สวัสดีค่ะ เป็นกระทู้แรกหากผิดพลาดขอโทษด้วยนะคะ
เรื่องมีอยู่ว่า เราเป็นดี้นะคบกะแฟนมาประมาณ 1 ปี กว่าๆ ตอนนี้เลิกกันแล้วเราเป็นคนถ่อยห่างออกมา
เราห่างกับเขา1ปี ตอนที่คบกันแรกๆเค้ากำลังจะขึ้นปี1 ส่วนเราขึ้นม.6 แรกๆเค้าดีมากเลยนะคะ ดูแลดี แต่บางครั้งแอบหงุดหงิดเอาแต่ใจเรายังไม่รุ้นิสัยที่แท้จริงแล้วเราก็รักเค้าหรือหลงไม่แน่ใจยอมทุกอย่างเลยค่ะ ตอนช่วงซัมเมอร์ก่อนเราขึ้นม.6 เราเช่าหอเพื่อเรียนพิเศษ ด้วยความที่ว่าเราก้ออยากยุกับเค้า เราก็ชวนเค้ามายุด้วย เรื่องค่าใช้จ่ายค่ากินยุอาทิตละประมาณสี่พันเราก็เป็นคนออกหมด ทุกๆครั้งเราจะเป็นคนออกค่าใช้จ่ายต่างๆตลอดเวลาที่คบกันเค้าจะออกนิดหน่อย ทางบ้านเราค่อนข้างมีฐานะ ส่วนเค้าก็พอมีในระดับนึง ตอนนั้นไม่ได้คิดอะไรค่ะ คือเค้าอยากได้อะไรแค่พูดๆเราก็จะซื้อให้ แค่อยากให้ หลายๆอย่าง ซึ่งจำนวนเงินก้อมากพอสมควร เราก็ยังไม่ได้คิดอะไร พอเค้าเริ่มขึ้นปี1 เค้าก็นอกใจเรา2คนโกหกเราเปนเดือน เรายุตจว เค้าเรียนที่กทม แต่เรามีคอนโดยุที่กทมเราก็จะขึ้นไปหาเค้าแทบทุกอาทิต หลอกอีกคนว่ากลับบ้านแต่มาหาเรา เอาผญคนอื่นมาที่คอนโดเรา สุดท้ายเราก็ให้อภัย มียุวันนึงทะเลาะกัน เค้าซ้อมเราค่ะ ซ้อมเลือดตกยางออกตลอด ทั้งกระทบ ตบ ตี ต่อย ต่างๆนาๆ เราก็ให้อภัยค่ะ แต่ก็ไม่ได้มีครั้งเดียว ตอนนี้โดนมานับครั้งไม่ถ้วน เราก็ให้อภัยทุกครั้งเพราะรัก เค้าจะบังคับเราทุกอย่าง ห้ามเราทุกอย่าง ห้ามลงรูปเดี่ยว หรือจะลงต้องเป็นรูปที่เค้าถ่ายต้องมีแคปชั่นถึง ห้ามแต่งตัวสวย ห้ามแต่งหน้า ห้ามทำสี ห้ามทาครีมดีๆ ห้ามทาครีมกันแดด ห้ามมาคหน้า ห้ามทุกอย่าง ถ้าเค้าเจอเครื่องสำอางเราเวลาเราไปต่างประเทศเราก็จะซื้อกลับา เค้าเอาไปทิ้งขยะเลยค่ะ เสียดายมากเงินพ่อแม่เราหามาด้วยน้ำพักน้ำแรง ทิ้งไปตรงหน้า เราก็บอกว่าไม่มีสิดมาทิ้งของที่พ่อแม่เราซื้อให้ เค้าก็ซ้อมเรา เราก้ออดทนทุกข์มากเพราะมันเป็นสิ่งเล็กๆที่มีความสุข แต่ก็ยอมเพื่อให้เค้าสบายใจแล้วไม่ทะเลาะ เรารักเค้านะรักเค้ามาก เลยยอมทุกอย่างแต่เวลานานๆไปมันเริ่มอดทนน้อยลง เริ่มรักตัวเอง รุ้สึกว่าไม่อยากจะยุอีกต่อไปหรืออยากให้เค้าเปลี่ยนตัวเองบ้าง เราพยายามแล้วเค้าไม่มีทางเปลี่ยนเลย เค้าไม่เคยมองถึงความสุขของเราถึงมันอาจจะเปนเรื่องไร้สาระสำหรับเค้า คนรักกันย่อมอยากเห็นอีกฝ่ายมีความสุขไม่ใช่หรอ? หรือเค้ารักความรุ้สึกตัวเองมากกว่าเรา ? จนล่าสุดพ่อเรารุ้เรื่องว่าเค้าทำร้ายเรา