สวัสดีค่ะ จขกท.อายุ 18 ปี เป็นผู้หญิงค่ะ ตอนนี้กำลังขึ้นปี 1 คุณแม่อายุ 56 ปี เป็นคนค่อนข้างใจร้อน อารมณ์รุนแรงอยู่บ้าง แต่ท่านเป็นคนไม่เคร่งครัดในบางเรื่อง เช่น เรื่องเที่ยวแล้วกลับดึกประมาณ 4-5 ทุ่มค่ะ แต่เรื่องไปนอนบ้านเพื่อนหรือเที่ยวต่างจังหวัดนี่เราไม่เข้าใจจริงๆค่ะ
จขกท.เคยขอคุณแม่ไปนอนบ้านเพื่อนอยู่หลายครั้งแล้วค่ะ ซึ่งถ้าหลีกเลี่ยงการไปนอนค้างที่บ้านเพื่อนได้ คุณแม่ก็จะไม่ให้ไปค่ะ ตั้งแต่ที่ผ่านมาเคยไปนอนบ้านเพื่อนอยู่ 3 ครั้งค่ะ ครั้งแรก เพราะทำงานจริงๆ ครั้งที่สอง เพราะอยู่บ้านเพื่อนเพลินจนดึก เลยโทรไปบอกคุณแม่ว่าไม่อยากกลับดึก คุณแม่ก็เลยให้ค่ะ ครั้งที่สาม เพราะจะไปเที่ยงต่างจังหวัดกับเพื่อนค่ะ แล้วบ้านเราอยู่ไกลจากจุดที่เพื่อนนัดเจอและต้องตื่นเช้ามากๆ เลยจำเป็นต้องไปนอนค่ะ
ครั้งล่าสุด ขอคุณแม่ไปนอนบ้านเพื่อนเนื่องจากหางานพาร์ทไทม์ทำ แล้วมีช่วงกะดึกที่ต้องทำถึง 5 ทุ่ม ซึ่งกว่าจะถึงบ้านน่าจะประมาณ เที่ยงคืน-ตี 1 เราเลยขอคุณแม่ว่าวันไหนเข้ากะดึก ขอไปนอนบ้านเพื่อน(ผู้หญิง)ได้มั้ย ซึ่งคุณแม่ตอบทันทีว่า ไม่!! เราเลยอยากคุยด้วยเหตุผลว่าทำไมถึงไม่ให้ ตอนแรกคุณแม่ก็ตอบด้วยน้ำเสียงโมโหอ่อนๆค่ะว่า ไปรบกวนบ้านคนอื่นเขา จขกท.เลยบอกไปว่า อันนี้พ่อแม่เพื่อนเราก็ชวนไป เพื่อนเราก็อยากให้ไป ตอนหลังคุณแม่เลยขึ้นเสียงใส่เราค่ะ บอกว่า จะตระเวนไปนอนบ้านคนอื่นเขาทำไม คนอื่นจะมองว่าเป็นคนยังไง เที่ยวไปนอนบ้านคนอื่นเขา จขกท.เลยตอบไปว่า คนอื่นไม่ได้มาสนใจอยู่แล้วว่าจขกท.จะนอนที่ไหน ปกติจขกท.ก็นอนบ้านน้า ก็ไม่ได้นอนบ้านอยู่แล้ว ใครจะมาสนใจ คุณแม่เลยตอบจขกท.ด้วยน้ำเสียงโมโหสุดๆว่า งั้นวันหลังมืงจะไปนอนที่ไหนก็ไป เรื่องของมืง อยากไปนอนบ้านใครก็ไป ไม่ต้องมาถามกรุแล้ว พร้อมปัดมือไล่ (ขอโทษที่ใช้คำหยาบนะคะ)
จขกท.เคยคิดนะคะว่าอาจจะเป็นเพราะเขากลัวเราไปเหลวไหล แต่ตัวจขกท.เคยไปแลกเปลี่ยนต่างประเทศมา 10 เดือนค่ะ เลยบอกคุณแม่ไปว่าไม่ต้องห่วงเรื่องดูแลตัวเอง เราดูแลตัวเองได้ เราไม่ได้ไปเหลวไหล ทำตัวสำมะเลเทเมา หรือทำตัวไม่ดี อีกอย่างนึงคือ จขกท.มีพี่สาวคนนึงค่ะ แก่กว่า 8 ปี ตอนพี่เขาอยู่ช่วงม.ปลาย พี่เขาเคยไปนอนที่โรงเรียน เพราะต้องทำงาน คือพี่เคยไปค้างที่อื่นที่ไม่ใช่บ้าน แค่ครั้งเดียวค่ะ พี่ของจขกท.