เริ่มยังไงดีอ่ะ แนะนำตัวก่อนนะ ชื่อ อาย ค่ะ อายุ 26 แล้ว อายมีแฟนชื่อ พี่เอค่ะ
ขอเล่าตอนคบกับแฟนใหม่ๆก่อนนะ เพราะมันเกี่ยวกับเนื่อเรื่อง คือเจอพี่เอที่ มหาลัย
พี่เอเป็นหนุ่มหล่อระดับแบบเดือนคณะเลยค่ะ เรื่องเจ้าชู้นี่ไม่ต้องบอก ที่หนึ่งเลย
อายเข้าไปปีแรกพี่เออยู่ ปี 3 แล้วค่ะ พี่เอมาจีบอาย แต่มีเพื่อนพี่เอมาจีบอายเหมือนกัน
เพื่อนพี่เอชื่อ พี่โอค่ะ พี่โอจะเล่าให้อายฟังตลอดว่าพี่เอไม่ดีอย่างงั้นอย่างงี้ เจ้าชู้
เลวชั่ว แต่อายยังไม่เคยเห็นด้านนั้นเลย กับอายพี่เค้าดีมาก จนพี่โอบอกว่า
พักนี้พี่เอเปลี่ยนไป ตั้งแต่คบกับเราพี่เอดูเป็นคนดีมาก พี่โอยังอดสงสัยไม่ได้ว่าอายไปทำอะไร
ให้พี่เอเปลี่ยนไปขนาดนี้ อายบอกอายไม่ได้ทำอะไรเลย ก็คบกันจนพี่เอเรียนจบ อายจะขึ้นปีที่ 3
พี่ยังเหมือนเดิมเสมอต้นเสมอปลาย ไม่มีเรื่องเจ้าชู้ ไม่เคยทำให้เสียใจ ยอมรับค่ะว่ารักพี่เอมากตอนนั้น
จนคบกันเข้าปี่ที่ 7 เมื่อมกราปีที่แล้วค่ะ เอาอีกแล้วค่ะ อาถรรพ์เลข 7 แต่เป็นที่อายนะคะ ไม่ใช่ที่พี่เอ
พี่เอยังเหมือนเดิมทุกอย่าง เสมอต้นเสมอปลาย แต่อายสิค่ะเอาแต่ใจตัวเองเยอะขึ้น งี่เง่า ไม่มีเหตุผล
ไม่รุทำไมค่ะ พี่เอขัดใจนิดเดียวก็ทำให้อายหงุดหงิดมาก ทั้งวีน ทั้งโวยวาย จนพี่เอบอกอายไม่ใช่อายคนเดิม
พี่เอเลยบอกอายว่าลองไปเที่ยวกันมั้ย เผื่ออะไรจะดีขึ้น วาเลนไทน์เราก็ไปเทียวทะเลกัน
พี่เอขออายแต่งงานค่ะ ดีใจมากค่ะ คืนนั้นเราก็ค้างกันที่นั่น เป็นบ้านดินค่ะ อยู่แถวชลบุรี
ไม่ขอเอ่ยชื่อนะคะ บ้านหลังที่อายพักอยู่ติดทะเลค่ะ ประตูตรงละเบียงเป็นกระจก หันหน้าไปทางทะเล
มองออกไปจะเห็นชายหาดพอดี เตียงอายหันไปทางหาดพอดีค่ะ อายก็เปิดผ้าม่านนอน ตื่นมาจะได้เห็น
พระอาทิตย์ขึ้นสวยๆ อายนอนไปสักพักประมาณตี2อายก็มีความรุสึกเหมือนฝันค่ะ แต่ไม่รู้ว่าฝันหรือปล่าว
อายมอกออกไปที่กระจก อายเห็นผู้หญิงเป็นวัยรุ่นเนี่ยค่ะ ตัวขาวๆ ผมสั้นประบ่า ใส่เสื้อยืดสีขาว
กางเกงยีนส์ขาสั้น ยืนจับมืออยู่กับเด็กผู้ชาย อายุประมาณ3-4ขวบ เค้ามองมาที่ห้องอายค่ะ เหมือนเค้า
