ไม่ได้เพิ่งจะมีแฟนนะคะ เคยมีแฟนมาก่อนแต่ว่าไม่เคยเจอพ่อแม่แฟนค่ะ ซึ่งครั้งนี้เป็นครั้งแรก ตื่นเต้นสิ ด้วยความเป็นผู้หญิงถูกเลี้ยงดูมาแบบไทยๆชนบทโบร่ำโบราณแต่ไม่ได้เรียบร้อยอะไร ก็ต้องมีคิดจะทำไงให้พ่อแม่แฟนชอบ เพราะพ่อแม่แฟนเขาเป็นคนจีน

คนจีนแผ่นดินใหญ่

แน่นอนว่าแตกต่างจากไทยเชื้อสายจีน หรือจีนที่มาตั้งรกรากในไทย

นั่งรถไฟความเร็วสูงจากเซี่ยงไฮ้มาลงที่สถานีฉางโจวมณฑลเจียงซู ฉางโจวเป็นเมืองไม่ใหญ่ เจริญพอๆกับซูโจวเมืองหลวงของมณฑลแต่ซูโจวสวยกว่า ทันสมัยกว่านิดนึง พอถึงสถานีต่อแท็กซี่ไปบ้านแฟน ใครบอกแท็กซี่จีนรับผู้โดยสารหมด ไม่จริงค่ะ นี่โดนปฏิเสธมาสามคันค่ะเพราะบ้านแฟนชนบทมากๆๆๆๆ คือห่างไกลมากๆๆ ไม่ถึงกับดินโป่งดินลูกรังขนาดนั้น แฟนเลยโหลดแอพตัวนึงคล้ายๆ grab แบบบ้านเราค่ะ เรียกแท็กซี่มารับ ได้นั่งสักที ค่าแท็กซี่400กว่าบาท แฟนบอกคึงบ้านกินข้าวก่อนนะ ยังไม่เคยกินอาหารแบบเจียงซูล่ะสิ เราก็ตื่นเต้น อาหารเจ้อเจียง ซั่งไห่ ซื่อชวน(เสฉวน) ส่านซี หูหนาน ยูนนาน ซินเจียง กินมาแล้ว ทีนี้จะได้กินแบบเจียงซูแบบชนบทโดยแท้
มาถึงบ้าน แม่แฟนเตรียมกับข้าวบนโต๊ะ ติงนิดนึงว่าไม่บอกแต่เนิ่นๆจะได้เตรียมของทำกับข้าวกว่านี้
และนี่คืออาหารแบบเจียงซูค่ะ ถ่ายแบบผ่านๆแอบถ่าย ไม่กล้าเจาะจงถ่าย


เราก็เริ่มแบบ ในใจว่า ตูจะกินได้มั้ยฟะ ตั้งแต่เล็กจนโตไม่กินผักเลย ที่บ้านบังคับกินก็แอบตักใส่จานคืน พอโตขึ้นเข้าสังคมผักที่กินได้ก็มีผักบุ้ง  แครอท กะหล่ำดอก ผักอ่อนๆ ที่พอกินได้
แต่นี่ผักอะไรก็ไม่รู้เขียวปั๊ดเลย กับข้าวอะไรก็ไม่รู้ ไม่กล้าถามด้วย แฟนบอกเป็นสะใภ้บ้านเขาต้องกินข้าวเก่งๆทำอาหารเก่งๆ เอาสิ ต้องกินให้เขาเห็นว่าอร่อยด้วย ส่วนเนื้อก็เอามาจากส่วนไหนของหมูของวัวไม่รู้ ดูไม่เป็น ใจอยากแกล้งไม่สบายแล้วให้ต้มโจ๊กให้ แต่ก็เอาวะ กินก็กิน อะไรไม่เคยกินก็กิน แม่แฟนเอานมมะพร้าวมาให้ แม่เขาเข้าใจว่าคนไทยชอบดื่มน้ำมะพร้าว แต่รสชาตินมมะพร้าวนี้จืดๆแปลกๆ ไม่อร่อย (แงงง ตุ้ยปู้ฉี่น้ามาม้า) แต่ก็ดื่มหมดขวด
อาหารบนโต๊ะมี.....


