สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกที่อยากจะมาเล่าถึงประสบการณ์ในฐานะคนทำอาชีพรับตัดเสื้อผ้า
หากผิดพลาดประการใดก็ขออภัยมา ณ.ที่นี้ด้วย คือ เนื่องด้วย เป็นคนที่พิมพ์ สื่อสารได้ไม่เก่ง อาจจะเรียบเรียงได้ไม่ครบถ้วน แต่ก็จะพยายามนะจ๊ะ
ขอแนะนำตัวเองก่อน ว่าตัวเองไม่ได้มีความรู้อะไรเลย เกี่ยวกับเสื้อผ้า ไม่ได้เรียนจบแฟชั่นดีไซน์มาเลย วาดพอได้ แต่ไม่เก่งเอาซะเลย แถมบางที อธิบายช่างแพทเทิร์น เค้ายังขำด้วยซ้ำ ว่า นี่วาดอะไรมาหรือ แต่เราอาศัย พูดอธิบายสิ่งที่อยู่ในหัวเราออกมาให้ช่างแพทเทิร์นได้มากที่สุด และแล้วชุดก็ออกมาขายได้มากมาย คิคิ
คือ อยากจะบอกนะคะว่า จริงอยู่ที่ต้นทุนของคนเราไม่เท่ากัน นี่บอกเลยว่า ที่บ้านตัดเสื้อผ้าให้ใส่ตั้งแต่เด็ก ด้วยความที่เป็นคนชอบแต่งตัว และประกอบกับ คุณอาก็ชอบ ตั้งแต่สมัยเรียนมหาลัย เราก็ช่วยอาขายเสื้อผ้าที่ตอนนั้น งานตัดยังไม่เป็นที่นิยมเท่าปัจจุบัน ยังไม่มีแบรนด์เสื้อผ้าต่างๆ เกิดขึ้นมากมาย แถม อย่าให้พูดถึงการตลาดเลยค่ะ โน่นนนนนนน หอบของไปนั่งขายตามออฟฟิศที่เค้ามีตลาดนัดตอนเที่ยงใต้ตึก ตอนนั้นยังเรียนมหาลัยอยู่เลยมั้ง จนกระทั่งกิจการก้าวหน้า ก็พัฒนางานตัดตัวเองให้ดียิ่งขึ้น จนมีหน้าร้านเลย ตั้งแต่ ยูเนียนมอลล์ แพททินัม สแควร์วัน ตลาดนัดอ่อนนุช แม้กระทั่งห้องเสื้อที่เคยอยู่ ตรงถนน นเรศ ระแวก สน.บางรักอ่ะค่ะ คนที่ได้อ่านแล้วบังเอิญเคยเจอร้านเสื้อผ้านั้น ก็จะนึกออก ว่า อ๋อออออออออออออออ
อ่ะมาเข้าเรื่องกันดีกว่าเนอะ มันจะดีหากว่าเรามีความรู้เรื่องเกี่ยวกับว่า ถ้าจะทำเสื้อผ้าออกมาขายตัวหนึ่ง มันจะมีกระบวนการใดบ้าง แต่ถ้าหาก เราไม่รู้หล่ะ ว่าจะทำยังไง??? ใครจะช่วยคุณได้??????