เป็นคนที่แตกต่างกับจขกท.มาก เพราะพี่สาวเรียบร้อย ใสซื่อ เรียนเก่ง ไม่ค่อยทำกิจกรรม ไม่ค่อยเข้าสังคม แต่จขกท.จะชอบเที่ยว แต่งตัวบ้าง เรียนพอใช้ได้ กิจกรรมเด่น ชอบอยู่กับเพื่อน ชอบเข้าสังคม มีกลุ่มเพื่อนเยอะ ชอบเข้าค่ายด้วย เพื่อนเลยเยอะมากๆ จขกท.เคยคุยกับคุณแม่ว่า เราไปนอนบ้านเพื่อน อยากให้มองว่าเราไปนอนคุยกับเพื่อน ไปทำอะไรสนุกๆกับเพื่อน เช่น ดูหนัง ทาเล็บ แต่งหน้า ถ่ายรูปกันขำๆสนุกๆ แบบนั้น ไม่ได้จะไปกินเหล้าเมายา เราบอกคุณแม่ว่าสังคมของพี่กับเรามันไม่เหมือนกัน เวลามันก็ต่างกัน คุณแม่จะมาเลี้ยงดูเราเหมือนตอนพี่ก็ไม่ได้แล้ว อยากให้คุณแม่เปิดใจมากกว่านี้ แต่เราไม่รู้จะพูดยังไงแล้วค่ะ พูดไปซักพัก ยังไม่ทันรู้เรื่องคุณแม่ก็ขึ้นเสียงใส่แล้วค่ะ จนเราเงียบ นั่งน้ำตาตก จขกท.รู้สึกอึดอัดมากๆ อยากให้เค้าเข้าใจเราซักนิด ไม่ต้องให้ทุกครั้งที่ขอก็ได้ แต่แบบนี้มันจำเป็นจริงๆ เราทำงานเสร็จก็เหนื่อยแล้ว ยังต้องเดินทางอีก เราเห็นพ่อแม่เพื่อนเราปล่อยมากๆ ขนาดขอไปกินเหล้า ออกจากบ้านตอนตี 1 ก็ออกได้ แต่เราขอแค่ไปนอนบ้านเพื่อน ไม่ได้สร้างเรื่องเดือดร้อนให้ใคร กลับไม่ให้
ขอความเห็นจากทุกคนด้วยค่ะ ว่าควรแก้ไขที่ตัวเรา หรือจากตรงไหนดี หรือควรพูดยังไงกับคุณแม่คะ
น้อบรับทุกความเห็นค่ะ
คุณพ่อคุณแม่คิดเห็นยังไงกับการที่ลูกสาวขอไปนอนบ้านเพื่อน
จขกท.เคยขอคุณแม่ไปนอนบ้านเพื่อนอยู่หลายครั้งแล้วค่ะ ซึ่งถ้าหลีกเลี่ยงการไปนอนค้างที่บ้านเพื่อนได้ คุณแม่ก็จะไม่ให้ไปค่ะ ตั้งแต่ที่ผ่านมาเคยไปนอนบ้านเพื่อนอยู่ 3 ครั้งค่ะ ครั้งแรก เพราะทำงานจริงๆ ครั้งที่สอง เพราะอยู่บ้านเพื่อนเพลินจนดึก เลยโทรไปบอกคุณแม่ว่าไม่อยากกลับดึก คุณแม่ก็เลยให้ค่ะ ครั้งที่สาม เพราะจะไปเที่ยงต่างจังหวัดกับเพื่อนค่ะ แล้วบ้านเราอยู่ไกลจากจุดที่เพื่อนนัดเจอและต้องตื่นเช้ามากๆ เลยจำเป็นต้องไปนอนค่ะ
ครั้งล่าสุด ขอคุณแม่ไปนอนบ้านเพื่อนเนื่องจากหางานพาร์ทไทม์ทำ แล้วมีช่วงกะดึกที่ต้องทำถึง 5 ทุ่ม ซึ่งกว่าจะถึงบ้านน่าจะประมาณ เที่ยงคืน-ตี 1 เราเลยขอคุณแม่ว่าวันไหนเข้ากะดึก ขอไปนอนบ้านเพื่อน(ผู้หญิง)ได้มั้ย ซึ่งคุณแม่ตอบทันทีว่า ไม่!! เราเลยอยากคุยด้วยเหตุผลว่าทำไมถึงไม่ให้ ตอนแรกคุณแม่ก็ตอบด้วยน้ำเสียงโมโหอ่อนๆค่ะว่า ไปรบกวนบ้านคนอื่นเขา จขกท.