ก่อนอื่นต้องยอมรับนะครับว่าหนัง ขรัวโต อมตะเถระกรุงรัตนโกสินทร์ เป็นหนังที่ใช้งบ PR เยอะพอสมควรเลยนะครับ แต่ก้ต้องยอมรับแหละว่าหนังพระ หนังศาสนา มักถูกคนปรามาสว่าน่าเบื่อไม่น่าดูอยู่แล้ว ขรัวโต อมตะเถระกรุงรัตนโกสินทร์ ก็เช่นกัน เป็นภาพยนตร์ที่แม้จะมีเจตนาดีอันจะเพื่อต้องการเผยแพร่ประวัติพระเถระอย่างสมเด็จโตก็ตาม แต่ด้วยการนำเสนอ การเล่าเรื่อง ที่ดันไปเอา ศัลยา มือเขียนบทละครโทรทัศน์ มาเขียนบทหนังใหญ่ แถมถ่ายทอดออกมาด้วยการแสดงของนักแสดงที่ห่วยแตกเกือบทุกคน หนังมันก็เลยล้มเหลว
.
ก่อนอื่นขอพูดถึงสิ่งที่ดีก่อนมีสองอย่างก็คือ โปรดักชั่น ดูดีมีชาติตระกูลมาก ฉากสวย เสื้อผ้าเมคอัพทรงผมนักแสดงดูเป้ะมาก มีการหาข้อมูลที่ดีมาก และที่โดดเด่นคงจะเป็นการแคสติ้ง ที่ได้นักแสดงหน้าไทยๆแท้ๆมาเล่น ทุกคนใบหน้าเหมือนออกมาจากภาพถ่ายสมัยโบราณ คือดูฟอร์มหนังดูดีจริงๆ แต่ก็เท่านั้น การเล่าเรื่องขาดชั้นเชิง เหมือนดูละครทีวีผสมสารคดีช่องไทยพีบีเอส บวกกับแอ้คติ้งนักแสดงที่เข้าขั้นหายนะเกือบทุกคน น้ำเสียงนักแสดงระนาบเดียว โมโนโทน ดีใจก็เสียงราบเรียบ เสียใจก็เสียงราบเรียบไม่มีฟีลลิ่ง นักแสดงทุกคนเหมือนมาท่องจำบทละครเป็นนกแก้วนกขุนทองให้คนดูฟัง อันนี้สงสัยมาก มีแอ้คติ้งโคชไหม หรือเอาดารามาแสดงแบบตามมีตามเกิด ไม่มีการเคี่ยวกรำนักแสดงเลย ห่วยแตกทุกคน ไม่มีใครแสดงดีเลย ขนาดว่าอาต้อย เศรษฐา ก็ช่วยอะไรไม่ได้ เพราะออกมาแค่ตอนต้นกับตอนจบนิดเดียว
.
แล้วที่น่าหงุดหงิดคือแม่กับยายของขรัวโตนี่คือเป็นอะไรมากไหม เราแยกไม่ออกว่าพวกนางดีใจหรือเสียใจอะไรยังไง เพราะพวกนางหน้าระทม อกตรมตลอดทั้งเรื่อง คือร้องไห้กันตลอดเวลาจนสงสัยว่าพวกนางเศร้าอะไรกันนักหนา ป่วยหนักก็ร้องไห้ พระหลานมาเทศก็ร้องไห้ คือเท่าที่ดูเราว่ามันน่าจะร้องไห้เพราะดีใจ แต่นี่ร้องไห้เหมือนกลัวตาย แล้วอียายนี่เป็นอะไรมากไหม ก่อนตายพร่ำอะไรก็ไม่รู้ ฟังไม่รู้เรื่อง
.
ดราม่าที่แทรกเข้ามาก็แบบแทรกเข้ามาแบบดูไม่ใส่ๆมาให้คนดูพอสนุกเอาความรักแบบหนุ่มสาวมาผสมในหนังเพื่อให้คนดูไม่เบื่อ แต่มันก็ดูประหลาดๆ ไม่เข้ากับหนังยังไงก็ไม่รู้ ไม่ว่าจะเป็นรักสามเส้าของ มาลัย ช้อย และพัด ที่เอาเข้ามาแบบไม่ต้องเอาเข้ามาก็ได้ น่าจะไปเน้นเรื่องสมเด็จโตมากกว่า
.