มาเลยจ๊ะ จะอธิบายขั้นตอนให้ฟัง แบบละเอียดสุดเท่าที่จะละเอียดได้เลยทีเดียว ( หน้าตาตอนนี้จริงจังและตั้งใจอธิบายมากๆ พูดเลอะ)
สำหรับน้องๆ พี่ๆ เพื่อนๆ ที่มีความฝันว่าอยากมีแบรนด์เสื้อผ้าเป็นของตัวเอง แล้วไม่รู้จะเริ่มยังไง เรามาเริ่มพร้อมๆกันตรงนี้เลยดีกว่าค่ะ
1.สิ่งแรกที่ควรพกมาคือ " ความมั่นใจ ที่จะทำความฝันของตนเองให้สำเร็จ" และมั่นใจในแบบที่ตนเองอยากนำเสนอ และควรให้แบบที่เราอยากทำนั้น เป็นสิ่งที่เป็นชีวิตของตัวเอง เพราะเมื่อเราอินกับ สินค้าของเรา เราก็สามารถพรีเซนต์สินค้าได้อย่างเต็มที่
2. นำแบบที่อยากทำมานั่งพูดคุย นี่พูดเลยนะ ว่าน้อยคนเลยที่จะดีไซน์แบบออกมาแล้วมานั่งคุยงานเอง สำหรับคนที่ไม่ได้จบทางด้านนี้ เราขอเสนอแนะ... แท่นแท้นนนนนนนนนนนน หาแบบจากนิตยสารต่างๆ เลือกแบบที่ชอบ มาพูดคุย เพื่อปรับแบบ กันเลยจ๊ะ ด้านหน้า ขอเป็นตรงนี้ได้ไหมคะ ด้านหลังเพิ่มนี่ ตรงนี้ใส่โบว์ ตรงนั้นผ่าเล็กน้อย บลาๆๆๆ ก็ว่ากันไป หรือ คนมโนเก่งหน่อย ดึงออกมาเลยจ๊ะ ชุดในจินตนาการ แต่ ขอเตือนไว้ก่อนนะ ว่า บางครั้ง ชุดในจินตนาการ กับชุดที่จะใส่ได้ในชีวิตจริงนั้น ช่างไปด้วยกันไม่ได้เอาซะเลย หากจะจินตนาการชุด ก็ควรนึกถึงหลักความเป็นจริงด้วยนะคะว่า ชุดที่จะออกมาใส่ได้จริงๆหรือ???
3. เมื่อได้แบบเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ก็มาถึงเรื่องแพทเทิร์น ทางเรามีช่างแพทเทิร์นอยู่ แล้ว ซึ่งรายละเอียดของแบบทั้งหมด ย้ำว่า รายละเอียด เวลาคุยงาน ต้องใส่รายละเอียดเสื้อผ้าไปให้หมด ทุกส่วน เพื่อที่จะสื่อสารกับช่างแพทเทิร์นได้อย่างถูกต้อง ( อันนี้ ในส่วนของเราเองที่ต้องเก็บรายละเอียดกับลูกค้าที่จะทำแบรนด์ แต่ลูกค้าที่จะทำแบรนด์ควรให้รายละเอียดเราให้ได้มากที่สุดนะคะ เพราะเราจะได้สื่อสารกับช่างแพทเทิร์นได้ถูกต้อง)
