สวัสดีค่ะก่อนอื่นขอบอกก่อนค่ะว่าเราตั้งกระทู้เป็นครั้งแรกผิดพลาดหรือแท็กห้องผิดยังไงขออภัยด้วยน่ะค่ะเขาเรื่องเลยล่ะกันน่ะค่ะ
ในตอนนั้นเราอยู่ม.5(ปัจจุบันม.6)มีผู้ชายคนนึงมาบอกชอบเราและขอเราเป็นแฟน(ขอใช้ตัวย่อว่า อ)ซึ่ง อ เป็นเพื่อนเราตอนม.ต้นแต่เราไม่สนิทแค่เพื่อนรุ่นเดียวกันเขาอยู่ม.4เพราะหยุดเรียนไปหนึ่งปีเลยเรียนช้ากว่าเราตอนที่ อ มาบอกว่าชอบเราเรารู้อยู่ก่อนแล้วว่า อ ชอบเรา(ผู้หญิงมักจะดูออกว่าใครชอบเรา5555)ตอนนั้นเรายังไม่พร้อมจะมีแฟนเลยบอกไปว่าคุยๆไปก่อนล่ะกัน หลังจากนั้นเราก้คุยกับ อ ทุกวันสนิทกันมากขึ้นวัน ระหว่างที่คุยกัน 3-4 เดือนแรกเรารู้สึกว่าแอปปี้กับสิ่งที่เขาพยายามทำให้เราทุกอย่างเอาใจใส่ทุกอย่างโทรหาเราก่อนนอนทุกวันโทรปลุกเราให้ไปโรงเรียนทุกวัน(เราสองคนอยู่โรงเรียนเดียวกัน)มาวันนึงเราก็เล่นเฟสบุ๊คไปเรื่อยๆและเข้าไปดูหน้าไทม์ไลน์ของ อ ก็เห็นมีผู้หญิงคนนึง(ขอใช้ตัวย่อว่า ท)ไปโพสต์หน้าวอลว่า "ขอบคุณที่มาส่งน่ะ


" เราเลยถาม อ ว่าคนนี้ใครเขาก็บอกว่าเพื่อนแถวบ้านน่ะ เราก็โอเคไม่มีไรมั้งแต่มาอีกวันเราขอโทรศัพท์ อ ไปเล่นนู้นนี้เรื่อยๆ เปิดไปแชทเฟสแชทไลน์ก็ไม่มีอะไรเขาลบแชทหมดทุกอย่างแม้กระทั่งของเราเราก็ไม่ได้เอะใจอะไรปกติเราไม่ค่อยขอโทศัพท์เขาเล่น แต่พอเปิดไปในอัลบั้มรูปในเครื่องเจอรูปของ ท อยู่ในเครื่องประมาณ 4-5 รูป แต่ในอัลบั้มกลับไม่มีรูปเราอยู่ และที่น่าตกใจกว่านั้นเราเขาไปที่เว็บบราวเซอร์มันล็อกอินเฟสบุ๊คของ ท อยู่เรากดเข้าไปดูในแชทซึ่งมีการสนทนาระหว่าง อ กับ ท อยู่เราก็เริ่มสงสัยแล้วว่าทำไม อ จึงลบแชทของตัวเองเราอ่านไปเรื่อยๆตั้งแต่แรกก้คุยกันแบบสนิทสนมกันดีจนมาถึงข้อความนึงมีการ "บอกรักกัน" เราช็อคเลยความรู้สึกตอนนั้นคือตอนนี้เราอยู่ในสถานะอะไร หลังจากที่เราอ่านจบเราก็เอาโทรศัพท์ไปคืน อ แต่เราไม่ได้บอกอะไรเขาไม่ถามอะไรเลยเงียบแล้วก็เดินไปเรียนต่อ มาถึงเวลาเลิกเรียนเราต้องกลับบ้านพร้อม อ ทุกวันเขาจะไปส่งเราที่บ้าน วันนั้นเรารีบเดินออกจากโรงเรียนออกไปก่อน เขาโทรตามเราเราก็ตัดสายทิ้งคือตอนนั้นความรู้สึกเหมือนโดนแฟนนอกใจ(แต่ตอนนั้นเรายังไม่ได้เป็นไรกับ อ)เราฝากเพื่อนไปบอก อ ว่าเรากลับบ้านเองแล้ว จากนั้นพอเราถึงบ้าน อ ก็โทมาหลายสายมากเราเลยตัดสินใจรับ
อ:เป็นอะไรทำไมไม่กลับด้วยกัน ?
