ขอถามคุณผู้หญิงหน่อยนะครับคือถ้าเกิดว่ามีคนมาชอบหรือรู้สึกดีกับคุณ คุณจะโกรธเค้าไหมจะเกลียดเค้าหรือเปล่าคือผมก็ไม่เคยมีแฟนนะเพราะเวลารู้สึกดีกับใครความรู้สึกมันจะพังตลอดเลย เข้าเรื่องเลยละกันคือผมก็เป็นผู้ชายขี้อายนะไม่ค่อยคุยกับใครเลยถ้าไม่สนิทหรือไม่รู้จักจริงๆแต่ถ้าสนิทก็จะร่าเริงปกติตามประสาเพื่อนเรื่องมันมีอยู่ว่าผมได้เจอผู้หญิงคนนึงเมื่อเดือนมีนาคมที่ผ่านมา ณกวดวิชาชื่อดังแห่งหนึ่งขอใช้ตัวย่อของเธอว่าBแล้วกันคือก็ขึ้นมาเรียนปกติแหละปิดเทอมใหญ่เทอมสุดท้ายแล้วก็ตั้งใจเรียนเต็มที่ ตอนนั้นผมก็นั่งรอเรียนอยู่แต่มีผู้หญิงคนนึงมานั่งข้างๆรอเรียนเหมือนกันเธอนั่งคุยกับเพื่อนเกี่ยวกับเรื่องมีคนมาขอเฟสตอนขึ้นmrtมาเรียนนี่ล่ะเรื่องเกี่ยวกับถามทางเค้าเป็นชาวต่างชาติ(ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าผมจำได้ไง คือยังไม่รู้จักกันด้วยซ้ำ) เธอก็คุยกับเพื่อนปกติ แต่ตอนนั้นผมก็ยังไม่รู้จักเลยผมก็ไม่ได้สนใจอะไรก็นั่งทบทวนเนื้อหาก่อนเข้าเรียนปกติพอถึงเวลาเรียนผมก็เดินเข้าไปในห้องเรียนปกติแต่ก่อนเข้าห้องผมก็เดินสวนกับเธอคนนี้ที่มากับเพื่อนเค้าที่จริงก็นึกว่าเธอเรียนห้องข้างๆแหละเห็นเดินไปไกลมากตอนนั้นก็ยังไม่ได้สนใจอะไรอยู่ดี(ก็มาเรียนนิไม่ได้มาหาแฟน) ช่วงประมาณต้นเดือนเมษาเพื่อนข้างๆผมไม่มาก็มองไปรอบๆก็ดันหันไปเจอเธอคนนี้เค้านั่งถัดจากเราไป2ที่เอง คนที่นั่งข้างๆBเค้าก็ไม่มาคนที่นั่งข้างๆผมเค้าก็ไม่มาสมมติว่าBนั่งF7นะ F8 F9ไม่มาเรียนแล้วผมก็นั่งF10เลยเห็นชัดก็คิดในใจว่าเธอคนนี้นี่นาที่เรานึกว่าเรียนคนละห้อง คนที่เคยมานั่งข้างๆเราตอนรอเรียน(เรียนมาเป็น10 20ครั้งล่ะทำไมพึ่งสังเกต)แต่ก็ยังไม่รู้สึกอะไรอีกล่ะจนคอร์สเราปิดหยุดเทศกาลสงกรานต์ผมก็กลับมาเรียนปกติในวันที่16เม.ย.ลองหันไปดูที่นั่งF7ก็เห็นที่นั่งว่างเลยคิดว่าที่ผ่านมาเค้าคงมาเรียนชดเชยแหละ(ก็ไม่รู้เหมือนกันทำไมถึงสนใจผู้หญิงคนนี้)จนผ่านไปประมาณ2 3วันที่นั่งตรงนั้นก็มีเธอคนนี้มานั่งเหมือนเดิม(คิดในใจว่าคงไม่ได้มาเรียนชดเชยแล้วล่ะ คงพึ่งกลับมาเรียนเพราะนั่งที่นั่งเดิมตลอด)มีอยู่วันนึงเลิกเรียนเสร็จผมก็เข้าห้องน้ำไปทำธุระวันนั้น (อั้นมาเป็นชม.