กำลังร้องไห้ อายเลยลุกขึ้นเดินไปที่ระเบียงแล้วออกไปที่ชายหาด คือระเบียงกับชายหาด
มันอยู่ระดับเดียวกันค่ะ พออายเข้าไปใกล้ๆก็เห็นหน้าเค้าชัดขึ้นเค้ายังเด็กๆอยู่ค่ะ น่าจะประมาณ
15-16 หน้าออกหมวยๆ แต่หน้าเค้าซีดมากเลยค่ะ เด็กผู้ชายคนนั้นก็ขาวซีด แต่ผอมมาก
อายเห็นเค้าก้มหน้าแล้วก็ร้องไห้ไม่หยุด อายเลยถามเค้าว่า “หนูเป็นอะไรหรือปล่าวจ๊ะ ร้องไห้ทำไม”
เค้าเงยหน้าขึ้นมาค่ะ ตาเค้าแดงมาก อายตกใจมากแล้วเค้าก็ผลักอายล้ม แล้วชี้หน้าอายแล้วพูดว่า
“ไม่ต้องมายุ่งกับกู” แล้วก็กรี๊ดค่ะ อายตกใจมาก แล้วอยู่ดีๆก็สดุ้งตื่นขึ้นมา เช้าแล้วค่ะ มองไปข้างๆ
พี่เอไม่อยู่แล้วค่ะ อายก็นอนคิดทบทวนสักพัก แล้วก็คิดว่าคงฝันไปแหละมั้ง เลยลุกขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัว
แล้วออกไปเดินหาพี่เอ เจอพี่เอนั่งอยู่ที่ร้านกาแฟของรีสอร์จค่ะ เลยเดินไปนั่งข้างๆ พี่เอก็ถามอายว่า
“เมื่อคืนอายออกไปไหนมาเหรอ” อายตกใจมากเลยค่ะ
“ไม่ได้ออกไปไหนนี่ค่ะ ทำไมเหรอ”
“ก็พี่ตื่นมาเห็นทรายเลอะที่พื้นห้องเป็นรอยเท้าเดินเข้ามาทางระเบียง”
อายนี่ขนลุกทั้งตัวเลยค่ะ ไม่รุจะตอบว่ายังไง
“อายไปเดินเล่นริมทะเลมาค่ะ ลืมเช็ดเท้าก่อนเข้าห้อง”
พี่เอก็มองหน้าอายแปลกๆแต่ก็ไม่ได้ถามอะไรต่อ อายก็สับสนอยู่กับตัวเองว่าตกลงสิ่งที่เกิดขึ้น
เมื่อคืนมันคืออะไร แต่ก็ไม่ได้เล่าให้ใครฟัง จนถึงปลายเดือนเมษาปี่ที่แล้วค่ะ ถึงวันแต่งงานของเรา
คืนก่อนวันแต่งงานอายไปนอนที่บ้านแม่ค่ะ คือจะแห่ขันหมากมาบ้านแม่ก่อน แล้วถึงจัดที่โรงแรมกลางคืน
อายนอนไปซํกตี 2-3 อายได้ยินเสียงประตูกรงเหล็กหน้าบ้านค่ะ เสียงเหมือนมีคนเขย่า
อายเลยเปิดผ้าม่านไปดูเห็น ผู้หญิงคนนั้นอีกแล้วค่ะ เค้ามายืนเขย่าประตู้บ้านอาย แต่คราวนี้เค้ามาคนเดียวค่ะ
อายกลัวมากเพราะหน้าเค้าไม่ได้มาแบบน่ารักๆ เหมือนตอนที่เจอกันครั้งแรก หน้าเค้าดุมากค่ะ
สายตาโกรธแค้น สักพักเค้าก็กรี๊ดค่ะ เสียงดังมาก อายตกใจรีบวิ่งไปนอนซุกใต้ผ้าห่ม แล้วไม่กล้าลืมตา
ผ่านไปซักสิบนาที เสียงรถมาจอดหน้าบ้านค่ะ เป็นพี่ช่างแต่งหน้าที่อายนัดไว้ อายไม่กล้าลงไปเปิดประตูค่ะ