เรา:ป่าว
อ:เป็นอะไรบอกมา
เรา:ท นั้นเป็นใครอ้ะ
อ:เพื่อนก็วันนั้นเขาไม่มีรถกลับบ้านเลยไปส่งไงไม่ได้เป็นไรกันจิงๆ
เรา:แล้วตกลงเราเป็นไรกันอ่ะ ?
อ:เป็นไรก็ได้แล้วแต่เรา
เรา:ไม่รู้ดิเป็นไรอ่ะ
อ:เป็นพัดลมไง

เรา:พัดลมคือระ

(ตอนนั้นแอบเขิล)
อ:ก็เป็นแฟนไงว้ะ
เรา:


หลังจากนั้นเรามีความสุขกับการที่ได้ไปโรงเรียนพร้อมกับ อ ทำอะไรหลายๆอย่างด้วยกันเดือนที่ 5-6 ช่วงนั้นเป็นช่วงสอบปลายภาคเรากับเพื่อนได้ไปกินหมูกระทะฉลองสอบเสร็จซึ่ง อ ก็ไปด้วยช่วงเป็นที่เราแฮปปี้กับ อ มากไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยขึ้นแทบทุกวันอยู่ด้วยกันทุกวัน หลังจากที่เรากินหมูกระทะเสร็จ อ ก็ไปส่งเราที่บ้านพอถึงบ้านเราก็เล่นเฟสบุ๊คตามปกติ(ระหว่างรอ อ ถึงบ้านล้ะโทรมา)มีคนแอดเฟรนเรามาคนนั้นคือ ท เราจึงตัดสินใจรับและสิ่งที่เราได้เห็นหลังจากรับเฟรน ท แล้วคือรูปคู่ที่ ท ถ่ายกับ อ ตั้งแคปชั่นรูปนั้นว่า "อ


" ความรู้สึกตอนนั้นเราแบบจุกบอกไม่ถูกคืออะไรเราทำอะไรไม่ถูกเลย เราเลยตัดสินใจทักไปหา ท
เรา:เป็นอะไรกับ อ หรอ ?
ท:ทำไมหรอ
เรา:เราอยากรู้พอดีเราเป็นแฟน อ หน่ะ
ท:อ้าวหรอ อ ไม่เห็นบอกเลยหนิว่ามีแฟนเห็นมาหาเราทุกวันเลย
เราอ่านเสร็จแล้วไม่ตอบตัดสินใจโทรไปหา อ
เรา:มีคนอื่นหรอ
อ:ไม่ได้มีใครหนิ
เรา:แล้วรูปคู่ที่ ท ลงคืออะไร
เรา:เลิกกันเถอะจะไปคบกับใครไม่ว่าแต่เลิกกับกูก่อน
อ:ไม่เลิกไม่เอากูไม่เลิก
เรา:กูจะเลิกคบกับมันก็ต้องไม่มีกู
อ:ไม่ได้คุยกับ ท แล้วจิงๆมีคนเดียว
เรา:ถ้าไม่ได้คุยแล้ว ท จะเอาจากไหนมาพูดรูปจะเอาจากไหนมาลง
อ:นานมาแล้วไม่เลิกน่ะไม่เอาไม่เลิก
(เราก็ใจอ่อนยอมให้อภัยเขา)ช่วงปิดเทอมเราไปเที่ยว ตจว. เลยไม่ได้เจอกับ อ เลยแต่เราก็โทรศัพท์คุยกันตลอดจนมาคืนหนึ่งมีคนแอดเฟรนเรามาเรากดเขาไปดูที่หน้าไทม์ไลน์เหมือนจะเป้นเพื่อนกับ ท เราก็เลื่อนดูไปเจอรูปที่เพื่อนของ ท ลงแต่ในรูปนั้นไม่ได้มีแต่เพื่อนของ ท ด้านหลังเป็นรูปที่ อ กับ ท นั่งเล่นกันตอนนั้นบอกเลยว่าความรู้สึกโดนหลอกรอบที่สองอีกแล้วเราร้องไห้หนักเลยบอกกับตัวเองแล้วว่ารอบนี้ไม่ให้โอกาสแล้วต้องตัดให้ขาดแล้ว พอเราคิดอย่างนั้นเราก็โทรไปหา อ
เรา:เลิกกันน่ะ ไม่เหนื่อยหรอที่ต้องโกหกกูทุกวัน(ร้องไห้)
อ:โกหกอะไรอีกไม่ได้โกหกอะไรเป็นอะไร