4. เรื่องแบบจบไป ก็มาถึงเรื่องผ้า ผ้าในประเทศไทยนี่มีมากกกกกกกกมายหลายเนื้อ จริงๆ ชื่อก็เยอะแยะไปหมด และไม่ใช่ทุกแบบที่จะเหมาะกับทุกผ้า เราควรดูเนื้อผ้า และ อารมณ์ของแบบที่เราอยากให้ออกมาด้วยว่า เป็นแบบไหน ทรงเปะ พริ้วไหว เด้งระเบิดระเบ้อ นี่ก็ควรเลือกผ้าให้เหมาะสมด้วย แต่ในส่วนนี้ เราได้แต่เพียงแนะนำผ้า และร้าน ต่างๆ ว่ามีผ้าชนิดไหนเหมาะกับแบบใดบ้าง และผ้าควรไปหาซื้อได้ที่ไหน แต่หลักๆนี่ แนะนำเลยค่ะ ไชน่าเวิลด์ ปล. ไชน่าเวิลด์ นะจ๊ะ ไม่ใช่สำเพ็ง สำเพ็งก็โอเคอยู่ สำหรับบางผ้า แต่ไชน่าเวิลด์นี่ ทั้งตึกเลยจ๊ะ ผ้าล้วนๆ ให้เลือกสรร ส่วนร้านอื่นๆ ที่มีผ้าแปลกผ้าเก๋ ก็เยอะแยะมากมาย ไว้มาทำด้วยละจะแนะนำ แถมได้ราคาถูกๆอีกนะจะบอกให้ คริคริ
5. อุปกรณ์ต่างๆ ซับใน ผ้ากาว ซิบ หรือกระดุม ก็ต้องดุในแต่ละแบบไป อันนี้ก็แนะนำ ในส่วนของผ้ากาว ซับใน ซิบ นั้น ควรเลือกสีให้ใกล้เคียงกับผ้าตัวนอกให้ได้มากที่สุด งานอัดกาวนั้น จะทำให้เสื้อผ้าคงทรงได้นาน และมีทรงที่เปะ ไม่ย้วย ทั้งนี้ต้องดูแบบด้วย ว่าต้องการให้ออกมาเป็นแบบไหน ซับใน หากผ้าไม่หนาจนเกินไป แนะนำเลยค่ะ ซาตินเครป เพราะจะทำให้งานออกมาดูแพง เลอค่า ซิบนี่ ใช้ โคสิกา หรือ TW โล้ดดดดดด กระดุมนี่ ส่วนมากจะแนะนำให้ใช้กระดุมปั๊ม ใช้ผ้าของตัวที่ทำมาทำกระดุม มันจะดูแพงขึ้นมาเลย
เป็นอันจบในส่วนของลูกค้าที่สนใจจะทำแบรนด์
ที่เหลือให้เป็นขั้นตอนของเราเองในการดำเนินการต่างๆ ให้สำเร็จ เยี่ยม
โดยเราจะขึ้นงานให้ลูกค้า ฟิตติ้งก่อน 1 ตัว ว่ามีการปรับตรงไหนบ้าง แล้วค่อยทำต่อจนครบจำนวนที่ระบุไว้
มันไม่ได้ยากนะคะ ถ้ามีใจอยากจะทำจริงๆ ก็สามารถมาคุยกันได้ พูดเลย อยากเห็นทุกคนสวย และได้ใส่เสื้อผ้า งานดีๆ หน่ะ บางทีก็ขัดใจ ไม่ใช่ว่าไม่เคยซื้องานโหลมาใส่นะ ซื้อ!!! บางทีแบบสวยๆ ก็ซื้อ แต่นี่ซื้อมา แล้วใส่แค่ครั้งเดียวอ่ะ บางทีด้ายหลุด ไซส์ไม่ได้ มันไม่ใช่อ่ะ
เอาง่ายๆนะคะแค่การตัดกลิ้งงานขั้นตอนก็เยอะแล้วเราทำงานตัวต่อตัวค่ะ
ส่วนลูกค้าที่ทำให้ก็มีเยอะนะคะยกตัวอย่างที่ทำกับเรามานานก็แบรนด์อักษรย่อตัว ช ตัว ม และแบรนด์อื่นที่กำลังทำอีกมากค่ะ
ถามว่าปัญหาที่เราเจอมีบ้างไหมตอบเลยค่ะว่ามากไหนจะเป็นเรื่องของการฟิตติ้งชุด ที่บางทีวัดตัวคนฟิตติ้งตอนทำแพทเทิร์นได้ไซส์เมื่อเวลาผ่านไปปรากฎว่าไซส์เปลี่ยนค่ะนี่ก็แก้ไขกันไป ฯลฯ
แต่ก็ค่อยๆ ช่วยกันแก้ไขไปเป็นเรื่องๆค่ะ เพราะปัญหาแต่ละเคสไม่เหมือนกันจริงๆ