เนื้อเรื่องก็ตามที่ทราบเลย ในเรื่องนี้บอกว่า สมเด็จโตเป็นลูกนอกสมรสของพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 2 ฉลาดและเรียนรู้เด่งมาก เรียนเก่งจนไม่มีพระองค์ใดสามารถสอนธรรมได้เพราะท่านเรียนจนหมดแล้ว และก็เทศได้เก่งมากด้วย จนได้เลื่อนชั้นเป็นพระชั้นราชาคณะจนได้เป็นสมเด็จในที่สุด เนื้อหาจริงๆมีเท่านี้แหละ
.
นักแสดงหน้าตาดีๆทั้งนั้นเลยนะ แต่การแสดงไม่น่าจดจำเลย คนที่แสดงเป็นขรัวโตตอนหนุ่มหล่อมากนี่พูดเลยตรงๆ(ไม่บาปใช่มะ) กับคนที่แสดงเป็นมาลัยนี่คือสวยมาก ไม่รู้จักชื่อนักแสดงสักคน อ้อลืมไป แม่ขรัวโต ที่เป็นละมุดก็สวยนะหน้าไทยๆ สวยมากเลยล่ะ
.
ผู้กำกับยังดูทำหนังออกมาแบบหนังไทยโบราณ คือการเดินเรื่องที่เนือย ช้ามาก และใช้ภาพสโลว์เยอะมาก และชอบเอาดนตรีไทยมาเปิดกระหึ่มแบบพร่ำเพรื่อ จนผมสงสัยว่า มันจะบิวท์กูเพื่อ!!!
.
สรุปนะครับ โปรดักชั่นโอเคมากในระดับที่น่าพอใจ แต่หนังก็น่าเบื่อมากกกกกกก นักแสดงเหมือนมาท้องบทให้ฟัง แอ้คติ้งพังพินาศ ส่วนตัวไม่แนะนำให้เข้าไปดูในโรงนะ เพราะมันหาความบันเทิงไม่ได้เลย ต่อให้เป็นหนังพระก็เถอะ มันควรจะสื่อสารให้คนดูมีอารมณ์ร่วมบ้าง 3.5/10 ครับ เป็นคะแนนโปรดักชั่นล้วนๆ
.
ปล.หนังยังไม่จบ มีภาคสมบูรณ์ต่อ(เค้าไม่ได้บอกภาค2นะ)
ขรัวโต อมตะเถระกรุงรัตนโกสินทร์ : กับการเผยแพร่ประวัติพระอริยะสงฆ์ที่ล้มเหลว
ก่อนอื่นต้องยอมรับนะครับว่าหนัง ขรัวโต อมตะเถระกรุงรัตนโกสินทร์ เป็นหนังที่ใช้งบ PR เยอะพอสมควรเลยนะครับ แต่ก้ต้องยอมรับแหละว่าหนังพระ หนังศาสนา มักถูกคนปรามาสว่าน่าเบื่อไม่น่าดูอยู่แล้ว ขรัวโต อมตะเถระกรุงรัตนโกสินทร์ ก็เช่นกัน เป็นภาพยนตร์ที่แม้จะมีเจตนาดีอันจะเพื่อต้องการเผยแพร่ประวัติพระเถระอย่างสมเด็จโตก็ตาม แต่ด้วยการนำเสนอ การเล่าเรื่อง ที่ดันไปเอา ศัลยา มือเขียนบทละครโทรทัศน์ มาเขียนบทหนังใหญ่ แถมถ่ายทอดออกมาด้วยการแสดงของนักแสดงที่ห่วยแตกเกือบทุกคน หนังมันก็เลยล้มเหลว
.
ก่อนอื่นขอพูดถึงสิ่งที่ดีก่อนมีสองอย่างก็คือ โปรดักชั่น ดูดีมีชาติตระกูลมาก ฉากสวย เสื้อผ้าเมคอัพทรงผมนักแสดงดูเป้ะมาก มีการหาข้อมูลที่ดีมาก และที่โดดเด่นคงจะเป็นการแคสติ้ง ที่ได้นักแสดงหน้าไทยๆแท้ๆมาเล่น ทุกคนใบหน้าเหมือนออกมาจากภาพถ่ายสมัยโบราณ คือดูฟอร์มหนังดูดีจริงๆ แต่ก็เท่านั้น การเล่าเรื่องขาดชั้นเชิง เหมือนดูละครทีวีผสมสารคดีช่องไทยพีบีเอส บวกกับแอ้คติ้งนักแสดงที่เข้าขั้นหายนะเกือบทุกคน น้ำเสียงนักแสดงระนาบเดียว โมโนโทน ดีใจก็เสียงราบเรียบ เสียใจก็เสียงราบเรียบไม่มีฟีลลิ่ง นักแสดงทุกคนเหมือนมาท่องจำบทละครเป็นนกแก้วนกขุนทองให้คนดูฟัง อันนี้สงสัยมาก มีแอ้คติ้งโคชไหม หรือเอาดารามาแสดงแบบตามมีตามเกิด ไม่มีการเคี่ยวกรำนักแสดงเลย ห่วยแตกทุกคน ไม่มีใครแสดงดีเลย ขนาดว่าอาต้อย เศรษฐา ก็ช่วยอะไรไม่ได้ เพราะออกมาแค่ตอนต้นกับตอนจบนิดเดียว
.