เรา:ยังไม่เลิกคุยกับ ท อีกแล้วจะมาคบกับกูทำไม
เรา:ปล่อยกูไปเหอะน่ะไม่สงสารกูบ้างหรอกูร้องไห้จนไม่รู้จะร้องยังไงแล้ว
อ:ไม่เลิกไม่เอายังไงก็ไม่เลิก ไม่ได้คุยกับ ท แล้วมันยั่วโมโหเธออ่ะรูปนั้นมันนานมาแล้วน้ะ
เรา:ร้องไห้หนักมาก
และตัดสายไปตอนนั้นเราปิดเครื่องไปเลยไม่อยากรับรู้อะไรอีกแล้วสับสนไม่รู้จะเอาอะไรไปเชื่อใจ อ แล้วแต่สุดท้ายพอ อ ง้อเราเราก็กลับไปอีกแต่ครั้งนี้ที่เรากลับไปรู้สึกว่าจะแฮปปี้กว่าที่ผ่านมา อ เริ่มใส่ใจเรามากกว่าเดิม(ช่วงประมาน8-9เดือน)เรามีความสุขมากหลังจากเรากลับจาก ตจว เราก็ไปเที่ยวกับ อ แทบทุกวันอยู่กับ อ ทั้งวันทำให้เรากลับมาเชื่อใจเขาอีกครั้งและคิดว่าเขาคงไม่ทำแบบที่ผ่านมาอีก จนมาถึงช่วงใกล้เปิดเทอมเรารู้สึกว่า อ เริ่มไม่สนใจเราอีกแล้วไม่โทรหาหายไปทั้งวันไม่ตอบเฟสโทรไปก็ไม่รับ เราเลยส่ง ขคในเฟสไปบอกว่า "เลิกกันน่ะถ้าไม่สนใจกันแบบนี้ก้เลิกกันเถอะ" วันต่อมาจากที่ส่ง ขคในเฟสไปเราก็ยังไม่ได้รับการติดต่อจาก อ เลยวันนั้นตอนเย็นก็มีผู้หญิงคนนึงทักแชทเฟสเรามา(ขอใช้ตัวย่อว่า บ)
บ:น้องยังไม่เลิกกับ อ หรอ?
เรา:ยังค่ะ(เราลืมไปว่าเราบบอกเลิก อ ไปแล้วปกติเวลาเราบอกเลิกรอบก่อนๆ อ ก็จะมาง้อเราเราเลยบอกไปแบบนั้น)
บ:อ้าวเห็นวันนี้มาอยู่กับเพื่อนพี่ทั้งวันเลยนิ
เรา:อ่อหรอ
บ:เห็น อ บอกพี่ว่าเลิกกับน้องไปอาทิตนึงได้ล่ะเนี้ยะ
เรา:อ บอกแบบนั้นหรอ อืม(เราพึ่งบอกเลิก อ ไปเมื่อวานนิ)
บ:อืม
เราเลยทักแชทเฟสไปหา อ เลยเห็นว่า ขค ที่เราส่งไปบอกเลิกเขาอ่านแล้วแต่ไม่ได้ตอบ เราเลยส่งไปอีกว่า ถ้าไม่ตอบก็แสดงว่าเลิกกันแล้วน่ะ อ ก็อ่านไม่ตอบอีก เราโทรไป อ ก็ตัดสาย หลังจากที่เราพยายามโทรหา อ อยู่เราก็เข้าไปดูหน้าไทม์ไลน์ของ อ เอาชื่อเราที่เขียนในวงเล็บด้านหลังออกเราก็รู้สึกว่าแบบคงเลิกกันแล้วจิงๆแต่ในใจยังคงไม่เชื่อในสิ่งที่เห็นอยู่ยังคิดว่าเขาแค่อาจจะล้อเราเล่นแต่มันคงไม่ใช่หรอกมันคือความจิง เพราะ อ ได้เอารูป ห(เราขอใช้ตัวย่อว่า ห)ขึ้นตั้งเป็นภาพหน้าปกและเขียนวงเล็บด้านหลังชื่อเฟสบุ๊คเป็นชื่อ ห ตอนนั้นเราแบบรู้สึกเหมือนโดนทิ้งอารมณ์ตอนนั้นคืออยากจะร้องแต่ร้องไม่ออกมันจุกมันบอกไม่ถูกทุกอย่างมันปั่นป่วนไปหมด พอเราดึงสติกลับมาได้เราทักไปหา อ อีก
เรา:ที่แอบคบกันตั้งแต่เรายังไม่บอกเลิกใช่มั้ย
อ:ใช่ ทำไมอ้ะ?
