ใครเคยมีแฟนที่รักมากๆ แล้ววันนึงเกิดความรู้สึกนี้มั้ยคะ ......?

.......ในความรู้สึกของหนูเรารักกันจริงๆคะ ทางบ้านเรารับรู้ อาจจะเป็นความรักที่เริ่มจากเด็กๆม.ปลาย แต่ตอนนี้ก็3ปีกว่าแล้วที่เราคบกันมาตลอด ถึงจะทะเลาะกันบ่อยแต่ไม่เกินวันนึงก็ดีกันแล้วคะ เราบ้านคนละจังหวัด พอเราเริ่มโตขึ้น ไปไหนมาไหนด้วยกันได้มากขึ้น เวลาคิดถึงไม่ว่าพี่เค้าหรือเราก็ไปหากันตลอด ไปเที่ยวด้วยกันชอบไปทะเลคะ แต่พี่เค้าไม่ชอบเดินห้างหรือที่คนเยอะๆ แต่ชอบดูหนังชอบกินเอ็มเคมากๆ ติดฟีฟ่ามากแต่ก็เลือกจะไม่เล่นเกมเลยเวลาเราอยู่ข้างๆเราทั้งคู่ชอบดูบอลเหมือนกันคะ มันมีความสุขจิงๆเวลาดูบอลละแกล้งกันไปมา เราจำรายละเอียดระหว่างกันได้เกือบหมด พี่เค้าไม่เคยนอกใจ มีแต่เราที่เคยนิสัยไม่ดี แต่พี่เค้าไม่เคยทิ้งไป เราทั้งคู่เป็นคนใจร้อน แต่เวลาเราโมโห พี่เค้าจะเงียบฟังเราตลอด อะไรที่ไม่ผิดเค้าก็ยอมผิด จากอะไรที่เค้าไม่เคยทำ เค้าก็บอกว่าเค้ายอมทำ พี่เค้าเป็นทั้งเพื่อนคอยอยู่ข้างๆพาสนุกสนาน เป็นทั้งครอบครัวคอยเตือนให้ความอบอุ่น เป็นทั้งพี่ชายคอยดูแล ดุเวลาทำผิด บางทีก็งอแงเป็นเด็กให้เราใจอ่อนตลอด  เราเคยลองแกล้งกันคะไม่คุยกันว่าจะได้นานแค่ไหน 20นาทีคะ เค้าก็ทักมาแล้วว่าไม่ได้คุยนานๆไม่ได้หรอก ใครอาจจะมองว่าเว่อเกินไปรึป่าว แต่ถ้าคนที่อ่านอยู่ตอนนี้มีความรักเช่นกันคงจะเข้าใจคะว่าบางอย่างฟังดูละอ้วกจะแตก แต่พอเจอกับตัวจะรู้เลยว่ามันมีความรู้สึกรักแบบนี้อยู่จริงๆ แต่ฟ้าคงกำหนดมาให้เราเจอบททดสอบ เรากำลังจะขึ้นมหาลัยคะ แล้ว.........ปีนี้แฟนติดทหารนายสิบพอดี ตอนแรกที่รู้ก็ดีใจกับพี่เค้าคะ ดีใจกับสิ่งที่เค้าพยายาม พ่อแม่เค้าก็ดีใจ แต่...........เคยรู้สึกใจหวิวๆมั้ยคะ




หลังจากที่พี่เค้ารู้ว่าติด เค้าก็ต้องฟิตร่างกาย พ่อเค้าก็ดุๆคะ ให้วิ่งเช้าเย็นทุกๆวันเค้าก็คงเพลีย แต่เค้าก็ให้เราได้ใช้เวลาด้วยกันมากที่สุด เราไปเที่ยวทะเลกัน ไปดูหนังกัน นั่งกินก๋วยเตี๋ยวกันตอนตี2 เดินเล่นจับมือกันตอนดึกๆลมเย็นๆ เราทำทุกวันให้มีความสุขคะ ตอนแรกที่เราบอกพี่เค้าว่าไปส่งเข้ากรมไม่ได้ พี่เค้าก็ร้องไห้คะ เราตัดสินใจขออนุญาติแม่ไป ทุกๆคืนก่อนจะถึงวันนี้......หนูนอนร้องไห้ตลอด เคยรู้สึกจะขาดอะไรไปมั้ยคะ หนูไม่คิดเลยว่าถ้าต้องห่างกับคนในครอบครัวหรือหนูอยู่ตัวคนเดียว พ่อแม่ไม่อยู่แล้ว หนูจะเป็นยังไง ขนาดแฟนยังรู้สึกแย่แบบนี้ เสียใจคะ(อยากทำอะไรกับใคร กับครอบครัวกับเพื่อนกับแฟนรีบทำนะคะ เดี๋ยวต้องมานอนร้องไห้เสียใจนะ) กอดสุดท้ายก่อนที่จะห่างกันไป วันที่ไปส่งพี่เค้าประโยคเดียวที่พี่เค้าพูดตลอดคือ ดูแลตัวเองดีๆนะ และคำเดียวตอนนั้นที่อยากจะบอกพี่เค้าคือ.....หนูจะรอคะ รออยู่ ไม่ไปไหน


........3เดือนที่ไม่ได้ติดต่อเลย แม้แต่เสียงก็ไม่ได้ยิน ไม่รู้เลยว่าเค้าเป็นยังไงบ้าง คนรู้จักที่มาบอกก็พูดสะอดเป็นห่วงไม่ได้เลยคะ ว่ามันหนัก เหนื่อย โหด สงสารพี่เค้าคะ  แรกๆแต่ละวันมันผ่านไปยากมาก ยากจิงๆ คนอ่านลองคิดว่า คนที่เราคุยทุกวันแทบทั้งวัน ไปไหนกันตลอด เจอกันตลอด และเค้าสำคัญกับเรา วันนึงเค้าหายไปคะ ........แต่เมื่อความจำเป็น ทำให้เราต้องอดทด เวลาเจอปัญหาเราต้องการพี่เค้า พี่เค้าก็คงต้องการเหมือนกัน เราเหนื่อยเราท้อ พี่เค้าก็เหนื่อยคงท้อ หนูคิดว่าพี่เค้าคงคถ.หนูบ้างเหมือนกัน แต่.......มันมีบางอย่างเกิดขึ้น ทำให้หนูรู้ว่า เค้าไม่ได้คถ.หนูเลย เค้าอาจจะไม่รับรู้เลยว่าที่หนูพยายามรอพี่เค้ามาตลอด เค้าคงคิดว่าหนูกำลังจะเข้ามหาลัย กำลังสนุกสนานมีความสุข แต่ไม่เลยคะ หนูท้อ ทั้งเหนื่อยทั้งเสียใจ ทุกอย่างที่ทำไปมันศูนย์คะ หนูอยากจะตัดใจจากพี่เค้าสะ แล้วเริ่มใหม่กับชีวิตที่กำลังจะเริ่มอีกสังคมใหม่ๆ ตลอดเวลาหนูไม่เคยคิดเลยว่าจะมีคนใหม่ จะแฮปปี้กับสังคมใหม่ๆที่ไม่มีพี่เค้า แต่ตอนนี้เหมือนพี่เค้ากำลังบอกหนูทางอ้อม.....ว่าไม่ต้องรอ