เลยไม่กล้าลุกไปเข้าห้องน้ำเพราะกลัวเนื้อหาที่เรียนจะหลุดไปเลยเข้านานนิดนึง)พอเลิกเรียนก็ลงบันไดเลื่อนมาปกติตอนนั้นก็ไม่ค่อยมีเด็กๆอยู่แล้วล่ะ ก็ขึ้นbtsจะกลับห้องปกติผมหันไปข้างๆอ้าวเจอB(ผมมั่นใจว่าผมจำเธอได้เพราะรู้สึกว่าเจอบ่อยมาก คิดในใจโครตบังเอิญเลย) ยืนรอbtsอยู่ข้างๆไปทางฝั่งแบริ่งน่ะตอนนั้นมีเราเหลืออยู่แค่2คนตรงประตูของbtsบานหนึ่ง ประตูบานอื่นๆก็มาคนยืนปกติแหละ พอดีผมเลือกที่จะขึ้นบานที่ใกล้ที่สุดตอนขึ้นบันไดเลื่อนมาแล้วขึ้นโบกี้ได้เลยมันใกล้ดี(ขี้เกียจเดินไกล555)พอดีมันยืนรอได้2ข้างน่ะทางซ้ายกับขวาผมยืนอยู่ทางซ้ายBอยู่ทางขวาก็คิดอีกล่ะว่าเพื่อนเธอไปไหนปกติจะมากับเพื่อนไม่ใช่หรอแต่ทำไมถึงกลับคนเดียว)ตอนนั้นก็เลยเริ่มอยากรู้จักแล้วล่ะเผื่อจะได้มีเพื่อนเพิ่มอีกคนเผื่อจะถามเรื่องบทเรียนและได้กลับบ้านทางเดียวกันด้วยเห็นเธอลงอโศกน่ะ(แต่ผมก็ไม่ได้ทักเธอไปอยู่ดี ก็ไม่กล้าอะ)แล้วมีอยู่วันนึงวันศุกร์ที่24เม.ย.ตอนเย็นพี่ผมจะเดินทางไปตจว.ตอนเช้าก็ไปทำงานปกติแต่พี่ดันลืมของไว้ที่ห้อง(ลืมบอกพักอยู่แถวอ่อนนุชน่ะ)ผมเลยต้องbtsกลับไปเอาของให้เพราะพี่เค้าคงลางานมาไม่ได้แล้วคือวันนั้นเหนื่อยมากโทรศัพท์ก็รวนโทรหาพี่ก็ไม่ค่อยได้โทรศัพท์ใช้ไม่ได้จะบอกพี่ยังไงตอนถึงที่mrtพระราม9แล้วจะนัดเจอที่ไหนต่อเพราะไปที่ทำงานพี่ไม่ถูก(ที่ทำงานพี่ผมอยู่แถวพระราม9น่ะ)ผมต้องไปต่อmrtที่อโศกวันนั้นแทบจะร้องไห้เพราะจะไปเรียน โทรหาพี่ก็ไม่ได้โทรศัพท์ก็รวนเวลาประมาณเที่ยง20จำเวลานั้นได้ดีเลย^^ผมลงจากอโศกเพื่อจะไปต่อmrtสุขุมวิทตรงทางเชื่อมระหว่างbts mrtผมก็เดินสวนกับB ตอนนั้นเราก็ยังไม่รู้จักกันอยู่ดีเธอก็ไม่น่าจะจำผมได้ด้วยซ้ำแหละ(จากจะร้องไห้กลายเป็นยิ้มเลยวันนั้น โครตบังเอิญเจออีกแล้วแต่ไม่รู้ทำไมรู้สึกดีแปลกๆ)แล้วก็ไปคืนของให้พี่ได้สำเร็จ (ก็คิดในใจเหมือนนางฟ้ามาโปรดเลยในวันที่เหนื่อยล้าแบบนี้ มโนแปป555)หลังจากวันนั้นผมก็พยายามทำให้มันไม่บังเอิญ(เพราะจงใจ555)โดยพยายามกลับbtsให้พร้อมๆกัน(เหมือนคนโรคจิตยังไงไม่รู้อะ แต่ก็ไม่กล้าทักเค้าไปอยู่ดี)ไม่รู้จะทักยังไงก็ปรึกษาเพื่อนผู้หญิงว่าอยากรู้จักคนๆนึงจะทักยังไงดี ให้เค้าคิดว่าเราไม่ได้ไปจีบเค้านะ(แต่เราก็เริ่มชอบเค้าแล้วแหละ) เพื่อนผมก็ให้คำปรึกษามา เพื่อนบอกก็กล้าๆเหมือนที่ผมทักเพื่อนอะ อย่ารุกมาก ก็เลยไปหาวิธีการทักในพันทิปนี่ละปกติไม่ค่อยได้อ่านกระทู้อะไรเลยก็มาแนวเดียวกับเพื่อนผมคือกล้าๆและจริงใจ ผมก็คิดวิธีที่จะทักเธอมากมาย(คิดในใจนี่เรามาเรียนจริงๆหรือเปล่า -.