เรา:อ่อไม่ทำไมอ่ะ

ดี
อ:ขอบใจ
คือคำตตอบที่ได้มาเหมือนไม่ใช่ อ คนเดิมที่เราเคยรู้จักเรายังไม่อยากเชื่อว่าเขาจะทำแบบนี้กับเราเลยหลังจากนั้นเราก็รกลายเป็นคนอกหักไปตามทำนองแต่ล่ะวันนั่งเพ้อไปวันๆและคิดถึง อ ทุกวันคือที่เราบอกเลิกอ่ะคืออยากให้ อ หันมาสนใจเราเราไม่ได้ต้องการเลิก คนที่บอกเลิกทั้งที่ยังรักอยู่มันทรมานน่ะไม่ได้แฮปปี้ที่ได้เลิกเลย มาถึงเวลาที่เปิดเทอมเราต้องไปเจอหน้า อ ทุกวันที่โรงเรียนตอนแรกเราคิดว่าบางทีมันอาจจะไม่เป็นไรก็ได้มั้งเราทำใจได้อยู่ดีแล้วที่ได้เลิกผู้ชายแบบนั้นไม่มีอะไรดีนอกใจไปมีคนอื่น แต่พอมาถึงวันที่โรงเรียนเปิดแล้วต้องไปเจอหน้า อ มันไม่ได้เป็นแบบที่คิดอ่ะดิตอนอยู่โรงเรียนยังมีเพื่อนเรายังได้เฮฮาไม่ต้องคิดเรื่อง อ ไงแต่พอกลับบ้านมาคือนั่งคิดถึงแต่ อ นึกถึงเวลาที่อยู่ด้วยกันเวลาที่ทำอะไรหลายๆด้วยกัน หลังจากโรงเรียนเปิดได้ประมาณอาทิตย์นึงเราก็เริ่มปรับสภาพได้เริ่มปรับให้ตัวเองไม่คิดถึง อ แต่เพื่อนผู้ชายเราคนนึงพอจะสนิทกับ อ ระดับนึงมาเล่าให้เราฟังว่า อ ยังคอยถามว่าเราเป็นไงบ้าง ขอยืมเฟสบุ๊คของเพื่อนเราเพื่อเข้ามาดูเฟสบุ๊คเรา(เราบล๊อค อ ในเฟสบุ๊คไปแล้วไม่อยากรับรู้กลัวจะรับความจิงไม่ได้5555)พอเราได้ยินเพื่อนเราเล่าให้ฟังแบบนั้นเรารู้สึกอยากกลับไปคบกับ อ เราคิดว่าเราคงไม่กลับไปแต่จิงๆแล้วลึกๆในใจเรายังคิดถึงยังรัก อ อยู่อยากกลับไปคบกับ อ น่ะแต่เพื่อนๆก็เตือนว่าอย่ากลับไปอีกเลย อ ทำอะไรกับเราไว้หลายอย่างแล้วน่ะคิดให้ดีดี
เราควรทำยังไงดีค่ะใจนึงก็อยากกลับไปคบแต่อีกใจนึงคือเราก็ไม่อยากกลับไปเจอเรื่องแย่ๆแบบเดิมๆอีกที่ต้องร้องไห้
บอกเลิกทั้งที่ยังรักอยู่แต่เขามีคนอื่นไปแล้วทำยังไงดีค่ะ ?