สุดท้ายก็อยากจะฝากไว้นะคะ สำหรับผู้ที่มีฝันอยากทำเสื้อผ้า ขอแค่เรามั่นใจ ไม่ต้องไปทำงานตามตลาดล่างที่มีการแข่งขันสูงสู้เราทำงานที่มีคุณภาพ ดรกว่าค่ะจะทำให้เราสามารถพรเซ้นงานออกมาได้ดีกว่าแน่นอน ฝันแล้วทำดีกว่าฝันและนั่งมโนกลัวนั่นนี่ไม่ลงมีทำสักทีเมื่อไหร่เราถึงจะประสบความสำเร็จหล่ะคะ
อยากนู้เกี่ยวกับอะไรก็เข้ามาสอบถามได้เลยน้าาา ไม่หวง ไม่กั๊กจ้ะ
จะมาเล่าให้ฟัง ในฐานะคนเป็นเบื้องหลังการทำแบรนด์เสื้อผ้า
หากผิดพลาดประการใดก็ขออภัยมา ณ.ที่นี้ด้วย คือ เนื่องด้วย เป็นคนที่พิมพ์ สื่อสารได้ไม่เก่ง อาจจะเรียบเรียงได้ไม่ครบถ้วน แต่ก็จะพยายามนะจ๊ะ
ขอแนะนำตัวเองก่อน ว่าตัวเองไม่ได้มีความรู้อะไรเลย เกี่ยวกับเสื้อผ้า ไม่ได้เรียนจบแฟชั่นดีไซน์มาเลย วาดพอได้ แต่ไม่เก่งเอาซะเลย แถมบางที อธิบายช่างแพทเทิร์น เค้ายังขำด้วยซ้ำ ว่า นี่วาดอะไรมาหรือ แต่เราอาศัย พูดอธิบายสิ่งที่อยู่ในหัวเราออกมาให้ช่างแพทเทิร์นได้มากที่สุด และแล้วชุดก็ออกมาขายได้มากมาย คิคิ
คือ อยากจะบอกนะคะว่า จริงอยู่ที่ต้นทุนของคนเราไม่เท่ากัน นี่บอกเลยว่า ที่บ้านตัดเสื้อผ้าให้ใส่ตั้งแต่เด็ก ด้วยความที่เป็นคนชอบแต่งตัว และประกอบกับ คุณอาก็ชอบ ตั้งแต่สมัยเรียนมหาลัย เราก็ช่วยอาขายเสื้อผ้าที่ตอนนั้น งานตัดยังไม่เป็นที่นิยมเท่าปัจจุบัน ยังไม่มีแบรนด์เสื้อผ้าต่างๆ เกิดขึ้นมากมาย แถม อย่าให้พูดถึงการตลาดเลยค่ะ โน่นนนนนนน หอบของไปนั่งขายตามออฟฟิศที่เค้ามีตลาดนัดตอนเที่ยงใต้ตึก ตอนนั้นยังเรียนมหาลัยอยู่เลยมั้ง จนกระทั่งกิจการก้าวหน้า ก็พัฒนางานตัดตัวเองให้ดียิ่งขึ้น จนมีหน้าร้านเลย ตั้งแต่ ยูเนียนมอลล์ แพททินัม สแควร์วัน ตลาดนัดอ่อนนุช แม้กระทั่งห้องเสื้อที่เคยอยู่ ตรงถนน นเรศ ระแวก สน.บางรักอ่ะค่ะ คนที่ได้อ่านแล้วบังเอิญเคยเจอร้านเสื้อผ้านั้น ก็จะนึกออก ว่า อ๋อออออออออออออออ
อ่ะมาเข้าเรื่องกันดีกว่าเนอะ มันจะดีหากว่าเรามีความรู้เรื่องเกี่ยวกับว่า ถ้าจะทำเสื้อผ้าออกมาขายตัวหนึ่ง มันจะมีกระบวนการใดบ้าง แต่ถ้าหาก เราไม่รู้หล่ะ ว่าจะทำยังไง??? ใครจะช่วยคุณได้??????