เพราะเราเป็นคนโทรไปบอกแม่เราให้ส่งคนมารับเค้ากลับบ้านเค้า เค้าทำร้ายตัวเองค่ะเพื่อจะเอาชนะเราให้เรายอม เราทนไม่ได้ที่จะเห็นเค้าเป็นอะไร เลยให้แม่เราไปรับแม่เค้ามาเอาเค้ากลับ ผลก็คือเราต้องเลิกเพราะพ่อเรารุ้เรื่องแล้วพ่อสั่งเด็ดขาดให้เลิก เราก็ยอมค่ะ เริ่มต้นชีวิตใหม่ ย้ายไปยุหอเตรียมจะเปิดเทอมเข้าปี1 เราเลิกติดต่อกันพักนึงแต่วันนึงเค้ามาขอยุกับเรา เราก็ไม่อยากจะหลอกพ่อแม่แต่ก็สงสาร ก็ให้เค้ายุด้วย วันนึงพ่อเราแอบมาดูเราที่หอ เจอเลยค่ะ เค้าโกรธมากเค้าบอกว่าถ้าเจออีกครั้งลาออก เราเรียนคณะค่อนข้างดี ก็ไม่อยากตัดอนาคตตัวเอง รวมถึงหลายๆอย่างไม่อยากกลับไปเจออะไรเดิมๆ เลยตัดสินใจเลิกจริงๆ เค้าก็พยายามพูด ง้อเรา จะทำตัวใหม่เปลี่ยนตัวเอง จะดูแล แต่เราใจแข็ง ยอมให้เค้าทุกข์ เจ็บกับการถูกปฏิเสธ เพราะที่ผ่านมาทะเลาะบอกเลิกคืนดีนับครั้งไม่ถ้วนเราก็ดีกันตลอด ครั้งนี้นานที่สุดแล้วเราปฏิเสธทุกทาง ตัดทุกอย่างออก ไม่ติดต่อ แล้วตอนนี้อะไรที่เราไม่ได้ทำระหว่างที่เราคบกับเค้าเราก็ได้ทำ รักตัวเอง ดูแลตัวเองมากขึ้น แล้วเค้าก็บอกว่าเค้าเจบพูดว่าเสียใจที่เราทำทุกอย่างที่เค้าห้ามตินที่เลิกกัน เราก็ไม่สนใจ เราเหมือนคนใจร้าย เราทำถูกแล้วใช่มั้ยที่ตัดสินใจเลิก
ฉันเหมือนคนใจร้าย
เรื่องมีอยู่ว่า เราเป็นดี้นะคบกะแฟนมาประมาณ 1 ปี กว่าๆ ตอนนี้เลิกกันแล้วเราเป็นคนถ่อยห่างออกมา
เราห่างกับเขา1ปี ตอนที่คบกันแรกๆเค้ากำลังจะขึ้นปี1 ส่วนเราขึ้นม.6 แรกๆเค้าดีมากเลยนะคะ ดูแลดี แต่บางครั้งแอบหงุดหงิดเอาแต่ใจเรายังไม่รุ้นิสัยที่แท้จริงแล้วเราก็รักเค้าหรือหลงไม่แน่ใจยอมทุกอย่างเลยค่ะ ตอนช่วงซัมเมอร์ก่อนเราขึ้นม.6 เราเช่าหอเพื่อเรียนพิเศษ ด้วยความที่ว่าเราก้ออยากยุกับเค้า เราก็ชวนเค้ามายุด้วย เรื่องค่าใช้จ่ายค่ากินยุอาทิตละประมาณสี่พันเราก็เป็นคนออกหมด ทุกๆครั้งเราจะเป็นคนออกค่าใช้จ่ายต่างๆตลอดเวลาที่คบกันเค้าจะออกนิดหน่อย ทางบ้านเราค่อนข้างมีฐานะ ส่วนเค้าก็พอมีในระดับนึง ตอนนั้นไม่ได้คิดอะไรค่ะ คือเค้าอยากได้อะไรแค่พูดๆเราก็จะซื้อให้ แค่อยากให้ หลายๆอย่าง ซึ่งจำนวนเงินก้อมากพอสมควร เราก็ยังไม่ได้คิดอะไร พอเค้าเริ่มขึ้นปี1 เค้าก็นอกใจเรา2คนโกหกเราเปนเดือน เรายุตจว เค้าเรียนที่กทม แต่เรามีคอนโดยุที่กทมเราก็จะขึ้นไปหาเค้าแทบทุกอาทิต หลอกอีกคนว่ากลับบ้านแต่มาหาเรา เอาผญคนอื่นมาที่คอนโดเรา สุดท้ายเราก็ให้อภัย มียุวันนึงทะเลาะกัน เค้าซ้อมเราค่ะ ซ้อมเลือดตกยางออกตลอด