ในตอนนั้นเราอยู่ม.5(ปัจจุบันม.6)มีผู้ชายคนนึงมาบอกชอบเราและขอเราเป็นแฟน(ขอใช้ตัวย่อว่า อ)ซึ่ง อ เป็นเพื่อนเราตอนม.ต้นแต่เราไม่สนิทแค่เพื่อนรุ่นเดียวกันเขาอยู่ม.4เพราะหยุดเรียนไปหนึ่งปีเลยเรียนช้ากว่าเราตอนที่ อ มาบอกว่าชอบเราเรารู้อยู่ก่อนแล้วว่า อ ชอบเรา(ผู้หญิงมักจะดูออกว่าใครชอบเรา5555)ตอนนั้นเรายังไม่พร้อมจะมีแฟนเลยบอกไปว่าคุยๆไปก่อนล่ะกัน หลังจากนั้นเราก้คุยกับ อ ทุกวันสนิทกันมากขึ้นวัน ระหว่างที่คุยกัน 3-4 เดือนแรกเรารู้สึกว่าแอปปี้กับสิ่งที่เขาพยายามทำให้เราทุกอย่างเอาใจใส่ทุกอย่างโทรหาเราก่อนนอนทุกวันโทรปลุกเราให้ไปโรงเรียนทุกวัน(เราสองคนอยู่โรงเรียนเดียวกัน)มาวันนึงเราก็เล่นเฟสบุ๊คไปเรื่อยๆและเข้าไปดูหน้าไทม์ไลน์ของ อ ก็เห็นมีผู้หญิงคนนึง(ขอใช้ตัวย่อว่า ท)ไปโพสต์หน้าวอลว่า "ขอบคุณที่มาส่งน่ะ
อ:เป็นอะไรทำไมไม่กลับด้วยกัน ?
เรา:ป่าว
อ:เป็นอะไรบอกมา
เรา:ท นั้นเป็นใครอ้ะ
อ:เพื่อนก็วันนั้นเขาไม่มีรถกลับบ้านเลยไปส่งไงไม่ได้เป็นไรกันจิงๆ
เรา:แล้วตกลงเราเป็นไรกันอ่ะ ?
อ:เป็นไรก็ได้แล้วแต่เรา
เรา:ไม่รู้ดิเป็นไรอ่ะ
อ:เป็นพัดลมไง
เรา:พัดลมคือระ
อ:ก็เป็นแฟนไงว้ะ
เรา:
หลังจากนั้นเรามีความสุขกับการที่ได้ไปโรงเรียนพร้อมกับ อ ทำอะไรหลายๆอย่างด้วยกันเดือนที่ 5-6 ช่วงนั้นเป็นช่วงสอบปลายภาคเรากับเพื่อนได้ไปกินหมูกระทะฉลองสอบเสร็จซึ่ง อ ก็ไปด้วยช่วงเป็นที่เราแฮปปี้กับ อ มากไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยขึ้นแทบทุกวันอยู่ด้วยกันทุกวัน หลังจากที่เรากินหมูกระทะเสร็จ อ ก็ไปส่งเราที่บ้านพอถึงบ้านเราก็เล่นเฟสบุ๊คตามปกติ(ระหว่างรอ อ ถึงบ้านล้ะโทรมา)มีคนแอดเฟรนเรามาคนนั้นคือ ท เราจึงตัดสินใจรับและสิ่งที่เราได้เห็นหลังจากรับเฟรน ท แล้วคือรูปคู่ที่ ท ถ่ายกับ อ ตั้งแคปชั่นรูปนั้นว่า "อ
เรา:เป็นอะไรกับ อ หรอ ?
ท:ทำไมหรอ
เรา:เราอยากรู้พอดีเราเป็นแฟน อ หน่ะ
ท:อ้าวหรอ อ ไม่เห็นบอกเลยหนิว่ามีแฟนเห็นมาหาเราทุกวันเลย
เราอ่านเสร็จแล้วไม่ตอบตัดสินใจโทรไปหา อ
เรา:มีคนอื่นหรอ
อ:ไม่ได้มีใครหนิ