แล้วที่น่าหงุดหงิดคือแม่กับยายของขรัวโตนี่คือเป็นอะไรมากไหม เราแยกไม่ออกว่าพวกนางดีใจหรือเสียใจอะไรยังไง เพราะพวกนางหน้าระทม อกตรมตลอดทั้งเรื่อง คือร้องไห้กันตลอดเวลาจนสงสัยว่าพวกนางเศร้าอะไรกันนักหนา ป่วยหนักก็ร้องไห้ พระหลานมาเทศก็ร้องไห้ คือเท่าที่ดูเราว่ามันน่าจะร้องไห้เพราะดีใจ แต่นี่ร้องไห้เหมือนกลัวตาย แล้วอียายนี่เป็นอะไรมากไหม ก่อนตายพร่ำอะไรก็ไม่รู้ ฟังไม่รู้เรื่อง
.
ดราม่าที่แทรกเข้ามาก็แบบแทรกเข้ามาแบบดูไม่ใส่ๆมาให้คนดูพอสนุกเอาความรักแบบหนุ่มสาวมาผสมในหนังเพื่อให้คนดูไม่เบื่อ แต่มันก็ดูประหลาดๆ ไม่เข้ากับหนังยังไงก็ไม่รู้ ไม่ว่าจะเป็นรักสามเส้าของ มาลัย ช้อย และพัด ที่เอาเข้ามาแบบไม่ต้องเอาเข้ามาก็ได้ น่าจะไปเน้นเรื่องสมเด็จโตมากกว่า
.
เนื้อเรื่องก็ตามที่ทราบเลย ในเรื่องนี้บอกว่า สมเด็จโตเป็นลูกนอกสมรสของพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 2 ฉลาดและเรียนรู้เด่งมาก เรียนเก่งจนไม่มีพระองค์ใดสามารถสอนธรรมได้เพราะท่านเรียนจนหมดแล้ว และก็เทศได้เก่งมากด้วย จนได้เลื่อนชั้นเป็นพระชั้นราชาคณะจนได้เป็นสมเด็จในที่สุด เนื้อหาจริงๆมีเท่านี้แหละ
.
นักแสดงหน้าตาดีๆทั้งนั้นเลยนะ แต่การแสดงไม่น่าจดจำเลย คนที่แสดงเป็นขรัวโตตอนหนุ่มหล่อมากนี่พูดเลยตรงๆ(ไม่บาปใช่มะ) กับคนที่แสดงเป็นมาลัยนี่คือสวยมาก ไม่รู้จักชื่อนักแสดงสักคน อ้อลืมไป แม่ขรัวโต ที่เป็นละมุดก็สวยนะหน้าไทยๆ สวยมากเลยล่ะ
.
ผู้กำกับยังดูทำหนังออกมาแบบหนังไทยโบราณ คือการเดินเรื่องที่เนือย ช้ามาก และใช้ภาพสโลว์เยอะมาก และชอบเอาดนตรีไทยมาเปิดกระหึ่มแบบพร่ำเพรื่อ จนผมสงสัยว่า มันจะบิวท์กูเพื่อ!!!
.
สรุปนะครับ โปรดักชั่นโอเคมากในระดับที่น่าพอใจ แต่หนังก็น่าเบื่อมากกกกกกก นักแสดงเหมือนมาท้องบทให้ฟัง แอ้คติ้งพังพินาศ ส่วนตัวไม่แนะนำให้เข้าไปดูในโรงนะ เพราะมันหาความบันเทิงไม่ได้เลย ต่อให้เป็นหนังพระก็เถอะ มันควรจะสื่อสารให้คนดูมีอารมณ์ร่วมบ้าง 3.5/10 ครับ เป็นคะแนนโปรดักชั่นล้วนๆ
.
ปล.หนังยังไม่จบ มีภาคสมบูรณ์ต่อ(เค้าไม่ได้บอกภาค2นะ)