หูหมู ตับหมูอาบเลือด ความสุกไม่ถึงแรร์เลยมั้ง ปลาผัดเต้าเจี้ยวแบบมันๆฉ่ำๆ อันนี้อร่อย ละก็อะไรของหมูไม่รู้เค็มอ่อนๆอร่อยที่สุดบนโต๊ะ เนื้อหนึบหนับเคี้ยวง่าย
ไข่ผัดบวบ น้ำแกงผัดมันเยิ้มและฉ่ำมาก พุทราเชื่อม และก็สารพัดเนื้อสัตว์ใหญ่ ไม่มีไก่  มีคั่วผัก(จำชื่อบ่ได้) มันเย็นๆน่าจะหั่นๆแล้วมาคลุกๆกับเครื่องปรุงมากกว่า แต่ผักนี้รสชาดหวานๆเขียวๆ มะเขือเทศสดคลุกน้ำเชื่อม ไม่กิน คีบไม่ถึงด้วย ฮี่ๆๆ ไม่ต้องฝืน
กุ้งต้มเกลือ เค็มปี๋เลยจ้า กินกับข้าวพอได้
พอกับข้าววางพร้อมแล้ว แต่ละคนจะมีแค่ชามเล็กๆ ตะเกียบ ช้อนกลาง แก้วน้ำไม่ใช้ เครื่องดื่มรินใส่ชามนั้น พ่อแม่กะแฟนดื่มเบียร์ พี่สาวดื่มน้ำส้ม ส่วนเราอยากดื่มน้ำส้มใจจะขาดแต่ก็ดื่มๆน้ำมะพร้าวแทน เดี๋ยวมาม้าอีใสเจีย
ตะเกียบคีบอะไรได้ก็กิน มีช้อนกลางวางข้างๆต่างจาน ถ้าปลาชิ้นใหญ่ก้างใหญ่ให้คีบมาพักไว้ที่ช้อน แล้วค่อยๆเขี่ยค่อยคีบมากิน
กินไปเม้าไป กินแต่กับค่ะ ไม่มีข้าวสวย จนเราเริ่มอิ่มละ แม่แฟนถามใครเอาข้าวบ้าง
เราแบบ...ฮะ!?? มีข้าวหรอ  กินอิกุ้งเค็มมาตั้งนาน ก็กินข้าวถ้วยนึง ใช้ชามใส่ข้าวต่างหาก ชามน้อยนั้นก็ใส่น้ำดื่มต่อไป เราก็แปลกดี คนฉางโจวกินกับเดี่ยวๆก่อนแล้วตามด้วยข้าวกินกับกับ จานชามช้อนส้อมไม่ใช้ แถมใช้ช้อนต่างจานอีก แก้วไม่ใช้  เราเองร่วมโต๊ะกับคนจีนมาตลอด แต่ไม่เคยกินแบบนี้ เคยแต่แบบมี 冷菜 เหลิ่งไช่ เป็นกับข้าวเย็น อารมณ์ประมาณออเดิร์ฟ ละก็熱菜 เย่อร์ไช่ เป็นกับข้าวร้อน(ไม่รู้จะแปลว่าอะไรดี) หรือไปกินตามบ้านเพื่อนก็เสิร์ฟกับพร้อมข้าว
มารู้ทีหลังว่าเราขอเขาได้ จานช้อนส้อม แก้ว กับข้าวอื่น แม่เขาทำให้หาให้อยู่แล้ว แต่เราถือว่าเข้าเมืองตาหลิ่วต้องหลิ่วตาตาม (ในใจบ่นกระปอดกระแปด)แต่ก็ชอบลองอะไรแปลกๆใหม่ๆอยู่แล้ว

รีวิวจบเพียงเท่านี้ค่ะ อาหารฝรั่ง เกาหลีใต้ เกาหลีเหนือ ญี่ปุ่น แขก เฟิร์สคลาส บิสเนสคลาสเขารีวิวกันไปหมดแล้ว เราขอรีวิวความแปลกๆแบบท้องถิ่นละกัน 555555555 เพิ่งเป็นสมาชิกพันทิปก็ขอตั้งกระทู้กับเขาดูบ้าง ผิดพลาดส่วนใดรบกวนผู้ใจดีชี้แนะค่ะ