เลยไปปลุกแม่บอกว่าแม่ลงไปเปิดประตูให้หน่อย พอแม่เปิดประตูอายยืนรออยู่หน้าประตูบ้านค่ะ
พี่ช่างแต่งหน้าเดินเข้ามาหาอาย แล้วถามอายว่า น้องอายค่ะนั่นเพื่อนน้องอายหรือปล่าวพี่เห็นเค้ายืน
รออยู่หน้าบ้านน้องอายนานแล้ว ยืนก่อนพี่มาถึงอีก แล้วพี่เค้าก็หันกลับไปมอง แล้วพูดขึ้นว่า
อ้าวหายไปไหนแล้วล่ะ บอกก่อนนะค่ะว่ารอบบ้านแม่อายเป็นทุ่งนาค่ะ ต้นข้าวก็เกี่ยวไปหมดแล้ว
ไม่มีทางที่คนจะไปซ่อนได้แน่นอนค่ะ อายเลยตอบไปว่า สงสัยเด็กที่มาช่วยงานค่ะ
เพราะตอนนั้นมีคนที่มาทำกลับข้าวอยูกันที่หลังบ้านค่ะ คนที่มาช่วยงานช่วยทำกับข้าวก็มีแต่คนที่อายรุจัก
ไม่มีเด็กผู้หญิงคนนั้นแน่นอนค่ะ อายก็ได้แต่สงสัย ว่าตามเรามาหรือปล่าว แต่มันนานแล้วนะ 2 เดือนแล้ว
ทำไมเพิ่งมาให้เจอ
สุดท้ายก็ไม่ได้เล่าให้ใครฟัง พอวันนั้นงานตอนเย้นจัดในโรงแรมค่ะ
อายต้องไปแต่งหน้าทำผมที่โรงแรม พอแต่งหน้าเสร็จพี่ช่างแต่หน้าก็บอกว่าลืมรองเท้าเราไว้ที่รถ
เลยขอตัวลงไปเอา ให้อายแต่งตัวรอ อายก็เอาชุดแต่งงานมาใส่ค่ะ ชุดแต่งงานของอายเป็นแบบเกาะอก
ข้างหลังเป็นซิป อายใส่ชุดเสร็จก็ไปยืนที่หน้ากระจก อายส่งอยู่สักพักมีความรู้สึกเหมือนเห็นอะไรแวบ
อยู่ข้างหลัง อายเลยหันไปดูไม่มีอะไรค่ะ สักพักอายเห็นเมือนมือเอื้อมมาจับไหล่อายจากข้างหลังค่ะ
ชั่วโมงนั้นกลัวมากทำอะไรไม่ถูกได้แต่มองในกระจก สักพักก็มีหัวคนโผล่มาจากข้างหลัวเราค่ะ
เป็นอย่างที่อายคิดจริงๆเด็กคนนั้นอีกแล้ว อายกรี๊ดเลยค่ะ แล้วเด็กคนนั้นก็กรี๊ดตาม แล้วพี่ช่าง
แต่งหน้าก็เปิดประตูเข้ามาถามว่าเป็นอะไร เราเลยไม่รู้จะอธิบายยังงัย บอกไปเค้าจะเชื่อมั้ย
อายเลยบอกไปว่าแมลงสาบมันบินมาเกาะอ่ะค่ะ พี่เค้าเลยถามอายว่าเมื่อกี้เพื่อนน้องอายมาหาเหรอค่ะ
เห็นสวนกับพี่ที่หน้าลิฟ แล้วไหล่ไปโดนอะไรมาค่ะเหมือนเล็บข่วน อายเลยบอกไปว่าแมลงสาปเกาะไหล่ค่ะ
เลยจับมันออกสงสัยเล็บไปโดน ความรุสึกตอนนั้นเหมือนอยากจะร้องไห้ค่ะ สับสนตกลงมันเกิดอะไรกับเรา
......ไปอาบน้ำแปปนะคะ เดี๋ยวมาต่อ ตอนต่อไปนี่
มาโหดกว่านี้อีกค่ะ แบบจัดเต็มเรยที่เดียว............