-แต่ผมก็ไม่ได้ทิ้งเรื่องเรียนนะก็ตั้งใจเรียนปกติ)จนวันนึงมีพี่ที่กวดวิชามาบอกประมาณว่าว่าเลื่อนปิดคอร์สไป1วันนะ(คือเรียนเพิ่มนั่นเอง)ผมก็เลยใช้วิธีนี้แหละทำเป็นเนียนๆตอนก่อนbtsกลับผมทำเป็นเดินนำเค้ากับเพื่อนเค้ามายืนรอโบกี้ถัดไปปกติและเค้าก็มาที่เดิมเลยแต่เรามาก่อนเค้าเลยมายืนรอข้างหลังเรา(สูดลมหายใจแล้วทักเค้า2คนไป แอบเลว-.,-)แกล้งทักว่าใช่คนที่เรียนคอร์ส....หรือเปล่าเมื่อกี้พี่เค้าเข้ามาบอกเรื่องเลื่อนปิดคอร์สเรียนไป1วันใช่หรือป่าวคับ คุณ2คนใช่คนที่นั่งที่นั่ง......หรือป่าวถ้าจำไม่ผิดเพราะรู้สึกเจอบ่อยจังแล้วก็ทักทายถามชื่อกันปกติแล้วก็บอกยินดีที่ได้รู้จักกัน(ผมก็ดีใจมากที่มีเพื่อนเพิ่มอีก2คนคือBกับเพื่อนเค้าซึ่งเธอก็มาจากตจว.เหมือนกันไกลกว่าผมสะด้วยล่ะ)ก็แลกเฟสกันไว้เผื่อถามเรื่องเรียน แล้วBก็ทักมาถามเรื่องเกี่ยวกับเนื้อหาเรื่องเรียนข้อ... ช่วยถ่ายให้หน่อยเราก็ถ่ายไปเค้าก็ขอบคุณปกติผมก็ชอไอดีไลน์เค้าไว้เพราะไม่ค่อยได้แชทเฟสแต่เค้ายังไม่ได้ตั้งไว้ เค้าเลยให้ผมบอกไอดีของผมไปแทน(ตอนนั้นนี่รู้สึกดีมากๆไม่ได้รู้สึกอะไรกับใครมานานแล้วแหละ)เค้าถามผมว่ามีแฟนหรือยัง ผมก็บอกไปว่ายังแล้วเค้าก็บอกว่าพอดีว่าชอบวาย ตอนนั้นก็งงอะไรคือวายเลยถามไปเค้าก็บอกว่าการ์ตูนช ช(คิดในใจ นี่คิดว่าเราเป็นเกย์หรือป่าวแอบฮา555)ตอนนั้นก็เริ่มรู้สึกชอบเธอจริงๆแล้วล่ะ(ก็คิดนะว่ามันเร็วไปนะพึ่งรู้จักเองจะชอบเธอคนนี้ได้ไง)แล้วช่วงหลังๆผมทักไปเธอก็ไม่ค่อยตอบเลยคิดว่าเค้าโกรธอะไรเราหรือเปล่าเค้ามองผมเหมือนคนไม่รุ้จักกันเลยหรือไม่เราก็คิดไปเอง(คิดในใจเรารุกหนักไปหรือป่าว คำพูดก็ไม่รู้ว่าจีบหรือป่าว)อาจเป็นเคยบอกฝันดีไปครั้งเดียวเองตามประสาเพื่อน เพราะพอดีทำแบบฝึกหัดแล้วไม่มั่นใจว่าจดมาผิดหรือป่าวเลยให้เค้าถ่ายให้เราก็ขอบคุณเค้า แล้วก็ชิงบอกฝันดีไปเพราะเค้าบอกจะปิดเน็ตแล้วก่อนคอร์สจะปิดประมาณ5วันผมเลยหาพวงกุญแจที่เป็นเลขวัน เดือนเกิดของเค้าติดโพสอิทเขียนไปว่าโกรธอะไรหรือป่าว ขอโทษนะB ยิ้มหน่อยสิ