ทั้งกระทบ ตบ ตี ต่อย ต่างๆนาๆ เราก็ให้อภัยค่ะ แต่ก็ไม่ได้มีครั้งเดียว ตอนนี้โดนมานับครั้งไม่ถ้วน เราก็ให้อภัยทุกครั้งเพราะรัก เค้าจะบังคับเราทุกอย่าง ห้ามเราทุกอย่าง ห้ามลงรูปเดี่ยว หรือจะลงต้องเป็นรูปที่เค้าถ่ายต้องมีแคปชั่นถึง ห้ามแต่งตัวสวย ห้ามแต่งหน้า ห้ามทำสี ห้ามทาครีมดีๆ ห้ามทาครีมกันแดด ห้ามมาคหน้า ห้ามทุกอย่าง ถ้าเค้าเจอเครื่องสำอางเราเวลาเราไปต่างประเทศเราก็จะซื้อกลับา เค้าเอาไปทิ้งขยะเลยค่ะ เสียดายมากเงินพ่อแม่เราหามาด้วยน้ำพักน้ำแรง ทิ้งไปตรงหน้า เราก็บอกว่าไม่มีสิดมาทิ้งของที่พ่อแม่เราซื้อให้ เค้าก็ซ้อมเรา เราก้ออดทนทุกข์มากเพราะมันเป็นสิ่งเล็กๆที่มีความสุข แต่ก็ยอมเพื่อให้เค้าสบายใจแล้วไม่ทะเลาะ เรารักเค้านะรักเค้ามาก เลยยอมทุกอย่างแต่เวลานานๆไปมันเริ่มอดทนน้อยลง เริ่มรักตัวเอง รุ้สึกว่าไม่อยากจะยุอีกต่อไปหรืออยากให้เค้าเปลี่ยนตัวเองบ้าง เราพยายามแล้วเค้าไม่มีทางเปลี่ยนเลย เค้าไม่เคยมองถึงความสุขของเราถึงมันอาจจะเปนเรื่องไร้สาระสำหรับเค้า คนรักกันย่อมอยากเห็นอีกฝ่ายมีความสุขไม่ใช่หรอ? หรือเค้ารักความรุ้สึกตัวเองมากกว่าเรา ? จนล่าสุดพ่อเรารุ้เรื่องว่าเค้าทำร้ายเรา เพราะเราเป็นคนโทรไปบอกแม่เราให้ส่งคนมารับเค้ากลับบ้านเค้า เค้าทำร้ายตัวเองค่ะเพื่อจะเอาชนะเราให้เรายอม เราทนไม่ได้ที่จะเห็นเค้าเป็นอะไร เลยให้แม่เราไปรับแม่เค้ามาเอาเค้ากลับ ผลก็คือเราต้องเลิกเพราะพ่อเรารุ้เรื่องแล้วพ่อสั่งเด็ดขาดให้เลิก เราก็ยอมค่ะ เริ่มต้นชีวิตใหม่ ย้ายไปยุหอเตรียมจะเปิดเทอมเข้าปี1 เราเลิกติดต่อกันพักนึงแต่วันนึงเค้ามาขอยุกับเรา เราก็ไม่อยากจะหลอกพ่อแม่แต่ก็สงสาร ก็ให้เค้ายุด้วย วันนึงพ่อเราแอบมาดูเราที่หอ เจอเลยค่ะ เค้าโกรธมากเค้าบอกว่าถ้าเจออีกครั้งลาออก เราเรียนคณะค่อนข้างดี ก็ไม่อยากตัดอนาคตตัวเอง รวมถึงหลายๆอย่างไม่อยากกลับไปเจออะไรเดิมๆ เลยตัดสินใจเลิกจริงๆ เค้าก็พยายามพูด ง้อเรา จะทำตัวใหม่เปลี่ยนตัวเอง จะดูแล แต่เราใจแข็ง ยอมให้เค้าทุกข์ เจ็บกับการถูกปฏิเสธ เพราะที่ผ่านมาทะเลาะบอกเลิกคืนดีนับครั้งไม่ถ้วนเราก็ดีกันตลอด ครั้งนี้นานที่สุดแล้วเราปฏิเสธทุกทาง ตัดทุกอย่างออก ไม่ติดต่อ แล้วตอนนี้อะไรที่เราไม่ได้ทำระหว่างที่เราคบกับเค้าเราก็ได้ทำ รักตัวเอง ดูแลตัวเองมากขึ้น แล้วเค้าก็บอกว่าเค้าเจบพูดว่าเสียใจที่เราทำทุกอย่างที่เค้าห้ามตินที่เลิกกัน เราก็ไม่สนใจ เราเหมือนคนใจร้าย เราทำถูกแล้วใช่มั้ยที่ตัดสินใจเลิก