วิญญาณ......ตามหลอกหลอน
ขอเล่าตอนคบกับแฟนใหม่ๆก่อนนะ เพราะมันเกี่ยวกับเนื่อเรื่อง คือเจอพี่เอที่ มหาลัย
พี่เอเป็นหนุ่มหล่อระดับแบบเดือนคณะเลยค่ะ เรื่องเจ้าชู้นี่ไม่ต้องบอก ที่หนึ่งเลย
อายเข้าไปปีแรกพี่เออยู่ ปี 3 แล้วค่ะ พี่เอมาจีบอาย แต่มีเพื่อนพี่เอมาจีบอายเหมือนกัน
เพื่อนพี่เอชื่อ พี่โอค่ะ พี่โอจะเล่าให้อายฟังตลอดว่าพี่เอไม่ดีอย่างงั้นอย่างงี้ เจ้าชู้
เลวชั่ว แต่อายยังไม่เคยเห็นด้านนั้นเลย กับอายพี่เค้าดีมาก จนพี่โอบอกว่า
พักนี้พี่เอเปลี่ยนไป ตั้งแต่คบกับเราพี่เอดูเป็นคนดีมาก พี่โอยังอดสงสัยไม่ได้ว่าอายไปทำอะไร
ให้พี่เอเปลี่ยนไปขนาดนี้ อายบอกอายไม่ได้ทำอะไรเลย ก็คบกันจนพี่เอเรียนจบ อายจะขึ้นปีที่ 3
พี่ยังเหมือนเดิมเสมอต้นเสมอปลาย ไม่มีเรื่องเจ้าชู้ ไม่เคยทำให้เสียใจ ยอมรับค่ะว่ารักพี่เอมากตอนนั้น
จนคบกันเข้าปี่ที่ 7 เมื่อมกราปีที่แล้วค่ะ เอาอีกแล้วค่ะ อาถรรพ์เลข 7 แต่เป็นที่อายนะคะ ไม่ใช่ที่พี่เอ
พี่เอยังเหมือนเดิมทุกอย่าง เสมอต้นเสมอปลาย แต่อายสิค่ะเอาแต่ใจตัวเองเยอะขึ้น งี่เง่า ไม่มีเหตุผล
ไม่รุทำไมค่ะ พี่เอขัดใจนิดเดียวก็ทำให้อายหงุดหงิดมาก ทั้งวีน ทั้งโวยวาย จนพี่เอบอกอายไม่ใช่อายคนเดิม
พี่เอเลยบอกอายว่าลองไปเที่ยวกันมั้ย เผื่ออะไรจะดีขึ้น วาเลนไทน์เราก็ไปเทียวทะเลกัน
พี่เอขออายแต่งงานค่ะ ดีใจมากค่ะ คืนนั้นเราก็ค้างกันที่นั่น เป็นบ้านดินค่ะ อยู่แถวชลบุรี
ไม่ขอเอ่ยชื่อนะคะ บ้านหลังที่อายพักอยู่ติดทะเลค่ะ ประตูตรงละเบียงเป็นกระจก หันหน้าไปทางทะเล
มองออกไปจะเห็นชายหาดพอดี เตียงอายหันไปทางหาดพอดีค่ะ อายก็เปิดผ้าม่านนอน ตื่นมาจะได้เห็น
พระอาทิตย์ขึ้นสวยๆ อายนอนไปสักพักประมาณตี2อายก็มีความรุสึกเหมือนฝันค่ะ แต่ไม่รู้ว่าฝันหรือปล่าว
อายมอกออกไปที่กระจก อายเห็นผู้หญิงเป็นวัยรุ่นเนี่ยค่ะ ตัวขาวๆ ผมสั้นประบ่า ใส่เสื้อยืดสีขาว
กางเกงยีนส์ขาสั้น ยืนจับมืออยู่กับเด็กผู้ชาย อายุประมาณ3-4ขวบ เค้ามองมาที่ห้องอายค่ะ เหมือนเค้า
กำลังร้องไห้ อายเลยลุกขึ้นเดินไปที่ระเบียงแล้วออกไปที่ชายหาด คือระเบียงกับชายหาด