แล้วก็เขียนด้านหลังว่าตั้งใจเรียนนะเอาไปวางไว้ที่นั่งเค้าก่อนที่เค้าจะเข้ามา เราก็ทำเป็นนั่งเรียนปกติวันนั้นพอเรียนเสร็จผมรีบกลับbtsเลยไม่กล้ากลับพร้อมเค้ากลัวเค้ายังโกรธอยู่ จุดดราม่าคงมาอยู่ตรงนี้ล่ะ ผมจะถามเค้าว่าได้ลงคอร์ส...นี่อีกหรือป่าวแต่กลับมาเปิดเฟสกับไลน์ดูในแชทเฟสขึ้นว่าคุณไม่สามารถตอบกลับบทสนทนานี้ได้ผมก็คิดแล้วล่ะโดนบล็อคแน่เลยตอนนั้นร้องไห้เลยบอกกับตัวเองว่าเราเสียเพื่อนไปแล้วใช่ไหมมันพังอีกแล้วใช่หรือเปล่า ผมไม่ได้คิดจะขอเธอเป็นแฟนนะไม่ได้จะสารภาพรักแต่คำพูดในโพสอิทมันคงสื่อแหละ เพราะความรู้สึกผมมันเคยพังมาแล้วไม่อยากให้มันพังไปอีกแล้วล่ะแต่คงห้ามไม่ได้ ผมไม่อยากเสียเพื่อนไปเลยT^T แล้วเพื่อนของBก็ขึ้นสเตตัสในไลน์ว่า อย่าหลงตัวเองสิค่ะ555 น่าจะหมายถึงผมแหละ(คงไม่ใช่เรื่องบังเอิญ)ปกติมีเฟสเดียวผมเลยต้องสร้างเฟสใหม่ไปขอโทษBแล้วอวยพรเรื่องเรียน โดนทางปลอดภัยโชคดีอะไรประมาณนี้แต่ไม่รู้เค้าจะอ่านหรือเปล่า 3วันสุดท้ายของการเรียนเป็นเรื่องที่เศร้ามากๆเลยผมพูดอะไรไม่ได้เลยได้แต่นั่งเรียนแล้วน้ำตาคลอแต่พยายามเรียกสติแล้วก็ตั้งใจเรียนจะได้ไม่หลุด วันปิดคอร์สแค่พูดว่าลาก่อนหรือโชคดีนะจากปากตัวเองผมยังพูดไม่ออกเลยT^T ผมบอกกับตัวเองเวลาเสียใจเสมอว่ามันเร็วไปนะ มันคงน้อยไปนะ(ถึงจะมีคนบอกว่าคนที่ใช่มันไม่ต้องพยายามก็ตาม) ตั้งใจเรียนก่อนนะเผื่ออนาคตผมจะได้ทำอะไรเพื่อคุณแต่มันคงไม่มีโอกาสแล้ว ปล.ถ้าได้เข้ามาอ่านไม่ต้องปลดบล็อคเราหรอกนะ กว่าจะทำใจเข้าไปทักได้เป็นเดือนเลยแหละ เราไม่คิดว่าความรู้สึกดีๆจะทำให้เสียเพื่อนดีๆไปแบบนี้เลยแหละ ตั้งใจเรียนนะ เข้าคณะที่ฝันไว้ให้ได้นะ ขอบคุณนะที่เข้ามาทำให้เราเปิดใจได้นะรู้สึกดีสุดๆเลยอะ มันเป็นช่วงเวลาสั้นๆที่มีค่ามากๆเลยแหละ เราไม่ได้รู้สึกอะไรแบบนี้กับใครเลยนะ มีความสุขมากๆนะโชคดีนะ ขอโทษนะB (นี่เป็นกระทู้แรกที่เล่นพันทิปเลยถ้าใช้คำพูดที่ดูไม่ดีขอโทษด้วยนะครับผมเครียดมากเลย แต่ตอนนี้ขอโฟกัสไปที่เรื่องเรียนให้เต็มที่ก่อนนะเพื่ออนาคตสู้ๆ)
ความรู้สึกดีๆจะทำให้เราเสียเพื่อนเลยหรอครับ ขอโทษนะB