มาเลยจ๊ะ จะอธิบายขั้นตอนให้ฟัง แบบละเอียดสุดเท่าที่จะละเอียดได้เลยทีเดียว ( หน้าตาตอนนี้จริงจังและตั้งใจอธิบายมากๆ พูดเลอะ)
สำหรับน้องๆ พี่ๆ เพื่อนๆ ที่มีความฝันว่าอยากมีแบรนด์เสื้อผ้าเป็นของตัวเอง แล้วไม่รู้จะเริ่มยังไง เรามาเริ่มพร้อมๆกันตรงนี้เลยดีกว่าค่ะ
1.สิ่งแรกที่ควรพกมาคือ " ความมั่นใจ ที่จะทำความฝันของตนเองให้สำเร็จ" และมั่นใจในแบบที่ตนเองอยากนำเสนอ และควรให้แบบที่เราอยากทำนั้น เป็นสิ่งที่เป็นชีวิตของตัวเอง เพราะเมื่อเราอินกับ สินค้าของเรา เราก็สามารถพรีเซนต์สินค้าได้อย่างเต็มที่
2. นำแบบที่อยากทำมานั่งพูดคุย นี่พูดเลยนะ ว่าน้อยคนเลยที่จะดีไซน์แบบออกมาแล้วมานั่งคุยงานเอง สำหรับคนที่ไม่ได้จบทางด้านนี้ เราขอเสนอแนะ... แท่นแท้นนนนนนนนนนนน หาแบบจากนิตยสารต่างๆ เลือกแบบที่ชอบ มาพูดคุย เพื่อปรับแบบ กันเลยจ๊ะ ด้านหน้า ขอเป็นตรงนี้ได้ไหมคะ ด้านหลังเพิ่มนี่ ตรงนี้ใส่โบว์ ตรงนั้นผ่าเล็กน้อย บลาๆๆๆ ก็ว่ากันไป หรือ คนมโนเก่งหน่อย ดึงออกมาเลยจ๊ะ ชุดในจินตนาการ แต่ ขอเตือนไว้ก่อนนะ ว่า บางครั้ง ชุดในจินตนาการ กับชุดที่จะใส่ได้ในชีวิตจริงนั้น ช่างไปด้วยกันไม่ได้เอาซะเลย หากจะจินตนาการชุด ก็ควรนึกถึงหลักความเป็นจริงด้วยนะคะว่า ชุดที่จะออกมาใส่ได้จริงๆหรือ???
3. เมื่อได้แบบเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ก็มาถึงเรื่องแพทเทิร์น ทางเรามีช่างแพทเทิร์นอยู่ แล้ว ซึ่งรายละเอียดของแบบทั้งหมด ย้ำว่า รายละเอียด เวลาคุยงาน ต้องใส่รายละเอียดเสื้อผ้าไปให้หมด ทุกส่วน เพื่อที่จะสื่อสารกับช่างแพทเทิร์นได้อย่างถูกต้อง ( อันนี้ ในส่วนของเราเองที่ต้องเก็บรายละเอียดกับลูกค้าที่จะทำแบรนด์ แต่ลูกค้าที่จะทำแบรนด์ควรให้รายละเอียดเราให้ได้มากที่สุดนะคะ เพราะเราจะได้สื่อสารกับช่างแพทเทิร์นได้ถูกต้อง)
4. เรื่องแบบจบไป ก็มาถึงเรื่องผ้า ผ้าในประเทศไทยนี่มีมากกกกกกกกมายหลายเนื้อ จริงๆ ชื่อก็เยอะแยะไปหมด และไม่ใช่ทุกแบบที่จะเหมาะกับทุกผ้า เราควรดูเนื้อผ้า และ อารมณ์ของแบบที่เราอยากให้ออกมาด้วยว่า เป็นแบบไหน ทรงเปะ พริ้วไหว เด้งระเบิดระเบ้อ นี่ก็ควรเลือกผ้าให้เหมาะสมด้วย แต่ในส่วนนี้ เราได้แต่เพียงแนะนำผ้า และร้าน ต่างๆ ว่ามีผ้าชนิดไหนเหมาะกับแบบใดบ้าง และผ้าควรไปหาซื้อได้ที่ไหน แต่หลักๆนี่ แนะนำเลยค่ะ ไชน่าเวิลด์ ปล. ไชน่าเวิลด์ นะจ๊ะ ไม่ใช่สำเพ็ง สำเพ็งก็โอเคอยู่ สำหรับบางผ้า แต่ไชน่าเวิลด์นี่ ทั้งตึกเลยจ๊ะ ผ้าล้วนๆ ให้เลือกสรร ส่วนร้านอื่นๆ ที่มีผ้าแปลกผ้าเก๋ ก็เยอะแยะมากมาย ไว้มาทำด้วยละจะแนะนำ แถมได้ราคาถูกๆอีกนะจะบอกให้ คริคริ