เรา:แล้วรูปคู่ที่ ท ลงคืออะไร
เรา:เลิกกันเถอะจะไปคบกับใครไม่ว่าแต่เลิกกับกูก่อน
อ:ไม่เลิกไม่เอากูไม่เลิก
เรา:กูจะเลิกคบกับมันก็ต้องไม่มีกู
อ:ไม่ได้คุยกับ ท แล้วจิงๆมีคนเดียว
เรา:ถ้าไม่ได้คุยแล้ว ท จะเอาจากไหนมาพูดรูปจะเอาจากไหนมาลง
อ:นานมาแล้วไม่เลิกน่ะไม่เอาไม่เลิก
(เราก็ใจอ่อนยอมให้อภัยเขา)ช่วงปิดเทอมเราไปเที่ยว ตจว. เลยไม่ได้เจอกับ อ เลยแต่เราก็โทรศัพท์คุยกันตลอดจนมาคืนหนึ่งมีคนแอดเฟรนเรามาเรากดเขาไปดูที่หน้าไทม์ไลน์เหมือนจะเป้นเพื่อนกับ ท เราก็เลื่อนดูไปเจอรูปที่เพื่อนของ ท ลงแต่ในรูปนั้นไม่ได้มีแต่เพื่อนของ ท ด้านหลังเป็นรูปที่ อ กับ ท นั่งเล่นกันตอนนั้นบอกเลยว่าความรู้สึกโดนหลอกรอบที่สองอีกแล้วเราร้องไห้หนักเลยบอกกับตัวเองแล้วว่ารอบนี้ไม่ให้โอกาสแล้วต้องตัดให้ขาดแล้ว พอเราคิดอย่างนั้นเราก็โทรไปหา อ
เรา:เลิกกันน่ะ ไม่เหนื่อยหรอที่ต้องโกหกกูทุกวัน(ร้องไห้)
อ:โกหกอะไรอีกไม่ได้โกหกอะไรเป็นอะไร
เรา:ยังไม่เลิกคุยกับ ท อีกแล้วจะมาคบกับกูทำไม
เรา:ปล่อยกูไปเหอะน่ะไม่สงสารกูบ้างหรอกูร้องไห้จนไม่รู้จะร้องยังไงแล้ว
อ:ไม่เลิกไม่เอายังไงก็ไม่เลิก ไม่ได้คุยกับ ท แล้วมันยั่วโมโหเธออ่ะรูปนั้นมันนานมาแล้วน้ะ
เรา:ร้องไห้หนักมาก
และตัดสายไปตอนนั้นเราปิดเครื่องไปเลยไม่อยากรับรู้อะไรอีกแล้วสับสนไม่รู้จะเอาอะไรไปเชื่อใจ อ แล้วแต่สุดท้ายพอ อ ง้อเราเราก็กลับไปอีกแต่ครั้งนี้ที่เรากลับไปรู้สึกว่าจะแฮปปี้กว่าที่ผ่านมา อ เริ่มใส่ใจเรามากกว่าเดิม(ช่วงประมาน8-9เดือน)เรามีความสุขมากหลังจากเรากลับจาก ตจว เราก็ไปเที่ยวกับ อ แทบทุกวันอยู่กับ อ ทั้งวันทำให้เรากลับมาเชื่อใจเขาอีกครั้งและคิดว่าเขาคงไม่ทำแบบที่ผ่านมาอีก จนมาถึงช่วงใกล้เปิดเทอมเรารู้สึกว่า อ เริ่มไม่สนใจเราอีกแล้วไม่โทรหาหายไปทั้งวันไม่ตอบเฟสโทรไปก็ไม่รับ เราเลยส่ง ขคในเฟสไปบอกว่า "เลิกกันน่ะถ้าไม่สนใจกันแบบนี้ก้เลิกกันเถอะ" วันต่อมาจากที่ส่ง ขคในเฟสไปเราก็ยังไม่ได้รับการติดต่อจาก อ เลยวันนั้นตอนเย็นก็มีผู้หญิงคนนึงทักแชทเฟสเรามา(ขอใช้ตัวย่อว่า บ)
บ:น้องยังไม่เลิกกับ อ หรอ?
