เคยกลัวผีมากๆๆ แต่ไม่เคยเจอ สรุปไม่รู้ว่าจริงๆ แล้วกลัวอะไร? จนได้เจอ..

ย้อนไปเมื่อตอนผมเป็นเด็ก คือผมเป็นคนที่กลัวผีมากกกกกกกก แต่ผมก็ไม่รู้ว่าผีเป็นตัวยังไง ผีคืออะไร ทำไมเราต้องกลัว จนเริ่มขึ้นม.1 ผมก็พยายามค้นหาเรื่องพวกนี้มาโดนตลอด ไม่ว่าจะเป็นรายการผีต่างๆ เรื่องเล่าเกี่ยวกะผีต่างๆ แต่ก็ยังไม่เคยเจอกับตัวเองซักที จนช่วงปิดเทอมผมก็ไปเที่ยวที่พัทยา ก็ไม่มีไรนะจนกระทั่งถึงตอนเดินทางจะกลับบ้าน(อุดรธานี) ผมกลับโดยรถกะบะ แต่ผมเป็นคนเมารถ จึงต้องนั่งกะบะ เข้านั่งข้างในเก๋งรถไม่ได้55555 ก็นั่งมาเรื่อยๆ แล้วก็แวะเที่ยวตามที่ต่างๆ จนถึงช่วงดึก ผมนั่งกะบะ กับน้องชายคนนึง น้องสาวคนนึง นั่งๆ มาเรื่อยๆ น้องผมทั้งสองคนก็เผลอหลับไป ส่วนผมหนะหรอ ก็นั่งมองตามข้างทางที่จะมีพวกตึกร้าง น่ากลัวๆ ในใจก็คิดว่าไหนวะผีๆ แต่ก็ยังหวั่นๆ กลัวๆ ก็มองมาเรื่อยๆ ช่วงนั้นน่าจะ4-5 ทุ่มได้และ ถนนแถวๆ ภาคอีสานก็ไม่ค่อยจะมีไฟส่องสว่างอยุละ จนมาถึงที่ที่นึง มันมืดมาก จะมีแค่ไฟหน้ารถเท่านั้น ได้มีรถบรรทุกขับสวนมาอีกฝั่งของถนน แสงไฟหน้ารถบรรทุกที่สว่างมาก ปรากฎภาพเด็กหญิงคนนึงยืนอยู่บริเวณเกาะกลางถนน เธอมองหน้าผม พร้อมกับยิ้มกว้างมากกก เธอสวมชุดเอี้ยม ในมือเธออุ้มตุ๊กตา ใส่หมวกแก๊ป ผมตกใจมาก!! เพราะจะเป็นไปไม่ได้เลยที่แถวนั้นจะมีคนอาศัยอยู่ ผมรีบปลุกน้องผมทั้งสองขึ้นมา มีแต่น้องผู้ชายทำนั้นที่ตื่น ผมเล่าให้น้องฟังด้วยความตื่นกลัว น้องผมยิ่งกลัว เราทั้งสองนั่งกอดเข่าแล้วก้มหน้าลงด้วยความกลัว สักพัก! น้องผมที่เป็นผู้หญิง อยู่ๆ ก็ลุกขึ้นมานั่งปิดจมูกบอกว่าเหม็นๆ เหม็นมาก ไม่รู้ว่าเหม็นอะไร เราทั้งสองคน(ผมกะน้องผุชาย) ตกใจมาก!!  และยิ่งตื่นกลัวไปกันใหญ่ ซึ่งเราทั้งสองไม่มีใครได้กลิ่นไรที่เหม็นเลย จนในที่สุดรถก็เริ่มวิ่งเข้าสู่เขตเมือง น้องผู้หญิงก็บอกว่ากลิ่นเริ่มจางแล้ว ผมเลยบอกให้น้องผมทั้งสองให้หลับบๆ หลับไปเลย จนถึงบ้านด้วยความล้า ทุกคนเดินเข้าบ้านน้ำไม่อาบ นอนหลับไปกันทุกคน จนถึงตอนเช้า เล่าให้กับผู้ใหญ่ฟังทุกคนต่างหัวเราะ และไม่มีใครเชื่อในสิ่งที่เราได้เจอะเจอมา...