เมื่อคืนแฟนเราไปกินเลี้ยงสังสรร (ปกติก็กินบ่อย) เรามีข้อตกลงกันว่า
1. ถึงสถานที่ให้ส่งรูปมาดู
2. กลับตอนไหนก็ได้แต่ถึงบ้านต้องไลน์บอกไม่ก็โทรบอก
ขอแค่นี้**
เขาเคยทำผิดมา1ครั้ง กินเลี้ยงบริษัท หายไป ไม่ได้นอนบ้าน
ไม่ไลน์หาหายไปตั้งแต่ 21.00 ถึง 9.00 พอดีคืนนั้นเรานอนบ้านแม่
( เราอยู่บ้านเขาแล้ว) นอนหลับๆตื่นๆ จนทนไม่ไหวโทรหากี่สายๆก็ไม่รับ
โทรตั้งแต่6โมง ยัน9โมงตอนนั้นเรารีบนั้งแทคซี่มาดักรอแฟนที่แถวบ้านเขา
ใจก็คิดไปต่างๆนาๆ จะไปนอนกะใครไหม จะไปเที่ยวไหนต่อ
( ก่อนคบเขาประวัติเขาเคยเที่ยวบ่อย สาวๆก็มี ) เลยกังวลคะ
จนเขารับสายบอกนอนบ้านเพื่อนเท่านั้นแหละเราร้องไห้ไม่หยุด
จะว่าเด็กก็ได้นะตั้งแต่คบกันมา2ปีกว่าๆ เขาไม่เคยมีพฤติกรรมหายไปแบบนี้
จากนั้นเขาเลยให้สัญญาจะไม่ทำอีก จะบอกตลอด หลังจากนั้น เขาก็โทรบอกคะ
ไลน์บอก จนเมื่อคืนเขาโทรมาว่ากลับแล้วนะ ตอนนั้นตี1 เรายังนอนไม่หลับหรอก
ก็ฟรอมว่า โอเคๆๆ นอนอยู่นะ ก็วางกันไป เผลอหลับไป ตื่นมาเช้าเขาไม่ไลน์มาหายเงียบ
อ่านแต่ไม่ตอบด้วย เราเลยพิมไปดีๆว่า "เธอทำให้ฉันสบายใจไม่ได้เลยเหรอ"
"แต่ผู้หญิงคนเดียวคนนี้เธอทำให้เขาสบายใจไม่ได้" เราเคยสัญญากันแล้ว
"เราทำอะไรให้เธอไม่พอใจตรงไหน" "ถึงทำร้ายใจเราขนาดนี้"
เขาก็อ่านและเงียบอยู่นานจน... ตอบมาว่า "เราเลิกกันดีกว่าไหม เรามันไม่ดี สักวันเธอคงเจอคนที่ดีกว่านี้"
"โชคดีนะคับ" และก็หายไปเลย ไม่ตอบเรา
เสียใจก็เสียใจนะ แต่ทำไมเราต้องมาเลิกกันเรื่องแค่นี้ด้วย
สำหรับเราจริงใจกับใครสักคนเรื่องเลิกไม่ใช่เรื่องสนุกเลย
จนตอนนี้.. เราเลยบอกเขาว่า "เดี๋ยวไปเจอกันที่ห้าง...นะ เวลา ..."
เราก็ไม่รู้หรอกว่าเขาจะมารึป่าว ชนาดไลน์ยังไม่อ่าน เราได้แต่หวังลมๆแล้งๆ
ว่าเขาเห็นหน้าจอว่าเรามารอคงจะสงสารเห็นใจมา
เสื้อผ้าข้าวของเราก็อยู่บ้านเขาเยอะ ขนาดเราจะโทรไปคุยดีๆถ้าจะเลิกกันจริง
อยากคุยทางโทรศัพท์เป็นงานเป็นการมากกว่า ...