มันอยู่ระดับเดียวกันค่ะ พออายเข้าไปใกล้ๆก็เห็นหน้าเค้าชัดขึ้นเค้ายังเด็กๆอยู่ค่ะ น่าจะประมาณ
15-16 หน้าออกหมวยๆ แต่หน้าเค้าซีดมากเลยค่ะ เด็กผู้ชายคนนั้นก็ขาวซีด แต่ผอมมาก
อายเห็นเค้าก้มหน้าแล้วก็ร้องไห้ไม่หยุด อายเลยถามเค้าว่า “หนูเป็นอะไรหรือปล่าวจ๊ะ ร้องไห้ทำไม”
เค้าเงยหน้าขึ้นมาค่ะ ตาเค้าแดงมาก อายตกใจมากแล้วเค้าก็ผลักอายล้ม แล้วชี้หน้าอายแล้วพูดว่า
“ไม่ต้องมายุ่งกับกู” แล้วก็กรี๊ดค่ะ อายตกใจมาก แล้วอยู่ดีๆก็สดุ้งตื่นขึ้นมา เช้าแล้วค่ะ มองไปข้างๆ
พี่เอไม่อยู่แล้วค่ะ อายก็นอนคิดทบทวนสักพัก แล้วก็คิดว่าคงฝันไปแหละมั้ง เลยลุกขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัว
แล้วออกไปเดินหาพี่เอ เจอพี่เอนั่งอยู่ที่ร้านกาแฟของรีสอร์จค่ะ เลยเดินไปนั่งข้างๆ พี่เอก็ถามอายว่า
“เมื่อคืนอายออกไปไหนมาเหรอ” อายตกใจมากเลยค่ะ
“ไม่ได้ออกไปไหนนี่ค่ะ ทำไมเหรอ”
“ก็พี่ตื่นมาเห็นทรายเลอะที่พื้นห้องเป็นรอยเท้าเดินเข้ามาทางระเบียง”
อายนี่ขนลุกทั้งตัวเลยค่ะ ไม่รุจะตอบว่ายังไง
“อายไปเดินเล่นริมทะเลมาค่ะ ลืมเช็ดเท้าก่อนเข้าห้อง”
พี่เอก็มองหน้าอายแปลกๆแต่ก็ไม่ได้ถามอะไรต่อ อายก็สับสนอยู่กับตัวเองว่าตกลงสิ่งที่เกิดขึ้น
เมื่อคืนมันคืออะไร แต่ก็ไม่ได้เล่าให้ใครฟัง จนถึงปลายเดือนเมษาปี่ที่แล้วค่ะ ถึงวันแต่งงานของเรา
คืนก่อนวันแต่งงานอายไปนอนที่บ้านแม่ค่ะ คือจะแห่ขันหมากมาบ้านแม่ก่อน แล้วถึงจัดที่โรงแรมกลางคืน
อายนอนไปซํกตี 2-3 อายได้ยินเสียงประตูกรงเหล็กหน้าบ้านค่ะ เสียงเหมือนมีคนเขย่า
อายเลยเปิดผ้าม่านไปดูเห็น ผู้หญิงคนนั้นอีกแล้วค่ะ เค้ามายืนเขย่าประตู้บ้านอาย แต่คราวนี้เค้ามาคนเดียวค่ะ
อายกลัวมากเพราะหน้าเค้าไม่ได้มาแบบน่ารักๆ เหมือนตอนที่เจอกันครั้งแรก หน้าเค้าดุมากค่ะ
สายตาโกรธแค้น สักพักเค้าก็กรี๊ดค่ะ เสียงดังมาก อายตกใจรีบวิ่งไปนอนซุกใต้ผ้าห่ม แล้วไม่กล้าลืมตา
ผ่านไปซักสิบนาที เสียงรถมาจอดหน้าบ้านค่ะ เป็นพี่ช่างแต่งหน้าที่อายนัดไว้ อายไม่กล้าลงไปเปิดประตูค่ะ