5. อุปกรณ์ต่างๆ ซับใน ผ้ากาว ซิบ หรือกระดุม ก็ต้องดุในแต่ละแบบไป อันนี้ก็แนะนำ ในส่วนของผ้ากาว ซับใน ซิบ นั้น ควรเลือกสีให้ใกล้เคียงกับผ้าตัวนอกให้ได้มากที่สุด งานอัดกาวนั้น จะทำให้เสื้อผ้าคงทรงได้นาน และมีทรงที่เปะ ไม่ย้วย ทั้งนี้ต้องดูแบบด้วย ว่าต้องการให้ออกมาเป็นแบบไหน ซับใน หากผ้าไม่หนาจนเกินไป แนะนำเลยค่ะ ซาตินเครป เพราะจะทำให้งานออกมาดูแพง เลอค่า ซิบนี่ ใช้ โคสิกา หรือ TW โล้ดดดดดด กระดุมนี่ ส่วนมากจะแนะนำให้ใช้กระดุมปั๊ม ใช้ผ้าของตัวที่ทำมาทำกระดุม มันจะดูแพงขึ้นมาเลย
เป็นอันจบในส่วนของลูกค้าที่สนใจจะทำแบรนด์
ที่เหลือให้เป็นขั้นตอนของเราเองในการดำเนินการต่างๆ ให้สำเร็จ เยี่ยม
โดยเราจะขึ้นงานให้ลูกค้า ฟิตติ้งก่อน 1 ตัว ว่ามีการปรับตรงไหนบ้าง แล้วค่อยทำต่อจนครบจำนวนที่ระบุไว้
มันไม่ได้ยากนะคะ ถ้ามีใจอยากจะทำจริงๆ ก็สามารถมาคุยกันได้ พูดเลย อยากเห็นทุกคนสวย และได้ใส่เสื้อผ้า งานดีๆ หน่ะ บางทีก็ขัดใจ ไม่ใช่ว่าไม่เคยซื้องานโหลมาใส่นะ ซื้อ!!! บางทีแบบสวยๆ ก็ซื้อ แต่นี่ซื้อมา แล้วใส่แค่ครั้งเดียวอ่ะ บางทีด้ายหลุด ไซส์ไม่ได้ มันไม่ใช่อ่ะ
เอาง่ายๆนะคะแค่การตัดกลิ้งงานขั้นตอนก็เยอะแล้วเราทำงานตัวต่อตัวค่ะ
ส่วนลูกค้าที่ทำให้ก็มีเยอะนะคะยกตัวอย่างที่ทำกับเรามานานก็แบรนด์อักษรย่อตัว ช ตัว ม และแบรนด์อื่นที่กำลังทำอีกมากค่ะ
ถามว่าปัญหาที่เราเจอมีบ้างไหมตอบเลยค่ะว่ามากไหนจะเป็นเรื่องของการฟิตติ้งชุด ที่บางทีวัดตัวคนฟิตติ้งตอนทำแพทเทิร์นได้ไซส์เมื่อเวลาผ่านไปปรากฎว่าไซส์เปลี่ยนค่ะนี่ก็แก้ไขกันไป ฯลฯ
แต่ก็ค่อยๆ ช่วยกันแก้ไขไปเป็นเรื่องๆค่ะ เพราะปัญหาแต่ละเคสไม่เหมือนกันจริงๆ
สุดท้ายก็อยากจะฝากไว้นะคะ สำหรับผู้ที่มีฝันอยากทำเสื้อผ้า ขอแค่เรามั่นใจ ไม่ต้องไปทำงานตามตลาดล่างที่มีการแข่งขันสูงสู้เราทำงานที่มีคุณภาพ ดรกว่าค่ะจะทำให้เราสามารถพรเซ้นงานออกมาได้ดีกว่าแน่นอน ฝันแล้วทำดีกว่าฝันและนั่งมโนกลัวนั่นนี่ไม่ลงมีทำสักทีเมื่อไหร่เราถึงจะประสบความสำเร็จหล่ะคะ
อยากนู้เกี่ยวกับอะไรก็เข้ามาสอบถามได้เลยน้าาา ไม่หวง ไม่กั๊กจ้ะ