ขอบคุณคนที่เข้ามาอ่านจนจบ เราเสียใจมากๆคะ
คิดยังไงกะ การถูกกบอกเลิกเพราะอยากให้เจอคนที่ดีกว่า ?
1. ถึงสถานที่ให้ส่งรูปมาดู
2. กลับตอนไหนก็ได้แต่ถึงบ้านต้องไลน์บอกไม่ก็โทรบอก
ขอแค่นี้**
เขาเคยทำผิดมา1ครั้ง กินเลี้ยงบริษัท หายไป ไม่ได้นอนบ้าน
ไม่ไลน์หาหายไปตั้งแต่ 21.00 ถึง 9.00 พอดีคืนนั้นเรานอนบ้านแม่
( เราอยู่บ้านเขาแล้ว) นอนหลับๆตื่นๆ จนทนไม่ไหวโทรหากี่สายๆก็ไม่รับ
โทรตั้งแต่6โมง ยัน9โมงตอนนั้นเรารีบนั้งแทคซี่มาดักรอแฟนที่แถวบ้านเขา
ใจก็คิดไปต่างๆนาๆ จะไปนอนกะใครไหม จะไปเที่ยวไหนต่อ
( ก่อนคบเขาประวัติเขาเคยเที่ยวบ่อย สาวๆก็มี ) เลยกังวลคะ
จนเขารับสายบอกนอนบ้านเพื่อนเท่านั้นแหละเราร้องไห้ไม่หยุด
จะว่าเด็กก็ได้นะตั้งแต่คบกันมา2ปีกว่าๆ เขาไม่เคยมีพฤติกรรมหายไปแบบนี้
จากนั้นเขาเลยให้สัญญาจะไม่ทำอีก จะบอกตลอด หลังจากนั้น เขาก็โทรบอกคะ
ไลน์บอก จนเมื่อคืนเขาโทรมาว่ากลับแล้วนะ ตอนนั้นตี1 เรายังนอนไม่หลับหรอก
ก็ฟรอมว่า โอเคๆๆ นอนอยู่นะ ก็วางกันไป เผลอหลับไป ตื่นมาเช้าเขาไม่ไลน์มาหายเงียบ
อ่านแต่ไม่ตอบด้วย เราเลยพิมไปดีๆว่า "เธอทำให้ฉันสบายใจไม่ได้เลยเหรอ"
"แต่ผู้หญิงคนเดียวคนนี้เธอทำให้เขาสบายใจไม่ได้" เราเคยสัญญากันแล้ว
"เราทำอะไรให้เธอไม่พอใจตรงไหน" "ถึงทำร้ายใจเราขนาดนี้"
เขาก็อ่านและเงียบอยู่นานจน... ตอบมาว่า "เราเลิกกันดีกว่าไหม เรามันไม่ดี สักวันเธอคงเจอคนที่ดีกว่านี้"
"โชคดีนะคับ" และก็หายไปเลย ไม่ตอบเรา
เสียใจก็เสียใจนะ แต่ทำไมเราต้องมาเลิกกันเรื่องแค่นี้ด้วย
สำหรับเราจริงใจกับใครสักคนเรื่องเลิกไม่ใช่เรื่องสนุกเลย
จนตอนนี้.. เราเลยบอกเขาว่า "เดี๋ยวไปเจอกันที่ห้าง...นะ เวลา ..."
เราก็ไม่รู้หรอกว่าเขาจะมารึป่าว ชนาดไลน์ยังไม่อ่าน เราได้แต่หวังลมๆแล้งๆ
ว่าเขาเห็นหน้าจอว่าเรามารอคงจะสงสารเห็นใจมา
เสื้อผ้าข้าวของเราก็อยู่บ้านเขาเยอะ ขนาดเราจะโทรไปคุยดีๆถ้าจะเลิกกันจริง
อยากคุยทางโทรศัพท์เป็นงานเป็นการมากกว่า ...
ขอบคุณคนที่เข้ามาอ่านจนจบ เราเสียใจมากๆคะ