เรา:ยังค่ะ(เราลืมไปว่าเราบบอกเลิก อ ไปแล้วปกติเวลาเราบอกเลิกรอบก่อนๆ อ ก็จะมาง้อเราเราเลยบอกไปแบบนั้น)
บ:อ้าวเห็นวันนี้มาอยู่กับเพื่อนพี่ทั้งวันเลยนิ
เรา:อ่อหรอ
บ:เห็น อ บอกพี่ว่าเลิกกับน้องไปอาทิตนึงได้ล่ะเนี้ยะ
เรา:อ บอกแบบนั้นหรอ อืม(เราพึ่งบอกเลิก อ ไปเมื่อวานนิ)
บ:อืม
เราเลยทักแชทเฟสไปหา อ เลยเห็นว่า ขค ที่เราส่งไปบอกเลิกเขาอ่านแล้วแต่ไม่ได้ตอบ เราเลยส่งไปอีกว่า ถ้าไม่ตอบก็แสดงว่าเลิกกันแล้วน่ะ อ ก็อ่านไม่ตอบอีก เราโทรไป อ ก็ตัดสาย หลังจากที่เราพยายามโทรหา อ อยู่เราก็เข้าไปดูหน้าไทม์ไลน์ของ อ เอาชื่อเราที่เขียนในวงเล็บด้านหลังออกเราก็รู้สึกว่าแบบคงเลิกกันแล้วจิงๆแต่ในใจยังคงไม่เชื่อในสิ่งที่เห็นอยู่ยังคิดว่าเขาแค่อาจจะล้อเราเล่นแต่มันคงไม่ใช่หรอกมันคือความจิง เพราะ อ ได้เอารูป ห(เราขอใช้ตัวย่อว่า ห)ขึ้นตั้งเป็นภาพหน้าปกและเขียนวงเล็บด้านหลังชื่อเฟสบุ๊คเป็นชื่อ ห ตอนนั้นเราแบบรู้สึกเหมือนโดนทิ้งอารมณ์ตอนนั้นคืออยากจะร้องแต่ร้องไม่ออกมันจุกมันบอกไม่ถูกทุกอย่างมันปั่นป่วนไปหมด พอเราดึงสติกลับมาได้เราทักไปหา อ อีก
เรา:ที่แอบคบกันตั้งแต่เรายังไม่บอกเลิกใช่มั้ย
อ:ใช่ ทำไมอ้ะ?
เรา:อ่อไม่ทำไมอ่ะ
อ:ขอบใจ
คือคำตตอบที่ได้มาเหมือนไม่ใช่ อ คนเดิมที่เราเคยรู้จักเรายังไม่อยากเชื่อว่าเขาจะทำแบบนี้กับเราเลยหลังจากนั้นเราก็รกลายเป็นคนอกหักไปตามทำนองแต่ล่ะวันนั่งเพ้อไปวันๆและคิดถึง อ ทุกวันคือที่เราบอกเลิกอ่ะคืออยากให้ อ หันมาสนใจเราเราไม่ได้ต้องการเลิก คนที่บอกเลิกทั้งที่ยังรักอยู่มันทรมานน่ะไม่ได้แฮปปี้ที่ได้เลิกเลย มาถึงเวลาที่เปิดเทอมเราต้องไปเจอหน้า อ ทุกวันที่โรงเรียนตอนแรกเราคิดว่าบางทีมันอาจจะไม่เป็นไรก็ได้มั้งเราทำใจได้อยู่ดีแล้วที่ได้เลิกผู้ชายแบบนั้นไม่มีอะไรดีนอกใจไปมีคนอื่น แต่พอมาถึงวันที่โรงเรียนเปิดแล้วต้องไปเจอหน้า อ มันไม่ได้เป็นแบบที่คิดอ่ะดิตอนอยู่โรงเรียนยังมีเพื่อนเรายังได้เฮฮาไม่ต้องคิดเรื่อง อ ไงแต่พอกลับบ้านมาคือนั่งคิดถึงแต่ อ นึกถึงเวลาที่อยู่ด้วยกันเวลาที่ทำอะไรหลายๆด้วยกัน หลังจากโรงเรียนเปิดได้ประมาณอาทิตย์นึงเราก็เริ่มปรับสภาพได้เริ่มปรับให้ตัวเองไม่คิดถึง อ แต่เพื่อนผู้ชายเราคนนึงพอจะสนิทกับ อ ระดับนึงมาเล่าให้เราฟังว่า อ ยังคอยถามว่าเราเป็นไงบ้าง ขอยืมเฟสบุ๊คของเพื่อนเราเพื่อเข้ามาดูเฟสบุ๊คเรา(เราบล๊อค อ ในเฟสบุ๊คไปแล้วไม่อยากรับรู้กลัวจะรับความจิงไม่ได้5555)พอเราได้ยินเพื่อนเราเล่าให้ฟังแบบนั้นเรารู้สึกอยากกลับไปคบกับ อ เราคิดว่าเราคงไม่กลับไปแต่จิงๆแล้วลึกๆในใจเรายังคิดถึงยังรัก อ อยู่อยากกลับไปคบกับ อ น่ะแต่เพื่อนๆก็เตือนว่าอย่ากลับไปอีกเลย อ ทำอะไรกับเราไว้หลายอย่างแล้วน่ะคิดให้ดีดี
เราควรทำยังไงดีค่ะใจนึงก็อยากกลับไปคบแต่อีกใจนึงคือเราก็ไม่อยากกลับไปเจอเรื่องแย่ๆแบบเดิมๆอีกที่ต้องร้องไห้