่า 'มา ย่ามาลูบหัวหนูเหมือนกัน' ถึงจากเสร็จงานศพ เราก็กลับบ้านที่ชนบทกับพ่อแม่ กว่าจะถึงบ้านก็หลายทุ่มแล้วค่ะ พอเราถึงบ้านได้สักพักเราก็เตรียมนอน แต่อยู่ๆหมาที่บ้านก็พากันวิ่งไปหน้าบ้าน แล้วพร้อมใจกันหอนเลยค่ะ เราก็ตกใจว่าหมาหอนอะไร ใครมาหน้าบ้าน? พอนึกไปนึกมา อ้าววว เรายังไม่ได้บอกเจ้าที่เลย เราเลยยกมือไหว้แล้วตั้งจิต บอกเจ้าที่ว่า ขออนุญาตให้คุณย่า (บอกชื่อจริงนามสกุลคุณย่า) ให้ท่านเข้ามาในบ้านได้ ท่านเป็นย่าของหนูเอง พอเราอธิษฐานจบ หมาก็หยุดหอนทันทีเลยค่ะ หลังจากนั้นมาก็ไม่มีอะไร พอช่วงเดือนพฤษภา ป้าชวนเราไปเที่ยวอัมพวา เลยทำให้เราต้องไปค้างบ้านย่า ขอเล่าไปถึงตอนเที่ยวเสร็จแล้วนะคะ หลังจากเที่ยวเสร็จเราก็นอนค้างต่ออีกคืน เราอยู่กับป้าสองคนนะคะตอนนั้น ตอนนั้นเป็นตอนเย็นแล้วค่ะ 5-6โมงได้ ป้าเราออกไปซื้อกับข้าว เราเลยนอนอยู่ในบ้านคนเดียว ซึ่งตอนป้าไปเราก็ล็อกประตูมุ้งลวดแล้วนะคะ เรานอนไปได้สักพัก เราก็ได้ยินเสียงคนเดินอยู่รอบๆที่ที่เรานอน ด้วยความที่ง่วงมากเราเลยไม่สนใจอะไร สักพักเรารู้สึกว่ามีคนมาจับแขนเรา เราก็จับกลับไป คือจับท่อนแขนเราหน่ะค่ะ พอเราจับไปก็เจอมืออีกมือนึง ตอนนั้นเราง่วงมาก เราเลยไม่ได้สนใจ คิดว่าคงเป็นมือตัวเราเอง แต่เราคิดไปคิดมา เราเอามือขวาจับท่อนแขนซ้านของตัวเองนี่นา แล้วเราจะจับไปเจอมือตัวเองได้ยังไง ? เราเลยพอรู้แล้วค่ะว่าย่าคงมาหาเราแน่ๆ เราก็ไม่ได้ลืมตานะคะ ตาหนักมา คือเราง่วงมากค่ะ แต่ตอนนั้นเราก็ยังรู้สึกว่าคนเดินอยู่แถวๆเรานอนนะคะ เราเลยพูดไปว่า 'ย่า หนูง่วง หนูขอนอนก่อนนะ' แล้วเราก็หลับไปจนป้าเรากลับมาเค้าประตูเรียก พอเราเดินไปเปิด คำแรกที่ป้าถามคือ 'ย่ามาหาหรอ แม่ได้กลิ่นย่า กลิ่นสบู่ที่ย่าใช้อ่ะ' (ย่าจะมีสบู่ที่ย่าให้คนเดียวอยู่ค่ะ เวลาเรากับป้าอาบน้ำให้ก็ใช้สบู่อันนี้ค่ะ เป็นสบู่ที่ใช่เฉพาะของย่าค่ะ) เราเลยตอบป้าไปว่า ใช่ ย่ามาจับแขนหนูตะกี้ หลังจากนั้นก็ไม่มีอะไรค่ะ เราก็มีฝันเห็นย่าบ้าง ฝันเห็นบ้าง แต่หลังจากนั้นมาได้ระยะนึง นานพอสมควรค่ะ เราก็ฝันเห็นย่ากับปู่นั่งอยู่ด้วยกัน นั่งยิ้มให้เรา ตอนนั้นเราก็ไม่ได้คิดอะไร พอเวลาผ่านไปเราเลยไปเล่าให้ป้าฟัง ป้าก็บอกเราว่า มีอยู่วันนึง ตอนป้าลงมาล้างจาน ชงกาแฟ ช่วงเช้ามืด ป้าเห็นย่ากับปู้เดินมาหาป้าที่หน้าห้องครัว ยิ้มให้ป้าแล้วก็เดินหายไป และหลังจากนั้นมาเรากับป้าก็คุยกันเรื่อยๆว่าเห็นย่ามั้ย สรุปว่า หลังจากที่เราฝันและหลังจากที่ป้าเห็นปู่กับย่าอยู่ด้วยกัน เรากับป้าก็ไม่เคยเห็นย่าหรือฝันถึงย่ากันอีกเลย สงสัยว่าย่าคงมาบอกเราว่าเจอปู่แล้ว ท่านสองคนคงมาลาหน่ะค่ะ
เรื่องที่เราจะเล่าก็มีเท่านี้แหละค่ะ ไม่ได้น่ากลัวหรอกค่ะ แต่อยากจะบอกกับทุกคนเลยนะคะ ผู้มีพระคุณของเราถึงแม้ท่านจะตายไป ท่านก็ยังมีความรักและเป็นห่วงเราอยู่เสมอ ถ้าใครยังมีโอกาสดูแล ญาติผู้ใหญ่ ไม่ว่าจะเป็นปู่ย่าตายยาย พ่อแม่หรือใครๆก็ตามที่มีพระคุณกับเรา ดูแลท่านให้เต็มที่นะคะ รีบดูแลท่านตั้งแต่ตอนนี้ ก่อนจะมาเสียใจที่หลังว่าเรายังไม่ได้ทำนู่นนี่ให้ท่านเลย ขนาดเรามีโอกาสได้ดูแลย่า เรายังรู้สึกว่าเรายังไม่ได้ทดแทนท่านจนถึงที่สุดเลยค่ะ ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