เลยบอกไปว่า อันนี้พ่อแม่เพื่อนเราก็ชวนไป เพื่อนเราก็อยากให้ไป ตอนหลังคุณแม่เลยขึ้นเสียงใส่เราค่ะ บอกว่า จะตระเวนไปนอนบ้านคนอื่นเขาทำไม คนอื่นจะมองว่าเป็นคนยังไง เที่ยวไปนอนบ้านคนอื่นเขา จขกท.เลยตอบไปว่า คนอื่นไม่ได้มาสนใจอยู่แล้วว่าจขกท.จะนอนที่ไหน ปกติจขกท.ก็นอนบ้านน้า ก็ไม่ได้นอนบ้านอยู่แล้ว ใครจะมาสนใจ คุณแม่เลยตอบจขกท.ด้วยน้ำเสียงโมโหสุดๆว่า งั้นวันหลังมืงจะไปนอนที่ไหนก็ไป เรื่องของมืง อยากไปนอนบ้านใครก็ไป ไม่ต้องมาถามกรุแล้ว พร้อมปัดมือไล่ (ขอโทษที่ใช้คำหยาบนะคะ)
จขกท.เคยคิดนะคะว่าอาจจะเป็นเพราะเขากลัวเราไปเหลวไหล แต่ตัวจขกท.เคยไปแลกเปลี่ยนต่างประเทศมา 10 เดือนค่ะ เลยบอกคุณแม่ไปว่าไม่ต้องห่วงเรื่องดูแลตัวเอง เราดูแลตัวเองได้ เราไม่ได้ไปเหลวไหล ทำตัวสำมะเลเทเมา หรือทำตัวไม่ดี อีกอย่างนึงคือ จขกท.มีพี่สาวคนนึงค่ะ แก่กว่า 8 ปี ตอนพี่เขาอยู่ช่วงม.ปลาย พี่เขาเคยไปนอนที่โรงเรียน เพราะต้องทำงาน คือพี่เคยไปค้างที่อื่นที่ไม่ใช่บ้าน แค่ครั้งเดียวค่ะ พี่ของจขกท.เป็นคนที่แตกต่างกับจขกท.มาก เพราะพี่สาวเรียบร้อย ใสซื่อ เรียนเก่ง ไม่ค่อยทำกิจกรรม ไม่ค่อยเข้าสังคม แต่จขกท.จะชอบเที่ยว แต่งตัวบ้าง เรียนพอใช้ได้ กิจกรรมเด่น ชอบอยู่กับเพื่อน ชอบเข้าสังคม มีกลุ่มเพื่อนเยอะ ชอบเข้าค่ายด้วย เพื่อนเลยเยอะมากๆ จขกท.เคยคุยกับคุณแม่ว่า เราไปนอนบ้านเพื่อน อยากให้มองว่าเราไปนอนคุยกับเพื่อน ไปทำอะไรสนุกๆกับเพื่อน เช่น ดูหนัง ทาเล็บ แต่งหน้า ถ่ายรูปกันขำๆสนุกๆ แบบนั้น ไม่ได้จะไปกินเหล้าเมายา เราบอกคุณแม่ว่าสังคมของพี่กับเรามันไม่เหมือนกัน เวลามันก็ต่างกัน คุณแม่จะมาเลี้ยงดูเราเหมือนตอนพี่ก็ไม่ได้แล้ว อยากให้คุณแม่เปิดใจมากกว่านี้ แต่เราไม่รู้จะพูดยังไงแล้วค่ะ พูดไปซักพัก ยังไม่ทันรู้เรื่องคุณแม่ก็ขึ้นเสียงใส่แล้วค่ะ จนเราเงียบ นั่งน้ำตาตก จขกท.รู้สึกอึดอัดมากๆ อยากให้เค้าเข้าใจเราซักนิด ไม่ต้องให้ทุกครั้งที่ขอก็ได้ แต่แบบนี้มันจำเป็นจริงๆ เราทำงานเสร็จก็เหนื่อยแล้ว ยังต้องเดินทางอีก เราเห็นพ่อแม่เพื่อนเราปล่อยมากๆ ขนาดขอไปกินเหล้า ออกจากบ้านตอนตี 1 ก็ออกได้ แต่เราขอแค่ไปนอนบ้านเพื่อน ไม่ได้สร้างเรื่องเดือดร้อนให้ใคร กลับไม่ให้
ขอความเห็นจากทุกคนด้วยค่ะ ว่าควรแก้ไขที่ตัวเรา หรือจากตรงไหนดี หรือควรพูดยังไงกับคุณแม่คะ
น้อบรับทุกความเห็นค่ะ