เลยไปปลุกแม่บอกว่าแม่ลงไปเปิดประตูให้หน่อย พอแม่เปิดประตูอายยืนรออยู่หน้าประตูบ้านค่ะ
พี่ช่างแต่งหน้าเดินเข้ามาหาอาย แล้วถามอายว่า น้องอายค่ะนั่นเพื่อนน้องอายหรือปล่าวพี่เห็นเค้ายืน
รออยู่หน้าบ้านน้องอายนานแล้ว ยืนก่อนพี่มาถึงอีก แล้วพี่เค้าก็หันกลับไปมอง แล้วพูดขึ้นว่า
อ้าวหายไปไหนแล้วล่ะ บอกก่อนนะค่ะว่ารอบบ้านแม่อายเป็นทุ่งนาค่ะ ต้นข้าวก็เกี่ยวไปหมดแล้ว
ไม่มีทางที่คนจะไปซ่อนได้แน่นอนค่ะ อายเลยตอบไปว่า สงสัยเด็กที่มาช่วยงานค่ะ
เพราะตอนนั้นมีคนที่มาทำกลับข้าวอยูกันที่หลังบ้านค่ะ คนที่มาช่วยงานช่วยทำกับข้าวก็มีแต่คนที่อายรุจัก
ไม่มีเด็กผู้หญิงคนนั้นแน่นอนค่ะ อายก็ได้แต่สงสัย ว่าตามเรามาหรือปล่าว แต่มันนานแล้วนะ 2 เดือนแล้ว
ทำไมเพิ่งมาให้เจอ
สุดท้ายก็ไม่ได้เล่าให้ใครฟัง พอวันนั้นงานตอนเย้นจัดในโรงแรมค่ะ
อายต้องไปแต่งหน้าทำผมที่โรงแรม พอแต่งหน้าเสร็จพี่ช่างแต่หน้าก็บอกว่าลืมรองเท้าเราไว้ที่รถ
เลยขอตัวลงไปเอา ให้อายแต่งตัวรอ อายก็เอาชุดแต่งงานมาใส่ค่ะ ชุดแต่งงานของอายเป็นแบบเกาะอก
ข้างหลังเป็นซิป อายใส่ชุดเสร็จก็ไปยืนที่หน้ากระจก อายส่งอยู่สักพักมีความรู้สึกเหมือนเห็นอะไรแวบ
อยู่ข้างหลัง อายเลยหันไปดูไม่มีอะไรค่ะ สักพักอายเห็นเมือนมือเอื้อมมาจับไหล่อายจากข้างหลังค่ะ
ชั่วโมงนั้นกลัวมากทำอะไรไม่ถูกได้แต่มองในกระจก สักพักก็มีหัวคนโผล่มาจากข้างหลัวเราค่ะ
เป็นอย่างที่อายคิดจริงๆเด็กคนนั้นอีกแล้ว อายกรี๊ดเลยค่ะ แล้วเด็กคนนั้นก็กรี๊ดตาม แล้วพี่ช่าง
แต่งหน้าก็เปิดประตูเข้ามาถามว่าเป็นอะไร เราเลยไม่รู้จะอธิบายยังงัย บอกไปเค้าจะเชื่อมั้ย
อายเลยบอกไปว่าแมลงสาบมันบินมาเกาะอ่ะค่ะ พี่เค้าเลยถามอายว่าเมื่อกี้เพื่อนน้องอายมาหาเหรอค่ะ
เห็นสวนกับพี่ที่หน้าลิฟ แล้วไหล่ไปโดนอะไรมาค่ะเหมือนเล็บข่วน อายเลยบอกไปว่าแมลงสาปเกาะไหล่ค่ะ
เลยจับมันออกสงสัยเล็บไปโดน ความรุสึกตอนนั้นเหมือนอยากจะร้องไห้ค่ะ สับสนตกลงมันเกิดอะไรกับเรา
......ไปอาบน้ำแปปนะคะ เดี๋ยวมาต่อ ตอนต่อไปนี่
มาโหดกว่านี้อีกค่ะ แบบจัดเต็มเรยที่เดียว............